Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Ποπάυ. Η ιστορία ενός αγαπημένου ήρωα




Του ΓιάννηΛακούτση
 
 Το Sweethaven Village είναι ένα από τα σημαντικά τουριστικά  αξιοθέατά της Μάλτας. Πρόκειται για ένα πάρκο διασκέδασης, το οποίο δημιουργήθηκε από την  Paramaount Pictures και την Walt Disney, για τα γυρίσματα της ταινίας Popeye ( Ποπάυ) (1980), με πρωταγωνιστή τον Robin Williams, που βασίστηκε στο γνωστό κόμικ. Για να χτιστούν τα ξύλινα σπίτια, για τις ανάγκες της ταινίας, μεταφέρθηκε ξυλεία από την Ολλανδία και τον Καναδά, καθώς η  Μάλτα δε διαθέτει δάση. (Σχετικό video,  ΕΔΩ ).

Ο Ποπάυ, μονόφθαλμος ( εξ ού και το Pop-Eye), ναυτικός με τα τατουάζ με τις άγκυρες και τη μονίμως κρεμάμενη , από το στόμα του, πίπα, δημιουργήθηκε από σπόντα. Δεν ξεκίνησε κάποια δική του ιστορία ως κεντρικός ήρωας. Ο πρώτος σχεδιαστής του, Ελζι Σίγκαρ, σχεδίαζε από το 1919 καθημερινά strips τα οποία δημοσιεύονταν αποκλειστικά σε εφημερίδες.
Έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Ιανουαρίου του 1929, σε μια σειρά κόμικς της νεουρκέζικης εφημερίδας, Evening Journal. Ο Ποπάυ εμφανίστηκε σε έναν δευτερεύοντα ρόλο και αμέσως έγινε αγαπητός, μέχρι που έγινε ο κεντρικός ήρωας.
 Η ιστορία που πρωτοεμφανίστηκε λέγεται “The Whiffle Hen”. Η Whiffle Hen είναι ένα πτηνό , το οποίο φέρνει  τύχη σε όποιον την τρίβει στο κεφάλι. Πριν καθιερωθεί το σπανάκι, το πτηνό αυτό ήταν το υποκατάστατό του. Ύστερα από δέκα χρόνια, το 1929, ο δημιουργός του κόμικ έβαλε τους κεντρικούς χαρακτήρες της σειράς, να ταξιδέψουν σε ένα νησί που βρίσκονται οι μεγαλύτεροι τζογαδόροι του κόσμου και ο Ποπάυ ήταν ο ναυτικός που τους βοήθησε. Εδώ εμφανίζεται για πρώτη φορά ως ναυτικός. Το σπανάκι εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1932 και η υπερβολική δύναμη που αντλούσε από αυτό, άρεσε σε πολλούς νεότερους σχεδιαστές, οι οποίοι το καθιέρωσαν στις ιστορίες τους.

Μήπως  όμως το  σπανάκι που δίνει στον Ποπάυ τόση δύναμη, δεν είναι σπανάκι, αλλά κάποιο άλλο « μαγικό χόρτο»; Μήπως τα παιδιά λατρεύουν έναν ήρωα, που στην πραγματικότητα είναι χρήστης μαριχουάνας; Στις δεκαετίες 1920 και 1930 η κωδική ονομασία του ναρκωτικού αυτού ήταν «σπανάκι». Παράλληλα το τζαζ κομμάτι « The Spinach Song», το οποίο ηχογραφήθηκε το 1938 από την Julia lee and her Boyfrends»,ΕΔΩ συνοδευόταν στα κλαμπς από μαριχουάνα.
Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμη περισσότερο, αν δούμε τα εξώφυλλα δυο τευχών, του Νο 42 και Νο 45 του 1936. Στο μεν πρώτο ο Ποπάυ καπνίζει ναργιλέ με « σπανάκι», στο δε δεύτερο καλλιεργεί «σπανάκι» σε γλάστρα, μέσα στο σπίτι.
Επίσης, έχει τη δυνατότητα, ως ναύτης,  να έρθει σε επαφή με «εξωτικά βότανα» της ανατολής. Μάλιστα σε ένα καρτούν του 1980, μιλάει για «Pure Bolivian Spinash».
Στην Ελλάδα ο Ποπάυ συστήθηκε μέσα από το περιοδικό «Βέλος» των εκδόσεων Τερζόπουλου, στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το 1974, το περιοδικό Ποπάυ εδίδεται από τις εκδόσεις Δραγούνης, σε μικρό σχήμα και το 1975 σε μεγάλο. Το Ποπάυ ήταν το κόμικ που κόντραρε όσο κανένα άλλο σε δημοτικότητα και πωλήσεις το Μίκυ Μάους.