Του Γιάννη Λακούτση
Πάνω που νομίζεις ότι τα έχεις δει και τα έχεις ακούσει όλα,
ξαφνικά τσουπ! ξεπετιέται μπροστά σου ένα δημοσίευμα που καλεί το κοινό να συμμετάσχει στη γιορτή ψαροκασέλας. Στην αρχή γελάς με το αστείο που
σκαρφίστηκαν κάποιοι, βάλσαμο σε ετούτες τις δύσκολες ημέρες. Μετά αρχίζεις να
ψάχνεις μπας και…Διαπιστώνεις ότι εκείνο που θεωρούσες πριν από λίγο παραμύθι, είναι πραγματικότητα.
Στην αρχή σου έρχεται να βάλεις τις
φωνές μετά αμέσως τα κλάματα, έπειτα
θυμάσαι ότι « Ο λαϊκός πολιτισμός είναι
ο καθρέφτης του λαού μας . Υπηρετώντας την παράδοση μαθαίνουμε να έχουμε
ιδανικά και αξίες. Οι παραδόσεις αποτελούν πηγή σύνδεσης ανάμεσα στις γενιές».
Σκέφτεσαι ότι για να το λένε, έτσι θα είναι. Μια
υπερηφάνεια, όσο νάνε, τη νοιώθεις, που έχεις να αφήσεις κάτι σημαντικό στις
επόμενες γενιές.
Μέχρι τώρα ήξερες ότι υπάρχουν οι καλοκαιρινές γιορτές,
κυρίως στα νησιά και στα παραθαλάσσια
μέρη, όπως είναι η γιορτή του ψαρά (Κουφονήσια, Κοιλάδα), η γιορτή της σαρδέλας
(Πρέβεζα), της
γαρίδας (Σύμη), του καλαμαριού (Εύβοια), της καραβίδας (Έδεσσα),
της πέστροφας (Τρίκαλα), της μαρίδας (Καρδάμαινα), του γαύρου (Χαλκιδική), της
τσιπούρας(Ναύπακτος). Τώρα ευτυχώς υπάρχει και η γιορτή ψαροκασέλας (
Μεσάγγαλα Θεσσαλίας), μια γιορτή που τόσο πολύ έλειπε. Το περίεργο δεν είναι που κάποιος σπάει πλάκα με τους
υπόλοιπους, το περίεργο είναι που αυτοί τον ακολουθούν.
Παρόλα αυτά, το εορτολόγιο πρέπει να εμπλουτιστεί. Έχουν μείνει
εκτός, η σμέρνα το βατραχόψαρο, το μουγγρί, ο γαλέος, η ατζούγια, και η
μουρούνα, για τα οποία ψάρια αυτά πρέπει
επειγόντως να βρεθεί ημερομηνία γιορτής. Οποιαδήποτε ημερομηνία, εκτός της 13ης
Ιουλίου, η οποία έχει κατοχυρωθεί. Την
ημέρα αυτή,
θα γιορτάζει το Πανελλήνιο την γιορτή της μπομπότας.
