Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Γιάννης Ρίτσος "Μεσημέρι Αυγούστου"

Πίσω απ’ τις γρίλιες είναι το μεγάλο μεσημέρι.
Τα σκόρπια σπίτια κάτασπρα, κ’ ένα κόκκινο
κάτω απ’ το λόφο. Λίγο πιο πάνω, ξέρουμε,
είναι η μεγάλη ασβεστωμένη μάντρα. Από κει
κατεβαίνει η δροσιά προς τους ευκάλυπτους, κι ένα άρωμα
από σάπια ροδάκινα σωριασμένα στο δρόμο.
 
Άξαφνα τα τζιτζίκια σώπασαν. Δυο ηλιοκαμένα σώματα
στ’ άσπρα σεντόνια. Βγάλε και το δαχτυλίδι σου –
 
μου πιάνει ένα δικό μου χώρο στο μικρό σου δάχτυλο.
 
 
[Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 4ος, Κέδρος]