Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Καλο Σαββατοκύριακο..

Θαλασσινές μορφές της Ιστορίας και του μύθου στις Σπέτσες

Η Ναταλία Μελά κάνει εργασίες συντήρησης στο άγαλμα της Μπουμπουλίνας, εν όψει της Αρμάτας. Τράβηξα τη φωτογραφία το 2002 ή το 2003 διότι περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Ανεξερεύνητες Σπέτσες" που εκδόθηκε το 2004.
Ναταλία Μελά Σπέτσες, Ιούλιος 2010
(απο την παρουσίαση στη διημερίδα “Σπέτσες και Ναυτιλία” που οργάνωσε το ΓΑΚ/Τοπικό Αρχείο Σπετσών) Κυρίες και Κύριοι,
Το θέμα για το οποίο θα σας ομιλήσω είναι για τους ήρωες και τους μύθους των Σπετσών. Είναι θέματα που με συγκινούν ιδιαίτερα, διότι ευρίσκονται συνεχώς στο σύθαμπο του δικού μου κόσμου.
– Θα είμαι σίγουρα ασαφής, διότι μεταχειρίζομαι για να εκφρασθώ ένα υλικό που δεν έχει σχέση με τα εικαστικά υλικά που χρησιμοποιώ συνήθως στη δουλειά μου, διότι όπως θα ξέρετε είμαι γλύπτρια. Να με συμπαθάτε λοιπόν ως ομιλήτρια.
– Ίσως το καλύτερο θα είναι να ξεκινήσω παίζοντας. Το παιχνίδι με διασκεδάζει, όπως και εσάς νομίζω. Έτσι θα αισθανθούμε άπαντες, ότι δεν είμαστε σκλάβοι της λογικής.
– Ας παίξουμε με τις λέξεις λοιπόν:
Θα κάνω ακροστοιχίδες τις λέξεις Μύθος και Ήρωες.
– Τι μου θυμίζουν λοιπόν τα πρώτα γράμματα του Μύθου;
Μ = Μέταλλο, μάλαμα, μέλι, μοίρα, Μάννα, μολύβι και Μέτρο Μέθη

Η συνέχεια εδώ spetses

Περίτεχνες εικόνες Ερμιονίτικων και Υδραίικων πλοίων μας ταξιδεύουν, αύριο στην αυλή του Ι.Λ.Μ.Ε.

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Όταν στις ανοιχτές θάλασσες, η ιστορία,
το εμπόριο και η ναυτική ζωή,
συνάντησαν τη τέχνη και τον πολιτισμό του τόπου μας.

Το Σάββατο, 7 Αυγούστου 2010 και ώρα 8:30 μ.μ.
στην αυλή του Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου Ερμιόνης (Ι.Λ.Μ.Ε.),
θα γίνει ομιλία με προβολή φωτεινών διαφανειών.

ΘΕΜΑ: « Περίτεχνες εικόνες Ερμιονίτικων και Υδραίικων πλοίων, μας ταξιδεύουν
στη ναυτική μας παράδοση»

Ομιλητής : ο κ. Λίνος Μπενάκης
Η παρουσία σας θα είναι χαρά και ενίσχυση για τον Σύνδεσμό μας.

ΓΕΥΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Συμμετοχή στον διαγωνισμό φωτογραφίας 2008

Μαρίκα Κανέλλη

Κατώτεροι του τόπου μας

Tου Νικου Βατοπουλου
kathimerini
Παρατηρούσα το λιμάνι της Πάρου και σκεφτόμουν ότι σχεδόν τίποτε δεν άλλαξε από το 1984, όταν είχα αποβιβαστεί για πρώτη φορά στην Παροικιά. Το ίδιο στέγαστρο για τους επιβάτες και ο ίδιος τρόπος αναγραφής των προορισμών σε χειρόγραφες πινακίδες, τις οποίες κατά κανόνα κάποιος πιεσμένος από τον χρόνο και πολύ συχνά εκνευρισμένος υπάλληλος θα τοποθετούσε πάνω από τα κεφάλια των ταξιδιωτών.
  Μήπως δεν πέρασαν 30 χρόνια από την ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, μονολογούσα, ιδίως όταν έφθασα και στο λιμάνι της Νάξου, όπου αντίκρισα τα ίδια στέγαστρα και την ίδια πρωτόγονη κατάσταση. Δεν ήμουν σε άγονη γραμμή αλλά σε δύο από τα πιο τουριστικά μέρη της Ελλάδας σε περίοδο αιχμής. Οταν επέστρεψα πάλι στην Πάρο ξεβράστηκα πάνω στο γνωστό σμήνος των νησιωτών που έδειχναν τα δωμάτια που νοίκιαζαν. Φώναζαν όλοι μαζί, χειρονομούσαν, έπρεπε να ανοίξει κανείς δρόμο για να συνεχίσει. Αν φορούσαν σαρίκια θα πίστευα ότι ήμουν στην Ινδία. Ας πούμε κάποτε την αλήθεια.
  Στην Πάρο έλεγαν ότι η κίνηση ήταν ελαφρώς πεσμένη, αλλά εμένα το νησί μού φάνηκε ότι δούλευε, αν εξαιρέσει κανείς τα εστιατόρια που ήταν απογοητευτικά άδεια. Αλλά οι τιμές ήταν υψηλές ακόμη και στα καφέ. Δεν είδα καμία κίνηση προσέλκυσης του κόσμου με άλλη πολιτική τιμών. Οι ξένοι τουρίστες είχαν αιφνιδιαστεί με την τιμή της βενζίνης. Και είχαν όλοι αγωνία με την

Τα µπάνια του λαού

Της Αννας Δαµιανίδη
tanea
Γέµισαν οι παραλίες αδειούχους, οικογένειες που κατεβαίνουν µε όλον τον εξοπλισµό στην αµµουδιά και κάνουν τους νεαρούς να τρέπονται σε φυγή, ζαλωµένοι τα δικά τους τα συµπράγκαλα, να βρούνε µέρη ερηµικά. Η νεολαία σαρκάζει όταν χαζεύει την επαφή των πολύ µικρότερων και των πολύ µεγαλύτερων µε το νερό, κι όµως είναι συγκινητική. Κάτι σαν ενιαύσια ιεροτελεστία που κρατά µέρες ολόκληρες, µετρηµένα πρωινά, κι αρχίζει τώρα ακριβώς, αρχές Αυγούστου, µε τα κορµιά ακόµα ασυνήθιστα, αν και περίµεναν να ωριµάσει το καλοκαίρι. Οµπρέλες, αλουµινένιες πολυθρόνες, αντηλιακά, ένα σωρό πράγµατα επιστρατεύονται για να µοιάζουν όλοι µεταξύ τους, κι όµως ο καθένας είναι µοναδικός και ολοµόναχος δέχεται την κρυάδα της πρώτης βουτιάς, την εξοικείωση, την αργή απελευθέρωση από το βάρος του µέσα στο αλµυρό νερό. Θα µπορούσαµε να ψάλουµε όλοι µαζί έναν ύµνο στον Αύγουστο, µήνα και θεό που λέει ο ποιητής, και να βουτάµε στο κύµα µε διάφορα στεφάνια λουλουδιών, όπως οι Τσιγγάνοι στο Εντερλέζι σε κείνη την

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ερμιόνης, Δευτέρα 09/08/2010

ΔΗΜΟΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗ 05/08/2010
ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΑΡ. ΠΡΩΤ: 4265

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Για την σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου κατά τις διατάξεις του άρθρου 93 & 95 του Ν. 3463/06
Προς : Τον κ. Δήμαρχο.
Τους κ. Δημοτικούς Συμβούλους Ερμιόνης.
Τους κ. Προέδρους Τοπικών Συμβουλίων

Σας προσκαλώ σε τακτική συνεδρίαση που θα γίνει στο Δημ. Κατ/μα την ημέρα Δευτέρα 09/08/2010 και ώρα 19:00 μ.μ για συζήτηση και λήψη αποφάσεων, στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης:

1. Επέκταση δικτύου δημοτικού φωτισμού. Ηλεκτροδότηση κόμβου Ερμιόνης – Ηλιοκάστρου – Θερμησίας.

2. Λήψη απόφασης για διακοπή εργασιών του έργου της ΔΕΗ : «Ηλεκτροδότηση υπόγειου δικτύου δημοτικού φωτισμού».

Τα καλύτερα οπωροκηπευτικά μέσω blog

Οι “ομοτράπεζοι″ είναι μια παρέα Θεσσαλονικιών που αποφάσισαν να ενωθούν και να βελτιώσουν το σύστημα διατροφής τους μέσα από τη γνώση και την ανάγκη για βιολογικά τρόφιμα, που γνωρίζουν όμως την προέλευσή τους.Τρώνε κηπευτικά από παραγωγούς που καλλιεργούν ήπια τη γη, αποφεύγοντας τα αχανή πολυκαταστήματα, ψωνίζουν τα προϊόντα τους από ένα ιστολόγιο (blog), χωρίς μεσάζοντες, και απολαμβάνουν να μοιράζονται τα λαχανικά τους με τα… σκουληκάκια, καθώς αποτελούν δείκτες ότι δεν έχουν ψεκαστεί με φυτοφάρμακα!
 Ο 36χρονος Φώτης Φωτόπουλος, “ψυχή” του εγχειρήματος, δημιούργησε τον περασμένο Απρίλιο ένα ιστολόγιο (http://omotrapezoi.blogspot.com) και ανάρτησε προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας με τις τιμές πώλησης, ώστε ο καθένας να μπορεί να παραγγέλνει, αφού προηγουμένως καταθέσει χρήματα
σε τραπεζικό λογαριασμό.“Ξεκίνησα από την ανάγκη μου να τρώω τρόφιμα που ήξερα την προέλευσή

Έσωθεν..

Συμμετοχή στον διαγωνισμό φωτογραφίας 2008

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Τι είπε για την διαχείριση των απορριμμάτων ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Πελοποννήσου κ. Φώτης Χατζημιχάλης

Αναρτήθηκε απο την ΠΑ.ΠΟ.ΕΡ   και απο
Οικολογική Εναλλ.Πρωτοβουλία Ερμιονίδας

ΤΙ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της Περιφέρειας, που έχουμε συζητήσει πολλές φορές, είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Όπως είχα πει στην αρχή, το πρόβλημα αυτό είναι κυρίαρχο και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σωστό σχεδιασμό, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς συνθηματολογίες, με συνέπεια, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα. Γνωρίζω ότι η πίεση είναι πάρα πολύ μεγάλη. Είναι ένα οξυμμένο πρόβλημα, που εγώ προσωπικά το έχω χαρακτηρίσει ως προσβολή για τον πολιτισμό μας. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου καθυστέρησε σημαντικά στην υλοποίηση ολοκληρωμένων έργων υποδομής για τη διαχείριση των απορριμμάτων της και στην ουσία μετατράπηκε σε μία απέραντη χωματερή. Με εξαίρεση το ΧΥΤΑ του Κιάτου, ο οποίος σχεδόν εξαντλεί τη δυναμικότητά του, δεν υπάρχει κανένα άλλο έργο υποδομής.
 Ο Περιφερειακός Σχεδιασμός ο οποίος υπήρχε και εγκρίθηκε το 2005 δεν υλοποιήθηκε ούτε κατ’ ελάχιστο. Αυτό μας οδήγησε στην απόφαση να τον αναθεωρήσουμε. Όπως θυμάστε ο Περιφερειακός Σχεδιασμός που είχε εγκριθεί συμπλήρωσε την πενταετία στις 10 Φεβρουαρίου του 2010. Την ίδια μέρα έστειλα την έκθεση για την υλοποίηση του Σχεδιασμού στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εξηγώντας στην Υπουργό την κατάσταση που υπάρχει και ζητώντας τη δυνατότητα να αναθεωρήσω τον Περιφερειακό Σχεδιασμό, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα σε νέα βάση και παίρνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα που υπάρχουν.

Ξεκινήσαμε αυτή τη διαδικασία από τότε και σήμερα φθάσαμε στο σημείο να παραλαμβάνουμε τη μελέτη για το νέο Περιφερειακό Σχεδιασμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Πελοποννήσου.

Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί στη συνέχεια είναι ένας διάλογος με τους κοινωνικούς φορείς για να καταλήξουμε στο τέλος μετά και τις γνωμοδοτήσεις που θα έχουμε από τους συναρμόδιους φορείς στην ολοκλήρωση του Περιφερειακού

H αστρογειτονιά μας

Το καλοκαίρι μπορούμε να κοιτάμε πιο ψηλά..
 Ο Ερμής (με μέγεθος +0,1) φαίνεται πολύ χαμηλά στον ορίζοντα, μισή ώρα περίπου μετά τη δύση του ήλιου, αρκετά μακριά από την Αφροδίτη, κάτω και στα δεξιά της. Θα τον εντοπίσετε μ’ ένα ζευγάρι κιάλια.
  Η Αφροδίτη (μέγεθος -4,3), ο λαμπρός Αποσπερίτης, φαίνεται στον δυτικό ουρανό στο λυκόφως και νωρίς το βράδυ. Με τηλεσκόπιο, η Αφροδίτη είναι φωτισμένη σχεδόν στο μισό του δίσκου της.
 Ο Άρης (μέγεθος +1,5) βρίσκεται κοντά στον Κρόνο, πάνω και στα αριστερά της λαμπρής Αφροδίτης. Στο τέλος της εβδομάδας, βρίσκεται λίγο πιο μακριά από τον Κρόνο. Με τηλεσκόπιο, ο Άρης έχει μόνο 4,5 δευτερόλεπτα του τόξου φαινόμενη διάμετρο.
 Ο Δίας (μέγεθος -2,7, στους Ιχθείς) λάμπει αρκετά ψηλά στον νοτιοανατολικό ουρανό τα μεσάνυχτα. Ανατέλλει πριν τις 11 μ.μ, περίπου στο τέλος του βραδινού λυκόφωτος. Τίποτα άλλο δεν είναι τόσο λαμπρό στον πρωινό ουρανό!
 Ο Κρόνος (μέγεθος +1,1) είναι ο λίγο πιο λαμπρός από τους δύο πλανήτες πάνω και στα αριστερά της Αφροδίτης στο βραδινό λυκόφως. Ο άλλος είναι ο Άρης. Ο Κρόνος, ο Άρης, και η Αφροδίτη θα βρεθούν στην πιο κοντινή τους σύνοδο αυτό το Σαββατοκύριακο.
 Ο Ουρανός (μέγεθος 5,8 στους Ιχθείς) βρίσκεται στο υπόβαθρο του Δία (περίπου 2° μακριά), στο λυκαυγές. Με τηλεσκόπιο, ο Ουρανός είναι μόλις 3,6 δευτερόλεπτα του τόξου σε φαινόμενη διάμετρο, συγκρινόμενος με τα 44″ του Δία.
 Ο Ποσειδώνας (μέγεθος 7,8, στα όρια μεταξύ Υδροχόου και Αιγόκερου) φαίνεται μετά τα μεσάνυχτα στα δυτικά του Δία.
 Ο Πλούτωνας (μέγεθος 14, στον βορειοδυτικό Τοξότη) βρίσκεται ψηλά στα νότια-νοτιοανατολικά αφού πέσει το σκοτάδι.
 
Πλανητάριο

Οθέλλος στην Επίδαυρο Παρασκευή και Σάββατο 6 και 7 Αυγούστου

 Παρακάμπτοντας τον φόβο και το δέος που νιώθουν όλοι οι ξένοι σκηνοθέτες για την Επίδαυρο, ο Γερμανός Τόμας Οστερμάιερ δηλώνει έτοιμος και δυνατός για την παγκόσμια πρώτη του Σεξπηρικού Οθέλλου από τον βερολινέζικο θίασο Σαουμπίνε, την Παρασκευή και Σάββατο 6 και 7 Αυγούστου, στο αρχαίο θέατρο της Αργολίδας.
 Είναι η μόνη ξένη υπογραφή φέτος στο φεστιβάλ της Επιδαύρου ενώ τον περασμένο μήνα, πάλι ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της Σαουμπίνε, Τ. Οστερμάιερ, ανέβασε στην Πειραιώς, τον Τζον Γαβριήλ Μπόργκμαν, του Ίψεν.
 Διάσημος ο θίασος για τις πρωτοποριακές αναγνώσεις του στα κλασικά έργα, έγινε γνωστός τα τελευταία χρόνια και στο ελληνικό κοινό χάρη στον Γιώργο Λούκο και το ελληνικό Φεστιβάλ, με το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" και τον "Άμλετ".
 Οθέλλος, Δυσδαιμόνα, Ιάγος, οι πρωταγωνιστές της Σεξπηρικής τραγωδίας, που εμβαθύνει στα θέματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, δίνει έμφαση, όπως λένε οι συντελεστές της παράστασης, στην αντρική ανταγωνιστικότητα και φιλοδοξία, την ζήλεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την παράνοια του έρωτα.
ΑΝΑ ΜΠΑ

Τρίποντο νέας ζωής για τον δεκαεξάχρονο με ύψος 2,10

enet
Ο Αλφα είναι από τους τυχερούς...
 Από αυτούς που ένα βράδυ τον περσινό Ιούνιο πέρασε με άλλους πολλούς το θαλασσινό ποτάμι μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Φορτωμένος σε μια φουσκωτή βάρκα αποβιβάστηκε σε μια ακτή της Μυτιλήνης... Εσκυβε για να μη φαίνεται... Από την πρώτη στιγμή τού το είχαν πει, έλεγε στους φίλους του... Να σκύβεις να μη σε διακρίνουν στο σκοτάδι.
Ο Αλφα ο λαθρομετανάστης. 16 χρόνων παιδί, που μια μέρα αποβιβάστηκε στη Μυτιλήνη... Ενας από τους χιλιάδες που είχαν βγει πέρυσι στη Μυτιλήνη... Κι από κει για ταυτοποίηση στο κολαστήριο της Παγανής. Και μετά, μαζί με πολλά άλλα ανήλικα παιδιά πρόσφυγες στο παλιό σανατόριο της Αγιάσου, στο Κέντρο Περίθαλψης Ανήλικων Προσφύγων, τη γνωστή «Βίλα Αζάντι» («βίλα ελευθερία» στα αφγανικά)...

Κοίτα όμως η ζωή παιχνίδια που παίζει... Ο Αλφα ο ψηλός λαθρομετανάστης σε ένα χρόνο έγινε Ελληνας. Και το τεράστιο κορμί του, δύο μέτρα και 10 εκατοστά, δεν το κρύβει πια. Χάρη σε δαύτο ζει το όνειρο... Από το κολαστήριο της Παγανής και την ανάσα ελευθερίας στην ορεινή Αγιάσο μαζί

Ταξίδι θαλασσινό "φόρος τιμής" στις εποχές που αφήσαμε

 Μια πολύ καλή μέρα για ένα μπλογκ είναι όταν ένας τόσο γλυκός και ευαίσθητος συμπολίτης μας όπως ο Γιάννης ο Σπετσιώτης, καταθέτει μέσα από αυτό την ψυχή του.
  Επειδή είναι εκτός από κατάθεση ψυχής και μια καταγραφή του χθες στην Ερμιόνη, εμείς διακριτικά «κλέβουμε» την αναφορά του στις «μπανιέρες», για να στολίσει τις ετικέτες μας «Ερμιόνη οι άνθρωποι και η ιστορία της»
 Σ ευχαριστούμε, μας συγκίνησες Γιάννη..
Αναρτήθηκε στο  "Ερμιονίδα: μας αρέσει δεν μας αρέσει"

Ψάχνοντας τις μπανιέρες και τα ονόματά τους
Η περιγραφή μιας διαδρομής που ξεκινούσε μέσα από μια βαθιά αφετηρία.

• Μαγκούλα, η αφετηρία.

Στο γνωστό κολπίσκο έκαναν το μπάνιο τους τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα και όσα έμεναν στα περιβόλια της γύρω περιοχής.

Οι περισσότερες γυναίκες έπεφταν στη θάλασσα με τις λουλουδάτες ή τις μονόχρωμες ρόμπες, τα νυχτικά, τα ροζ υφασμάτινα κομπινεζόν που φούσκωναν στο νερό, αλλά και με το φακιόλι στα μαλλιά για να μην τους βραχούν.

Οι άντρες κολυμπούσαν με τα σώβρακα που έφταναν μέχρι τα γόνατα. Αέρας κομψότητας και άνεση

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Ελισσάβετ Καρατζόλη Νέα τραγούδια..

Στη Λίμνη

Στη λίμνη Θερμησίας

Μαθήματα αγάπης

Μία ομάδα ερευνητών έθεσε σε ένα δείγμα παιδιών 4-8 ετών ως προς την ερώτηση :

Τί σημαίνει αγάπη;”
Οι απαντήσεις ήταν οι εξής:
Τόνια 6 ετών
Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα δεν μπορούσε να βάψει τα νύχια των ποδιών της γιατί δεν μπορούσε να σκύψει. Έτσι της τα έβαφε ο παπούς μου παρότι και αυτός είχε αρθρίτιδα στα χέρια του».
Ρεββέκα 8 ετών
Όταν κάποιος σε αγαπά ο τρόπος πού προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του.
Βασίλης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλο.
Κάρολος 5 ετών
Αγάπη είναι όταν βγαίνεις γιά φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του.

Σαν προσευχή στην πιο βαθειά εμπιστοσύνη Ελισσάβετ Καρατζόλη

Η Ελισσάβετ Καρατζόλη σε νέα τραγούδια
Το άλμπουμ περιέχει δώδεκα τραγούδια, ένα εκ των οποίων είναι διασκευή της γνωστής «Καληνύχτας» του Σωκράτη Μάλαμα. Τι αντιλαμβάνεται κανείς από την πρώτη ακρόαση; Ότι πρόκειται για μια καταπληκτική ερμηνεύτρια της οποίας η φωνή θυμίζει πέλαγος: άλλοτε γαλήνια, τρυφερή, ηλιόλουστη και άλλοτε βαθιά, σκοτεινή και τρικυμισμένη. Η έκταση της φωνής, η χροιά και η τεχνική της είναι το λιγότερο εκπληκτικές, προϊόντα (πέραν του ταλέντου) της μακρόχρονης θητείας της στις ζωντανές εμφανίσεις.
Στο πολύ ενδιαφέρον album συμμετέχουν με τρία ντουέτα ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Ίρις Τσακίρη. Τραγούδια έχουν χαρίσει στην ερμηνεύτρια το συγκρότημα Κάρμα, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, τα Κίτρινα Ποδήλατα, ο Άγγελος Κατσίρης, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Αντώνης Μιτζέλος, ενώ έχει γράψει κι η ίδια η Ελισσάβετ Καρατζόλη.

Το ντουέτο με τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη «Μου φθάνει ένα παράθυρο»- σε στίχους Μάνου Ελευθερίου

Πρώτη απώλεια η σιγουριά για το μέλλον

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
realpolitics
  Από τον καιρό του σχολείου το τέλος των διακοπών ήταν πάντα μία οδυνηρή εμπειρία. Αργότερα, που οι διακοπές έγιναν οικογενειακή υποχρέωση, ήταν ακόμα επώδυνο, αλλά με στοιχεία ανακούφισης (όσο περνούσαν τα χρόνια, περισσότερα).
  Τώρα, όμως, έχουμε το τέλος των αιώνιων διακοπών της Ελλάδας. Πέρσι υποπτευόμασταν, αλλά δεν ξέραμε. Φέτος γνωρίζουμε καλά τι μας ήρθε και μετράμε ήδη τις απώλειες. Πρώτη απώλεια η σιγουριά για το μέλλον.
 Ήδη, φέτος οι περισσότεροι κάνουμε στενόχωρες διακοπές. Πιο μικρή απόσταση, πιο φτηνό κατάλυμα, λιγότερες μέρες. Του χρόνου; Άραγε θα κάνουμε διακοπές, έστω και πιο περιορισμένες;
 Μαζί με την Ελλάδα έχουμε όλοι χρεοκοπήσει. Και οι χρεοκοπημένοι δεν
 δικαιούνται διακοπές, ούτε πολλές-πολλές απολαύσεις. Ας χαρούμε, λοιπόν, τις φετινές ως τις τελευταίες διακοπές μία χώρας που ως τώρα έμοιαζε να παραθερίζει όλο τον χρόνο.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Η λήξη του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ερμιόνης

Διασκεδάσαμε χθες στη λήξη του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ερμιόνης.
Πλούσιο το ρεπερτόριο από τον Μουσικό Σύλλογο με επιλεγμένα τραγούδια , που αποδόθηκαν με εκφραστικότητα και ευαισθησία.

Πλαισιώθηκαν από εξαίρετους μουσικούς, οι περισσότεροι δικά μας παιδιά που μας ξάφνιασαν με τις δυνατότητες τους.
Τους καμαρώσαμε..
Η Ερμιονίδα ενωμένη μπορεί να καταφέρει πολλά!
Αποδεικνύεται αυτό σε κάθε πολιτιστική συνεύρεση .
Ο μουσικός σύλλογος μας χάρισε ακόμα μια αξέχαστη καλοκαιρινή βραδιά.
Τους ευχαριστούμε..

Τα μέλη της ορχήστρας.

Καμιζή Καλλιρόη κλαρινέτο και κρουστά
Καμπούρης Γρηγόρης κρουστά
Κοροντίνης Γιάννης μπουζούκι
Κούτρας Λουκάς κρουστά
Κωστόπουλος Νίκος μπουζούκι
Λάμπρης Νίκος κιθάρα
Λούμης Μαρίνος synthesizer
Μπουρίκας Δημήτρης αρμόνιο και κλαρινέτο
Τζανής Κωστής μπουζούκι
Τσώλας Νίκος κλαρινέτο
Φούσκας Πασχάλης κλαρινέτο και σαξόφωνο

Χατζή Φανή κιθάρα και σαξόφωνο

      Τραγούδι
Χατζητοφής Ευτύχιος
Σκανδάλη Ιωάννα
Τουτουτζής Χρήστος

 Καλλιτεχνική Διεύθυνση
     Τάκης Μανίατης

Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες τον Αριστείδη Μπίμπα

Η ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Πλατεία Εξαρχείων  Ο ντίλερ δεν είναι πια εδώ
 Η τελευταία αφορμή για όσα έγιναν πριν από λίγους μήνες στην πλατεία Εξαρχείων δόθηκε ένα βράδυ, όταν χρήστες και διακινητές ναρκωτικών ουσιών στην πλατεία, «πρεζάκια» και «βαποράκια» δηλαδή, κυνήγησαν μια κοπέλα να της πάρουν την τσάντα. Την επομένη, στις 13 Μαΐου, ο Αχιλλέας Σεβαστόπουλος, ιδιοκτήτης τριών εστιατορίων που βρίσκονται λίγο πιο πέρα, έφερε στην πλατεία μια μικροφωνική εγκατά- σταση και, όπως σχεδίαζε μέρες αλλά ούτε ο ίδιος πίστευε πως θα κάνει, άρχισε να μιλάει στους χρήστες και τους διακινητές. «Είμαστε μαζί σας», τους είπε. «Δεν πολεμάμε τους αρρώστους. Πολεμάμε την αρρώστια. Τέρμα το εμπόριο. Διακινητές και διακινήτριες της πρέζας, σας παρακαλούμε. Αφήστε τη γειτονιά μας. Είκοσι πέντε χρόνια σάς φιλοξενούσαμε. Φιλοξενήστε μας κι εσείς στην πλατεία μας». Εβαλε ένα τραγούδι του Ξυλούρη, από το μοναδικό σιντί που είχε μαζί του, και συνέχισε στον ίδιο τόνο.
   Ετρεξαν κοντά του δυο τρεις καταστηματάρχες της πλατείας. Με τον Πέτρο Κουτσούμπα, ιδιοκτήτη μπαρ, διαμόρφωσαν τα τελικά κείμενα. Μίλησαν για τον ΟΚΑΝΑ, ότι λύση δεν είναι να φύγει, αλλά να λειτουργήσει σωστά. Μίλησαν για τα οφέλη της αποποινικοποίησης της χρήσης. Είπαν ότι αποκηρύσσουν τη βία, όχι τόσο για να καθη- συχάσουν τους χρήστες και τους διακινητές, όσο για να συγκρατήσουν κάποιους θερμοκέφαλους κατοίκους, που ήταν έτοιμοι να πάρουν τα καδρόνια. Από ένα μπαλκόνι κάποιος φώναξε «όχι άλλο Ξυλούρη» κι έφεραν σιντί με Ασιμο και άλλα, πιο ροκ κομμάτια (ίσως και Σιδηρόπουλο, σε ένα κάπως ειρωνικό γύρισμα της ιστορίας). Κι έμειναν εκεί αποφασισμένοι, μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, από το πρωί στις 9 μέχρι τα μεσάνυχτα, να μιλούν στους χρήστες και να δείχνουν τους διακινητές με το δάχτυλο, απευθύνοντάς τους προσωπικές εκκλήσεις να φύγουν από την πλατεία.
Ύστερα από δεκαπέντε μέρες ήταν φανερό ότι θα νικούσαν. Οι περισσότεροι χρήστες και διακινητές είχαν αποχωρήσει. Κάποιοι με το καλό, άλλοι με το άγριο. Εναν διακινητή τον στρίμωξαν πέντε έξι, του πήραν τα χάπια που είχε στο μηχανάκι και του τα διέλυσαν σε νερό. Σ' έναν άλλο χρειάστηκε να του απευθύνουν το λόγο προσωπικά τέσσερις φορές πριν τους αδειάσει τη γωνιά.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ enet

Διαμαρτυρία

Ακτιβιστές της οργάνωσης «Animal Naturalis» συγκεντρώθηκαν στην Πόλη του Μεξικού για να διαμαρτυρηθούν για την οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού από τη διαρροή πετρελαίου.
(EPA/MARIO GUZMAN)

Καθημερινή

Διακοπές στο χωριό ή σε σπίτια φίλων...

Ο Eλληνας, λόγω κρίσης, επιστρέφει και ανακαλύπτει τα «καλά» του τόπου του
Των Λινας Γιανναρου, Γιωτας Mυρτσιωτη, Iωαννας Φωτιαδη  kathimerini

Φωτο: Αρχείο Στέφου (Ερμιόνη)

«Εμένα ν’ ακούς. Ποια κρίση – όταν υπάρχει χωριό και χωράφι, είμαστε εντάξει. Τουλάχιστον θα ’χουμε να τρώμε»! Ο Θέμης καθησύχαζε την Ελένη, σε μια κρίση πανικού της τελευταίας, αλλά δεν περίμενε ότι τα «καλά» του χωριού θα φαίνονταν τόσο γρήγορα, τόσο νωρίς στη χρονιά της κρίσης. «Οι φίλοι μας κλαίγονται που δεν μπορούν να μαζέψουν τα χρήματα των διακοπών. Εμείς, όμως, όχι. Για πρώτη χρονιά φέτος, θα περάσουμε τις διακοπές μας εξ ολοκλήρου στο σπίτι στα Φιλιατρά, με σύντομες αποδράσεις στις γύρω περιοχές. Η Μεσσηνία είναι πανέμορφη και ανυπομονούμε». Και οι φίλοι σας; «Ε, δεν είμαστε άκαρδοι. Τους έχουμε προσκαλέσει». Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλοκαίρι –τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον– χωρίς «γκρίνια» για το ύψος της δαπάνης των διακοπών, για τις τσουχτερές τιμές των ξενοδοχείων, των ναύλων κ. ο. κ. Φέτος, όμως, είναι η πρώτη φορά που οι έχοντες «μικρές πατρίδες» ξεχωρίζουν σαν τις μύγες μες στο

Διασταύρωση

Ένα γλυκύτατο πλάσμα, προερχόμενο από διασταύρωση ζέβρας με γάιδαρο και ηλικίας μόλις τεσσάρων ημερών, φωτογραφίζεται μαζί με τη μητέρα του.

(AP Photo/The Times,Tom Reed)
Καθημερινή