Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Οι Τράπεζες



Έχουν καταντήσει μάστιγα για τον πολύ κόσμο!
Η μία πλευρά είναι τα δάνεια. Η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών, όταν έβαζε υπογραφές και έπαιρνε το δάνειο είχε μπροστά του κάποια δεδομένα και έκανε τα κουμάντα του.
Τα δεδομένα όμως άλλαξαν δραματικά για τον δανειολήπτη, αλλά οι τράπεζες όχι!
Τα λεφτά μας!
Μια άλλη πλευρά έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση. Με τα μηχανάκια που δίνουν αριθμό προτεραιότητας μετράνε τον αριθμό των πελατών και τον ισοκατανέμουν στο ωράριο εργασίας χωρίς να λογαριάζουν ώρες αιχμής.
Και χάνονται έτσι δεκάδες ανθρωποώρες, πολλά μεροκάματα κάθε μέρα στην αναμονή. Η τράπεζα λέει τόσους πρέπει να εξυπηρετεί ο κάθε υπάλληλος για να ελαχιστοποιήσει το κόστος λειτουργίας.
Πόσο θα περιμένει ο πελάτης σκασίλα της!
Βέβαια δεν πρέπει να είναι το ίδιο για την Πολιτεία.
Τελευταίο το κλείσιμο των υποκαταστημάτων.
Ο Θερμισιώτης για να κάνει την όποια συναλλαγή πρέπει να διαθέσει ένα
μεροκάματο,  να πάει στο Κρανίδι, και μάλιστα στο κέντρο, συμβάλλοντας έτσι στο κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Η τράπεζα βέβαια και πάλι σκασίλα της.
Τον έχω στο χέρι, θέλει δεν θέλει θα έρθει σε μένα, δεν υπάρχει άλλη επιλογή!
Και λέω:
Υπάρχει το διαδίκτυο από το οποίο μπορείς να κάνεις πολλές συναλλαγές. Όμως πόσοι μπορούν;
Υπάρχουν όμως και τα ΑΤΜ. Δεν είναι υποκαταστήματα αλλά μπορείς να κάνεις κάποιες δουλειές και ο Θερμισιώτης, Διδυμιώτης, … μπορεί να αποφύγει την μετάβαση στο Κρανίδι, και μάλιστα στο κέντρο, για απλές συναλλαγές. Επί πλέον έχουν σημαντικά μικρότερο κόστος λειτουργίας από ένα υποκατάστημα.
Δεν μπορεί ο Διδυμιώτης για να κάνει μια ανάληψη, μιλάμε για λίγα κατοστάρικα-μέγιστο 2.000 ευρώ, να πρέπει να κάνει 25 χιλιόμετρα, να ψάχνει να παρκάρει και να χάσει κάποιες ώρες.
Αν ‘μαζέψεις’ αυτές τις ώρες κάνουν αρκετά μεροκάματα, μεροκάματα χαμένα, προκειμένου η τράπεζα, οι εργαζόμενοι σε αυτήν, να μην μείνουν δευτερόλεπτο χωρίς απασχόληση και το κάθε υποκατάστημα να λειτουργεί με τον ελάχιστο αριθμό υπαλλήλων.
Χώρια το κόστος μετάβασης που σήμερα είναι λογαριασμός.
Είναι τόσο δύσκολο να τοποθετηθούν μερικά, αν όχι στις Κοινότητες, σε κάποια επιλεγμένα σημεία, ώστε να διευκολύνουν τον Πολίτη.
Γιατί οι τράπεζες να κάνουν ό,τι θέλουν ‘αμαχητί’;
Γιατί άντε, το χαρίζω, η λειτουργία ενός υποκαταστήματος έχει κόστος.
Η λειτουργία ενός ΑΤΜ;
Και αυτή έχει κόστος αλλά πολύ μικρό, πολύ μικρότερο από τις χαμένες εργατοώρες και τα χαμένα μεροκάματα αν τα κάνεις χρήματα και τα συγκρίνεις.
Και ο Δήμαρχος;
Εστω και αυτό το προσπάθησε;