Μια φωτογραφία , το πεζούλι του Αι Γιάννη, ήταν αφορμή να ακούσουμε, από κάπου πολύ μακριά, την φωνή σαν γλυκό λυγμό, μιας γυναίκας..Μιας γυναίκας που τόσες θύμισες, τόσες στιγμές της , ίσως και τρυφερά μυστικά της έχει ακουμπήσει εκεί..Εκεί που οι πέτρες, οι αστερίες, τα κοχύλια, τα βότσαλα έχουν τόσα να πουν ..
Εκεί που κι εμείς και άλλοι φτιάξαμε φευγάτα σχέδια, ζήσαμε όμορφες στιγμές...
Θέλει να το προστατέψει σαν κάτι πολύτιμο, όσο πολύτιμες είναι για όλους μας οι μνήμες και η τρυφεράδα που κρατάμε μέσα μας, από την εποχή της αθωότητας μας..
Να είσαι πάντα καλά κυρία Σταματίτσα, Λοϊζίδου, μας συγκίνησες πολύ..
Μας γράφει
ANAMNHSEIS!!!!!ANAMNHSEIS!!!!!!!!!!!
POLLOI KATHISAN OLOKLHRES NYXTES ME FEGGARI,POLLOI ONEIREFTIKAN TH ZWH TOYS,POLLOI ERWTEYTHKAN,POLLA AKOUSE TO PEZOULI.
MILAEI SHMERA TO PRWI XWRIS FWNH STIS KARDIES MAS MAS KSANAFERNEI PISW TO XRONO.
AS MH GEINEI KATALYTHS TOY O XRONOS.
AS MH BALEI XERI PANW TOY KANEIS.
AS TO XAROYN TA NEIATA GIA NA THYMOUNTAI STA GHRATEIA.
AS AFHSOUME KATI NA MEILA STIS PSYXES MAS.
OI APOSTASEIS DEN YPARXOUN PLEON.
MIA FFWTOGRAFIA LEEI POLLA PARA POLLA.EKTIMW TH DOULEIA SAS.
NASTE KALA
