Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Με την τέχνη θα ξαναβρούμε την αξιοπρέπεια μας..Χθές στο Παλαμήδι

Με την τέχνη θα ξαναβρούμε την αξιοπρέπεια μας..

Έτσι προλόγισαν την εκπληκτική παράσταση της πολιτιστικής ομάδας του 1ου Γενικού Λυκείου Ναυπλίου, χθες στο Παλαμήδι.


Δεκαέξι πανέμορφοι και εκπληκτικά ταλαντούχοι μαθητές μαζί με τις υπεύθυνες καθηγήτριες, Γιαγκιόζη Εύα, Κωτσιομύτη Μαρία και Κορομπίλη Μαρίνα, παρουσίασαν μία πρωτότυπη παράσταση.
«Έρωτος Ποίησης, Αγάπης Μέλος: Από τη Σαπφώ ως τις μέρες μας»


Με θέμα τη δραματοποίηση και τη μελοποίηση της ποίησης της Σαπφούς.
Με την σφραγίδα της καλλιτεχνικής επιμέλειας της κας Λίνας Νικολακοπούλου.


Μια παράσταση που μας καθήλωσε πραγματικά.  Ανέλπιστη.. Εκπληκτική η προσέγγιση.
Ο χώρος, η Ελλάδα μας , το φως, οι φυσικοί ήχοι..
Εικόνες μπλεγμένες με ήχους κυμάτων και πουλιών,  η μουσική, η ποίηση της Σαπφούς μέσα απο τον Ελύτη , ο χορός των κοριτσιών, τα αγόρια, η μύηση στον  έρωτα, ο γάμος ..
Νιώσαμε αξιοπρεπείς.
 Είχαν δίκιο.

Να πάτε σήμερα όσοι μπορείτε, είναι μοναδική εμπειρία. Η είσοδος είναι ελεύθερη και το Ναύπλιο μαγευτικό.
Φωτογραφίες, επιμέλεια, Ρίνα Λουμουσιώτη

H απάντηση του κου Παναγιώτη Μέξη για τα παγκάκια στην Κουβέρτα

Αξιόλογες, Σεβαστές Κυρίες της ομάδας ενεργών πολιτών της Ερμιόνης

Με έκπληξη διάβασα το ρεπορτάζ σας , σε ότι αφορά το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ερμιόνης .

Χωρίς καμιά έγκυρη ενημέρωση σας και πληροφόρηση σας από το Δ.Λ.Τ.Ε. έχετε προβεί σε ανακρίβειες , προσβλητικά και δυσφημιστικά σχόλια για το Ν.Π.Δ.Δ.

Θεωρώ ότι όλα τα μέλη του Δ.Λ.Τ.Ε. είναι επιτυχημένοι, καταξιωμένοι πολίτες και επαγγελματίες που και γνώσεις έχουν και γούστο και παράγουν έργο.

Ο προγραμματισμός και η υλοποίηση έργων γίνεται πάντα νόμιμα , με διαφανείς διαδικασίες και στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων.

Παρότι μέλος σας, που δεν δικαιολογείται να μην ξέρει ,η κα Ρίνα ΛΟΥΜΟΥΣΙΩΤΗ έχει τελέσει μέλος του Δ.Λ.Τ.Ε. ξεχνά όπως φαίνεται τους χώρους ευθύνης , αρμοδιότητας και τις διαδικασίες εκτέλεση έργου .

Τοκαταφύγιο του Τίτο, γίνεται γκαλερί τέχνης

 Χτίστηκε προκειμένου να αποτελέσει ασφαλές καταφύγιο, σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, για τον ισχυρό άνδρα της Γιουγκοσλαβίας, τον στρατάρχη Τίτο και τους ανθρώπους που τον περιέβαλαν. Δεκαετίες αργότερα, το τεράστιο υπόγειο αυτό κτιριακό συγκρότημα, πρόκειται να αναγεννηθεί από τις … στάχτες του και να μετεξελιχθεί σε μια από τις πλέον περίεργες γκαλερί Τέχνης του πλανήτη.

Ένα ομοίωμα στρατιώτη, με το καλάσνικοφ ανά χείρας, εξακολουθεί να φυλάσσει την είσοδο της πόλης κάτω από τη γη, όπως αποκαλείται συχνά το πυρηνικό καταφύγιο για κρατικούς αξιωματούχους, που χτίστηκε την περίοδο διακυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας από τον Γιόσιπ Μπρο Τίτο, στο εσωτερικό του όρους Πρέντνι, στην περιοχή Κόνιτς, στη βόρεια Βοσνία- Ερζεγοβίνη.
Εκτός του Τίτο και του πολύ στενού κύκλου των συνεργατών του, όπως αναφέρεται στο σχετικό τηλεγράφημα του «Associated Press», η ύπαρξη του πυρηνικού καταφυγίου ήταν γνωστή μόνο σε τέσσερις στρατηγούς και μερικούς στρατιώτες, οι οποίοι είχαν την ευθύνη της φύλαξής του από το 1979, οπότε ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, έως και το 1992, που η Βοσνία αποσχίστηκε από τη Γιουγκοσλαβία.
Μόλις λειτουργήσει η γκαλερί, σε περίπου έναν χρόνο από τώρα, το ομοίωμα του στρατιώτη θα

Τανγκό-ποδήλατο: εναντίον του Πάρκινσον

Χορέψτε τανγκό και κάντε ποδήλατο: αυτά συνιστούν οι ειδικοί στα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον για να αισθάνονται καλύτερα. Η νόσος Πάρκινσον, μία νευρολογική διαταραχή κατά την οποία τα εγκεφαλικά κύτταρα που ελέγχουν την κίνηση, νεκρώνουν, μπορεί να βελτιωθεί με το τανγκό και το ποδήλατο. Σύμφωνα με αμερικανική μελέτη σχετικά με την επίδραση του χορού στη νόσο του Πάρκινσον, το τανγκό βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών με νόσο Πάρκινσον και βοηθά στην αντιμετώπιση των πρακτικών προβλημάτων της καθημερινότητάς τους. Η επίδραση, λοιπόν, του αργεντίνικου χορού, είναι συμπληρωματικά ευεργετική στη φυσιοθεραπεία των ασθενών με Πάρκινσον.
Κι αν το τανγκό είναι συμπληρωματικά ευεργετικό στους συγκεκριμένους

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

«Έρωτος ποίησις…αγάπης μέλος» Χοροδραματική αναπαράσταση της ποίησης της Σαπφούς στο Παλαμήδι

Eπιμέλεια  Λίνα Νικολακοπούλου.
 Τις τελευταίες μέρες, ενώ κανείς τριγυρίζει στη πόλη του Ναυπλίου βλέπει σε πολλές μεριές μια ιδιαίτερα καλαίσθητη αφίσα που προσκαλεί σε μια επικείμενη παράσταση μέσα στο κάστρο του Παλαμηδίου στα τέλη του μήνα.
Το σκίτσο παραπέμπει στην Αρχαία Ελλάδα και έχει μια γλυκιά αίσθηση για τη χάρη των γυναικών τότε…Και λέγοντας γυναικών και δη οργανώσεις ομαδικής ανατροφής νεαρών γυναικών, το μυαλό όλων πάει στη Σαπφώ...Διότι, η Σαπφώ ήταν αυτή που είχε οργανώσει και λειτουργούσε ιδιαίτερη σχολή στο νησί της, τη Λέσβο, και σκοπό είχε να ετοιμάσει τις νεαρές κοπέλες -τόσο στο σώμα όσο και στη ψυχή και το πνεύμα- και να τις μετατρέψει σε ολοκληρωμένες γυναίκες έτοιμες για γάμο. Σε αυτές τις εποχές πρόκειται να μας ταξιδέψει, λοιπόν, η πολιτιστική ομάδα του 1ου Γενικού Λυκείου Ναυπλίου. Δεκαέξι μαθητές μαζί με τις υπεύθυνες καθηγήτριες, Γιαγκιόζη Εύα, Κωτσιομύτη Μαρία και Κορομπίλη Μαρίνα, πρόκειται να παρουσιάσουν μία πρωτότυπη παράσταση στις 29 και 30 Ιουνίου στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαμηδίου. Η παράσταση αυτή αποτελεί το

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΙΟΝΙΔΑ

Του Βασίλη Γκάτσου
Στέλνω αυτό το σημείωμα πιστεύοντας πάντα ότι το μέλλον της Ερμιονίδας είναι η πρωτογενής παραγωγή σε στεριά και θάλασσα, η μεταποίησή της σε αγνά ονομαστά προϊόντα, μέσα σε ένα φροντισμένο μοναδικό τοπίο, με εκλεκτή πελατεία τον τουρισμό ήπιας μορφής. Και ζωή χαρισάμενη και πολιτισμένη σε μας και τα γύρω νησιά, με θέληση να προστατεύσουμε τη γη μας τη θάλασσά μας ως μοναδικά αγαθά δώρα της φύσης και των προγόνων μας. Εν αξιοκρατία, δικαίω και νόμω.

Αν αυτό δεν το κάνουν τα χωριά μας, θα το κάνουν τα εξοχικά κτήματα (villae rusticae) των ευφυών πρωτευουσιάνων. Κάποτε το έκαναν αυτό τα Βουλγαρέικα και τα Μπαμπέικα. Από κει το ξεσήκωσαν και οι ντόπιοι. Όμως υπήρχαν ντόπιοι με κτήματα. Αν όλα πουληθούν για εξοχικά οι ντόπιοι θα είναι ακτήμονες. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται.

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Είναι αυτό που κάνουνε στην Τραχειά και στο Κολιάκι. Κάνουν το στάρι ψωμί και παξιμάδια και αρτύματα.
Το γάλα τυριά γιαούρτια μυζήθρες βούτυρο.

Στις χωματερές καταλήγουν εκατοντάδες τόνοι ανακυκλώσιμων υλικών

                                                           tvxs
Σε χωματερές και ΧΥΤΑ καταλήγουν εκατοντάδες τόνοι ανακυκλώσιμων υλικών, ως αποτέλεσμα της ελλιπέστατης λειτουργίας του συστήματος ανακύκλωσης στη χώρα. Επιθεωρητές περιβάλλοντος σημειώνουν πως για το φαινόμενο αυτό, το οποίο παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, διενεργούνται έλεγχοι για να διαπιστωθεί σε ποιο σημείο του συστήματος ανακύκλωσης εντοπίζεται το πρόβλημα και να επιβληθούν κυρώσεις.

«Υπάρχουν ενδείξεις και στοιχεία ότι μέρος των ανακυκλώσιμων υλικών οδηγούνται είτε πριν είτε μετά τη διαλογή σε ΧΑΔΑ ή ΧΥΤΑ» δηλώνει στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ο γενικός επιθεωρητής της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Παναγιώτης Μέρκος. Οι έλεγχοι εστιάζονται σε παραγωγούς, μεταφορείς, διαλογείς καθώς και τελικούς επεξεργαστές.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που επικαλείται η εφημερίδα, τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την πηγή προέλευσης των δεμάτων:
1. Κάποια από τα 25 Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) που λειτουργούν ανά την επικράτεια δεν κάνουν σωστή επεξεργασία των υλικών που διαχωρίζουν, με αποτέλεσμα οι

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Υλοποίηση προγράμματος Αγωγής Υγείας από μαθητές/τριες Τμήματος Α4 Γυμνασίου Κρανιδίου.


Της Θεοδώρας Βογανάτση

Πριν αναφερθώ στο θέμα για το οποίο συνέταξα αυτή την επιστολή, επιτρέψτε μου με την ευκαιρία που μου δόθηκε, να γράψω λίγες σκέψεις και διαπιστώσεις όπως αυτές προκύπτουν από την εικοσαετή και πλέον εμπειρία μου, ως δασκάλα, στην Μέση Εκπαίδευση.

Όλα αυτά τα χρόνια διδάσκω σε τάξεις που αποτελούνται από 25 μαθητές/τριες περίπου, κάθονται ανά δύο στα θρανία που αυτά είναι τοποθετημένα το ένα πίσω από το άλλο, γίνεται 7ωρο μάθημα καθημερινά, διαβάζουν συγκεκριμένα βιβλία, των οποίων το περιεχόμενο πολλές φορές πρέπει και να αποστηθίσουν.

Ακριβώς όμως έτσι λειτουργούσε το σχολείο και πριν 35 χρόνια περίπου που ήμουν εγώ μαθήτρια, δεν είχαμε τηλεόραση στο σπίτι, ούτε Η/Υ, ούτε σταθερό τηλέφωνο ακόμη. Αλλά και πριν 70 χρόνια που ήταν μαθήτρια η μητέρα μου, που τότε δεν είχαν ραδιόφωνο αλλά κάπου- κάπου ο παππούς όταν πήγαινε Πειραιά έφερνε εφημερίδα! Για να μην πάω ακόμα πιο παλιά στην εποχή των γιαγιάδων μας!

Τι κάνουμε λοιπόν; Διδάσκουμε τους μαθητές/τριες, πολίτες του μέλλοντος, χρησιμοποιώντας μεθόδους και εργαλεία του παρελθόντος!

Να θυμηθείς πως βγαίνεις σαν τον αυγερινό..

Σήμερα το σιγοτραγουδάμε..

Γεμίσαμε από εικόνες, μουσική και από την ποίηση της γραφής του Λόρκα.
Τους ευχαριστούμε.
Όλους τους συντελεστές αυτής της χθεσινής θεατρικής παράστασης στο Δημοτικό σχολείο του Κρανιδίου.
Απαιτεί πολύ προσπάθεια, ένα τόσο σπουδαίο και δύσκολο έργο..
«Ματωμένος γάμος»  Ένα έργο που έχει καταγραφεί σαν μια συγκυρία συνάντησης της τέχνης. Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Γκάτσος, Χατζηδάκης, Κούν .

Όλοι τους ήταν πολύ καλοί ..

Μας συγκλόνισε η ερμηνεία της κυρίας Γ. Καράμπελα στο ρόλο της μάνας.
Μεγάλη συμβολή στο αποτέλεσμα, οι μουσικοί και οι χορωδοί του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης, στην πρώτη τους συνεργασία με τον Θεατρικό Όμιλο Ερμιονίδας.

Περιμένουμε περισσότερες συνεργασίες στο μέλλον.
Σήμερα είναι η δεύτερη παράσταση.
Μην το χάσετε!!

Για όσους δεν έχουν την ευκαιρία να το δουν, έχουν προγραμματιστεί και άλλες παραστάσεις στην διάρκεια του καλοκαιριού.
Στην Ερμιόνη θα ανέβει στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης.


Οι συντελεστές της πολύ όμορφης παράστασης.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ν. ΓΚΑΤΣΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ - ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΤΑΚΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΙΩΝΑΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΓΕΝΕΡΑΛΗ
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΙΩΝ ΞΥΠΟΛΙΑΣ

ΔΙΑΝΟΜΗ:

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Σήμερα και αύριο στο Κρανίδι, κάποιοι μας παρέχουν με την τέχνη τους αφορμή να νιώσουμε, να σκεφτούμε, να ξεφύγουμε..

Τό 1948, ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει τη μουσική και τα τραγούδια για τον ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΓΑΜΟ, του Φ.Γκ. Λόρκα, στην αξεπέραστη μετάφραση - απόδοση του Νίκου Γκάτσου. Στην παράσταση που ανέβασε το θέατρο τέχνης του Καρόλου Κουν, πρωταγωνιστούν η Έλλη Λαμπέτη, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, η Βάσω Μεταξά και η Τόνια Καράλη.

         

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ...καὶ ἡ πρόληψις τῆς χρεωκοπίας.

«Ἡ γενεολογία τῆς πολιτικῆς εἶναι συνεχὴς καὶ γνησία κατὰ τοὺς προγόνους. Ἡ ἀργία ἐγέννησε τὴν πενίαν. Ἡ πενία ἔτεκε τὴν πεῖναν. Ἡ αὐθαιρεσία ἐγέννησε τὴν λῃστείαν. Ἡ λῃστεία ἐγέννησε τὴν πολιτικήν. Ἰδοὺ ἡ αὐθεντικὴ καταγωγὴ τοῦ τέρατος τούτου. Τότε καὶ τώρα πάντοτε ἡ αὐτή. Τότε διὰ τῆς βίας, τώρα διὰ τοῦ δόλου καὶ διὰ τῆς …βίας. Πάντοτε ἀμετάβλητοι οἱ σχοινοβᾶται οὗτοι οἱ Ἀθίγγανοι, οἱ γελωτοποιοὶ οὗτοι πίθηκοι (καλῶ δ᾿ οὕτω τοὺς λεγομένους πολιτικούς). Μαῦροι χαλκεῖς κατασκευάζοντες δεσμὰ διὰ τοὺς λαοὺς ἐν τῇ βαθυζόφῳ σκοτίᾳ τοῦ αἰωνίου ἐργαστηρίου των…».«Ἠμύνθησαν περὶ πάτρης οἱ ἄστοργοι πολιτικοί, οἱ ἐκ περιτροπῆς μητρυιοὶ τοῦ ταλαιπώρου ὠρφανισμένου Γένους, τοῦ ῾στειρεύοντος πρίν, καὶ ἠτεκνωμένου δεινῶς σήμερον;᾿.
Ἄμυνα περὶ πάτρης δὲν εἶναι αἱ σπασμωδικαί, κακομελέτητοι καὶ κακοσύντακτοι ἐπιστρατεῖαι, οὐδὲ τὰ σκωριασμένης ἐπιδεικτικότητος θωρηκτά. Ἄμυνα περὶ πάτρης θὰ ἦτο ἡ εὐσυνείδητος λειτουργία τῶν θεσμῶν, ἡ ἐθνικὴ ἀγωγή, ἡ χρηστὴ διοίκησις, ἡ καταπολέμησις τοῦ ξένου ὑλισμοῦ καὶ τοῦ πιθηκισμοῦ, τοῦ διαφθείραντος τὸ φρόνημα καὶ ἐκφυλίσαντος σήμερον τὸ ἔθνος, καὶ ἡ πρόληψις τῆς χρεωκοπίας.
Τὶς ἠμύνθη περὶ πάτρης;
Καὶ τί πταίει ἡ γλαῦξ, ἡ θρηνοῦσα ἐπὶ τῶν ἐρειπίων; Πταίουν οἱ πλάσαντες τὰ ἐρείπια. Καὶ τὰ ἐρείπια τὰ ἔπλασαν οἱ ἀνίκανοι κυβερνῆται τῆς Ἑλλάδος».

” Οι Εμποροι τών Εθνών ”
 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ενδιαφέρουσα παράσταση στην Επίδαυρο

Ο Στ. Κραουνάκης ως Δικαιόπολις για το ΚΘΒΕ
 «Αχαρνής» του Αριστοφάνη με πρωταγωνιστή για πρώτη φορά σε αρχαία κωμωδία τον συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη στον απαιτητικό κωμικό ρόλο του Δικαιόπολι και συμπρωταγωνιστές τους Γρηγόρη Βαλτινό (Λάμαχο) και Κώστα Βουτσά (Μεγαρίτη) προτείνει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην καλοκαιρινή του παραγωγή.
Η πολιτική αυτή κωμωδία ήταν μια επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή και σκηνοθέτη της παράστασης Σωτήρη Χατζάκη, καθώς, επίκαιρη όσο ποτέ, φωτίζει τη δυνατότητα του ανθρώπου να επιβιώνει στα κρίσιμα όρια της ύπαρξής του. «Κείμενο δραματικά επίκαιρο», εξηγεί, «σε συνθήκες ηθικής πτώσης και πολιτισμικής παρακμής που συνοδεύουν πάντοτε την οικονομική κρίση».Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, σκηνικά Γιώργου Πάτσα, κοστούμια Ερσης Δρίνη, χορογραφία Φωκά Ευαγγελινού, ενώ τριάντα περίπου ηθοποιοί μοιράζονται τους ρόλους και τη συμμετοχή τους στον χορό. Ο Σταμάτης Κραουνάκης που δοκιμάζει τις υποκριτικές του ικανότητες, για πρώτη φορά, στο ρόλο ενός αριστοφανικού ήρωα υπογράφει και τη μουσική της παράστασης την οποία εκτελούν επί σκηνής πέντε μουσικοί κι ένας τραγουδιστής.
Η παραγωγή του ΚΘΒΕ θα είναι η εναρκτήρια παράσταση των φετινών εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Κάνει πρεμιέρα στις 2 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών, ανεβαίνει στη συνέχεια στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (9-10/7), στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης (14-15/7) στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (23-24/7), στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα (28/7), κ.ά.
kathimerini

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ. Η ΕΡΜΙΟΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΙΣΤΙ.



Φωτογραφία Λιάντζουρα: Η Μονή των Αγίων Αναργύρων αλλά με την ένδειξη ΙΑΜΑΤΙΚΑΙ ΠΗΓΑΙ, γιατί την παλιά εποχή το ιαματικό νερό τους ήταν γνωστό παντού. Αποστέλλεται από τον Μ. Β. Νάκο, μάλλον πριν γίνει ιερέας, προς τον εξάδελφο του Ηλία Οικονόμου, αργότερα Αρχιμανδρίτη. Η φωτογραφία χρησιμοποιείται σαν χριστουγεννιάτικη, ευχετήριος, κάρτα.

Η ευχή για αίσιον και ευτυχές το 1924 και όχι το κλασσικό αργότερα «χρόνια πολλά» παραπέμπει στην αρχαία ευχή «όλβιον βίον».

Η Ερμιόνη από το Μπίστι. Οι μύλοι στη θέση τους. Το Μπίστι άδειο από σπίτια και χωρίς πεύκα.

Μου φαίνεται ότι στη θέση που αργότερα κτίστηκε το σπίτι του Ξενάκη διακρίνεται αμυδρά κάποιος μόλος. Πρέπει να είναι απομεινάρι από την Σκάλα ε Γαλιώτ! Είναι βέβαιο ότι πριν φτιαχτούν τα λιμάνια τα ιστιοφόρα πιάνανε στη Σκάλα ε Γαλιώτ.

Και οι δύο φωτογραφίες είναι χειμωνιάτικες και απ΄ ότι φαίνεται έχει πέσει χιόνι στα χαμηλά, πράγμα σχετικά σπάνιο για την Ερμιόνη.

Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις. Ένα φωτογραφικό αρχείο, εκατομμύρια λέξεις.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Οδυσσέας Ελύτης. Σοβαρή, βαθειά Παιδεία...

                    

Κύριε Μέξη, υπάρχουν όρια τελικά;

Αντιπαραθέσεις πολιτικές μπορούν να εκφραστούν και πρέπει μέσα από τα μπλόγκ.
Πολιτικό πρόσωπο είσαστε.. Οι προσωπικές σας όμως διενέξεις και οι προσβολές σε πρόσωπα, σαν πρώην φίλος.., δεν σας τιμούν.
Δεν τιμά κανένα μας όλο αυτό..
Έχει χαθεί κάθε μέτρο και κάθε σεβασμός .
Εμείς έχουμε νιώσει ντροπή.   Εσείς;

Πρωτ.Εν.Πολ.Ερμιόνης

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕIΡΙΣΗ ΓΗΣ (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)

Σας στέλνω το πρώτο μέρος παλαιότερου άρθρου μου, πιστεύοντας ότι συμβάλει στον προβληματισμό εν όψει Καλλικράτη, στο σοβαρότερο θέμα της Ερμιονίδας: Τη διαχείριση της καλλιεργήσιμης γης.

Βασίλειος Γκάτσος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ.
(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Αν η διαχείριση των υδάτινων πόρων και των αποβλήτων είναι περιβαλλοντικό πρόβλημα προς λύση, το μείζον πρόβλημα της Ερμιονίδας είναι η διαχείριση της γης.

Η πρώτη πολιτική πράξη, που ήταν πραγματική τομή και ρήξη, ήταν η απόφαση του Καποδίστρια να μοιράσει την γη της ελεύθερης πια πατρίδας μας στους ακτήμονες καλλιεργητές. Γι’ αυτό έφαγε και το κεφάλι του.

Η χώρα μας, ανδρώθηκε, επεκτάθηκε, δημιούργησε στη βάση του ανεξάρτητου ιδιοκτήτη γης, του ιδιοκτήτη καλλιεργητή που το κοινοτικό πνεύμα το αρχαίο, όσο και η χριστιανική αγάπη ήταν τα στοιχεία συνοχής της κοινότητας και του δήμου του. Αυτή είναι η καποδιστριακή κοινότητα και ο καποδιστριακός Δήμος.

Οι σημερινοί Δήμοι μας είναι ημιαστικοί δήμοι, δεν έχουν σχέση με το πνεύμα του Καποδίστρια.

Δεν γίνεται κατανοητό το σημερινό μας πρόβλημα χωρίς μια μικρή ιστορική αναδρομή.

Με τη σύσταση του ελληνικού κράτους θεωρήθηκε φυσικό από τους Κοτζαμπάσηδες και τους οπλαρχηγούς αλλά και από τα μοναστήρια η γη να περιέλθει σε αυτούς. Προσπάθησαν με χίλια τερτίπια νομιμοφανή να κατοχυρώσουν τη γη υπέρ τους και η πρώτη πράξη που έκαναν είναι να εκδιώξουν από τα «κτήματά τους» τους καλλιεργητές οι οποίοι είχαν δικαίωμα καλλιέργειας από γενιά σε γενιά τόσο ισχυρό που ποτέ δεν το αμφισβήτησε η οθωμανική διοίκηση. Έγιναν λοιπόν οι καλλιεργητές αλλά και οι βοσκοί, δηλαδή το 95% του ελληνικού λαού, ένα πεινασμένο κοπάδι ακτημόνων που έπρεπε να επιστρέψουν στις δουλειές τους πλέον με σχέση δουλοπάροικου – φεουδάρχη.

(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΠΡΩΤΗ: Τα Λαογραφικά Μουσεία του Αργοσαρωνικού είναι και Ιστορικά Μουσεία.

Πλωτή μονάδα οικολογικής αφαλάτωσης

                 

Με την ευκαιρία της επίσκεψης ΖΑΚ ΦΡΕΣΚΟ στην Ελλάδα, πρωτοπόρου επιστήμονα-ερευνητή και δημιουργό του προγράμματος Αφροδίτη , παρουσιάζουμε μια επιστημονική Ελληνική παγκόσμια πρωτοπορία , την πλωτή μονάδα αφαλάτωσης της Ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αιγαίου που δημιουργήθηκε απο τους καθηγητές Ν. Νικητάκο, Θ. Λίλα και Α. Βατίστα.Ο ΖΑΚ ΦΡΕΣΚΟ και Ροξαν Μιντοους είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν την πλωτή αυτή μονάδα αφαλάτωσης καατα τη διάρκεια της επισκεψης τους στην Ελλάδα 10-20 Ιουνίου 2010. Δείτε το σχετικό βίντεο σχετικά με την υδριάδα.


http://alithinapsemata.wordpress.com/

Ρικάρντο Μούτι στο Μέγαρο

Περισσότεροι από 3.000 θεατές πλημμύρισαν προχθες βράδυ τους κήπους του Μεγάρου για να παρακολουθήσουν την απευθείας μετάδοση της συναυλίας του Ρικάρντο Μούτι με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης. Δεξιά ο Ρικάρντο Μούτι στο πόντιουμ χθες βράδυ στο Μέγαρο διευθύνει ένα από τα σημαντικότερα σύνολα στον κόσμο, σε έργα Μότσαρτ, Σούμπερτ και Τσαϊκόφσκι

 tovima


Διεθνές Φεστιβάλ Ερμιόνης

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Το βάλς του γάμου

"Τιμώμενη Καλλιτέχνιδα της Ρωσίας", Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη

Με διάταγμα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, το 2009 της απονεμήθηκε ο τίτλος της "Τιμώμενης Καλλιτέχνιδας της Ρωσίας", σε αναγνώριση της προσφοράς της στον τόσο απαιτητικό χώρο του κλασικού μπαλέτου. Με τα περίφημα μπαλέτα Μαριίνσκι έχει περιοδεύσει- μεταξύ άλλων- σε χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, τη Λ. Αμερική, την Κίνα, την Ιαπωνία, σ' ένα ατέρμονο ταξίδι στο δρόμο προς την επαγγελματική καταξίωση. Οι στίχοι του Διονύσιου Σολωμού "Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθής μέσα σου να λαχταρίζη κάθε είδος μεγαλείου", την εκφράζουν απόλυτα ως Ελληνίδα και καλλιτέχνιδα, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει.Ο λόγος, για την Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη, την πανύψηλη μπαλαρίνα των Μαριίνσκι (ύψος 1,82), που κατάφερε να ξεχωρίσει με το ταλέντο και την έμφυτη μεγαλοπρέπεια που διαθέτει, όπως έχει χαρακτηριστικά πει γι' αυτή η "μούσα" των μπαλέτων Μαριίνσκι, Ουλιάνα Λοπάτκινα, πλάι στην οποία εμφανίστηκε, πέρυσι, στο Ηρώδειο, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη "Λίμνη των Κύκνων". Η Λοπάτκινα, φειδωλή στους χαρακτηρισμούς της για άλλους συναδέλφους, είχε πει-μεταξύ άλλων- ότι, "η Αλεξάνδρα έχει έμφυτη μια βασιλική στάση και χάρη στο ελληνικό αίμα έχει ιδιαίτερη ομορφιά".

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Ένα σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός. "Ματωμένος γάμος" στο Κρανίδι

Δήμος και ISO

Του Βασίλη Γκάτσου
Στέλνω ένα παλαιότερο άρθρο μου για την εσωτερική οργάνωση των Δήμων Ερμιονίδας που ισχύει ακριβώς ως έχει και για τον νέο Δήμο Ερμιονίδας.

Δήμος του Καλλικράτη χωρίς ISO σε λίγο δεν θα υπάρχει. Καλόν είναι λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι συνδυασμοί να συμπεριλάβουν το ISO στο πρόγραμμά τους. Δεν είναι πρωτοτυπία ούτε καινοτομία. Είναι στις μέρες μας το απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο.

Βασίλειος Γκάτσος

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ - ΔΗΜΑΡΧΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ, ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ – ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ISO 9001

(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Η δομή των Δήμων Ερμιονίδας δεν είναι επιχειρηματική. Αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι η εκάστοτε διοίκησή τους αλλάζει κάθε 4 χρόνια και μάλιστα με εκλογές, ούτε με το ότι υπάρχει παράλληλα με τη διοίκηση αντιπολίτευση, ούτε με την έλλειψη μετόχων η πελατών με την κλασσική έννοια, ούτε με

Αναστασία Γιαγκιόζη. Τι είπε στον απολογισμό του Δήμου την Κυριακή

Αναρτήθηκε απο το ιστολόγιο  stamdamd

Αναστασία  Γιαγκιόζη, πόεδρος της Δημοτικής μας βιβλιοθήκης.
Τι είπε στον απολογισμό του Δήμου την Κυριακή.

: «Μη νομίσετε αυτό που θα διαβάσω είναι προσωπικό. Το κείμενο είναι πολιτικό».

Την πρώτη φράση δεν προλάβαμε να την μαγνητοφωνήσουμε και την αναφέρουμε περίπου.

« ...ανεγκέφαλους (;)

…. με αλλεπάλληλες ανερμήνευτες εικόνες». Και συνέχισε: « Επειδή ο χώρος του βιβλίου είναι γενικά υποτιμημένος χώρος, προτάθηκα και ψηφίστηκα αν και ανεξάρτητη κομματικά, ή μάλλον ίσως γι’ αυτό το λόγο, να είμαι επικεφαλής του Νομικού Προσώπου. Όλοι γνωρίζαμε σε εκείνες τις τελευταίες εκλογές, ότι δεν ανήκα στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους της σημερινής συμπολίτευσης. Να σημειώσω, το Δ.Σ. στο Μάρτιο του 2007 ψηφίστηκα από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων εκτός του κ. Γκολεμά. Όσοι δεν γνωρίζουν να τους ενημερώσω, ότι για μήνες αγωνιούσα για το ποια θα είναι η έδρα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μιας και ο χώρος του Καποδιστριακού που της δόθηκε ήταν ακατάλληλος, αν προηγουμένως δεν γίνουν πολυδάπανες εργασίες επισκευής. Με τη μετακίνηση του Λιμενικού Ταμείου τον Ιούνιο του 2008 σε άλλο κτήριο και αυτό το οφείλω στη συμπολίτευση, βρεθήκαμε με στόχο να λειτουργήσει τα Χριστούγεννα του 2008 πράγμα που και καταφέραμε. Τον Ιανουάριο του 2009 ένα μήνα αργότερα από την έναρξη της λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και με διοργάνωση ήδη εκδηλώσεων τα Χριστούγεννα αφιερωμένες στους μαθητές ψηφίζομαι ξανά πρόεδρος του Νομικού Προσώπου μειοψηφούντων όμως τώρα των δ.σ. κ.κ. Γανώση, Γκολεμά και Λαζάρου.

Ο πολιτισμός ενώνει; Γιατί το άκουσα. Ότι ο πολιτισμός ενώνει. Το έργο που κάνει ένας άνθρωπος αμείβεται; ερώτηση κάνω. Αλλά δεν είναι εδώ οι άνθρωποι να την ακούσουνε.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

ΕΡΜΙΟΝΗ

Στη φωτογραφία του 1900 βλέπουμε την Ερμιόνη από τον ορμίσκο του Λιμανιού . Είναι , από όσες ξέρω , η παλαιότερη φωτογραφία της Ερμιόνης . Δεν είναι του Λιάντζουρα . Βλέπουμε τους 6 μύλους της ( άλλος ένας είναι ήδη γκρεμισμένος ) σε λειτουργία . Υπάρχει και άλλος ένας που φαίνεται στη φωτογραφία του 1924. Ήταν τότε η « βαριά βιομηχανία » της Ερμιόνης .
          
                           

Η φωτογραφία του 1924 είναι από τοπική εφημερίδα ( νομίζω « ΕΡΜΙΟΝΙΚΗ ΗΧΩ » ) , γι ' αυτό είναι θολή . Δεν έχω την αυθεντική του Λιάντζουρα . Τα σπίτια στην πλαγιά των μύλων έχουν πυκνώσει αλλά ο οικισμός ομορφαίνει .

Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε το τυπωμένο χαρτί με το όνομά του στα γαλλικά που χρησιμοποίησε ο Λιάντζουρας .

Έρρωσθε ,

Βασίλειος Γκάτσος

Η ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΔΡΑ ΚΑΙ ΣΠΕΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ

Του Βασίλη Γκάτσου

Στο μπλογκ της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» διατυπώθηκε η άποψη ότι η ενότητα του χώρου είναι «από τα αρχαία χρόνια» και έτσι η επανασύνδεση των δύο δήμων της Ερμιονίδας έχει λογική συνέπεια η οποία βγαίνει ως συμπέρασμα και από τα τοπικά βιβλία και τους συγγραφείς. Δίνει δε μια πολύ περιορισμένη βιβλιογραφία εξωφύλλων για του λόγου το αληθές.

Όμως αυτό είναι η μισή αλήθεια.

Τα ομηρικά χρόνια η περιοχή έχει περισσότερες της μίας «κρατικές οντότητες» που μετά μάλλον συναποτελούν την πόλη των Ερμιονέων. Όμως μαζί με τα νησιά της.

Από τα μέσα του 18ου μ. Χ. αιώνα, λόγω ειδικής οθωμανικής πολιτικής, τα νησιά μας είναι το κέντρο και η Ερμιονίδα στο σύνολό της «η απέναντί τους ακτή», η δική τους ακτή. Μετά το 1928 και για πολλές δεκαετίες ο χώρος αυτός είναι ένας.

Έτσι από τα βιβλία βγαίνει το συμπέρασμα ότι ένας είναι ο χώρος μας «Η Ερμιονίδα με τα νησιά της» και συγχρόνως «Τα νησιά με την απέναντι ακτή τους». Δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι μόνη της η Ερμιονίδα.

Ιστορικά δικαιωμένο είναι ένα ΚΟΙΝΟΝ όλων των κοινοτήτων της Ερμιονίδας και των νησιών Ύδρα, Σπέτσες. Άλλωστε το έπος της Εθνικής Αντίστασης (τα σχετικά βιβλία δεν αναφέρονται στο εν λόγω μπλογκ) αφορά ολόκληρο αυτόν το χώρο και μάλιστα και το Πόρο με την Τροιζήνα.

Ήδη την Ερμιονίδα την περιορίζουμε και κακώς. Τα νησιά τα περιορίζουμε και κακώς.

Λέμε για τον Ανάβαλο και κανένας δε σκέφτηκε ότι ο Ανάβαλος πρέπει να περάσει στην Ύδρα. Μιλάμε για παραγωγές αλλά ποτέ δεν σκεφτόμαστε πόσο μεγάλες αγορές για μας είναι τα νησιά μας και τι μεγάλη υπόθεση είναι για τα νησιά να έχουν απέναντι πάρκιν και λιμάνι για εύκολη πρόσβαση των τουριστών σε αυτά.

Πια πολιτική θάλασσας και αλιείας μπορεί να σταθεί χωρίς τα νησιά;

Ποιός πολιτισμός χωρίς την Ύδρα;

Επειδή η πολιτική κατεύθυνση της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» είναι αυτή που είναι και προαπαιτούμενό της μια Ερμιονίδα «οπου αιώνες σφυρηλατείται η ενότητά της μεταξύ Κρανιδίου – Ερμιόνης» δεν σημαίνει ότι αποδεχόμεθα όλοι αυτή τη μισή αλήθεια επειδή έτσι θέλει ο Καλλικράτης.

Να σημειωθεί δε ότι και στον τοπικό τύπο και στα βιβλία σαφέστατα έχει διατυπωθεί η άποψη ότι Ερμιονίδα, Τροιζήνα, Μέθανα, Αίγινα, Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, είναι μια ιστορική περιοχή που κάλλιστα μπορεί να είναι ένας ευρύτερος δήμος και μάλιστα προσανατολισμένος στον Πειραιά, γιατί εκεί είναι οι παροικίες μας. Είμαστε όλοι πολύ μακριά από τον κάμπο του Άργους (και ψυχικά) από τα αρχαία χρόνια.

Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι ψυχικά ενωμένοι μέσω της Μητρόπολης Ερμιονίδος, Τροιζηνίας και Νήσων.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Θερινό ηλιοστάσιο σήμερα. Η αρχή του καλοκαιριού..

Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν.
 Αυτό ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε εμάς πάνω στην επιφάνεια της Γης.
 Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Εξίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο «ηλιοτρόπιο».
  Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες, συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους. Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους.

 Τα ηλιοστάσια συμβαίνουν και για τους άλλους πλανήτες. Ορίζονται αντίστοιχα ως οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες ο άξονας περιστροφής του πλανήτη εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη γύρω από αυτόν.

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Δεν είναι μόνο ένα όμορφο τραγούδι..

«ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΣΥΚΑ… ΣΥΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΑΦΗ… ΣΚΑΦΗ»

Του Σταύρου  Κούστα

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ  « ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ »
ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ.

Με την ευκαιρία της καθ’ όλα πετυχημένης χθεσινής πρεμιέρας της θεατρικής παράστασης, από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης, αρκετές σκέψεις κατακλύζουν την σκέψη μου και μου δημιουργούν ένα περίεργο συναίσθημα ικανοποίησης, χαράς, απογοήτευσης έως και οργής… Και θα αποτυπώσω αυτές τις σκέψεις, σαν ελάχιστη ένδειξη τιμής στα παιδιά, στους γονείς τους, στους Δάσκαλους και σε όλους αυτούς που δεν ήταν μόνο συμπολίτες μας αλλά και νομικά πρόσωπα του μέχρι σήμερα γειτονικού μας Δήμου, που ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ πρόσφεραν την αμέριστη βοήθειά τους.

- Το Σχολείο και τα παιδιά απέδειξαν ότι μπορούν να δημιουργούν και να παράγουν ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!!! Δυστυχώς όμως εκτός και έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία. Μια διαδικασία ¨ξύλινη¨, που μέσα από το ασφυκτικό και εξαντλητικό αναλυτικό πρόγραμμα και ωράριο, δεν εντάσσει τέτοιες δράσεις και πρωτοβουλίες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μια διαδικασία και ένα Σχολείο που όσες « αυτοαξιολογήσεις » και αν γίνουν, όσες άνωθεν δήθεν αναμορφώσεις προγραμμάτων και αν επιβληθούν, καθημερινά αποδεικνύει ότι πολύ δύσκολα να εμπνεύσει τα παιδιά και θα τους δώσει την ευκαιρία να χαρούν, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να σταματήσουν πλέον να είναι τα θύματα της κάθε επικίνδυνης άποψης που χωρίς βάση και δισταγμούς εφαρμόζεται ευκαιριακά στο Ελληνικό Σχολείο. Δυστυχώς το Ελληνικό σχολείο, στερεί την χαρά, την συμμετοχή και την δημιουργία σε όλους τους φορείς που το επανδρώνουν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να ψάχνουν την χαρά και την συμμετοχή αλλού. Και αυτό είναι τουλάχιστον

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΕΡΟΥ

Του Βασίλη Γκάτσου
Στέλνω ένα παλαιότερο άρθρο μου σχετικό με την διαχείριση του νερού στην Ερμιονίδα. Είναι άκρως επίκαιρο, τώρα που αρχίζουν να διαφαίνονται και τα «προεκλογικά σχήματα», που ως την ώρα και κατά την γνώμη μου δεν μας έχουν πει τίποτα και για κανένα θέμα και προσωπικά πιστεύω ότι δεν αφήνουν την αίσθηση ότι κατανοούν ότι η χώρα έχει πτωχεύσει, είναι υπό επιτήρηση και ονειρεύονται κονδύλια, ίσως και δάνεια, που αυτάρεσκα, αν εκλεγούν, θα «διαθέσουν» για το καλό της Ερμιονίδας και των κατοίκων της. Απλά με έναν μεγαλοπρεπή λόγο ζητάνε να τα εμπιστευθούμε απόλυτα λόγω προτέρας δράσεως και προτέρου εντίμου πολιτικού και διαχειριστικού βίου.

Δεν τα κατηγορώ τα σχήματα, γιατί πολιτική είναι αυτό που όντως υπάρχει και δρα και όχι αυτό που κατασκευάζουμε στο μυαλό μας.

Άλλωστε τα άρθρα μου, πάντα προσαρμοσμένα για τον χώρο της Ερμιονίδας στοχεύουν να καταδείξουν τα σύγχρονα προβλήματα που οι περισσότεροι Δήμοι της Ευρώπης έχουν ήδη επιτυχώς αντιμετωπίσει ή επιτυχώς αντιμετωπίζουν, όχι με την ανοχή των πολιτών αλλά με τη θέλησή τους.

Μακάρι «τα σχήματα» να αποδειχτούν ανώτερα των περιστάσεων αλλά δεν διακρίνω σχήμα που πίσω του να έχει ένα δυναμικό κομμάτι παραγωγών προϊόντων και υπηρεσιών της Ερμιονίδας που να θέλει (ασφαλώς και λόγω των συμφερόντων του ή και κυρίως λόγω αυτών) μία άλλη Ερμιονίδα, όπως έχω ξαναγράψει, σαν να είναι επαρχεία της Τοσκάνης.

Βασίλειος Γκάτσος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ
(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Η μέχρι τώρα πρακτική:

Καλό Σαββατοκύριακο!!

Εγώ η ίδια συνήθως δε ζητώ
ούτε και παίρνω τίποτα
απ’ όσα φορτικά επιμένει
να δίνει η ελπίδα

εκτός αν μου δώσει
κανένα κλειδί
ο,τι κλειδί και να’ ναι αυτό
κι άλλης πόρτας, ξένης να’ναι
το αρπάζω
παρά να μείνω έξω…

  "Εύρετρα"  Κική Δημουλά.
 
 
  Έχουμε μια εμμονή με την κα Δημουλά τελευταία.
Είναι που λέει τόσα πολλά, με τόσα λίγα..

Καλό Σαββατοκύριακο!!
Εμείς θα είμαστε στο Μπίστι

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Θα βάψουμε τα παγκάκια στο Μπίστι

 Πήραμε την πρωτοβουλία να βάψουμε τα παγκάκια στο Μπίστι.
 Όσα έχουν απομείνει..
 Το Σάββατο το πρωί, λέμε στις 6.30 να είμαστε εκεί.
 Αφού χαρούμε την μαγευτική ανατολή  με τα καφεδάκια μας, θα ξεκινήσουμε τη δουλειά.

Όποιος θέλει να βοηθήσει και να χαρεί τη διαδικασία, να έρθει να μας βρει..

Πρωτοβουλία Ενεργών  Πολιτών Ερμιόνης

ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

Του Βασίλη Γκάτσου
Σχετικώς με το θέμα επισυνάπτω παλιότερο σημείωμά μου σχετικά με το κόστος λειτουργίας των μονάδων αφαλάτωσης.

Επειδή στο προηγούμενο άρθρο μου εξέφρασαν τις απόψεις τους οι συμπατριώτες μου κύριος Μπροδήμας και κύριος Νοταράς, από τη μεριά μου θα ήθελα να κάνω ορισμένες διευκρινήσεις και μετα-σκέψεις:

1). Το άρθρο αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή της Κοιλάδας, λόγω του θέματος που είχε τότε προκύψει με μονάδα αφαλάτωσης που σχεδιαζόταν να λειτουργήσει στον κλειστό κόλπο της Κοιλάδας. Τα όσα αναφέρει το άρθρο μου έχουν πλήρη εφαρμογή για οποιοδήποτε κολπίσκο της Ερμιονίδας. Περιγράφουν το τι θα συμβεί αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα διασποράς της άλμης. Μία πλήρης μελέτη διασποράς, ακόμη και για πολύ μεγάλη μονάδα αφαλάτωσης κάνει πολύ μικρότερο έως ανύπαρκτο τον περιγραφόμενο κίνδυνο.
Από την εμπειρία μου: μονάδα αφαλάτωσης με παραγωγή 2000 κ.μ. /ημέρα δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στη θάλασσα, ακόμη και με σύστημα διασποράς της άλμης ατελές.
2). Το πρόβλημα με τις ιδιωτικές αφαλατώσεις θαλασσινού νερού είναι ο έλεγχος όχι τόσο της σωστής λειτουργίας αλλά του εάν γίνονται παράνομες συνδέσεις στην απόρριψη της άλμης. Δηλαδή

Απολογισμός πεπραγμένων έτους 2009 στον Δήμο Ερμιόνης Κυριακή στις 11.00

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Διατίθεται ἀπόγνωσις

Διατίθεται ἀπόγνωσις
εἰς ἀρίστην κατάστασιν,
καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.
Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.
...Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον ἔδαφος πωλεῖται ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.
Καὶ χρόνος ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.

Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον
Ὥρα: Πᾶσα.

(ΑΓΓΕΛΙΕΣ / Κική Δημουλά )


Φωτ.  Σπίτι  αλλοδαπών..Κοντά στο φουγάρο.

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ο Στέρης (Γεράσιμος Σταματελάτος)

Ο Οδυσσέας Ελύτης για τον Στέρη:
 Με λαμπερά κι αδιάφθορα χρώματα,
που η φήμη έλεγε ότι τα έφτιαχνε μόνος του σύμφωνα με κρυφές συνταγές που δεν έστερξε να αποκαλύψει ποτέ του, μας κάλεσε ν’ ανοίξουμε τα μάτια πάνω σε μια  πραγματικότητα που για να ‘ναι ονειρική δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο αληθινή.
 Ο Στέρης (Γεράσιμος Σταματελάτος) γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1898. Από το 1915 ώς το 1917 εγγράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Δάσκαλοί του είναι ο Γερανιώτης, ο Βικάτος και ο Ιακωβίδης. Μετα τη στρατιωτική του θητεία ταξιδεύει στην Ευρώπη. Η Ιταλία ήταν η χώρα που τον γοήτευσε και έμεινε τρία χρόνια, τελειοποίησε τα ιταλικά του (μιλούσε τα ιταλικά της αριστοκρατίας έλεγαν όσοι τον άκουγαν) και συνδέθηκε με τον Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο.

 Στη συνέχεια ταξιδεύει σε Μόναχο, Αμστερνταμ, Λονδίνο και τέλος στο Παρίσι. Γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, από την εποχή εκείνη μάλιστα υπάρχει μια μεγάλη παραγωγή έργων του, πολλά από τα οποία βρίσκονται στη συλλογή Κουτουλάκη. Συνεργάστηκε με τον καθηγητή Μποντουέν στη διακόσμηση δημοσίων κτιρίων και συνδέθηκε με τους ζωγράφους Ντερέν, Μπρακ, Λεζέ και άλλους. Ο Λεζέ του είχε χαρίσει πολλά έργα, τα οποία ο Στέρης φύλαγε ώς το τέλος της ζωής του.
Το 1926 επιστρέφει στην Αθήνα και παίρνει το πτυχίο του από την Καλών Τεχνών με τριετή υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου και εγκαθίσταται ώς το 1931, που επιστρέφει στην Ελλάδα.
 Ο Στέρης στην προσωπική του ζωή βασανίζεται από τρία πράγματα: την ευαίσθητη υγεία του, το αίσθημα φυγής και την εμμονή της αριστοκρατικής του καταγωγής. Διατεινόταν ότι ήταν τέκνο του πρίγκιπα Νικολάου και οι φυσιογνωμιστές έλεγαν ότι τα χαρακτηριστικά τους ταίριαζαν.

Αναγνωρίστηκε από την αρχή σαν πρωτοπόρος καλλιτέχνης. Οι δωρικές γραμμές στους πίνακές του και τα μυθικά ακρογιάλια γοητεύουν τους καλλιτέχνες της γενιάς του '30. Ο Ελύτης γράφει για αυτόν ένα κείμενο, που είναι πλέον ιστορικό, με το οποίο εκδηλώνει τον θαυμασμό του. Κι ο Τσαρούχης τον θαυμάζει, του υφαίνει, μάλιστα ένα πουκάμισο και του το χαρίζει «να το φοράει ως Ελληνας». Αντίθετα, για τη συντηρητική παράταξη, ο Στέρης αποτελεί το μαύρο πρόβατο και δέχεται τις επιθέσεις του κατεστημένου, όπως του κριτικού και διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης Ζαχαρία Παπαντωνίου στην εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα».
Στην Αθήνα κατοικεί σε μια σοφίτα στο Κολωνάκι, στο σπίτι αθηναϊκής οικογένειας βιομηχάνων. Μέσω αυτών δέχεται και διάφορες παραγγελίες για ...διαφημίσεις προϊόντων.
Στη Ν. Υόρκη
Το 1939, η Ελλάδα παίρνει μέρος στη Διεθνή Εκθεση της Ν. Υόρκης. Την εκπροσωπούν πολλοί

ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΤΟΠΙΟ ΣΤΕΡΗ ΗΤΑΝΕ.

Και εδώ, στο χώρο αυτό τι μπορούμε να αφαιρέσουμε, τι να μετατοπίσουμε χωρίς να καταρρεύσει ο κόσμος;
Παλιά γύρω από τον καθρέφτη, στις πετσέτες, σε κάδρα, κεντούσαν λουλουδιαστά την ΚΑΛΗΜΕΡΑ.

Εδώ στο Λιμάνι η ΚΑΛΗΜΕΡΑ της Ερμιόνης, ως δώρο Θεού.


Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

«Τα ζώα στην ελληνική λογοτεχνία» στη Δημοτική βιβλιοθήκη Ερμιόνης «Απόστολος Γκάτσος»


Παρουσίαση του εκπαιδευτικού προγράμματος «Τα ζώα στην ελληνική λογοτεχνία» από τους μαθητές της Α2 τάξης του Δημοτικού σχολείου και τη δασκάλα τους Παρασκευή Α. Σκούρτη, στη Δημοτική βιβλιοθήκη Ερμιόνης «Απόστολος Γκάτσος»

Βασικός στόχος της εργασίας που πραγματοποίησαν οι μαθητές της Α2 τάξης με τη δασκάλα τους Παρασκευή Α Σκούρτη στη διάρκεια της σχολ.χρονιάς 2009-10 ήταν (μέσα από το διάβασμα παραμυθιών, αινιγμάτων, παροιμιών που έχουν σχέση με την αγάπη μας στη φύση και τα ζώα), η εξοικίωση των παιδιών με διαφορετικά είδη κειμένων και η καλλιέργεια εν τέλει της αντίληψης ότι το βιβλίο είναι πηγή γνώσης ,πηγή συναισθημάτων αλλά και απόλαυση και ψυχαγωγία.
Αποτέλεσμα της εργασίας αυτής ήταν και η εκπόνηση από κάθε μαθητή του βιβλίου του,( με τα κείμενα που διαβάστηκαν και τις ζωγραφιές που καθένας φιλοτέχνησε).

Η παρουσίαση έγινε στον φιλόξενο χώρο της βιβλιοθήκης με την παρουσία των παιδιών και των γονέων τους, το απόγευμα της Δευτέρας 14-6-10..

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

5 ΤΟΝΟΙ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ = 38.5 ΧΙΛΙΌΜΕΤΡΑ ΚΟΥΤΑΚΙΑ = 962 ΣΕΛΙΔΕΣ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Του Βασίλη Γκάτσου

Διάβασα στο μπλογκ «Εικονοσκόπιο», ότι το Δημοτικό Σχολείο εδώ και 17 χρόνια προσπαθεί στον τομέα της ανακύκλωσης μαζί με τους μαθητές του. Υπεύθυνος της προσπάθειας σήμερα (και δεν ξέρω από πότε) είναι ο δάσκαλος κύριος Κρητσωτάκης.

Τα αποτελέσματα πολύ καλά και κυρίως η διάρκεια της προσπάθειας.

Κρατάω ένα: Ότι από το 1998 μέχρι σήμερα μάζεψαν 5 τόνους αλουμίνιο. Το ένα κουτάκι αλουμινίου έχει βάρος περίπου 13 γραμμάρια. Άρα μάζεψαν περίπου 385000 κουτάκια αλουμινίου! Δεδομένου ότι το ένα κουτάκι έχει ύψος 10 πόντους, αν τα βάλουμε σε σειρά φτάνουμε τα 38.5 χιλιόμετρα. Δηλαδή Ερμιόνη – Επίδαυρος!

Υγεία και κέφι νάχουν όλοι τους.

Δεν είναι λοιπόν μόνον το παράδειγμα του Παπαθέμη στην Κοιλάδα, αλλά και το αντίστοιχό του (και παλαιότερο) του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης.

Και ένας άλλος υπολογισμός. Αν για κάθε κουτάκι που μάζεψαν έλεγαν ή έγραφαν μία λέξη για το περιβάλλον θα ακούγαμε συνολικά περίπου 962 σελίδες κείμενο για την σωτηρία του περιβάλλοντος. Δηλαδή περίπου 40 ώρες περιβαλλοντικής ομιλίας!

Και δεν ακούστηκε μιλιά.

Κάτι σημαντικό θα γίνεται στο Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Ζυμώσεις για τον Δήμο Ερμιονίδας

Με την ίδια με όλους μας αγωνία, προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τι γένεται με τις υποψηφιότητες για τον Δήμο Ερμιονίδας.

Όλα ακόμα είναι ρευστά, τίποτα σίγουρο.
Όλοι περιμένουν να διασφαλίσουν με τον καλύτερο τρόπο, τον δρόμο για την Δημαρχία.
Ακούγονται διάφορα..
Ελπίζουμε να υπάρξουν συνδυασμοί που θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και να εγγυώνται την σοβαρότητα και την ωριμότητα που απαιτούν οι καιροί και ο τόπος.
Ελπίζουμε επίσης να μην κινδυνεύουμε για μια ακόμη φορά, να πάμε στις κάλπες «σαν πρόβατα» για να ψηφίσουμε κομματικούς ή «επικοινωνιακούς» υποψήφιους κοντόφθαλμα, για να διασφαλίσουμε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον και ελπίζουμε οι υποψήφιοι να μη στηριχτούν σ αυτό...

Έχουν την υποχρέωση οι υποψήφιοι να εγγυηθούν ότι μπορούν να βελτιώσουν την ζωή μας .

Δεν θα ανεχθούμε άλλο μετριότητες και επικοινωνιακές «φούσκες», οι καιροί δεν επιτρέπουν ούτε σε μας ούτε σ αυτούς λάθη.

Όποιον τον αφορά μόνο η προσωπική του φιλοδοξία να κάτσει σπίτι του.

ΠΡ. ΕΝ.ΠΟ.ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΜΟΝΑΔΑ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΝΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ

Του Βασίλη Γκάτσου
Διαβάζοντας την είδηση ότι στο νησάκι της Κοιλάδας πρόκειται να εγκατασταθεί μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού δυναμικότητας 300 κ.μ. την ημέρα, αποστέλλω παλαιό μου σχετικό άρθρο. Βέβαια το νερό είναι για χρήση του ιδιοκτήτη του νησιού, αλλά δίπλα υπάρχει και μια κοινωνία μέρος της οποίας είναι και το νησάκι αυτό με τους κατοίκους και επισκέπτες του. Θα πρότεινα ο Δήμος Κρανιδίου να ζητήσει την επέκταση της μονάδας αυτής στα 1000 κ.μ. την ημέρα (είναι εύκολη γιατί απλά προσθέτεις συστοιχίες μεμβρανών) που είναι λογική για την περιοχή, και να ζητήσει το κάθε φορά περισσευούμενο νερό να μεταφέρεται με αγωγό στο σύστημα δεξαμενών του Δήμου. Θα είναι η πρώτη συνεργεία ιδιώτη και Δήμου που θα ωφελήσει πολύ τον υδροφόρο ορίζοντα της Ερμιόνιδας. Μάλιστα να ζητήσει το νερό ως δωρεά διότι το νησάκι χρησιμοποιείται ως άβατο, όπου κανένας δεν μπορεί να το περπατήσει ή να βγει στις ακτές του. Έναντι αυτής της δωρεάς από την τοπική κοινωνία είναι πολύ λογική η αντιδωρεά του νερού στον Δήμο Κρανιδίου (Ερμιονίδος σε λίγο). Ας ζητήσουμε τη συμμετοχή και των πλουσίων με δωρεές σε έργα ουσίας.
Αυτήν την τακτική να ακολουθήσει και με άλλους που θέλουν να κάνουν κάτι παρόμοιο.

Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος

ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΟΡΜΟ ΚΟΙΛΑΔΙΑ, ΟΡΜΟ ΚΑΡΤΕΡΟ, ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΑΛΑΝΤΙ.
(Όσο γίνεται με απλά λόγια).

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Την οφείλαμε αυτήν την καθαρότητα. Της Ρίνας Λουμουσιώτη

                             

Της Ρίνας Λουμουσιώτη
Αφιερωμένο στο φίλο Λάμπη  Νάκη

Είχα πάρα πολλά χρόνια να βουτήξω σ αυτήν τη γωνιά της παιδικής μου μνήμης.
Πάντα περνούσα από πάνω, χωρίς να τολμήσω ποτέ να κατέβω αυτά τα γνώριμα  σκαλοπάτια.
Ο φόβος που σου φέρνει η νοσταλγία.
Σήμερα το αποφάσισα να χωθώ μέσα στις αναμνήσεις και σ αυτά τα νερά που τόσο καλά ξέρω ..
Σε κάθε πέτρα εδώ, κάποιοι έχουμε κρύψει και μια γλυκιά θύμηση.
Μια θύμηση από γέλια, φωνές, μαλώματα και από τα μεσημεριανά ραντεβού με τους φίλους και τις φίλες για φλόμο, το καλοκαιρινό παιχνίδι της εποχής.

Εδώ, που όλοι στη σειρά παίρναμε φόρα από πολύ ψηλά και αφρίζαμε τη θάλασσα με βουτιές, κάνοντας την παιχνίδι μας.
Στη σειρά  Λάμπης, Μανώλης, Καίτη, Ηλίας, Τάσος, Παντελής, Ειρήνη, Γιάννης, Βαγγελιώ, Μαρία, Ρίτσα, Θανάσης, Βασίλης, Καθολική, Δημήτρης, Σούλης, Κώστας, Ματίνα, Ελένη, Πάνος… και πάλι από την αρχή.
Κατάμαυροι, τα αντηλιακά ήρθαν αργότερα, με τις μύτες να βγάζουν όλη τη μέρα νερό.
Και τους γονείς από ψηλά μες το μεσημέρι να τσιρίζουν ονόματα.
Οι περισσότεροι της γενιάς μου,  της απάνω Ερμιόνης, εδώ πρωτομάθαμε να κολυμπάμε .
Εδώ και η μεγάλη πέτρα στα βαθιά, που μικρά την φτάναμε με τα ακροδάχτυλα του ποδιού και μεγαλώνοντας μπορούσαμε να καθόμαστε πάνω της, δύο, τρεις,  όσους χώραγαν οι κουβεντούλες μας.
Εδώ και τα πρώτα αθώα, τυχαία αγγίγματα κάτω από το νερό.
Και ο βυθός, δικός μας.
Κάθε πέτρα αναποδογυρισμένη μέχρι τα πρώτα μαντράκια, αλλά και πίσω μέχρι το παλιό τετράγωνο λιμάνι και το βαγόνι όπως λέγαμε την περιοχή, από το κυνήγι μας με τα χταπόδια.
Εδώ και τα μικρά ψαράκια που ξεχνιόντουσαν έξω στα βράχια και που τα φυλακίζαμε με καμάρι στις χούφτες μας .
Και  περατζάδες με τις βάρκες από μπανιέρα σε μπανιέρα.
Και τραγούδια.
Και τα βράδια εδώ οι πρώτες συναντήσεις και οι πρώτες βουτιές στα ρηχά του έρωτα..
Και η ζωή δική μας, όμορφη, βουτηγμένη στη θάλασσα, τον ήλιο και στην αθωότητα της ηλικίας.

 Τελικά την οφείλαμε αυτήν την καθαρότητα, σ αυτά τα νερά.



Φωτ.Ρίνα Λουμουσιώτη

Περιμένοντας τους επισκέπτες στην Ερμιόνη


Μπήκε το καλοκαίρι, περιμένουμε επισκέπτες, καλά κάναμε και αλλάξαμε τα παγκάκια.
 Ωραία είναι..


Ελπίζουμε να είναι στο πρόγραμμα να αλλαχτούν και αυτά και να προστεθούν και άλλα.
 Αλλά για να μην πετάνε οι ευσυνείδητοι, ότι τους περισσεύει και όπου βρούνε, καλό θα είναι δίπλα σε κάθε παγκάκι προς την Μαγκούλα και όχι μόνο, να μπαίνει και ένα καλάθι για τα απορρίμματα και να αδειάζει.
Και ας καθαριστεί όλη αυτή η περιοχή, στην εικόνα αυτή, δεν χωράνε τα σκουπίδια.


Και την παραλία της Κουβέρτας, αυτή η ταμπέλα την αντιπροσωπεύει;

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Στη Θάλασσα ..να μας γαληνέψει



Στα Μαντράκια

Στην Ερμιόνη του χθες..

Γιορτή του σχολείου με κιθάρα (κ.Μπουκουβάλας) και ακορντεόν(κ.Βλαχοδημήτρης)..


Γυμναστικές επιδείξεις.

Ζήστε... τη Μάχη του Μαραθώνα

Carl Rottman, Ο Μαραθώνας, 1848, ελαιογραφία, Μόναχο
2.500 χρόνια μετά, μια έκθεση με υλικό από πολλά μουσεία και φορείς δείχνει τη σημασία της νίκης μέχρι και τη νεότερη εποχή Ενα μεγάλο γεγονός της αρχαιότητας, που έχει χαρακτηριστεί ορόσημο της επικράτησης της Δύσης απέναντι στην Ανατολή, έρχεται να ζωντανέψει 2.500 χρόνια μετά, μέσα από τα σύμβολα που δημιούργησε, την τέχνη που ενέπνευσε, τον αθλητισμό που σημάδεψε, τους θρύλους που γέννησε. Η Μάχη του Μαραθώνα, μία από τις κρισιμότερες μάχες του αρχαίου κόσμου, η νικηφόρα έκβαση της οποίας προσδιόρισε τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και ολόκληρη την Ιστορία της Ευρώπης, θα γιορταστεί φέτος. Ενώ αναμένεται η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΤ για το είδος των εκδηλώσεων που αυτό θα οργανώσει, το Ιδρυμα της Βουλής συμμετέχει στον επετειακό εορτασμό με ένα δικό του αφιέρωμα: την έκθεση «Η Μάχη του Μαραθώνα: Ιστορία και Θρύλος», τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν στις 16 του