Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Στης κας Ανθούλας

Η ιδέα γεννήθηκε σε μια από τις συναντήσεις μας,  για   τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της οικογένειάς της, που πρόθυμα και με χαρά μας παραχώρησε .
Κάθε φωτογραφία κρύβει και μια ιστορία και η  Ανθούλα, όπως επιμένει η κα Ανθούλα Δουρούκου  να την λέμε, εκτός από μοναδική ζωγράφος είναι και ένας άνθρωπος που  όταν μιλάει  είναι σαν να ζωγραφίζει,  δημιουργώντας  σου εικόνες .
Οι περιγραφές της,  με αφορμή κάποια φωτογραφία, η καταγραφή του τρόπου ζωής  μιας άλλης  εποχής, τα πρόσωπα, η αγάπη, η συγκίνηση,  έκαναν  τις ασπρόμαυρες  να ζωντανεύουν .
Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι  κάποιες  περιγραφές  όχι μόνο της κας Ανθούλας αλλά και άλλων  που  μας παραχωρούν το αρχείο των φωτογραφιών τους ,  είναι κρίμα να μην καταγραφούν.
Έτσι  ζητήσαμε την βοήθεια του σκηνοθέτη-συγγραφέα  Τάκη Σπετσιώτη  και του φωτογράφου Άρη Γλύκα για την καταγραφή τους  σε VIDEO.
Πρόθυμα δέχτηκαν και τους ευχαριστούμε.
Ο Τάκης  βοήθησε με τις σκηνοθετικές γνώσεις του να γίνει το γύρισμα ήρεμο, σαν να βρεθήκαμε  απλά σε έναν απογευματινό καφέ.
Στο φιλόξενο και πανέμορφο σπίτι της κας  Ανθούλας και του κου Δημήτρη,  περάσαμε   όλοι πολύ όμορφα.
Θα το θυμόμαστε..
Αυτή η δουλειά  θα παραχωρηθεί όπως και το αρχείο των ασπρόμαυρων της Ερμιόνης, στη Βιβλιοθήκη μας και στο Λαογραφικό μας Μουσείο.


Στιγμές  από το γύρισμα.


 Η τρυφερή αγκαλιά του κου Δημήτρη
........................................................................................................................  

Οι κούκλες
Αυτές οι δυο τέλειες,  ολοκαίνουργιες κούκλες  τις φέραμε από το σπίτι της κας Ηρώς, αδελφής της κας  Ανθούλας,  για να καταγράψουμε μια  τρυφερή ιστορία που μας διηγήθηκαν .
Τους τις έστειλαν δώρο, κάποιοι συγγενείς από το Βέλγιο γύρω στο 1930.
Τότε που στα Μαντράκια  τα παιδιά έπαιζαν  δίπλα στην άμμο,  βόλους και πίτσι.
Αυτές οι δυο κούκλες, έμοιαζαν εξωπραγματικές.
Το αποφάσισαν.   Θα τις γνωρίσουν όλες οι γειτονιές μέχρι τους Μήλους και θα γνωρίσουν και οι κούκλες το χωριό..
Τις πήραν από τα χεράκια και  σαν  μια πομπή όλα τα παιδιά  από τα Μαντράκια,  ξεκίνησαν για την κορυφή του χωριού.
Από κάθε γειτονιά που περνούσαν  έσμιγαν με άλλα  παιδιά και με τη σειρά τους τις κρατούσαν κι αυτά.
Τις γύρισαν μετά αργά αργά  πίσω στα Μαντράκια ,  στο σπίτι και από τότε μένουν εκεί, διατηρώντας  ζωντανά τα χρώματα και τις μνήμες.


 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ
Κείμενο φωτογράφηση: Ρίνα Λουμουσιώτη