Τριάντα αργύρια...

[Θέμα… διάγνωσης]

 

Τριάντα αργύρια.
Σε θέση περίοπτη.
Σε προθήκη ατυχώς εμφανή.
Τα ζύγισε με μάτι πολέμαρχου.
Δέκα για τον έρωτα.
Δέκα για την αγάπη.
Δέκα για λόγους εξουσιαστικής οικονομίας.
Ήταν θέμα αριθμητικής.

 

Σε λάμψη από σκληρό μέταλλο
μάλλον χρυσό
ορκίστηκε αναπροσαρμογή δεοντολογίας:
Ο κόσμος μπορεί ν’ αλλάξει και αύριο.
Σήμερα είναι νωρίς.

 

 

Δίπλα του
η Ελένη
κεντούσε
λέξεις.
Σμαραγδί στην αγάπη.
Ζαφειρένιο στον έρωτα.
Πορφυρό σε συνώνυμα επαναληπτικής μυσταγωγίας.
«Παράξενος καμβάς», μονολόγησε.
«Ασήκωτος».
«Μοιρασμένος σε τριάντα καρέ».
Δέκα για την αγάπη.
Δέκα για τον έρωτα.
Δέκα για την οικονομία της μυσταγωγίας.
Ήταν θέμα γεωμετρίας.

 

Σε σπινθήρα από λίθο ημιπολύτιμο
μάλλον κεχριμπάρι
απαίτησε τροπή ονειροπλασίας:
Ο κόσμος πρέπει ν’ αλλάξει τώρα.
Αύριο είναι αργά.

 

Τριάντα καρέ.
Ισόποσα τα αργύρια.
Τεκμήρια στοιχειωμένα καταμετρημένα
στης ζωής της τη φόδρα.
Ήταν θέμα διάγνωσης.

  

της Χριστίνας Κόλλια

On 8 March, 2015

 artworks : Ulla Jokisalo

Έλλη Βασιλάκη