Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

με αγάπη

friends are helping
σ΄εσένα, που ενδιαφέρεσαι πραγματικά
και δε με ζυγώνεις επειδή δε μπορείς να κάνεις αλλιώς,
ή για να βαθμολογήσεις την αυτοπεποίθησή σου, 
ν΄ ανανεώσεις τις συμβάσεις σου με τα καθιερωμένα
από συνήθεια, ή υποχρέωση, ή έλλειψη άλλων ενδιαφερόντων,
δηλαδή
ανούσια, ανειλικρινώς και με -δυστυχώς- ευκολία στην ξεπατικούρα
(που πεισματικά δεν παραμερίζεται ως χασομέρι αλλά και επιζήμια,
για να μην ξεμείνουμε από κλισέ),

εσένα, που με νοιάζεσαι,
ή που έστω σέβεσαι τον εαυτό σου
(άρα, ίσως και τον συνάνθρωπό σου),
σε θέλω στη ζωή μου αν όχι δίπλα μου
-σίγουρα όχι όμως απέναντί μου, από σκέτη ανοησία-
αν θες, μου κρατάς και το χέρι αν ευκολύνομαι,
αλλά
μην ξεγελαστείς και νομίσεις ότι ποντάρω σε σένα
γι΄ απαντήσεις ή λύσεις!
δεν είναι που σε χρειάζομαι,
είναι που μοιάζουμε...

μαγαπάς και το ξέρω

_________________
προλογίζοντας -από εμπειρία-
ένα αυτονόητο και εύπεπτο άρθρο-οδηγό
σχετικό με τα προφανή,
που προτείνω ως συμβουλή-συμβολή
σ΄ όποιον έρχεται σ΄ επαφή με χρόνια πάσχοντες -γενικά-
και συναφή αδιέξοδα
Έλλη Βασιλάκη

Τι δεν πρέπει να πεις ποτέ σε κάποιον που πάσχει από αυτοάνοσο νόσημα


Τα αυτοάνοσα νοσήματα κοντεύουν να γίνουν μια νέα μάστιγα στη κοινωνία μας. Συχνά προσπαθούμε ως άτομα του περίγυρου ενός ασθενή να τον παρηγορήσουμε, να τον ενθαρρύνουμε ή ακόμα, καλοπροαίρετα πάντα, να του δώσουμε κάποιες συμβουλές για τη βελτίωση της υγείας του.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να ανησυχούμε για το άτομο αυτό κι όμως είναι λεπτή και ευαίσθητη η θέση του παρηγορητή. Ίσως άθελα να πούμε πράγματα που θα πληγώσουν το αγαπητό μας άτομο.
Ποια είναι κάποια από τα πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πούμε σε κάποιον που πάσχει από χρόνιο νόσημα και γιατί;

«Μα, δε φαίνεσαι άρρωστος/-η»

Δυστυχώς πολλά χρόνια, αυτοάνοσα νοσήματα δεν είναι φανερά σε όλους κι όμως υπάρχουν. Το άτομο πάσχει, κάποιες φορές υποφέρει, πονάει, νοσεί. Είναι άρρωστο και ας μη του φαίνεται.

«Μήπως δε προσπαθείς αρκετά; Κάνε ένα κουράγιο και προσπάθησε περισσότερο.»

Θέλοντας να ενθαρρύνουμε τον ασθενή συχνά μπορεί , άθελα μας να πούμε παρόμοιες φράσεις. Δικαιολογημένα, ίσως «θυμώνουμε» κάποιες φορές με αυτό το νόσημα, που φαίνεται να «παραλύει» το φίλο ή συγγενή μας. Ίσως θυμόμαστε το πόσο δραστήριο άτομο ήταν. Ίσως πιστεύουμε ότι αν προσπαθούσε περισσότερο θα αισθανόταν καλύτερα. Να θυμάστε ότι περισσότερο από εσάς, ο ασθενής λαχταράει να γίνει καλά. Έχει προσπαθήσει πολύ μαζί με τους γιατρούς του να γίνει καλά και όμως ακόμα είναι άρρωστο. Μάλιστα, πρέπει να μάθει να αποδέχεται αυτή την  κατάσταση και να κατανοεί τους περιορισμούς του.

«Να πάρεις / να κάνεις το τάδε χάπι, βότανο, άσκηση, βιταμίνες, θεραπεία κλπ. Βοήθησε την γιαγιά μου, την θεία μου και ούτω καθεξής …Σίγουρα θα σου κάνει καλό!»

Καλοπροαίρετα μπορεί να προτείνουμε κάτι που έκανε καλό σε κάποιον άλλον και θέλοντας να βοηθήσουμε τον πάσχοντα από αυτοάνοσο του το επιβάλουμε. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι προτείνουμε, επειδή κάποιες θεραπείες μπορεί να είναι ακόμα και επικίνδυνες για έναν ασθενή.

«Όλα είναι στο μυαλό!»

Σίγουρα, οι θετικές σκέψεις είναι πολύ βασικές για την υγεία μας. Το μυαλό μας λοιπόν παίζει βασικό ρόλο στο πως αισθανόμαστε. Όμως, δεν είναι όλα στο μυαλό! Ένας ασθενής με χρόνιο νόσημα δεν είναι κατά φαντασία ασθενής! Είναι πραγματικά άρρωστος.

«Πρέπει να αθλείσαι»

Η γυμναστική είναι σημαντικότατη για την υγεία μας. Μάλιστα και οι χρόνια ασθενείς προτείνεται να ασκούνται με μέτρο. Ωστόσο, θα πρέπει πάντοτε να λαβαίνουν υπόψη τη κατάσταση τους, τις αντοχές τους και να ακούν το σώμα τους. Το να πιέσουμε ένα τέτοιο άτομο να υπερβεί τα όρια του, όταν δεν νιώθει έτοιμο να το κάνει αυτό, μπορεί να επιφέρει κίνδυνο στην υγεία του.

«Κάνε δίαιτα»

Η σωστή διατροφή είναι πολύ απαραίτητη για όλους μας και ιδιαίτερα για κάποιον που πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα! Δυστυχώς όμως πολλά αυτοάνοσα νοσήματα φέρνουν συμπτώματα όπως η αύξηση του σωματικού βάρους. Όταν συμβεί αυτό, δεν είναι αποτέλεσμα μιας ατημέλητης στάσης ζωής. Όχι, δεν παραμέλησε τον εαυτό του, απλά είναι άρρωστος/-ή. Συχνά μάλιστα η δίαιτα ή η επίμονη πάλη για μείωση του βάρους μπορεί να μην έχει αποτελέσματα, επειδή εξαρτάται από την νόσο. Αυτό μπορεί να αποκαρδιώσει τον ασθενή και να του προσθέσει επιπλέον ψυχολογικό βάρος.

«Ξέρω πως νιώθεις»

Κακά τα ψέματα: Όποιος δεν έχει το ίδιο νόσημα, δεν μπορεί να νιώσει τι νιώθει ο πάσχων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως βοηθάει να πούμε την αλήθεια: «Δεν ξέρω πως νιώθεις.» και ύστερα ακούστε προσεκτικά. Θα εκπλαγείτε όταν σας περιγράψει πως νιώθει. Είναι βέβαιο πως δεν ξέρατε πως νιώθει πραγματικά.

«Θα μπορούσε να είναι χειρότερα»

Ίσως να θέλουμε να επισημάνουμε με αυτή τη φράση ότι θα πρέπει να σκέφτεται θετικά. Όμως δυστυχώς αυτή η φράση μπορεί να καταθλίψει το άτομο αυτό. Να το κάνει να νιώθει τύψεις ότι υποφέρει ενώ άλλοι είναι σε χειρότερες καταστάσεις. Ο ασθενής τουναντίον πρέπει να μάθει να αξιολογεί την κατάσταση της υγείας του καθημερινά και αναλόγως να σχεδιάζει την πορεία του. Δεν θα πρέπει να αναμετράει ή να συγκρίνει το πώς νιώθει με το πώς νιώθουν οι άλλοι με μια χρόνια νόσο. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ξεχωριστός.
 

Πώς θα βοηθήσω ένα άτομο με χρόνιο, αυτοάνοσο νόσημα;

Η σιωπή είναι χρυσός!

Ρωτήστε το άτομο: «Θέλεις να μιλήσεις;» ύστερα ακούστε, ακούστε προσεκτικά.

Θέλετε να το βοηθήσετε;

Ρωτήστε ανοιχτά: «Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;» και αν θέλετε πραγματικά να το βοηθήσετε, να κάνετε αυτό που θα σας ζητήσει.

Να είσαστε εκεί, χωρίς να είστε φορτικοί

Ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα, ένα απλό «σε σκεφτόμουν» κάνει περισσότερο καλό από ότι 1000 συμβουλές.

Αποδεχτείτε τη κατάσταση του

Προσπαθήστε να αποδεχτείτε ότι ο αγαπημένος σας φίλος/συγγενείς δεν είναι στην ίδια φυσική κατάσταση, είναι όμως ο ίδιος άνθρωπος! Είναι αυτός / -ή που ξέρετε και αγαπάτε. Δείξτε την αγάπη σας και θα βοηθήσετε περισσότερο από ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
 
Α.Α.

hashimoto.gr