Του Βασίλη Γκάτσου
ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΗΛΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Το Κατάρ επενδύει στα μεταλλεία της Χαλκιδικής τεράστιο ποσό δίνοντας εργασία σε 1500 άτομα πολύ καλά αμειβόμενα και όχι γκαρσόνια και μάγειροι του Αυγούστου. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για πρώτη φόρα αφήνει την εχθρική στάση προς τις πραγματικές επενδύσεις και θριαμβολογεί για την επιτυχίας της. Καιρός ήτανε να καταλάβει ότι ο οποιοσδήποτε σοσιαλισμός στηρίζεται στη μισθωτή εργασία των πραγματικών εργοστασίων και όχι στον αντιπαραγωγικό κρατισμό και τους κομματικούς στρατούς και τους προσβλέποντες. Γιατί κακά τα ψέματα, από το 1981 δεν έχει γίνει καμιά ουσιαστική επένδυση στη χώρα, ενώ έσβησαν δεκάδες εργοστάσια τις καμινάδες τους κυρίως στην Πρωτεύουσα και Συμπρωτεύουσα, εκεί δηλαδή που μαζεύεται ο πληθυσμός για να βρει δουλειά σε εργοστάσια. Σβήσανε οι καμινάδες στα αστικά κέντρα και αντικαταστάθηκαν από τα δανεικά και αγύριστα που κατανάλωνε το αδηφάγο δημόσιο διαχέοντας την τεχνική ευημερία στους πάντες.
Ο νυν δήμαρχος Ερμιονίδας είναι ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στον συνδυασμό του υπάρχουν αρκετά τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (εκτός και αν το έχουν ξεχάσει). Είναι χρέος τους να ανακινήσουν το θέμα των Μεταλλείων Ηλιοκάστρου, μήπως υπάρξει ενδιαφέρον από επενδυτές. Ο αείμνηστος Νίκος Δέδες, όταν είμαστε παιδιά, μας έλεγε ότι στον χαλκοπυρίτη και σιδηροπυρίτη υπήρχαν ψήγματα χρυσού. Οι μέθοδοι παραγωγής έχουν σήμερα εξελιχθεί πολύ. Ίσως σήμερα να είναι εκμεταλλεύσιμα. Η Ερμιονίδα ευημερούσε όταν τα Μεταλλεία είχαν 300 μισθωτούς, πραγματικούς μισθωτούς, που έδιναν δουλειά και σε άλλους τόσους ντόπιους και κίνηση στην αγορά. Και το μέλλον του τόπου μας είναι οι σοβαρές επενδύσεις και όχι η ξάπλα στα εξοχικά.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
