Οίνος ευφραίνει καρδίαν…

Του Γιάννη Λακούτση

Οίνος ευφραίνει καρδίαν…

…και εθνικήν οικονομίαν. Το ελληνικό κρασί συγκαταλέγεται στα καλύτερα του κόσμου, αφού σε αυτό βοηθά το καλό κλίμα και το χώμα, καθιστώντας την βιομηχανία οίνου από τις πιο εύρωστες στην ελληνική οικονομία. Η χώρα μας βρίσκεται στη 13^η θέση στην παραγωγή κρασιού παγκοσμίως, ενώ η κατά κεφαλή κατανάλωση ανέρχεται στα 35 λίτρα το χρόνο.  Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), η κατανάλωση «σκληρών αλκοολούχων ποτών μειώνεται, η κατανάλωση κρασιού παραμένει περίπου σε σταθερά επίπεδα, ενώ αυξάνεται εντυπωσιακά η κατανάλωση της μπίρας. Κάποτε το κρασί ήταν «ηγεμονικό» είδος μεταξύ των οινοπνευματωδών ποτών, η δε κατάχρησή του ήταν θέμα σχολίων και κριτικής. Στην Αθήνα στη δεκαετία του ’50 μεταξύ σοβαρού και αστείου σχηματίζονταν παρέες «κρασοφρονικής» ιδεολογίας. Ανάμεσα σε αυτούς και ο «Όμιλος Κρασοπατέρων Ελλάδος», που διέθετε και καταστατικό με έξι άρθρα:

Αρθρο 1^ον

Όταν πίνης να πληρώνης. Η τράκα απαγορεύεται. Οι πατήρηδες δικαιούνται βοηθήματος από το Κρασοταμείον.
Άρθρο 2^ον
Κατώτατο όριον πόσεως 300 δράμια στην καθισιά. Οι Ξεροσφύρηδες πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού και εκτιμήσεως.
Άρθρο 3^ον
Ο Πρόεδρος δύναται να επιβάλη ποινάς και πρόστιμον από 100 έως 400 δράμια.
Άρθρο 4^ον
Οι Κρασοσυνεδριάσεις γίνονται καθ’ εκάστην. Οι Απουσιάζοντες αδικαιολογίτως τιμωρούνται. Οι πίνοντες σπίτι είναι προδότες.
Άρθρο 5^ον
Μετά την λήξιν των κρασοσυνεδριάσεων όσοι εκ των μελών παίρνουν ξυλιές, παντοφλιές, κατραπακιές και τα τοιαύτα, ανακηρύσονται Μάρτυρες.

Άρθρο 6^ον

Γίνονται δεκταί εις τον Όμιλον Κυρίες και δεσποινίδες που πίνουν στην καθησιά τους τουλάχιστον 200 δραμάκια.

Ο όρκος των Βαρελοφρόνων

Ήρθανε κάποιοι άνθρωποι αξίας και του πνεύματος,

να καταγγείλουν, λέει, εμάς

που δεν μας ξέρει ο ντουνιάς

τους πρώτους βαρελόφρονες

και του πιοτού οι σώφρονες

όπου μιλούν δια …νεύματος

και δη του οινοπνεύματος!

Ήταν βαριά η προσβολή και μάλιστα χαρήκαν

σε όλα όσα μας σούρανε και σ’ όλα όσα μας είπαν

μα δεν χρειάστηκε πολύ

αφού μιλάει το κρασί

τον όρκο πήραμε μαζί

και απαντήσαμε ευθύς

ν’ ακούσουνε τι βρήκαν!:

« Όλοι οι βαρελόφρονες, που πίνουμε κρασί

και γιοματάρια αδειάζουμε συνέχεια απ’ το πρωί

όρκο βαρύ σας κάνουμε

κάθε βουτσί που αδειάζουμε

να μη προλάβει  να μας δει

ο ήλιος έως την αυγή

εάν δεν το ξεκάνουμε!..

Εμείς οι βαρελόφρονες, που έχουμε και βούλα,

και τα Σαββατοκύριακα μας βρίσκουν όλους τούρλα,

το κοκκινέλι το βαρύ

αίμα να γίνει αν δεν το πιει

ο πρώτος σούρας που μπορεί

εκτός από τη μύτη του

και όλους να μας δει!

Τον όρκο, βαρελόφρονα, ακούει κι η οικογένεια

που έχει καθένας μας στο σπίτι του η …αλλού,

να μη χαρεί η μύτη μας

ετούτον τον ροδίτη μας

στ’ αμπέλι τ’ αλλουνού

πως αύριο μέρα του Θεού

όλοι μαζί να πέσουμε

σε μια κληματαριά,

σε αμπελώνες ώριμους,

η στα πατηταριά!

Αυτός κι ο λόγος σεβαστοί και άξιοι μας φίλοι

να ξέρετε πως το κρασί που βγαίνει απ’ το σταφύλι,

όσο περνούν τα χρόνια

θα μένει πάντα αιώνια

φίλος και σύντροφος μαζί

σαν το παλιό καλό κρασί

κι ας είμαστε όλοι υπόγεια

κάπου προς τα Μεσόγεια!...»

Πηγές: Sakketosagelos.gr, omilosfi.gr, lifo.gr

Η γελοιογραφία από το Ρομάντσο Φεβρ.1958.