Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

«We» στα «Σφαγεία» της Υδρας

ethnos
Στα «Σφαγεία» της Υδρας ξεκίνησε από πέρσι το καλοκαίρι μια νέα δραστηριότητα του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, της οποίας το νόημα αρχίζει σταδιακά να ξεκαθαρίζει. Ο Δάκης Ιωάννου, συλλέκτης με απολύτως προσωπικό όραμα ως προς την έννοια του σύγχρονου έργου τέχνης, τη σχέση με τους καλλιτέχνες και ένα είδος εμψύχωσης εκ μέρους του προς αυτούς, καλεί στην Υδρα για δύο συνεχόμενες χρονιές τρανταχτά ονόματα της διεθνούς σκηνής, των οποίων το έργο δημιουργεί στο νησί μια νέα εποχή δεσμών τέχνης και κοινωνίας.
Ο Μάθιου Μπάρνεϊ έφτιαξε πέρσι ένα ιεροτελεστικό έργο ανέλκυσης «επιτάφιου» το οποίο παρακολούθησαν εκατοντάδες άνθρωποι από το ξημέρωμα έως το σούρουπο της ίδιας μέρας, ενώ μαζί με την Ελίζαμπεθ Πέιτον παρουσίασαν μια σειρά από σχέδια συγγενικά προς την τελετουργία.
Φέτος βρεθήκαμε στο νησί, προσκεκλημένοι σε μια ιδιότυπη «κηδεία» του εαυτού του σούπερ σταρ Ιταλού καλλιτέχνη Μαουρίτσιο Κατελάν (γ. Πάντοβα, 1960). Αυτοδίδακτος και ευφυής, ο Κατελάν πέρασε στα σύγχρονα αρχεία όταν το 1999 έφτιαξε το ομοίωμα του πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ, καθώς του πέφτει στο κεφάλι ένας μετεωρίτης.

Συμβολισμός
Ακολούθησε ο Χίτλερ σε στάση μετάνοιας, και άλλα έργα των οποίων ο δυνατός και άμεσος συμβολισμός καθιέρωσε τον Κατελάν ως νέο εκφραστή του μαύρου χιούμορ στην τέχνη. Ο ίδιος του ο εαυτός πρωταγωνιστεί σε αρκετά από τα έργα του, ενώ χρησιμοποιεί το σώμα και το πρόσωπό του σαν «καλούπια» περιστατικών της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην Υδρα βλέπουμε τοποθετημένο μέσα στον χώρο των παλιών σφαγείων το έργο του «WE». Σε κλίμακα πειραγμένη αν και αληθοφανή, ο Κατελάν παρουσιάζει τον εαυτό του, (νεκρό;), δύο φορές και τοποθετημένο σε ξύλινο κρεβάτι με λευκά κεντημένα σεντόνια, ένα νεκροκρέβατο, μνημείο της συνείδησης του τέλους.
Και επειδή ζούμε την εποχή των Vanitas (μτφ. των ματαιοτήτων), και κάθε εκδοχή τους στην τέχνη, το έργο του Κατελάν συμπληρώνει την ιδέα μοναδικά. Το βλέμμα των... Κατελάν στο έργο είναι στοχαστικό. Δύο εαυτοί που αναμένουν την επερχόμενη μοιραία στιγμή, φορώντας κοστούμι τύπου Αρμάνι, και που κοιτούν στο άπειρο προκαταβολικά...

Εως 30 Σεπτεμβρίου.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ