Κυριακή 26 Απριλίου 2015

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ

Γεώργιος Ν. Φασιλής
Τον 5ο π.Χ. αιώνα, το Χρυσό Αιώνα της Δημοκρατίας, το Ελληνικό Δίκαιο, με νόμους  του Σόλωνα, προέβλεπε ότι, εάν κάποιος πολίτης  ήθελε να γίνει βουλευτής, έπρεπε να είχε τις παρακάτω προυποθέσεις:

 1)  Να είναι Αθηναίος​ πολίτης
 2)  Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
,  (όμαιμον, ομότροπον, ομόθρησκον)​
 3)  Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος.
 4)  Να καταγραφεί ΟΛΗ η ατομική και οικογενειακή του περιουσία, μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε.
   Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε μπορούσε να γίνει  βουλευτής.
​   Οι νόμοι που εισήγοντο στην Εκκλησία του Δήμου για ψήφιση ήταν ονομαστικοί, δηλαδή έφεραν όνομα του προτείνοντος . Εκείνος δε που πρότεινε κάποιον νόμο έπρεπε να είναι ΠΟΛΥ προσεκτικός. Όχι μόνον να έχει εξετάσει το εάν υπήρχε άλλος, προγενέστερος νόμος που ρύθμιζε το θέμα με τρόπο διαφορετικό (οπότε έπρεπε να τον αναφέρει), αλλά ήταν και ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ  για  τα αποτελέσματα του προτεινόμενου.
Έτσι, εάν πρότεινε και περνούσε νόμο  ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά  ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη  περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
   Αν μάλιστα ​δεν έφθανε ΟΛΗ η περιουσία του, (μέχρι και τα σανδάλια του, που κατεγράφησαν), τότε το ανεξόφλητο υπόλοιπο, υποχρεώνονταν να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
   Αν ο νόμος, που  πρότεινε και ψηφίστηκε, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν :
 AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!! Δηλαδη:   ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ.
   Αυτά εφαρμόζονταν τον  5ο π..Χ. ΑΙΩΝΑ, που ονομάστηκε και ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ.
             Ας κάνουμε τις συγκρίσεις με αυτά που ζούμε σήμερα             και ο καθένας, ας ονομάσει, οπως θέλει τον αιώνα που ζουμε!