Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

«ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΣΥΚΑ… ΣΥΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΑΦΗ… ΣΚΑΦΗ»

Του Σταύρου  Κούστα

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ  « ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ »
ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ.

Με την ευκαιρία της καθ’ όλα πετυχημένης χθεσινής πρεμιέρας της θεατρικής παράστασης, από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης, αρκετές σκέψεις κατακλύζουν την σκέψη μου και μου δημιουργούν ένα περίεργο συναίσθημα ικανοποίησης, χαράς, απογοήτευσης έως και οργής… Και θα αποτυπώσω αυτές τις σκέψεις, σαν ελάχιστη ένδειξη τιμής στα παιδιά, στους γονείς τους, στους Δάσκαλους και σε όλους αυτούς που δεν ήταν μόνο συμπολίτες μας αλλά και νομικά πρόσωπα του μέχρι σήμερα γειτονικού μας Δήμου, που ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ πρόσφεραν την αμέριστη βοήθειά τους.

- Το Σχολείο και τα παιδιά απέδειξαν ότι μπορούν να δημιουργούν και να παράγουν ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!!! Δυστυχώς όμως εκτός και έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία. Μια διαδικασία ¨ξύλινη¨, που μέσα από το ασφυκτικό και εξαντλητικό αναλυτικό πρόγραμμα και ωράριο, δεν εντάσσει τέτοιες δράσεις και πρωτοβουλίες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μια διαδικασία και ένα Σχολείο που όσες « αυτοαξιολογήσεις » και αν γίνουν, όσες άνωθεν δήθεν αναμορφώσεις προγραμμάτων και αν επιβληθούν, καθημερινά αποδεικνύει ότι πολύ δύσκολα να εμπνεύσει τα παιδιά και θα τους δώσει την ευκαιρία να χαρούν, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να σταματήσουν πλέον να είναι τα θύματα της κάθε επικίνδυνης άποψης που χωρίς βάση και δισταγμούς εφαρμόζεται ευκαιριακά στο Ελληνικό Σχολείο. Δυστυχώς το Ελληνικό σχολείο, στερεί την χαρά, την συμμετοχή και την δημιουργία σε όλους τους φορείς που το επανδρώνουν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να ψάχνουν την χαρά και την συμμετοχή αλλού. Και αυτό είναι τουλάχιστον
θλιβερό και επικίνδυνο!!!

- Τα παιδιά, οι δάσκαλοι, οι δασκάλες και οι γονείς, υπερέβαλαν τους εαυτούς τους και μέσα από τις στενωπούς των υποχρεώσεων, των δυσκολιών και των απογοητεύσεων, κατόρθωσαν ένα τώρα χρόνο να κάνουν πρόβες 2 σχεδόν φορές την βδομάδα, σχεδόν βραδινές ώρες, στηριζόμενοι όλοι στην χαρά της προσπάθειας, της δημιουργίας, της συμμετοχής και στηριζόμενοι λιγάκι και στον ¨ πατριωτισμό των Ελλήνων ¨.

- Οι εμπνευστές της παράστασης, δάσκαλοι, δασκάλες και εξωσχολικοί συμπατριώτες μας που βοήθησαν στα σκηνικά και σε θέματα τεχνικής φύσης, όλο το χρόνο ζούσαν με την αγωνία του κατά πόσο θα μπορέσουν να έχουν την ελάχιστη οικονομική στήριξη για την πρωτοβουλία τους. Οι γονείς εκδήλωσαν την διάθεση να βοηθήσουν σε πολύ δύσκολη εποχή… Το Δημοτικό Σχολείο στα πλαίσια των πενιχρών του δυνατοτήτων επίσης…. Ο Δήμος Κρανιδίου προσέφερε αφιλοκερδώς όλες τις στολές των παιδιών, μέσα από το οργανωμένο βεστιάριο που διαθέτει…Ο Δήμος Ερμιόνης την αίθουσα με τις τεχνικές δυνατότητες που έχει… Όλα αυτά τα αναφέρω για να γίνουν κατανοητές οι συνθήκες που δούλευε η ομάδα!!! Και το …. ¨γαμώτο¨ της ιστορίας : Αν τα λεφτά για τα βεγγαλικά είχαν δοθεί, για διαχείριση με διαφάνεια στη Θεατρική Ομάδα… πόσο καλύτερες θα ήταν οι συνθήκες δουλειάς της, πόσο πιθανά καλύτερο θα ήταν το αποτέλεσμα και επιτέλους δεν θα επαναλαμβανόταν το φρικτό, απαίσιο και απαράδεκτο φαινόμενο κάποιοι και κάποιες μέσα από την Ομάδα να βάλουν και χρήματα από την τσέπη τους, προς αποφυγήν της επαιτείας και διατήρηση της αξιοπρέπειας!!!

- Η Θεατρική Ομάδα του Σχολείου μας και κυρίως τα παιδιά απέδειξαν ότι ¨Η ΕΡΜΙΟΝΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ, Η ΕΡΜΙΟΝΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ!!! ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΠΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ¨ . Αυτό είναι σοβαρή υποθήκη και ελπίδα για την πορεία της Πόλης μας στον επερχόμενο Δήμο Ερμιονίδας και στεντόρεια φωνή προς πάντες : Χωρίς εμάς τίποτα και ποτέ!!!

Όλα αυτά λοιπόν:

- Έτσι επειδή τα έζησα από κοντά, λόγω της συμμετοχής της γυναίκας μου στην
Θεατρική Ομάδα.

- Έτσι για να γνωρίζει ο κόσμος την αλήθεια.

- Έτσι για να σταματήσουμε να λύνουμε τα προβλήματα και να εκφράζουμε την χαρά μας, με βεγγαλικά στον αέρα.

- Έτσι για να σταματήσουν κάποιοι από τους ηθικούς αυτουργούς και κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για αυτή την κατάσταση, κάθε φορά και μπροστά σε κάθε τους ευθύνη και απουσία, να εξαγνίζονται και να εξιλεώνονται με το τετριμμένο, στερεότυπο και γραφικό πλέον… ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ…. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ….

Επιτέλους σε αυτό τον τόπο, ας βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους και όπως λέει και ο Ποιητής ¨Για να λέμε τα σύκα… σύκα και τη σκάφη… σκάφη¨ .

Η Θεατρική Ομάδα έδειξε ΑΞΙΑ!!! Εμείς και η κοινωνία μας όμως….

Σταύρος Κούστας