Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Για τον Αργύρη Παλούκα


Πήρα αυτό το μέιλ σήμερα το πρωί από την Αγγελική (την Μαντζαβίνου )

 Απόηχος
Καλημέρα,
 Όταν ξανασκέφτεσαι αυτά που σε συγκίνησαν με πιο ψύχραιμη σκέψη , τότε σκέφτεσαι πιο μεστά και με μεγαλύτερη διάθεση για επεξεργασία και ανάλυση αυτών που έχεις προσλάβει. Έτσι σήμερα το πρωί σκεφτόμουν τη χθεσινοβραδινή εκδήλωση και μου άρεσε ακόμα πιο πολύ και σκεφτόμουν ότι ένας ποιητής εκτίθεται πολύ περισσότερο από κάθε άλλο καλλιτέχνη και αυτό γιατί υπάρχουν τα ονόματα οι λέξεις οι καθοριστικές και μοναδικές για κάθε άνθρωπο παρ' όλο που το ίδιο όνομα, το έχουν περισσότερα από ένα άτομα.
 Μ'όλα αυτά θέλω να πω ότι ο ψυχισμός του ποιητή ξεδιπλώνεται, παρουσιάζεται περισσότερο από κάθε άλλο καλλιτέχνη μιας και οι λέξεις μεταφέρουν ιδέες και αυτές δηλώνουν τον άνθρωπο που όταν ονομάζει αυτά που τον συγκινούν τον "βλέπεις' ακόμα πιο καθαρά.
Αυτά μαζί με τον πρωινό καφέ ,
Καλημέρα,
Αγγελική

 Φύγαμε χθες από την αυλή της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης με τόσα συναισθήματα που δεν τα χωράγαμε.
 Μερικά τα αφήσαμε για το πρωί όπως και η Αγγελική .
 Πρέπει να είσαι ποιητής, για να περιγράψεις αυτό το απόγευμα.
 Σαν τον δικό μας, τον Αργύρη τον Παλούκα, που σ αυτόν ήταν αφιερωμένη η χθεσινή βραδιά.
 Το Αργύρη που από τα στενά της Ερμιόνης μάζεψε λέξεις και εικόνες και μας τα κατέθεσε.
 Νιώσαμε ότι είχαμε μπροστά μας έναν μεγάλο ποιητή και όχι ακόμα έναν ποιητή.
 Για το έργο του μίλησαν -και θα μιλάνε-άνθρωποι πιο ειδικοί από εμάς όπως οι δάσκαλοι του, ο φίλος του.
 Εμείς μαζί του ανταλλάξαμε συναισθήματα , αγγίξαμε την ψυχή του,  μας άφησε.. 
 Συγκινηθήκαμε πολύ όσο κι αυτός και τον καμαρώσαμε .
 Είμαστε τυχεροί όσοι βρεθήκαμε εκεί και ευχαριστούμε την κα Αναστασία Γιαγκιόζη υπεύθυνη για τις τόσο εξαιρετικές εκδηλώσεις , σ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Ρίνα Λουμουσιώτη

ΜΕ ΤΟ ΞΕΦΤΙ
Μνήμη Μίλτου Σαχτούρη

Η μητέρα μου γεννήθηκε το ΄41
κι ακόμα σέρνει πίσω της ένα ξέφτι.
Το μαζεύω και το κατεβάζω στα σκουπίδια.
Τη μητέρα μου όμως θα φωνάζω
να ζυμώνει ψωμί στα φαντάσματα
όταν θα χτυπάνε απελπισμένα την πόρτα μου'
να δίνει και στη νύχτα
να ξημερώνει αργότερα την πρωινή λύπη.


ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ
Βρίσκουν ζεστό νερό
τρώνε απ΄ τα έτοιμα
κοιμούνται στο πιο καλό μας δωμάτιο.
Κλείνουμε πίσω μας την πόρτα
και ψίθυρο δεν αφήνουμε να παραβιάσει την ησυχία τους.
Κρατάνε το κρεβάτι μας ζεστό.
Η άνοιξη έρχεται για εμάς, λένε,
όταν σηκώνουμε τα μανίκια
από το μαύρο μας πουκάμισο.
Γοητευόμαστε.
Μας αγοράζουν δώρα, τραβάνε τις κουρτίνες
και βάζουν δυνατά τη μουσική.
Μην ανησυχείτε, λένε,
θα μείνουμε εδώ για πάντα,
έστω σαν σκόνη.
Θα ταιριάζουμε

Απο ΤΟ ΞΕΦΤΙ
Εκδόσεις Μανδαγόρας

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Η Ελένη Αρβελέρ διαλύει τους μύθους για την Άλωση


29 ΜΑΪΟΥ, 557 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
 Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν... συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε. Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου.
 Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για τους Ελληνες. Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης είναι εξίσου μεγάλη. Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να μην αλωθεί η Πόλη.
«Βρισκόμαστε στα μέσα του 15ου αιώνα, γύρω στο 1450. Η Πόλη είναι μια μικρή πόλη πια- έχει δεν έχει 70.000 κατοίκους, όταν άλλοτε είχε περάσει το μισό εκατομμύριο» αφηγείται στα «ΝΕΑ» η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, επιχειρώντας να βάλει για λογαριασμό μας τα πράγματα στη θέση τους, να καταγράψει αλήθειες και μύθους της Αλωσης έτσι όπως μόνο μία βυζαντινολόγος με τη δική της διαδρομή μπορεί να κάνει. «Η Πόλη έχει αποδεκατιστεί από την πανώλη και τις αλλεπάλληλες πολιορκίες των Τούρκων. Αλλά και από τις διαμάχες των Δυτικών, αφού οι προστριβές Γενοβέζων και Βενετσιάνων γίνονταν στο λιμάνι της μέσα. Υπήρχε και μια τάση ανεξαρτητοποίησης των λίγων χωρών που παρέμεναν ελεύθερες- όχι μόνο του Μυστρά που παρεμπιπτόντως έπεσε το 1460, επίσης στις 29 Μαΐου! Η κατάσταση ήταν μιας ανασφάλειας γενικής».
Ο διχασμός. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, «υπήρχε μια μεγάλη ενωτική και ανθενωτική διαμάχη, υπέρ και εναντίον της Ενωσης των Εκκλησιών. Οι αντίθετοι στην Ενωση συμμαχούσαν και με τους Τούρκουςήταν οι λεγόμενες παρά φύσιν συμμαχίες. Οι υπέρμαχοι της Ενωσης διακήρυσσαν: “Οταν οι δύο Ρώμες ήταν ενωμένες διαφεντεύαμε τον κόσμο. Οταν διχάστηκαν, χάσαμε τα πρωτεία”. Με αυτή την έννοια η πραγματική πτώση της Πόλης χρονολογείται από το 1204 και μετά. Η ανθενωτική διαμάχη πήρε μάλιστα τεράστιες διαστάσεις μετά το 1438 και

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Για να εισερχόμεθα σιγά σιγά στον Καλλικράτη:

Απο τον Βασίλη Γκάτσο

Σκέψεις:

1). Θα εμφανιστούν ξαφνικά δύο συνδυασμοί (ο ένας υπάρχει ήδη) από τον σημερινό Δήμο Κρανιδίου, ο ένας με βάση το ΠΑΣΟΚ και ο άλλος με βάση τη ΝΔ, που θα ζητήσουν να ενταχθούν άτομα του Δήμου Ερμιόνης στους συνδυασμούς τους;

Δηλαδή η κοινωνία του Δήμου Κρανιδίου είναι τόσο ισχυρή, τόσο παραγωγική, τόσο δυναμική, τόσο ικανή, ώστε να παρουσιάζει δύο τέτοιους ισχυρούς συνδυασμούς ως το μέλλον της Ερμιονίδας; Δηλαδή το παρελθόν αυτών των δύο συνδυασμών μπορεί να στηρίξει το μέλλον της Ερμιονίδας;

1). Οι ως άνω συνδυασμοί θα ζητήσουν την συνεργασία των συνδυασμών που ήδη υπάρχουν στο δήμο της Ερμιόνης ή που μπορούν και να δημιουργηθούν στην ίδια πολιτική βάση; Δηλαδή, να φτιάξει το ΠΑΣΟΚ τον συνδυασμό του, το ίδιο να κάνει η ΝΔ σε επίπεδο σημερινού δήμου και να επέλθει συνένωση με το γνωστό δούναι και λαβείν. Δηλαδή το παρελθόν τέτοιων κινήσεων μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον;

3). Το να φτιάξει ο δήμος Ερμιόνης δύο τέτοιους συνδυασμούς και να ενεργήσει όπως στην

Η... μάχη στην άμμο αρχίζει!


To καλοκαιράκι έφτασε, οι παραλίες γεμίζουν και το beach soccer κάνει πάλι δυναμικά την εμφάνιση του με την έναρξη του 10ου Πανελληνίου πρωταθλήματος.

Την επόμενη Πέμπτη στις 3 Ιουνίου η αρχή γίνεται από τις από τις εγκαταστάσεις του «Καράβι CLUB» στο Σχινιά Μαραθώνα και το ταξίδι θα συνεχιστεί σε όλη την Ελλάδα.

Μπάλα παντού!
Το πρόγραμμα για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2010 έχει ως εξής:
1η προκριματική φάση: 3-6 Ιουνίου Σχινιά Μαραθώνα (Καράβι CLUB)
2η προκριματική φάση: 17-20 Ιουνίου: Μύκονος (Παραλία Καλό Λιβάδι)
3η προκριματική φάση: 24-27 Ιουνίου: Σκιάθος (Παραλία Κουκουναριές)
4η προκριματική φάση: 1-4 Ιουλίου: Ερμιόνη (Κεντρική Πλατεία)
5η προκριματική φάση: 22-25 Ιουλίου: Κέρκυρα
6η προκριματική φάση: 29/7/10 -1/8/10: Εύβοια (Παραλία Πετριές)
Τελική φάση: 3-8 Αυγούστου: Επανομή (Παραλία Beach Bar Αλάτι).

gazzetta

Απόφαση των περιβαλλοντικών κινήσεων Πελοπονήσσου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ    planetermionida

Απόφαση των Αυτοδιοικητικών και Οικολογικών Κινήσεων, καθώς και άλλων Συλλόγων, Φορέων και Ομάδων, που συμμετείχαν στις διεργασίες και στη Συνάντηση της Τρίπολης, στις 28 Απριλίου 2010, σχετικά με την Τροποποίηση / Αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ ( Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων ) Περιφέρειας Πελοποννήσου
1. Εισαγωγή
Το <<Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων>> ( ΠΕΣΔΑ ) είχε εγκριθεί από τη Δ/νση Περιβάλλοντος Χωροταξίας της Περιφέρειας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην Κοινή Υπουργική Απόφαση ( ΚΥΑ ) 50910/2727/03 ( ΦΕΚ 1909/Β/22.12.2003 ) [ Μέτρα και Όροι για τη Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων. Εθνικός και Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης ], με απόφαση της Γενικής Γραμματέα της Περιφέρειας κ. Αγγέλας Αβούρη στις 10 Φεβρουαρίου 2005. Η διάρκεια ισχύος του ήταν πενταετής, επομένως ο ΠΕΣΔΑ έπαψε να ισχύει από τις 10 Φεβρουαρίου 2010. Είναι αξιοσημείωτο ότι από τα έργα και τις δράσεις που προέβλεπε ο ΠΕΣΔΑ 2005 δεν υλοποιήθηκε τίποτε ( εκτός από την παύση λειτουργίας και την αποκατάσταση μερικών δευτερευούσης σημασίας χωματερών ) ! Και προκύπτει ένα μεγάλο ερώτημα : ΓΙΑΤΙ ; Έλειψαν οι αναγκαίοι πόροι, αδράνησε η Περιφέρεια, αδιαφόρησαν οι ΟΤΑ, δεν αποτελούσε άραγε ο ΠΕΣΔΑ το πλαίσιο συμφωνίας αν όχι ομοφωνίας μεταξύ Περιφέρειας και ΟΤΑ, για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων για την 5-ετία

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Απο τον Βασίλη Γκάτσο
Δημοσίευσες επιστολή τριών δημοσίων υπαλλήλων, επιστολή που απευθύνεται στην κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, υπουργό παιδείας (μάλιστα ενώ η επιστολή απευθύνεται προς αυτήν με το Αξιότιμε κ. Υπουργέ, τίθεται συγχρόνως και υπόψη της!), η οποία προφανώς είναι η προϊσταμένη αρχή τους και έχει αντικείμενο άλλη επιστολή του Δημάρχου Ερμιόνης στην οποία αναφέρονται οι εν λόγω τρεις δημόσιοι υπάλληλοι, προφανώς λόγω του ότι ο Δήμαρχος έχει διοικητική ή άλλη σχέση με την δημόσια υπηρεσία όπου εργάζονται οι εν λόγω.

Ουδέν ενδιαφέρον έχω για την εσωτερική διοικητική τους διένεξη, ούτε με αφορά, όπως και τους εν λόγω δεν τους αφορά καμιά εσωτερική υπόθεση εργαζομένων ιδιωτικής επιχείρησης με την εργοδοσία τους, ή διένεξη αγρότη με έμπορα των προϊόντων του. Ούτε φυσικά αν τήρησαν την εσωτερική ιεραρχία και δεοντολογία, ούτε φυσικά αν την τήρησε ο Δήμαρχος Ερμιόνης. Ως προς αυτό, ας ενεργήσει η ιεραρχία.

Αποψύχθηκα πατόκορφα, σύμφωνα με το λεξικό αρχαίας γλώσσης. Και δεν πιστεύω ότι είμαι ο μόνος.

Έμένα το μέλημά μου είναι πότε το δημόσιο (και η τοπική αυτοδιοίκηση) θα μειώσει τους δημοσίους υπαλλήλους σε αναλογία τέτοια που ισχύει σε κάθε ευνομούμενη δυτική χώρα, δηλαδή τουλάχιστον στο ½ του σημερινού αριθμού και πότε θα τους κάνει εξίσου παραγωγικούς με τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα, και λειτουργούς αφοσιωμένους στο έργο τους, αφού πρώτα περάσει από πόθεν έσχες αυτούς που υπηρέτησαν σε κρίσιμες θέσεις. Και αυτό για έναν απόλυτα ιδιοτελή λόγο. Για να μου κρατάνε πολύ λιγότερους φόρους από αυτούς που μου κρατάνε για να ταΐζεται όλη αυτή η στρατιά και να μπορώ να διαθέτω αυτό που θα μου περισσέψει σε πραγματικά παραγωγικές επενδύσεις ή σε δημιουργική κατανάλωση. Και δεν πιστεύω να είμαι ο μόνος που σκέπτεται έτσι και έχω κάθε δικαίωμα να σκέπτομαι έτσι. Τα σοσιαλιστικά οράματα αρχίζουν μετά την παγίωση αυτής της νέας κατάστασης, γιατί μέχρι σήμερα οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στη πτώχευση και δεν εννοώ μόνον ή κύριως την οικονομική.

Επειδή όμως τόσο ο Δήμαρχος όσο και οι τρεις δημόσιοι υπάλληλοι χρησιμοποίησαν γραπτά μου και

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Το Σάββατο η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμιόνης παρουσιάζει..Αργύρης Παλούκας.


  Να είμαστε εκεί..

Δεν πάνε τόσο άσχημα τα πράγματα, υπάρχει φαγητό για όλους.

Άννα Μποκιγιάν

Δίνει την εντύπωση πλάνητα των πόλεων, είναι όμως μια σημαντική Αρμένισσα ζωγράφος, που με έδρα το Κάιρο διασχίζει τον κόσμο. Τα έργα της πάνω στην ποίηση του Καβάφη (ορμητικά, έντονα- ωστόσο «αλεξανδρινά») εκτίθενται τώρα στο Μουσείο Μπενάκη και αρέσουν πολύ. Ανακαλύψτε ένα πνεύμα ελεύθερο, κοφτερό στις κρίσεις - τόσο για την μπλόφα της σύγχρονης τέχνης όσο και για την απαξίωση της Αθήνας, την οποία επισκέπτεται συχνά.
Θέλετε να μου πείτε μερικά πράγματα για το background σας;

Δεν έχω κάνει πολλά στη ζωή μου, δεν έχω κάνει σχεδόν τίποτα.
Τίποτα σχετικά με τι;
Στη ζωή γενικά.
Ξέρω ότι έχετε ταξιδέψει πολύ.
Ναι, αλλά δεν έχω πάει στη Λατινική Αμερική ακόμα, ούτε στην Ιαπωνία ή στην Αυστραλία. Όμως έχω έρθει περίπου διακόσιες φορές στην Ελλάδα, μπορεί και χίλιες. Από το 1962 έρχομαι συνεχώς. Θα ήθελα να δω όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο, τα πάντα, αλλά δεν είναι δυνατό. Δεν έχεις τα λεφτά, τον χρόνο, και οι δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού είναι τελικά πιο περιορισμένες απ' ό,τι νομίζεις. Πάντα ρίχνεις το φταίξιμο στα λεφτά, αλλά δεν είναι τα λεφτά το απόλυτο εμπόδιο. Ούτε είναι οι απόλυτοι ρυθμιστές των πάντων.
Σου παρέχουν όμως μια ασφάλεια. Όταν ξεκινήσατε να ταξιδεύετε δεν είχατε λεφτά;
Απολύτως τίποτα. Όταν ήμουν 20 χρόνων ήρθα για πρώτη φορά στην Αθήνα και μετά πήγα στην

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Η Λένα Πλάτωνος μελοποιεί Κωνσταντίνο Καβάφη, 9-10 Ιουλίου, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου.

 Βρισκόμαστε στο σπίτι της Λένας Πλάτωνος στον Χολαργό, έτοιμοι να ακούσουμε για πρώτη φορά τον Καβάφη της στην οριστική του μορφή. Νιώθω τυχερός που έζησα τα τραγούδια αυτά από τη γέννησή τους, απόψε όμως δεν είμαστε μόνοι μας, η συνθέτρια κι εγώ. Είναι μαζί μας και οι φίλοι τραγουδοποιοί, ο Παντελής Δημητριάδης με τον Αλέξανδρο Μακρή των Κόρε.Ύδρο., ο Αλέξανδρος Μίαρης των Electric Litany, ο Νίκος Χαλβατζής και ο Lolek. Είμαι σίγουρος πως οι συγκεκριμένοι πέντε νέοι δημιουργοί πρόκειται να πάρουν το σημαντικότερο μάθημα μουσικής και μάλιστα όχι σε μιαν αποστειρωμένη αίθουσα ωδείου -απ' αυτές που αντιπαθούσε ο Μάνος Χατζιδάκις- ούτε καν μέσα σ' ένα φτηνό προβάδικο στούντιο, αλλά στο δωμάτιο της Λένας με τους ροζ τοίχους, με το τσάι και τα ρωσικά εδέσματα της Βικτώριας.
 Τη ρωτάω ποια είναι η ενδεχόμενη βασική διαφορά του Κώστα Καρυωτάκη από τον Κωνσταντίνο Καβάφη, 13 τραγούδια τότε, 13 και τώρα.
 Μου απαντάει πως ο Καρυωτάκης σαν να παίζει με τη θλίψη του, γλυκαίνεται απ' αυτή, ενώ ο Καβάφης δεν αφήνει κανένα περιθώριο.
Η ακρόαση ξεκινάει και κοιταζόμαστε όλοι κατάματα. Ο ήχος ξεχύνεται από τα ηχεία του pc. Η Πλάτωνος ανακάθεται στην κλίνη της κι ακούει κι αυτή μαζί μας με τα μάτια κλειστά, ήρεμη κι ατάραχη ως σοφός γκουρού.
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον: Η επαναληπτικότητα των strings που έρχονται από μακριά θα έβρισκε

Γεννητούρια ..

                                                     
Το νέο πουλαράκι λίγων ημερών γεννήθηκε εκεί κοντά στο φουγάρο.Προσπαθεί σιγά σιγά να στηριχτεί στα πόδια του.Ανήκει στην Ελληνική φυλή Πηνείας και στον Γιώργο Κυρίτση. Δικό του είναι, το φροντίζει και το καμαρώνει..
Η φυλή της Πηνείας είχε κληρονομικό το σπάνιο χάρισμα του πλαγιοτροχασμού, μας είπε. Πρόκειται για ένα επιπλέον βηματισμό (εκτός βάδι, τροχάδι, καλπασμό) που έδινε την δυνατότητα στον αναβάτη να μεταφερθεί γρήγορα χωρίς να υποβληθεί στην ταλαιπωρία του ανεβοκατεβάσματος όπως στον καλπασμό.
Ανήκουν στις σπάνιες φυλές αλόγων βήματος  του κόσμου και είναι οι παλιότερες..

Η φυλή της Πηνείας είχε αναπτυχθεί στις ημιορεινές περιοχές της Πηνείας, δηλαδή στις περιοχές Πύργου, Ανδραβίδας και Γαστούνης του Νομού Ηλείας και κατάγεται από τα αρχαία ελληνικά άλογα.
Ίδια ράτσα είναι και το μεγαλύτερο που είναι τώρα ενός έτους .
Και η γκρίζα, η μαμά .
Δεν είναι μόνο ο Γιώργος που ξέρουμε ότι αγαπάει τα άλογα και έχει δικά του, χωρίς να υπολογίζει τον κόπο και το χρόνο που χρειάζεται η φροντίδα τους, αλλά και άλλοι Ερμιονίτες όπως ο Ανάργυρος ο Αγγελής, ο Στράτος ο Ζωγράφος, ο Δημήτρης ο Κοροντίνης ..

Κάπου 30 ιππείς από την Ερμιονίδα απαρτίζουν τον σύλλογο «Αγάπη για το άλογο» που εδρεύει στο Κρανίδι.
Συμμετέχουν σε διάφορες εκδηλώσεις όπως στη "Γιορτή της τουλίπας" αλλά και στη γιορτή των Αγίων Αναργύρων τον Ιούλιο.



Μπράβο τους, έχουμε ανάγκη από τέτοιες πρωτοβουλίες  και είναι όμορφο που ξαναβλέπουμε στον κάμπο μας άλογα όπως παλιά..

Φωτογραφίες-επιμέλεια Ρίνα Λουμουσιώτη

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Το τελευταίο πλεκτό.



Εμμονές..

Εμμανουήλ Ροΐδης

Εμμανουήλ Ροΐδης ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της Ελλάδας του 19ου αι.,  . Καυστικός και οξυδερκής, ήταν εκείνος που είχε διατυπώσει το περίφημο «Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας» και το «Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων».
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1836 στην Ερμούπολη της Σύρου, γόνος εύπορης αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Χίο. Το 1841 ο πατέρας του, Δημήτριος Ροΐδης, διορίστηκε διευθυντής μεγάλου εμπορικού οίκου και, στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του γενικού πρόξενου της Ελλάδας στη Γένοβα, όπου η φιλελεύθερη γενοβέζικη επανάσταση του 1848-49 σημαδεύει τον νεαρό Ροΐδη αποφασιστικά στους ιδεολογικούς του προσανατολισμούς.
Το 1849 η οικογένεια επέστρεψε στην Σύρο, όπου ο Εμμανουήλ εγγράφηκε και φοίτησε στο ελληνοαμερικανικό λύκειο του Χ. Ευαγγελίδη. Τότε ξεκίνησε και η ενασχόλησή του με τη συγγραφή – ενώ την ίδια εποχή γνωρίστηκε με τον μετέπειτα λόγιο, ποιητή και πεζογράφο Δημήτριο Βικέλα, με τον οποίο ως μαθητές εξέδωσαν το χειρόγραφο περιοδικό Μέλισσα.
Το 1855 ξεκινά σπουδές Φιλολογίας και Φιλοσοφίας στο Βερολίνο, τις οποίες όμως διέκοψε μετά από 2 χρόνια. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και ταξίδεψε στην

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΟΙ ΔΙΟΞΙΝΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ

Του Βασίλη Γκάτσου
Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασφαλείας Τροφίμων έχει δώσει αποτελέσματα δεκαετούς μελέτης από την ανάλυση δειγμάτων από 21 χώρες της μαζί και από την Ελλάδα.

Έχει δώσει δε μέσες τιμές διοξινών και PCBs.

Να μερικά στοιχεία με απλό τρόπο για να καταλαβαινόμαστε:

Ένας άνθρωπος 60 κιλών έχει ανεκτό όριο πρόσληψης διοξινών και PCBs, 840 μονάδες.

Μία μερίδα 250 γραμμαρίων άγριου σολομού που μας έρχεται από τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες έχει 1997 μονάδες (!!!) διοξινών και PCBs

Μία μερίδα 250 γραμμαρίων ελληνικό ψάρι πελαγίσιο έχει μόνον 112 μονάδες διοξινών και PCBs

Δηλαδή πρέπει να φας 4.5 κιλά ελληνικά ψάρια θαλάσσης για να βάλεις ίδιες μονάδες διοξίνης στον οργανισμό σου με μια μερίδα άγριο σολομό.

Είδατε κανέναν από τους διοξινομάχους της Ερμιόνης να γυρίζουν τις ταβέρνες και να μας λένε μη τρώτε ωμό σολομό (θέλουμε και σούσι τρομάρα μας), μη το δίνετε στα παιδιά σας, αλλά τρώτε ψάρια της ελληνικής θάλασσας; Όχι γιατί δε πουλάει το θέμα, δεν γίνεται δηλαδή θέαμα με πρωταγωνιστές την αφεντομουτσουνάρα τους, αλλά θα φάνε και κάνα πρόγκο. Άλλωστε έχουν πλήρη επιστημονική άγνοια για το θέμα.

Όσο έχει ο άγριος σολομός έχει και η ρέγκα και η σαρδελορέγκα, ενώ η άγρια πέστροφα 885 μονάδες. Όλα αυτά προϊόντα Βορείου Ευρώπης. Και προσοχή, είναι ο μέσος όρος, δηλαδή μπορεί να υπάρξουν τοπικώς πολύ μεγαλύτερες τιμές.

Αντίθετα ο σολομός ιχθυοτροφείου έχει 387 μονάδες και τη πέστροφα 300, κατά μέσο όρο στην Ευρώπη. Στη χώρα μας το ψάρι ιχθυοτροφείου έχει 415 και αυτό οφείλεται όχι στη φύση μας ή στη θάλασσά μας, αλλά στις ξένες, εισαγόμενες τροφές που τρώει. Γιατί ελληνικές δεν υπάρχουνε.

Σαρώνει στο Ιnternet 12χρονος με το «Ρaparazzi»

      
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ

O Γκρέισον Μάικλ Τσανς γεννήθηκε και ζει στην πόλη Εντμοντ της Οκλαχόμα και είναι μαθητής της Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου. Εκ πρώτης μοιάζει με ένα συνηθισμένο μέσο αμερικανάκι: παίζει ράγκμπι με τη σχολική ομάδα, κολλητοί του είναι ο Κόλιν και ο Κόλτον, ενώ κατά καιρούς συμμετέχει σε θεατρικά έργα που ανεβάζει η τάξη του.
Δεν έκανε ποτέ μαθήματα φωνητικής, αλλά παρακολούθησε με ζήλο τα τελευταία τρία χρόνια μαθήματα πιάνου. Στις αρχές του Απριλίου, σε μια από τις γιορτές του σχολείου του, αποφάσισε να τραγουδήσει την επιτυχία της αγαπημένης του καλλιτέχνιδoς Lady Gaga «Ρaparazzi», χωρίς να φαντάζεται το κύμα ενθουσιασμού που θα προκαλούσε στο Διαδίκτυο με την ερμηνεία του λίγες ημέρες αργότερα. Μέχρι χθες το μεσημέρι το βίντεο «Greyson Chance Singing Ρaparazzi» έπαιξε περισσότερες από 17 εκατομμύρια φορές στο youtube. Εκτοτε, περίπου κάθε 30 δευτερόλεπτα άλλο
ένα σχόλιο προστίθεται ακριβώς κάτω από το βίντεο, ενώ δεν λείπουν οι συγκρίσεις με τον άλλο σταρ που ξεπήδησε κι αυτός από το Διαδίκτυο, τον 16χρονο Τζάστιν Μπίμπερ.

tovima.

Επικίνδυνα νερά.


Ευχαριστούμε τη φίλη που το έστειλε.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Λόγος και τέχνη με ψηφιακή ευαισθησία

 Οταν η μικρή οθόνη συναντά την τέχνη, οι σύγχρονες τεχνολογίες τον λόγο, την έκφραση, υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθούν προγράμματα όχι μόνο ξεχωριστά αλλά και προσβάσιμα απ' όλους.
 Πάνω σε αυτό φαίνεται να στηρίχθηκε και η δημιουργία μιας νέας σειράς 13 εκπομπών με τίτλο «Λογο-τεχνία» που έχει εξασφαλίσει η ΕΡΤ για την ψηφιακή της τηλεόραση, το Πρίσμα+ και όχι μόνο. Η ιδέα και το σενάριο ανήκουν στην Ηρώ Σγουράκη, η οποία υπογράφει και τη σκηνοθεσία, ενώ η παραγωγή είναι του Γιώργου Σγουράκη, των δημιουργών δηλαδή του «Μονογράμματος» της ΕΡΤ. Αυτή τη φορά η ιδιαιτερότητα της παραγωγής τους βασίζεται στον σκοπό που υπηρετεί, δηλαδή επιχειρεί να ενημερώσει (με νοηματική ερμηνεία και υποτιτλισμό για άτομα με προβλήματα ακοής) και να είναι προσβάσιμη για άτομα με ειδικές ανάγκες τα οποία θα έχουν μία από τις ελάχιστες, αν όχι τη μοναδική, ευκαιρία μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας να προσεγγίσουν και τηλεοπτικά την ελληνική ποίηση και τον λόγο. Στη σειρά εκπομπών έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη γλώσσα, και την επιστημονική ευθύνη είχε ο καθηγητής Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ο οποίος διατυπώνει και τις απόψεις του για τις συνιστώσες που κάνουν κάθε ποιητή ή συγγραφέα να ξεχωρίζει, με τη λάμψη και τη γοητεία του λόγου, σε επίπεδο μορφής και περιεχομένου. Στα 13 επεισόδια παρουσιάζεται και αναλύεται το έργο των: Παντελή Πρεβελάκη (Ρέθυμνο, 1909-1986), Βιτσέντζου Κορνάρου (Σητεία Κρήτης, 1553-1613), Νίκου Εγγονόπουλου (Αθήνα, 1907-1985), Νίκου Καρούζου (Ναύπλιο, 1926-1990), Δημήτρη Χριστοδούλου (Αθήνα, 1924-1991), Στράτη Μυριβήλη (Λέσβος, 1892-1969), Ιάκωβου Καμπανέλλη (Νάξος, 1922), Νίκου Καζαντζάκη (Ηράκλειο Κρήτης, 1883-1957), Γιάννη Ρίτσου (Μονεμβασιά, 1909-1990), Γιώργου Σεφέρη (Σμύρνη 1900-1971), Το «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη (Ηράκλειο Κρήτης, 1911-1996), Νίκου Καββαδία (Μαντζουρία, 1910-1975) και Στρατή Τσίρκα (Κάιρο, 1911-1980).
enet

Στρατηγός Μακρυγιάννης «..ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν…

 “Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά όπου γευόμαστε, θα παρακαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη.
 Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν, από υποστατικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε “πηρεσίαν να μπούμεν”, ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν…
Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμε όλες. Χρωστούν είς το Ταμείον δεκαοχτώ ΄κατομμύρια ο ένας και ο άλλος. Οι αγωνισταί, οι περισσότεροι και οι χήρες κι αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία – γεμίσαμαν πλήθος πιανοφόρια και κιθάρες.
 Οι δανεισταί μας ζητούν τα χρήματα τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά – κάνουν επέμβασιν εις τα πράγματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον.
 Πως θα σωθούμε εμείς μ’ αυτά και να σκηματιστούμεν εις την κοινωνίαν του κόσμου ως άνθρωποι; Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλητώση από τον μεγάλον γκρεμνόν όπου τρέχομεν να τζακιστούμεν.”

Ι. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Του πήγαινε που ήταν στην αντιπολίτευση..


Μάρτιος 2009 αγωνιζόμενοι Ελληνες, πέρυσι περίπου σαν τώρα, διαδήλωναν για το Ασφαλιστικό της προηγούμενης κυβέρνησης των επίσης χρεωκοπημένων Ελλήνων..

Oι περικοπές ξαπλώνουν τους Ιταλούς δημάρχους..

  Σε μια άκρως ασυνήθιστη διαμαρτυρία αποφάσισαν να προχωρήσουν εκατό δήμαρχοι της κεντρικής Ιταλίας οι οποίοι ξάπλωσαν όλοι μαζί στο έδαφος μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο, προκειμένου να προωθήσουν το μήνυμα «οι περικοπές ξαπλώνουν τους δημάρχους»...

  Οι δήμαρχοι έστρωσαν πορτοκαλί πλαστικά ταπέτα μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο του Παλάτσο Βέκιο και μόλις ήχησε η σειρήνα ξάπλωσαν και έμειναν ακίνητοι για τρία λεπτά.
Στην διαμαρτυρία συμμετείχαν κυρίως κεντροαριστεροί δήμαρχοι από τις περιοχές Μάρκε, Τοσκάνης, Ούμπρια και Λατίου της κεντρικής Ιταλίας, οι οποίοι κατήγγειλαν τη μείωση των κρατικών δαπανών για την τοπική αυτοδιοίκηση και τους αυστηρούς όρους που επιβάλλουν τη μείωση του ελλείμματος σε κάθε δήμο.
Στόχος των δημάρχων ήταν να στείλουν ένα σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι για την οικονομική κατάσταση της αυτοδιοίκησης, στην οποία για τη διετία 2011-2012 θα περικόψουν 25 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πρέπει τελικά ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ να πληρώνει τους εκλεγμένους στους μικρούς επαρχιακούς Δήμους;

Απο τον Βασίλη Γκάτσο

Πρέπει τελικά ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ να πληρώνει τους εκλεγμένους στους μικρούς επαρχιακούς Δήμους;
Αρχές του αιώνα το Κρανίδι και η Ερμιόνη με πολύ περισσότερο κόσμο έβγαζαν Δημάρχους οι οποίοι αφιέρωναν αρκετό χρόνο για τις κοινές υποθέσεις, οι οποίες δεν ήσαν και λίγες (ζωοκλοπές, κλοπές αγροτικής παραγωγής, δρόμοι, υπόνομοι, λιμενικά έργα, δημόσια πηγάδια, εθελοντική εργασία, τελωνεία, φόροι, δεκάτη, παράνομη αλιεία κ.λ.π.). Οι Δήμαρχοι ήσαν χωρίς μισθό και μάλιστα υπερήφανοι για το έργο τους. Το ίδιο και οι Κοινοτάρχες αργότερα. Και ας μη νομίζουμε ότι τα εκλογικά ....ήθη και έθιμα ήταν πιο πολιτισμένα από σήμερα. Οι μαγκουριές, οι επιθέσεις, οι βουλευτικές επεμβάσεις αδιάκοπες. Αλλά και τα ρουσφέτια που ενέπλεκαν Δημάρχους και κομματάρχες στην ημερησία διάταξη.

Πέραν από αυτό υπάρχει και η παράδοση και το ιστορικό παράδειγμα Ρέπουλη: Πρόσφερε στην Πατρίδα ανεκτίμητες υπηρεσίες. Ήταν ο «αντ’ αυτού», όπως λέγανε οι παλιοί. Ο Βενιζέλος βρισκότανε συνέχεια έξω για τις υποθέσεις της χώρας μας και ουσιαστικός κυβερνήτης έμενε πίσω ο Ρέπουλης. Με δική του επιλογή «πέθανε στην ψάθα» και αυτό δεν το λέμε τώρα που βγήκε σχετικό βιβλίο του ή γίνανε κάποιες σχετικές αναρτήσεις. Όλη η παλιά Ερμιονίδα, όταν έλεγε Ρέπουλης, αμέσως πρόσθετε με καμάρι: «που πέθανε στην ψάθα». Ακόμη και οι αντίπαλοί του.

Γιατί στον Καλλικράτη πρέπει ο Δήμαρχος να αφήνει τη δουλειά του και να παίρνει μισθό Δημάρχου,

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Μια γεύση απο "Δάφνες και πικροδάφνες" για να μην το χάσετε..

                         

Κυρία Λόλα Βογανάτση,

Απο τον Βασίλη Γκάτσο

Δεν νομίζω ότι ασχολήθηκα ποτέ με οποιοδήποτε γραφτό σας, ή ενέργεια σας. Το αντίθετο συνέβη. Εσείς απαντούσατε σχολιάζοντας κείμενά μου που καμιά σχέση δεν είχαν με εσάς και νομίζω σας είχα δώσει και άκρως πολιτισμένες και επιστημονικές διευκρινήσεις. Φροντίζατε δε να προβάλετε στις απαντήσεις σας και φωτογραφία σας στο Σύνταγμα ατενίζοντας μάλιστα τη Βουλή και το εξέλαβα ότι έχετε στόχο της είσοδο σε αυτήν, οπότε και οι απαντήσεις σας θεωρήθηκαν από εμένα ως ένας τρόπος δημοσιοποίησης της υπάρξεώς σας. Τα δε μπλογκ που κατηγορείτε, ευγενικότατα, χωρίς μιλιά που λέμε, φιλοξένησαν τα γραφτά σας.

Το τελευταίο κείμενό μου αφορά συγκεκριμένο μπλογκ και τον ιδιοκτήτη του και εσείς χωρίς να αναφέρεσθε πουθενά στο κείμενό μου, γράψατε τα όσα γράψατε. Όχι βέβαια ότι δεν έχετε αυτό το δικαίωμα, ακόμη και να λέτε ότι ορισμένοι συμπατριώτες μας πρέπει να κυκλοφορούν με κουκούλα, ως δοσίλογοι άραγε, ως αναρχικοί;

Μεταλλαγμένα. Τρώς ότι τρώει



Τα μεταλλαγμένα είναι ζωντανοί οργανισμοί, οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί στο εργαστήριο και δεν θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν με φυσικό τρόπο. Διασταυρώνονται με φυσικούς οργανισμούς, αναπαράγονται, μεταναστεύουν και μεταφέρονται, με απρόβλεπτες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Παράγονται από ελάχιστες εταιρίες που τα πατεντάρουν μονοπωλώντας το συνολικό έλεγχο της γεωργίας και της διατροφής.
Οι επιπτώσεις:
Η Greenpeace αντιτίθεται στην απελευθέρωση των μεταλλαγμένων οργανισμών στο περιβάλλον, διότι οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι είναι ανυπολόγιστοι και μη αναστρέψιμοι, ενώ η απειλή για τη βιοποικιλότητα, την οικολογική ισορροπία και τη διατροφική ασφάλεια είναι άμεση.
Κίνδυνοι για την υγεία:
Εμφάνιση νέων αλλεργιών
Αύξηση ανθεκτικότητας σε αντιβιοτικά
Τοξική δράση
Κίνδυνοι για το περιβάλλον:
Αλλοίωση βοιοποικιλότητας
Αύξηση χρήσης φυτοφαρμάκων
Αύξηση αντοχής ζιζανίων και εντόμων σε ζιζανιοκτόνα και εντομοκτόνα αντίστοιχα
Μεταφορά γονιδίων και γενετική επιμόλυνση σε συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες.

Γιατί και εσύ τρως ότι τρώει! Τρέφονται με μεταλλαγμένες ζωοτροφές τα ζώα από τα οποία παράγονται τα βασικά προϊόντα διατροφής που καταναλώνουμε; Πως ανταποκρίνονται οι εταιρίες παραγωγής των προϊόντων αυτών, στο αίτημα της Greenpeace για αποκλεισμό των μεταλλαγμένων από τις ζωοτροφές;

greenpeace

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΑΤΣΟ

Της Λόλας Βογανάτση
Αηδίασα και συνεχίζω να αηδιάζω όταν «άνθρωποι» καίνε ανθρώπους και κάποιοι άλλοι εκείνο ακριβώς το διάστημα ασχολούνται με λεπτομέρειες σχετικά με την διατροφή γιδιών αλλά και επιθέσεις σε συντοπίτες μας, χωρίς να θέλω να γίνω συνήγορός τους, που με κάθε τρόπο προσπαθούν να αντισταθούν στη λαίλαπα που έρχεται … Συγνώμη αλλά δεν έγραψα σωστά στη θέση τους τα γράμματα σ και τ στην λέξη κάτσα. Εξάλλου όπως λέτε και σεις ήταν αναμενόμενο αφού δεν έτυχε να βοσκίσω γίδια.
Συμφωνώ μαζί σας, ότι για να υποβαθμιστεί η νοημοσύνη κάποιου πρέπει πρώτα να υπάρχει. Το ίδιο θα μπορούσα να υποστηρίξω και εγώ για σας. Δεν συνηθίζω όμως να υβρίζω, αντιμετωπίζω τους ανθρώπους πολιτισμένα, φροντίζω να έχω πάντοτε επιχειρήματα ώστε να υποστηρίξω τα γραφόμενά μου και βέβαια αυτό δεν θα το έκανα ποτέ για σας που υπήρξατε δάσκαλός μου (εξωσχολικά) στο Γυμνάσιο και πολύ καλός μάλιστα, στη Γεωμετρία και στη Χημεία κατά τους μήνες των διακοπών σας.
Αναλάβατε να υπερασπιστείτε τα blogs. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο. Και να ήθελαν να μας δώσουν κάποια εξήγηση οι bloggers, που να τολμήσουν τώρα να το κάνουν! Μάλλον κάνατε λάθος και γράψατε αφεντία σας σίγουρα εννοούσατε αφεντιά σας. Αν είναι έτσι αυτό με τιμά ιδιαίτερα μιας και στην Κρήτη ίσως γνωρίζετε ότι η φράση «στην αφεντιά σου» χρησιμοποιείται αντί της φράσης «στην υγειά σου» όταν πίνουν και δείχνει ότι θεωρείς τον άλλο κύριο του εαυτού του, κάτι που δεν ισχύει για όλους. Ουδέποτε ξέχασα ότι ζω σε δημοκρατική χώρα. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό άλλωστε, να το ξεχάσω δηλαδή! Δεν θα υπήρχαν καταρχήν τα blogs για να γράφονται όλα όσα γράφονται. Αυτό και μόνο με κάνει και το θυμάμαι.

ΠΡΟΣ: ΜΠΛΟΓΚ «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ»

Απο τον Βασίλη Γκάτσο

Σου ξαναζητάω να κατεβάσεις βιβλία και άρθρα μου από το μπλογκ σου. Είσαι ιδιοκτήτης και δεν θέλω να έχεις κράχτη βιβλία μου και άρθρα μου. Δεν σε απειλώ, ούτε με δικαστήρια, ούτε με τίποτα, όπως πονηρά και στρεβλά αφήνεις να εννοηθεί. Σου ξαναζητάω.

Κρίσεις, διαπιστώσεις, αφορισμούς, συγκεντρώσεις με τη ντουντούκα, παρουσία σου στο κίνημα(;), φωτογραφήσεις κάθε φωτιάς και διοξίνης και κάθε φάτσας και μούρης ενεργοποιημένου πολίτη με πολλαπλότητα δε τη δική σου, κάθε υγρότοπου και κεδροδάσους που κινδυνεύει, προτάσεις να σταματήσει η ελεύθερη βοσκή, αγιοποίηση της Παϊδούση ως εκφράστριας της δικτατορίας του Χόντζα στην Αλβανία (σε αυτό θα επανέλθουμε), κρίσεις σου για το κτίσιμο των πρυτάνεων με τούβλα και λάσπη στα γραφεία τους, για τους βανδαλισμούς στην Αθήνα, για τη Κατοχή και τον Εμφύλιο, κάνε και γράψε όσα θέλεις, σε δημοκρατική χώρα ζεις, τα λάθη δεν οδηγούν στα γκούλαγκ. Άλλωστε έχεις αξιολογηθεί ως ο πλέον ικανός και κατάλληλος μελλοντικός κομισάριος ιστορικού αρχείου Κρανιδίου και Ερμιονίδος από υποψήφιο για την νέα δημαρχεία Ερμιονίδας. Ως τέτοιος, πιστεύω να μας βάλεις στις βιβλιοθήκες τα βιβλία που πρέπει να διαβάζουμε. Για την δική σου προτείνω το «Μάζα και Εξουσία», του Κανέτι. Ίσως εκεί κατανοήσεις τι εστί εξουσιαστής.

Το δεν σε είδα (δηλαδή πιστεύεις ότι υπάρχει άγνωστό σου άτομο που θα ερχόταν να σε δει ή να λάβει μέρος στις εκδηλώσεις σου από την Αθήνα; Για να του δώσεις αποδεικτικό συμμετοχής στο κίνημά σου;), που είσαι, με ποιους ήσουνα, πότε κατεβαίνεις στο χωριό σου, και ορισμένα άλλα σου ερωτήματα, μου έφεραν στο νου τη χούντα και τις ερωτήσεις που κάνανε στα αστυνομικά τμήματα και στο Α2 του στρατού (και σε μένα). Να είσαι καλά, μας έδωσες ένα μικρό δείγμα του τι θα επακολουθήσει όταν πετύχει η οικολογική (;) τάχατες επανάστασή σου. Φυσικά είσαι ακόμη στην φαντασίωση και στο κάλεσμα, αλλά να ξέρεις δεν τσιμπάνε τα ψάρια στην Ερμιονίδα. Κάνε έναν συνδυασμό με τους ομοίους σου συνοδοιπόρους για τις Δημοτικές και θα το διαπιστώσεις άμεσα.

Θεωρείς κατακριτέο να σου ζητάει κάποιος να ελευθερώσεις την καλλιεργήσιμη γη, αλλά απολύτως

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Πως θα περάσει η βραδιά

Απεργούν τα  ΜΜΕ σήμερα.  Πως θα περάσει η βραδιά..
Πως θα τα καταφέρουμε, τώρα που την συνηθίσαμε  αυτή τη δόση  της προπαγάνδας των οκτώ...

Είδαμε "Δάφνες και πικροδάφνες" στο Κρανίδι

 Πήγαμε χθες και απολαύσαμε την παράσταση "ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ", στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γενικού Λυκείου Κρανιδίου.  Έργο των Δ. Κεχαΐδη - Ε. Χαβιαρά που πρωτοπαίχτηκε το 1979 με διαχρονικό θέμα και όσο ποτέ επίκαιρο. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μας , μας παρέσυραν στην πλοκή του έργου και ξεχάσαμε ότι βλέπαμε φίλους και γνωστούς να παίζουν ..Γελάσαμε!
Ήταν μια παράσταση από ερασιτέχνες ηθοποιούς που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από καλούς επαγγελματίες.
Αυτό φάνηκε και στο χειροκρότημα…
Σπουδαία και παρήγορη στο τίποτα της εποχής μας αυτή η προσπάθεια.
Στον «Θεατρικό Όμιλο Ερμιονίδας» παράγουν πολιτισμό.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθέτης: Μανώλης Ιωνάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιρρόη Γενεράλη
Πρωταγωνιστούν : Βασαγιάννης Κώστας, Γεωργιλής Σπύρος, Κούτρας Λουκάς, Λυμπερόπουλος Κώστας, Σίδερης Δημήτρης.

Ευτυχώς οι παραστάσεις θα συνεχιστούν και το επόμενο Σαββατοκύριακο για όσους δεν το έχουν ακόμα δεί.

Μην το χάσετε!!

ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΑ ΛΟΛΑ ΒΟΓΑΝΑΤΣΗ

Του Βασίλη Γκάτσου

 Η αηδία που σας έπιασε είναι τιμή μου, πιστεύω δε και τιμή και των τριών μπλογκ που αναφέρεστε.
Την κάτσα και όχι την .... κάστα που γράφετε και την στοροβάδα, τα ξέρουμε όσοι από παιδιά βοσκήσαμε γίδια.
 Για να υποβαθμιστεί η νοημοσύνη κάποιου πρέπει πρώτα να υπάρχει. Και δεν υπάρχει όταν δεν γίνεται κατανοητό ένα απλό κείμενο και τι ακριβώς εννοεί αυτός που το έγγραψε.
 Και σιγά μην απολογηθούν τα τρία μπλογκ στην αφεντία σας. Ξεχνάτε συνέχεια ότι ζείτε σε δημοκρατική χώρα και όχι μονομπλόκ.
 Τελικώς, με τα τόσα σοκ που παθαίνετε στην ιδιαιτέρα σας πατρίδα Ερμιόνη, με κατοίκους τόσο άξεστους και λοιμικούς, εγκληματίες ....κουκουλοφόρους, πώς την επιλέξατε για να κατοικήσετε και μάλιστα να επενδύσετε; Χάρη μας κάνατε; Ή καταλάβατε ότι η Ερμιόνη και η Ερμιονίδα είναι ένας μικρός παράδεισος, ιδιαίτερα για δημοσίους υπαλλήλους;
 Νομίζω ότι μια και μόνη έγνοια διατυπώνατε συνεχώς στα μπλογκ προσπαθώντας να επηρεάσετε τους συμπατριώτες μας: Αστική διαφορά με κάτοικο Ερμιόνης και το Δήμο (όχι τον Δήμαρχο) για λίγα μέτρα οικοπέδου που αγοράσατε. Πήγατε στα δικαστήρια και μετά μπορείτε να πάτε εφετείο κ.λ.π. Δεν μας ενδιαφέρει η αστική υπόθεσή σας όπως και εσάς δεν σας ενδιαφέρουν πλήθος ανάλογες στην Ερμιόνη, είτε σε αυτές εμπλέκεται ο Δήμος είτε όχι. Αν γι’ αυτό είμαστε οι Ερμιονίτες λοιμικοί και κουκουλοφόροι, μας διασκεδάζει αυτό αφάνταστα. Μας αρκεί να είστε καλά εσείς.
Το δε κείμενό σας ας μένει μνημείο λόγου.
 Όσο για τα παραδοσιακά Μαντράκια για τα οποία κόπτεστε, να πάτε να φωτογραφήσετε το σπίτι που μένω (φιλοδοξώ να είμαι ο πρώτος κάτοικος Ερμιόνης που θα ζητήσει από την πολεοδομία να κηρυχθεί διατηρητέο εις μνήμην των προγόνων μου και των κόπων τους τουλάχιστον από το 1821 και για να ευχαριστιέται ο διερχόμενος Ερμιονίτης βλέποντάς το), μετά να δώσετε φωτογραφία του παραδοσιακού σας σπιτιού με το μαγαζί – σύμβολο του πατέρα σας και τον ιστορικό ευκάλυπτο και να φωτογραφίσετε αυτό που το διαδέχθηκε. Τουλάχιστον μη πουλάτε παράδοση.

Β. Γκάτσος

Ατέλειωτα μένουν

Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.
Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.
Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ
(Κική Δημουλά)

Στη φωτογραφία έργο της κας Ανθούλας Δουρούκου

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Σήμερα πάμε θέατρο..

Καλό καλοκαίρι..

 Το πρώτο μας μπάνιο στο Μπίστι σήμερα. Καλό καλοκαίρι..

 Αν και είχε πολύ αέρα, πολύ σκόνη, από τον δρόμο που έχει ανοιχτεί να περάσουν οι σωλήνες της πυρασφάλειας η θάλασσα όπως πάντα εκπληκτική παρ όλο το κύμα. .
 Τα πεύκα είναι ακόμα να τα λυπάσαι..
 Ελπίζουμε με τον ψεκασμό που ήδη έγινε να δούμε κάποια διαφορά.
 Περνάνε και καλώδια ρεύματος, είδαμε τις σωληνώσεις. Έχουμε ραντεβού αύριο με τον κο Πάλλη, για να μας ενημερώσει σχετικά.
Θα τα πούμε..

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Παίχτε.

ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

3 Μαΐου – 30 Μαΐου 2010

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, οι Εκδόσεις Polaris διοργανώνουν και φέτος την έκθεση φωτογράφος άγριας φύσης.
 Η έκθεση είναι ελεύθερη για το κοινό, διαρκεί περίπου ένα μήνα και φιλοξενείται στο εσωτερικό της στοάς Σπυρομήλιου στο City Link της Αθήνας. Οι φωτογραφίες παρουσιάζονται σε ειδικά κατασκευασμένα light boxes ώστε ο θεατής να «βλέπει» μέσα από το φακό φωτογράφου και με τη βοήθεια των λεζαντών που αφηγούνται την ιστορία της κάθε λήψης, να συμμετέχει στον κόπο, τις θυσίες, την αγωνία και τη χαρά του έργου και του καλλιτέχνη.

Να πάτε όσοι είσαστε Αθήνα έχει πολύ ενδιαφέρον όπως κάθε χρόνο αυτή η έκθεση..
 Συνδιάστε το με τον φοβερό καφέ του γωνιακού στη στοά Brazil, που είναι και  στέκι αρκετών Ερμιονιτών..

ΕΘΙΜΟ :ΕΠΙΒΙΩΜΑ Η ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ!

ΔΗΜΗΤΡΑ Ι. ΚΥΡΙΤΣΗ

  Διαβάζοντας την επιστολή του κ . Σκούρτη αναφορικά με την αναβίωση του εθίμου «ΓΙΑΛΑ-ΓΙΑΛΑ» στην Ερμιόνη αυθόρμητες σκέψεις και προβληματισμοί που ανέκυψαν και αφορούν την Λαογραφία ως επιστήμη και την ένταξή της στο κοινωνικό γίγνεσθαι, θα ήταν ωφέλιμο να γνωστοποιηθούν ως στήριγμα στην επιστολή αφενός, δηλαδή κατά πόσο κάποιος που συμμετέχει στα πολιτιστικά δρώμενα και ενεργεί για τη συνέχειά τους λειτουργεί ορθά αλλά κυρίως να ενισχύσει την προσπάθεια που χρόνια καταβάλλεται από τον ίδιο και πολλούς συμπατριώτες ώστε να αναδειχθεί η Ερμιόνη και να αναγνωρίζεται η πολιτιστική της ταυτότητα.
  Η Λαογραφία καθιερώθηκε ως επιστήμη το 1909 και βεβαίως αρκετοί επιστήμονες ερεύνησαν και διατύπωσαν τον ορισμό της ,τις μεθόδους και το περιεχόμενό της. Ιδρυτής της θεωρείται ο Ν. Πολίτης και ορίζει ότι: αντικείμενο μελέτης της Λαογραφίας είναι οι πράξεις του βίου και μάλιστα οι «κατά παράδοσιν». Ταυτόσημος όρος με το folklore που η αγγλική λαογραφία εισήγαγε και καθιερώθηκε διεθνώς.
Κατά τον Πολίτη λοιπόν η Λαογραφία εξετάζει : «τας κατά παράδοσιν δια λόγων , πράξεων ή ενεργειών εκδηλώσεις του ψυχικού και κοινωνικού βίου του λαού».     Και τις διακρίνει σε τρείς κατηγορίες εκδηλώσεων:
1)Εκδηλώσεις των οποίων δε γνωρίζουμε την αρχή ,δεν προέρχονται από την επίδραση κάποιου σπουδαίου ανθρώπου ,ούτε οφείλονται στην ανατροφή και την μόρφωση.
2)Εκδηλώσεις οι οποίες αποτελούν μεταβολή ή παραφθορά παλαιότερων

Η καύση απορριμμάτων προωθείται από την πίσω πόρτα


 Μεσούσης της οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση ζητά να επιδοτηθεί με δημόσιο χρήμα η καύση απορριμμάτων, μία πανάκριβη, επικίνδυνη και αναποτελεσματική τεχνολογία.    Και όλα αυτά στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης!    Στο νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ που συζητείται αυτές τις μέρες στην Ολομέλεια της Βουλής, η κυβέρνηση συμπεριέλαβε τελικά ειδική διάταξη για την επιδότηση της καύσης απορριμμάτων. Η ρύθμιση αυτή συνεχίζει την πολιτική προκλητικών οικονομικών κινήτρων για μία επικίνδυνη τεχνολογία που δεν είναι οικονομικά βιώσιμη χωρίς επιδοτήσεις και ικανοποιεί το αίτημα των επιχειρηματιών που επί χρόνια προσπαθούν να εισάγουν την καύση απορριμμάτων στην Ελλάδα. «Βαφτίζει» επίσης ανανεώσιμη πηγή ενέργειας μια ακριβή και επικίνδυνη τεχνολογία.
Η στάση της κυβέρνησης στο θέμα της καύσης απορριμμάτων έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις εξαγγελίες της περί πράσινης ανάπτυξης. Η τεχνολογία της καύσης είναι ευθέως ανταγωνιστική με την ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων και ακυρώνει οριστικά το βιώσιμο μοντέλο διαχείρισης που στηρίζεται στην πρόληψη,

Αποκατάσταση 70 ΧΑΔΑ στην Πελοπόννησο

Ανοιξε ο δρόμος για την για την οριστική αποκατάσταση εβδομήντα Χ.Α.Δ.Α. (χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων) στη περιφέρεια Πελοποννήσου, μετα την δημοσίευση της πρόσκλησης «Αποκατάσταση Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) Πελοποννήσου» απο τον περιφερειάρχη Φώτη Χατζημιχάλη.

  Ο προϋπολογισμός φθάνει τα 4.605.000 ευρώ και με την πρόσκληση καλούνται οι Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της περιφέρειας Πελοποννήσου να υποβάλουν αιτήσεις χρηματοδότησης για την αποκατάσταση των χωματερών που βρίσκονται στην περιοχή τους.
  Με αυτόν τον τρόπο η περιφέρεια Πελοποννήσου ευελπιστεί να αποκατασταθούν περιβαλλοντικά 70 περίπου ανενεργοί ΧΑΔΑ και σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση του περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης των στερεών αποβλήτων να δρομολογηθεί η αποκατάσταση και εκείνων, που είναι ακόμη σε λειτουργία.
   Ο κ. Χατζημιχάλης, δήλωσε σχετικά ότι η διαδικασία αποκατάστασης των ΧΑΔΑ θα κινηθεί με ταχύτατους ρυθμούς και με την ευθύνη της Περιφέρειας, επισημαίνοντας παράλληλα πως θα αρχίσει και η διαδικασία εκπόνησης μελετών για τους υπόλοιπους ΧΑΔΑ που είναι ακόμη σε λειτουργία.

Για να δούμε..

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Τουρνουά 3 με 3 για το 2010 - Νέοι Δρόμοι στα Τρίποντα, στην Ερμιόνη

  Ο Δήμος Ερμιόνης συνδιοργανώνει με τον Α.Ο. Ερμιόνης και με τις ΕΟΚ και ΕΣΚΑΚ , το Τουρνουά 3 με 3 για το 2010 - Νέοι Δρόμοι στα Τρίποντα , το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Ερμιόνη 22-23 Μαΐου 2010 στον χώρο μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης.

Δελτία συμμετοχής μπορείτε να παραλάβετε από τον Αθλητικό Όμιλο Ερμιόνης τηλ. 27540 31448

Πληροφορίες: Ευάγγελος Δημαράκης κιν. 693 2 223 285

Στη Ντάρδιζα για χταπόδια


 Όπως τα χελιδόνια φέρνουν την άνοιξη, αυτό το ζευγαράκι συνταξιούχων από την Ντάρδιζα, φέρνει το καλοκαίρι..Ομορφαίνουν την πρωινή μας διαδρομή για την δουλειά.
 Τα χταπόδια ο σκοπός και η πρόφαση για τις πρωινές τους αποδράσεις..

Ρ.Λ.

3ος Φωτογραφικός Μαραθώνιος στο κέντρο της Αθήνας

Tην ερχόμενη Kυριακή 6 Ιουνίου πραγματοποιείται για Τρίτη συνεχή χρονιά ο διαγωνισμός φωτογραφίας Athens Photo Inspiration by Nestea, ένας φωτογραφικός μαραθώνιος στο κέντρο της Αθήνας.

Πρόκειται για μια πρωτότυπη πολιτιστική πρωτοβουλία με διαγωνιστικό χαρακτήρα, που απευθύνεται σε όλους όσους χρησιμοποιούν το φωτογραφικό μέσο ως μορφή έκφρασης της έμπνευσής τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή δεν είναι τόσο η τεχνική γνώση του φωτογραφικού μέσου, όσο η έμπνευση και η διάθεση για δημιουργία.
Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μέρος σε ένα φωτογραφικό «μαραθώνιο» στο κέντρο της Αθήνας, να επικοινωνήσουν και να εκφραστούν ελεύθερα προσεγγίζοντας μέσα από τη δική τους ματιά, σε διάρκεια έξι ωρών, ένα συνδυασμό τεσσάρων θεμάτων με έμπνευση από την καθημερινή ζωή της πόλης.
Παράλληλα, το Σάββατο 29 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Μπενάκη (κεντρικό κτήριο, Κουμπάρη 1) ένα δωρεάν workshop που απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να μάθουν τεχνικά μυστικά και συμβουλές σχετικά με την ψηφιακή φωτογραφία. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να εξασφαλίσουν την παρουσία τους συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα που βρίσκεται διαθέσιμη στο www.athensphotoinspiration.gr. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Το Athens Photo Inspiration θα κορυφωθεί με την ανάδειξη των καλύτερων συμμετοχών και την

Βιβλίο η ιστορία της τουρκάλας Ρεμιέ, η οποία αγάπησε πριν από εξήντα χρόνια ένα Ρωμιό της Ίμβρου

της Διαμαντένιας Ριμπά

Η είδηση ότι ο Μιχάλης παντρεύεται μια τουρκάλα, τη Ρεμιέ, έπεσε σαν κεραυνός, πριν από εξήντα χρόνια, στο Σχοινούδι, της Ίμβρου.
 «Μα να παντρευτεί την τουρκάλα; Λίγα έχουμε πάθει από τους Τούρκους; Βαλθήκανε να μας ξεκάνουνε και εμείς συμπεθεριάζουμε. Εύκολο το ’χεις να ’ρθει η τουρκάλα να ριζώσει ανάμεσα στους χριστιανούς; Ν’ ανάψει κερί και να βάψει αυγά;», σχολίαζαν οι συγχωριανοί του Μιχάλη. «Αυτό δα μας έλειπε», έλεγε και η συννυφάδα της, «να μας γεννήσει το τουρκάκι και ν΄ αλλάξει το αίμα της γενιάς μας, και μάλιστα τώρα που μέρα με τη μέρα οι πατριώτες της ριζώνουν εδώ και ξεριζώνουν εμάς».
 Την ιστορία των δύο νέων, που τελικά άντεξε στο χρόνο, έχοντας αντιπαλέψει τις προκαταλήψεις που συνάντησαν, και από τις δύο πλευρές, σε χρόνια δύσκολα για τους Ρωμιούς, δεμένη περίτεχνα με την ιστορία του πολύπαθου νησιού, παρουσιάζει η πολυβραβευμένη συγγραφέας, Ναννίνα Σακκά - Νικολακοπούλου, στο ηθογραφικό μυθιστόρημα της με τίτλο «Ρεμιέ», που κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο «Α.Α.Λιβάνη».
«Ενώ την πολέμησαν τα πρώτα χρόνια, όταν ήταν και η μοναδική τουρκάλα στο νησί, όπου έμοιαζε σαν τη μύγα μες στο γάλα, τώρα είναι το πιο σεβάσμιο πρόσωπο»,

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Δελτίο τύπου. Στο Λαογραφικό Μουσείο Κρανιδίου

 Συνεχίζονται οι επιμορφωτικές επισκέψεις από τα σχολεία της περιοχής στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Κρανιδίου. Έτσι και πριν από λίγο καιρό σειρά στο ταξίδι της Παράδοσης και της Λαογραφίας έχει το Α΄ Νηπιαγωγείο Κρανιδίου.

 Τα παιδιά ενθουσιασμένα και γεμάτα απορίες για τα εκθέματα, προσπάθησαν, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, να αντιληφθούν και να κατανοήσουν την ιστορία του τόπου μας και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας. Σημαντική βοήθεια σε αυτό πρόσφεραν οι δύο νηπιαγωγοί η κ Μεϊμάνη Βιβή και η κ Αλεξοπούλου Ιωάννα.
 Οι πάντα φιλόξενες και γεμάτες αγάπη γι’ αυτό που κάνουν κυρίες του Λαογραφικού πρόσφεραν ένα κέρασμα στα παιδιά.

Είναι πολύ σημαντικό σε αυτήν την τρυφερή ηλικία να ενισχύουμε στην ψυχή τους και στο μυαλό τους την ιστορία γιατί λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του δεν έχει μέλλον.

Νέος Ακάθιστος Υμνος

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΕΑ
Κάθε φορά που η πόλη πολιορκείται, οι πολίτες σε ολονυχτίες καταφεύγουν στους ποιητές και εξορκίζουν και προσεύχονται: «Τα σταυροδρόμια που ήξερα έγιναν αδιέξοδα. Σελδζούκοι ροπαλοφόροι καραδοκούν, χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν, σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς κοπροκρατούν το μέλλον!

Οπου κι αν σας βρίσκει το Κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη» (Οδ. Ελύτης)
«Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε πάντοτ΄ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε!» (Δ. Σολωμός)
«Αν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά» (Δ. Σολωμός) «Ω θεϊκιά κι όλη αίματα πατρίδα» (Δ. Σολωμός)
«Οταν υπό τα σκήπτρα σας νέους λαούς καλείτε, νέους ιδρώτας θέλετε εσείς διά ΄να πληρώσητε πλουσιοπαρόχως.
Τα ξίφη οπού φυλάγουσι τα τρέμοντα βασίλεια σας, τα ξίφη οπού τρομάζουσι την αρετήν, και σφάζουσι τους λειτουργούς της» (Α. Κάλβος)
«Το χέρι οπού προσφέρετε ως προστασίας σημείον εις ξένον έθνος, έπνιξε και πνίγει τους λαούς σας, πάλαι, και ακόμα»! (Α. Κάλβος)
«Πάντα είναι αργά για κάθε τι- μάλιστα τώρα» (Μ. Αναγνωστάκης) «Σβησμένες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη χώρα» (Κ. Παλαμάς)
«Ιδεολόγοι και νιτερεσσολόγοι, των «όλα αλλάζουν» οι διαλαλητάδες κι όσοι στο γυρισμό των ίδιων καίτε λιβάνι, κι όσοι καταφρονητάδες των όχλων, κι εσείς οι άθεοι κι όσοι θρήσκοι κι εσείς, των προλετάριων οι λαμπάδες, κι όλοι, υπεράνθρωποι, άνθρωποι, ανθρωπίσκοι!» (Κ. Παλαμάς)
«Λοιπόν φτιάξαμε μια ζωή με υπόλοιπα;» (Τ. Πατρίκιος)
«Δύσκολες ώρες, δύσκολες στον τόπο μας. Κι αυτός, ο περίφανος, γυμνός, ανυπεράσπιστος, ανήμπορος, αφέθηκε να τον βοηθήσουν. Εγραψαν υποθήκες πάνω του· πήραν δικαιώματα· αξιώνουν· μιλάνε για λογαριασμό του· του ρυθμίζουν την ανάσα, το βήμα· τον ελεούν, τον ντύνουν μ΄ άλλα ρούχα, ξέχειλα, χαλαρωμένα, τον σφίγγουν μ΄ ένα καραβόσκοινο στη μέση» (Γ. Ρίτσος)
«Λίγη αγάπη, πολλή απάτη!» (Δ. Σολωμός) Αλλά ποιος ακούει τους ποιητές;

Φωτοβολταικά στις στέγες

  Μέσα στα επόμενα 10 χρόνια αναμένονται να γίνουν επενδύσεις 12 δις ευρώ στις ταράτσες των κτιρίων για την εγκατάσταση φωτοβολταικών πάνελ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ημερησία».  Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για να τοποθετήσουν φωτοβολταικά στις ταράτσες των σπιτιών τους και να εξοικονομήσουν μεγάλα ποσά που μπορεί και να ξεπερνούν τα 4,000 ευρώ το χρόνο από την κατανάλωση ενέργειας.
Ήδη οι τράπεζες έχουν αρχίσει και διαμορφώνουν πακέτα «πράσινων» δανείων.
Δεν απαιτείται άνοιγμα βιβλίων στην Εφορία, ενώ χρειάζεται μόνο άδεια από την Πολεοδομία.
Η τιμή πώλησης της παραγόμενης ενέργειας στο δίκτυο, θα είναι πενταπλάσια από ότι ένα νοικοκυριό που αγοράζει σήμερα ρεύμα από τη ΔΕΗ και καθορίζεται στα 55 λεπτά/κιλοβατώρα.
Όσον αφορά την ηλεκτρική ενέργεια που θα διοχετεύεται στο ηλεκτρικό δίκτυο, θα γίνεται συμψηφισμός με την ενέργεια που παράγει το κάθε σπίτι για τις ανάγκες του.
Δηλαδή, τα χρήματα θα πιστώνονται ανά δίμηνο στον επόμενο λογαριασμό της ΔΕΗ και ο ενδιαφερόμενος, που στην περίπτωση της πολυκατοικίας θα είναι ο διαχειριστής, θα τα εισπράττει είτε μέσω ενός τραπεζικού λογαριασμού, είτε απευθείας από το κατάστημα της ΔΕΗ.
Η αγορά και η εγκατάσταση ενός μέσου συστήματος, ισχύος 5 KW, το οποίο καταλαμβάνει 80τ.μ χώρου στην ταράτσα, στοιχίζει 25,000 ευρώ.
Το σύστημα αποφέρει ετήσια έσοδα στον κάτοχό του 3.575 ευρώ και το πιστωτικό

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Προς μπλογκερ «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ»

Του Βασίλη Γκάτσου
1. Σου έχω τονίσει εδώ και αρκετό καιρό ότι επιθυμώ να βγάλεις από τη στήλη σου «Βιβλία ΓΙΑ και ΑΠΟ την Ερμιονίδα» τα βιβλία μου και τις αναφορές σου που κάνεις σε αυτά, γιατί θεωρώ ότι τα χρησιμοποιείς ως κράχτη για το μπλογκ σου. Άλλωστε ουδέποτε σου ζήτησα να τα συμπεριλάβεις σε αυτό για οποιοδήποτε λόγο. Με ευχαρίστηση θα έβλεπα την αντικατάστασή τους με συνταγές μαγειρικής από την επαγγελματική σου εμπειρία. Θα ήταν μια καλή συνεισφορά στον πολιτισμό του τόπου μας.
2. Ομοίως σου ζήτησα να σβήσεις από όλες τις θέσεις του μπλογκ σου όλα τα άρθρα μου που κατά καιρούς σου έστειλα για ανάρτηση χωρίς καν να σε γνωρίζω. Η αποστολή τους mea culpa. Τα θεωρώ παντελώς ξένα προς τις ιδεοληψίες σου αλλά και τις πρακτικές σου. Άλλωστε τα διάβασαν πλέον οι αναγνώστες σου, (οι μυστικές παρακολουθήσεις του αριθμού επισκέψεων ανά άρθρο στο επιβεβαίωσαν απόλυτα), και απαιτώ να φύγουν από το μπλογκ σου, δημοκρατικώ δικαιώματι.
3. Επίσης από την στιγμή που υποβάλλεις στους αναγνώστες σου και φυσικά σε ολόκληρη την οικουμένη την ....οικολογική σου ιδεοληψία ότι οι ποιμένες του Μεγαλοβουνίου είναι καιρός να τα μαζεύουν από το βουνό τους γιατί είναι
NATURA 2000 και θέλεις να το απολαμβάνεις χωρίς τροκάνια και κουδούνια

Αγάπη..

Φωτογραφία αγνώστου

Για να γλυκαθούμε λίγο ..Ελληνικό μέλι.

  Το ελληνικό μέλι έχει υψηλή αντιβακτηριακή, αντιοξειδωτική και προβιοτική δράση, σύμφωνα με τα συμπεράσματα ειδικών επιστημόνων, που συμμετείχαν σε παγκόσμιο συνέδριο στην Κρήτη.

  Το 70% του μελιού που παράγεται στη χώρα μας προέρχεται από πεύκο, ελάτη, καστανιά και βελανιδιά.
  Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στα Χανιά, με τη συμμετοχή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αφορούσε αποκλειστικά το μέλι. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε συγκριτική έρευνα που αφορά στα χαρακτηριστικά και στην ποιότητα του δασόμελου (μέλι ελάτης, πεύκου, βαλανιδιάς, καστανιάς κ.λ.π.), η οποία ολοκληρώθηκε με συμμετοχή 17 διαφορετικών χωρών και 29 επιστημόνωνΈνα μεγάλο μέρος του συνεδρίου αφιερώθηκε στη χρησιμότητα όλων των προϊόντων μέλισσας: του μελιού, της γύρης, του βασιλικού πολτού, της πρόπολης και του κεριού. Κλινικές μελέτες που παρουσιάστηκαν δείχνουν όλο και περισσότερο ότι "τα προϊόντα της μέλισσας είναι χρήσιμα για τη διατροφή και την υγεία του καταναλωτή".

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Η ελεύθερη βοσκή πάνω στο Μεγαλοβούνι Διδύμων κάνει τα βένια θάμνους!

Του Βασίλη Γκάτσου
ΕΛΑ ......ΒΕΝΙΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!

Το διαβάσαμε και αυτό. Η ελεύθερη βοσκή πάνω στο Μεγαλοβούνι Διδύμων κάνει τα βένια θάμνους! Δηλαδή τα γίδια τρώνε τα βένια (!) και δεν τα αφήνουν να μεγαλώσουν να γίνουν δέντρα(!). Μα αγαπητέ μου οικολόγε(;) το μόνο θαμνώδες που δεν τρώει με τίποτα το γίδι είναι το βένιο. Ούτε τα φύλλα του ούτε τη φλούδα του. Τί-πο-τα! Δεν τρώει ούτε τα πουρνάρια παρά μόνο για λίγες μέρες, όταν πρωτοβγαίνουν οι νεαροί βλαστοί τους και είναι μαλακοί και κυρίως γλυκείς, τότε τρώνε μόνον αυτούς. Τον υπόλοιπο χρόνο δεν πλησιάζουν με τίποτα τα πουρνάρια. Ομοίως δεν τρώνε τίποτα από το πεύκο. Όμως, όταν το πεύκο πρωτοφυτρώνει, δεν έχει πολύ ρετσίνι, είναι μαλακό και το τρώνε, αλήθεια όχι με πολύ όρεξη. Γι’ αυτό και το δασαρχείο απαγορεύει για ορισμένα χρόνια τη βοσκή στα καμένα πευκοδάση. Και γι’ αυτό ένα καμένο πευκοδάσος που βοσκήθηκε έντονα, πόσο μάλλον αν έχει καεί και δύο τρεις φορές σε μικρό διάστημα, στα μέρη μας, μοίρα του είναι να γίνει δάσος

Tαξίδια στον χρόνο..

 Είναι άραγε δυνατό στο σχετικά κοντινό μέλλον ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από μια διαστημική... «σκουληκότρυπα»; Σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ, ναι. Ο διάσημος βρετανός αστροφυσικός, στην εκπομπή με τίτλο «Στο Σύμπαν με τον Στίβεν Χόκινγκ» η οποία θα μεταδοθεί στις 9 Μαΐου από το τηλεοπτικό δίκτυο Discovery Channel, υποστηρίζει ότι ένα δυνητικό ταξίδι στον χωρόχρονο μπορεί κάποτε να γίνει πραγματικότητα. Και να ανοίξει απίθανους ορίζοντες στην ανθρωπότητα, δεδομένου ότι ο πλανήτης Γη καταστρέφεται συστηματικά από την κλιματική αλλαγή.
  Ο 68χρονος επιστήμονας διαψεύδει τον... εαυτό του! Πριν από μερικά χρόνια είχε υποστηρίξει ότι «δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο, γιατίαν αυτό ήταν εφικτό τότε θα είχαμε σήμερα στη Γη τουρίστες από το μέλλον». Ο ίδιος ισχυρίζεται εδώ και δεκαετίες πως ένα ταξίδι στον χρόνο θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί, αφού το όποιο διαστημικό όχημα να περάσει με την ταχύτητα του φωτός μέσα από μια «σκουληκότρυπα» με άνοιγμα ενός δισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του εκατοστού. Επιπλέον, το ίδιο το ταξίδι θα ήταν μια τρομακτική εμπειρία για τον αστροναύτη, ο οποίος θα ένιωθε ακριβώς όπως η Ελι Αρογουέι, η φυσικός που υποδύθηκε η Τζόντι Φόστερ στην ταινία «Επαφή» του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις.
  Τώρα όμως θεωρεί ότι ένα τέτοιο θεωρητικό ενδεχόμενο κάθε άλλο παρά αδύνατο είναι. Θα χρειαστεί όμως η μέγιστη δυνατή συνδρομή της καλύτερης

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Οι 300 του Λεωνίδα, του Γιώργου, του Αντώνη...

Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ
ΤΟΥΣ ΕΒΛΕΠΑ και τους καμάρωνα. Τους έφτυνα να μην τους ματιάσω! Τα μανάρια μου, τα καμάρια μου, τα αστέρια μου! Οι εθνομπαμπάδες και οι εθνομαμάδες! Οι κοστουμάτοι και οι ταγεράτες! Βουτηγμένοι στην οδύνη και τη συντριβή, κράτησαν ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς των αιματηρών επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας. Ενα λεπτό: μισό για την οδύνη κι άλλο μισό για τη συντριβή. Και μόλις πέρασαν τα 60 δευτερόλεπτα, ο καθένας επέστρεψε στη ρουμπίτσα του. Η ζωή συνεχίστηκε. Ενα λεπτό αργότερα...
 Οι 300 του Λεωνίδα έπεσαν για την πατρίδα. Οι 300 της Βουλής έριξαν την πατρίδα. Την έριξαν στην απελπισία, στο αδιέξοδο, στην καταστροφή. Την έκαναν σαν τα μούτρα τουςτα οποία δεν είναι και για χόρταση!
  ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ η μαμά μου μού είπε πως όταν κάθεσαι να φας, μετά πληρώνεις και τον λογαριασμό. Δεν μου είπε πως άλλοι τρών΄ κι άλλοι πληρώνουν. Αλλοι χλαπακιάζουν τον άμπακο κι άλλος ψάχνει τις τσέπες του για φραγκοδίφραγκα!
  Κι έρχομαι και ρωτάω, η αγνή χωριατοπούλα (πριν να τρελαθώ τελείως, πριν να μετατραπώ σε Αστέρω- υστέρω- «μάνα μου είναι τα βουνά, πατέρας μου ο κάμπος»): γιατί οι 300 πρέπει να είναι 300; Γιατίσ΄ αυτήν τη χώρα τη μικρή που μοίρα δεν τη μοίρανε- πρέπει να έχουμε τόσους βουλευτές; 11.000.000- στο περίπου- νοματαίοι είμαστε. Οι Γερμανοί που είναι 80.000.000, ζωή να ΄χουν- λέμε τώρα και καμιά μαλακία, να περάσει η ώρα!- εκπροσωπούνται από 600 βουλευτές.   Με τα απλά μαθηματικά, αν κάνουμε την αναγωγή, εμείς εδώ- σύμφωνα με το γερμανικό σύστημα- θα έπρεπε να έχουμε 75 βουλευτές!
Κι εγώ σου λέω, δεν μας κάθεται το νουμεράκι. Και δεν μας κάθεται γιατί με βάση

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Από Δευτέρα πάλι..

Στα Μαντράκια

Φωτ: Ρίνα Λουμουσιώτη

Ο θυμός μας και πως να τον διαχειριστούμε

Τι είναι ο θυμός;

Όλοι γνωρίζουμε τι είναι ο θυμός και όλοι τον έχουμε νιώσει, είτε ως παροδικό εκνευρισμό είτε ως έντονη οργή. Ο θυμός αποτελεί ένα φυσιολογικό, συνήθως υγιές, ανθρώπινο συναίσθημα. Όταν, όμως, ξεφεύγει από τον έλεγχό μας και γίνεται καταστροφικός, μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα – στον εργασιακό χώρο, ή στις προσωπικές μας σχέσεις– και γενικώς σε επιβάρυνση της συνολικής ποιότητας της ζωής μας. Επιπλέον, μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε ότι βρισκόμαστε στο έλεος ενός απρόβλεπτου και ισχυρού συναισθήματος.  Σύμφωνα με τον Charles Spielberger, έναν ψυχολόγο που ειδικεύεται στη μελέτη του θυμού, ο θυμός είναι μια ‘‘συναισθηματική κατάσταση που ποικίλλει σε ένταση από τον ήπιο εκνευρισμό ως την έντονη οργή και μανίαʼʼ. Όπως και άλλα συναισθήματα, συνοδεύεται από φυσιολογικές και σωματικές αλλαγές: όταν θυμώνουμε, η καρδιά μας χτυπά πιο δυνατά και η πίεση του αίματός μας αυξάνεται, όπως αυξάνονται και τα επίπεδα των ορμονών αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη.
 Ο θυμός γεννιέται από εξωτερικά ερεθίσματα αλλά και από ανησυχία ή από συνεχή ενασχόληση με τα προσωπικά μας προβλήματα. Κάποιες μνήμες τραυματικών ή εξοργιστικών γεγονότων μπορούν, επίσης, να προκαλέσουν συναισθήματα θυμού.
Εκδηλώνοντας το θυμό σας
Ο ενστικτώδης, φυσικός τρόπος να εκδηλώσουμε το θυμό μας είναι να αντιδράσουμε επιθετικά. Ο θυμός είναι μια φυσική, προσαρμοστική απάντηση σε κάποια απειλή. Συχνά υποκινεί έντονα συναισθήματα και συμπεριφορές, που μας επιτρέπουν να παλέψουμε και να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, όταν δεχτούμε επίθεση. Επομένως, ως ένα σημείο, η έκφραση θυμού είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι επιτρεπτό να επιτιθέμεθα φραστικά ή σωματικά σε κάθε πρόσωπο ή αντικείμενο που μας προκαλεί ή μας ενοχλεί. Οι νόμοι, οι κοινωνικοί κανόνες, και η κοινή λογική θέτουν όρια στο πόσο μακριά μπορεί να μας οδηγήσει ο θυμός.
Η διαχείριση του θυμού
Η διαχείριση του θυμού αποσκοπεί στη μείωση τόσο των συναισθημάτων θυμού