Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

Βιβή Σκούρτη: Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί



Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι... Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους.
Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες
Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση... Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια! (ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ)


Συνταξιούχοι συνάδελφοι,
εμείς που αποχωρήσαμε από την υπηρεσία αφού υπηρετήσαμε τη δημόσια εκπαίδευση για 35, 36 και 37 χρόνια με εργατικότητα, εντιμότητα, αξιοπρέπεια, με αγάπη και αλληλεγγύη.
Εμείς που μαζί διεκδικήσαμε ένα καλύτερο αύριο για το δημόσιο σχολείο, μαζί το υπηρετήσαμε έμπρακτα, θα ψηφίσουμε στις προσεχείς εκλογές με μνήμη;
Ναι, μειώθηκαν οι συντάξεις μας κύριες και επικουρικές, αλλά μόνο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Όχι βέβαια! Είχαν μειωθεί διαδοχικά από το 2010, από ΝΔ και συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ άλλες 11 φορές.
Μην είμαστε λοιπόν αμνήμονες και κυρίως εκδικητικοί!
Η ΕΛΠΙΔΑ και η προοπτική δεν χάθηκαν!
Το όραμά μας, εκείνο του δημόσιου λειτουργού, παραμένει ζωντανό!
Όραμα για μια καλύτερη κοινωνία με δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες, δημοκρατία.
Το όραμά μας, για τη διασφάλιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της παιδείας μας και της υγείας μας, της κοινωνικής ασφάλισης -γιατί συνδέονται άμεσα -κινδυνεύουν στη συγκεκριμένη συγκυρία όσο ποτέ άλλοτε.
Θα το αφήσουμε ανυπεράσπιστο;
Θα αφήσουμε να αποδυναμωθούν σχολεία, νοσοκομεία, ελεγκτικές υπηρεσίες;
Ο «Εφιάλτης» πήρε κεφάλι και πλησιάζει κι ο εκπαιδευτικός ήταν παρών σε κάθε δύσκολη στιγμή της πατρίδας να γίνει ανυπότακτος στο κατεστημένο. Θα το κάνει στη δεδομένη στιγμή;
Νομίζω ότι έχουμε την ικανότητα, μπορούμε να κρίνουμε και να συγκρίνουμε!
                                                Βιβή Σκούρτη