Είμαι καλά, να λες..!
Για όσες φορές μπήκες σε ξένα παπούτσια που σε στένευαν.
Για όλες τις νύχτες που αποκοιμήθηκες κλαίγοντας.
Για τις αγκαλιές που έδωσες και έμεινες με χέρια άδεια.
Είμαι καλά, να λες!
Για τα λόγια που υπερεκτίμησες και δεν έπρεπε.
Για το χώρο που έδωσες και τελικά έμεινε κενή η θέση δίπλα σου.
Για όλους τους δρόμους εκείνους που σε υποδέχτηκαν άδειοι.
Για το λάθος μονοπάτι που πήρες σε κάποιο βουνό και χάθηκες.
Είμαι καλά, να λες!
Για εκείνους που δε σε πίστεψαν πως θα τα καταφέρεις.
Για ο,τι σκόρπισε.
Για ο,τι δε τηρήθηκε .
Είμαι καλά να λες.
Είμαι καλά!
– Λουκρητία Βοργία –
