Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΩΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Του Βασίλη Γκάτσου

Θα σταθώ στον όρο: Πατριωτική.

Ο ένας συνδυασμός ανακοίνωσε ΑΡΧΕΣ. Ο άλλος συνδυασμός τα είπε όλα με μία λέξη που πρόσθεσε. Δηλαδή, ενώ ήταν προοδευτική σύμπραξη εδώ και ένα χρόνο περίπου, κάποια γεγονότα στη χώρα και στην επαρχία μας οδήγησαν στο να αναβαθμιστεί η σύμπραξη σε Πατριωτική.

Είναι μια πολύ βαριά προσθήκη που δεν εξηγήθηκε. Η χώρα μας αποδέχτηκε και κατανόησε πλήρως την αναγκαιότητα του όρου στην Αντίσταση κατά του άξονα και στο αντιστασιακό έπος του ΕΑΜ και των άλλων οργανώσεων.

Γιατί λοιπόν πατριωτική; Κινδυνεύει από κάτι η Ερμιονίδα (κατά τα άλλα είναι από τις πλούσιες επαρχίες της χώρας, όπου τις κύριες χειρονακτικές δουλειές τις κάνουν μετανάστες) νοούμενη ως πατρίδα και η σύμπραξη αναλαμβάνει τη σωτηρία της; Να τη σώσει από ποιους και από τι; Ο άλλος συνδυασμός είναι αντιπατριωτικός; Οι μέχρι τώρα δημαρχιακές και κοινοτικές διοικήσεις έκαναν τόσο κακό στην Ερμιονίδα που χρειάζεται ένα μέτωπο, μια πατριωτική σύμπραξη για να σωθεί η μικρή μας πατρίδα; Αυτοί που θα ψηφίσουν τον άλλο συνδυασμό, ή που βλέπουν ικανούς και στους δύο συνδυασμούς είναι πατριώτες ή δεν είναι; Αυτοί που υποστήριξαν ότι αυτή η προεκλογική ένταση είναι πολυτέλεια για την Ερμιονίδα και ότι μπορούσε να κατέβει ένας ενωτικός συνδυασμός είναι πατριώτες ή όχι;

Να αποδεχθούμε, ως ένα βαθμό, την προσθήκη αλλά ας προσπαθήσουμε να την προσδιορίσουμε λίγο:

1. Να μη δεχθεί κανένας μισθό. Ούτε ο Δήμαρχος. Αφού παραιτείται από τη δημόσια επαγγελματική θέση για να προσφέρει πατριωτικό έργο δεν πρέπει να αμείβεται αλλά να δίνει τον μισθό του για τη μικρή μας πατρίδα. Να μην εναλλάσσονται κάθε τόσο οι Αντιδήμαρχοι, ώστε όλοι οι σύμβουλοι να περνάνε από αμειβόμενη θέση. Αφού δεν θα υπάρχει μισθός, ας μείνουν στις θέσεις αυτές οι ικανοί πατριώτες. Είναι μια πατριωτική στάση. Θα την περιλάβετε στο πρόγραμμα του συνδυασμού; Με μισθό δεν προσφέρει κανένας πατριωτικό έργο αλλά επαγγελματικό και αν είναι και εκλεγμένος μόνον αν το θελήσει.

2. Η χώρα είναι σε πτώχευση και για το κατάντημά της δεν υπάρχει κομμάτι Ελλάδας που να μην έχει ευθύνη, ούτε σε πολιτικό ούτε σε κοινωνικό επίπεδο. Επειδή η «προοδευτική σύμπραξη» υπονοεί τον δημοκρατικό χώρο ή να το πω αντίθετα, τον μη συντηρητικό χώρο, τίθεται και εδώ το ερώτημα: Στο πρόγραμμα του συνδυασμού θα αναφερθείτε στο ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ διοικητικών παραγόντων της Ερμιονίδας; Θα κάνετε πατριωτική έγκληση για να πληρώνουνε όλοι τους φόρους, να κόβουνε όλοι

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΩΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Του Βασίλη Γκάτσου

Αρχή πρώτη: Μηδενική ανοχή σε θέματα ήθους και ηθικής σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα θέματα που αφορούν στην υπεύθυνη, χρηστή διοίκηση του δήμου. (Ούτε οι πλέον αντιδραστικοί κύκλοι οποιασδήποτε θρησκείας δεν θα το έβαζαν ως αρχή τους)

• Εξασφάλιση χρηστής διαχείρισης με νέους θεσμούς ελέγχου και εποπτείας (ποιοι είναι οι παλαιοί θεσμοί μη χρηστής διαχείρισης; Ποίοι οι νέοι θεσμοί; Ποίοι οι θεσμοθέτες;)

• Άμεση πάταξη οποιουδήποτε και οσοδήποτε μικρού φαινόμενου διαφθοράς (Αστειότητα. Οι υπογράφοντες τις αρχές αυτές για να ‘πατάξουν άμεσα’ πρέπει ποτέ στη ζωή τους να μην έκαναν το παραμικρό. Δηλαδή να μην έκτισαν παράνομα, να έκοβαν πάντα αποδείξεις, να ψάρευαν απολύτως νόμιμα, κ.λ.π, κ.λ.π., ούτε κρυφά γλυκό από τη μάνα τους να μην έφαγαν. Χώρια ότι η λέξη πάταξη θυμίζει ολοκληρωτισμό οποιουδήποτε είδους).

• Κάθαρση των οποιωνδήποτε και οσοδήποτε μικρών γεγονότων διαφθοράς διαπιστωθούν με στοιχεία κατά τον ενδελεχή έλεγχο που θα πραγματοποιήσει, ως οφείλει, η νέα δημοτική αρχή που θα εκλεγεί τον Νοέμβριο (Ανέφικτα πράγματα. Και γιατί από Νοέμβριο; Τότε θα αρχίσει η διαφθορά; Για την προηγούμενη διαφθορά δεν νοιαζόμαστε; Δεν θα κάνετε ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ; Δεν θα στείλετε τους παλιούς διεφθαρμένους στη δικαιοσύνη; Μόνο τους νέους; Αν δε βγει ο συνδυασμός και μείνει αντιπολίτευση δεν θα τον νοιάζει η διαφθορά;)

• Σύγχρονοι κώδικες δεοντολογίας και υποχρεώσεων του δημάρχου και των μελών του δημοτικού συμβουλίου αλλά και των υπαλλήλων του δήμου (Υπάρχουν άραγε παλαιοί ακατάλληλοι και ποιοι είναι αυτοί; Γιατί όχι κώδικας αλλά δέσμη κωδίκων; Ποιός θα τους συντάξει;)

• Ανάρτηση όλων των αποφάσεων του δήμου στο διαδίκτυο (Αυτό είναι εύκολο αλλά δεν γίνεται μέχρι τώρα. Εδώ υποβάλλουμε κανονική αίτηση για θέμα μας και δεν λαβαίνουμε ποτέ απάντηση, ούτε βρίσκουμε ποτέ τον υπεύθυνο απάντησης).
Νομίζω ότι η πρώτη αρχή πρέπει να αποβλέπει στην εγκατάσταση Συστήματος Διαχείρισης Ποιότητας κατά ISO 9001 – EMAS, αυστηρότατη εφαρμογή του δημοσιο-υπαλληλικού κώδικα, ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ και ΣΔΟΕ για το πρόσωπα που ενεπλάκησαν σε κρίσιμα πόστα τοπικής διοίκησης. Η μηδενική ανοχή και η άμεση πάταξη να λείπουν αφού ούτως ή άλλως θα λείψουν.

Αρχή δεύτερη: Απόλυτη εξυπηρέτηση του πολίτη (Η τοπική αυτοδιοίκηση εξυπηρετεί ή υπηρετεί τον πολίτη; Οποιοσδήποτε πολίτης με την οποιαδήποτε παράλογη απαίτησή του θα εξυπηρετηθεί;).

Καμαρώνει..

 Καμαρώνει μπροστά στο φακό και δίκιο έχει..
 Ούτε τον νοιάζει αν πάνε κι έρχονται, απο παντού, λόγια και "σκουπίδια"..
 Ούτε αν πάνε και δεν ξανάρχονται το ήθος, ο σεβασμός και η αλήθεια.
 Η μόνη σκοπιμότητα του τα καλάθια, που ετοιμάζει για το πρωί της Πέμπτης.

Ξεκίνησε η έκθεση φωτογραφίας "Ψαρεύοντας την αλήθεια"

Ο πολιτισμός δεν κληρονομείται, αλλά κατακτάται

Του Δημητρη Ποτηροπουλου*  kathimerini

Ενόσω στην Κοπεγχάγη αναπτύσσουν ένα υπερσύγχρονο σύστημα διάθεσης κοινόχρηστων ποδηλάτων, σε ειδικά διαμορφωμένους σταθμούς διάσπαρτους στην πόλη, αναρωτιέται κανείς, εδώ, προς τα πού βαδίζουμε ως χώρα... Για την ιστορία, τα εν λόγω ποδήλατα διαθέτουν GPS, ενημερώνοντας συνεχώς μια κεντρική μονάδα για τη θέση και την κατάστασή τους, φέρουν δε, υποβοηθητικό ηλεκτροκινητήρα για τις μεγαλύτερες αποστάσεις. Ο σχεδιασμός τους, όπως και των σταθμών, ξεπερνάει κάθε προσδοκία! Ακόμη, το όλο σύστημα, εκτός από την εξυπηρέτηση της μετακίνησης, φιλοδοξεί να προσφέρει προστιθέμενη αξία στις σχέσεις του χρήστη με την πόλη του. Για το συγκεκριμένο εγχείρημα διεξήχθη βέβαια αρχιτεκτονικός διαγωνισμός.

Αντίθετα, στη δική μας μετα-ολυμπιακή εποχή, διαπιστώνουμε ότι ούτε οι Αγώνες του 2004 δεν στάθηκαν ικανοί να πετύχουν την πολυπόθητη αναβάθμιση της Αθήνας και των λοιπών πόλεών μας. Η Ελλάδα του σήμερα; Πολεοδομικό χάος, αυθαίρετα και αυθαιρεσίες κατ’ εξακολούθηση, επικράτηση του «πρόχειρου», του «κιτς» και του «εφήμερου»...

Οι λίγες εξαιρέσεις καλής, αν μου επιτρέπεται ο όρος, αρχιτεκτονικής αποδεικνύονται, εκ του αποτελέσματος, ανίσχυρες να επηρεάσουν ή έστω ανακόψουν την, σχεδόν μοιραία πλέον για τη χώρα μας, αρνητική αυτή δυναμική. Πραγματικά, κρίμα!

Θα αναρωτηθεί κάποιος, και ίσως δίκαια σε πρώτη ανάγνωση «μα, μέσα στην κρίση που ζούμε, η αρχιτεκτονική και η πόλη είναι το θέμα μας;». Είναι γνωστό όμως –και βέβαια ενδεικτικό για την

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Η Μύκονος δέχθηκε φέτος 1.5 εκατομμύρια τουρίστες.

Η Μύκονος δέχθηκε φέτος 1.5 εκατομμύρια τουρίστες. Τα κρουαζιερόπλοια δεν πιάνανε σειρά να βγάζουν κόσμο. Είναι λοιπόν οι Μυκονιάτες άξιοι και πολύ καλοί επαγγελματίες.

Το σπουδαίο όμως είναι ότι αν και έχουν πολύ καλά εισοδήματα, έχουν πλουτίσει όπως λέμε, εξακολουθούν να είναι Μυκονιάτες. Φροντίζουν τον τόπο τους, τα ιδρύματά τους, τους συλλόγους τους την πνευματική και λαϊκή ζωή τους, τα πραγματικά πανηγύρια τους, σαν να μην έχει τουρίστες πάνω η Μύκονος.

Βλάπτει να τους αντιγράψουμε λίγο;

Βασίλης Γκάτσoς

Κιμωλία

Η Θλίψη της επιβεβαίωσης

Του Κώστα Βαξεβάνη
 To κουτί της Πανδώρας
Θεωρητικά αυτές οι μέρες, είναι οι μέρες της δημοσιογραφικής επιβεβαίωσης. Τρία χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου από το Κουτί της Πανδώρας στον ALPHA, πέντε υπουργοί παραπέμπονται, απ ό,τι φαίνεται για να δικαστούν.

Τα τρία αυτά χρόνια πέρασα από όλα τα στάδια. Στην αρχή της απόλυτης αποσιώπησης. Εφημερίδες, κανάλια, πολιτικοί ακροβάτες και απολίτικοι ταχυδακτυλουργοί, δεν καταλάβαιναν περί σκανδάλου. Λίγο αργότερα,άρχισαν να ψιθυρίζουν πως “και να πετάει ο γάιδαρος, πόσο πετάει”. Ο τότε πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, αλλά κανένας, και πολύ περισσότερο εγώ, δεν κατάλαβαν γιατί αναλαμβάνεις ευθύνη για κάτι που δεν είναι σκάνδαλο.

Στήθηκε μια εξεταστική επιτροπή της Βουλής, κατέθετα με μεθοδεύσεις μαύρα μεσάνυχτα για να μην αναπαράγονται όσα κατέθετα από τα ΜΜΕ, και δέχθηκα απαράδεκτες κατηγορίες και απειλές από Έλληνες βουλευτές μέσα στην επιτροπή. Αυτοί που δεν είχαν τα κότσια να απαιτήσουν από τον Εφραίμ-για τα μάτια του κόσμου και των θεσμών έστω- να σεβαστεί την ελληνική Βουλή και να καταθέσει, μου απέδωσαν κατηγορίες για υποκινούμενη έρευνα. Ακόμη και το γεγονός πως η

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΕΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΤΗ

Δελτίο τύπου
Σύμφωνα με το σχεδιασμό της Δημοτικής Αρχής Κρανιδίου που αφορά στη διαχείριση των απορριμμάτων, μετά την εγκατάσταση και λειτουργία του δεματοποιητή στο Σταυρό Διδύμων, ξεκίνησε η απομάκρυνση των δεμάτων από το χώρο αποθήκευσης τους.

Οι ενέργειες του Δήμου Κρανιδίου σε συνεργασία με το Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων και κυρίως με τους Θεόδωρο Δεληγιάννη (πρόεδρο) και Γιώργο Μήτσου (αντιπρόεδρο και Δημοτικό Σύμβουλο Ερμιόνης) καρποφόρησαν, αφού σύμφωνα με έγγραφο της Περιφέρειας Πελοποννήσου εγκρίνεται η μεταφορά των δεμάτων προς την Καλαμάτα, όπου έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί μονάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων από την εταιρία SOUKOS ROBOTS.
   Ο Δήμαρχος Κρανιδίου και
Υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας

Δημήτρης Σφυρής

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Δελτίο τύπου

Την επίσημη παρουσίαση του συνδυασμού του, έκανε ο Δήμαρχος Κρανιδίου και Υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας Δημήτρης Σφυρής τη Δευτέρα το βράδυ.

Αν και ο καιρός ήταν βροχερός δεν εμπόδισε τα εξακόσια και πλέον άτομα να γεμίσουν το συνεδριακό κέντρο του ξενοδοχείου AKS στο Πόρτο Χέλι .

Ο Δημήτρης Σφυρής στην ολιγόλεπτη ομιλία του έκανε αναφορά στα πρόσωπα που αποτελούν το ψηφοδέλτιο της νίκης και στη συνέχεια έθεσε τις δέκα αρχές τις οποίες θα εφαρμόσει ως νέα Δημοτική Αρχή στο Δήμο Ερμιονίδας .

Ακολουθεί η ομιλία του Δημήτρη Σφυρή .
Στο συνδυασμό μας συμμετέχουν άτομα απ’ όλους τους πολιτικούς – κομματικούς χώρους και τους ευχαριστώ για την τιμή που μου έκαναν και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου για συνεργασία.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το ψηφοδέλτιό μας δεν είναι απλό άθροισμα προσώπων αλλά αρμονικό σύνολο προσωπικοτήτων, με κοινές θέσεις οράματα και απόψεις.

Π.Π.Σ.ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ

Πρόσκληση
Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της παράταξης μας στην ΕΡΜΙΟΝΗ και την παρουσίαση του συνδυασμού της εκλογικής περιφέρειας Ερμιόνης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23/10/2010 ΩΡΑ: 19:00 ΜΜ

Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της παράταξης μας στο ΚΡΑΝΙΔΙ και την παρουσίαση του συνδυασμού της εκλογικής περιφέρειας ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 24/10/2010 ΩΡΑ: 19:00 ΜΜ

Το Μνημόνιο στέλνει έναν στους 11 στο συσσίτιο

 Γροθιά στο στομάχι αποτελεί η πρώτη δημοσκόπηση για τις κοινωνικές συνέπειες του Μνημονίου και των σκληρών οικονομικών μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Σχεδόν 7 μήνες μετά τις μαζικές περικοπές αποδοχών και συντάξεων, με την ανεργία να καλπάζει πάνω απ' το 12% και τον φόβο για το αύριο να μεγεθύνεται, από έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών -που βασίστηκε σε απαντήσεις 1.200 κατοίκων της Αττικής- συνάγεται ότι ένας στους 11 κατοίκους του νομού άνω των 18 ετών, ή αναλογικά σχεδόν 400.000 άνθρωποι, ζουν στην ανέχεια και στρέφονται συχνά για βοήθεια σε ιδρύματα κοινωνικής μέριμνας, σε εκκλησίες ή σε δημόσιες υπηρεσίες αλληλεγγύης (σ.σ. συσσίτια δήμων, κοινωνικά παντοπωλεία, δωρεάν παροχές σε είδος, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.ά.)

Τα βάρη στη μέση ηλικία
Παράλληλα, ενώ η οικογένεια επιφορτίζεται με όλο και μεγαλύτερα οικονομικά βάρη -με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι ηλικίες 45-59 ετών- σχεδόν 4 στους 10 πολίτες απευθύνονται συχνά για οικονομική βοήθεια εκτός του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος, ενώ περίπου 800.000 άτομα (17%) έχουν στραφεί στην «ανταλλακτική οικονομία» και στην αλληλοϋποστήριξη.

Αλλοι τόσοι, για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, το τελευταίο διάστημα βγάζουν στο σφυρί οικογενειακά κειμήλια, νομίσματα και αντικείμενα αξίας που είχαν στο μπαούλο.

Γενικά, οι 6 στους 10 έχουν επηρεαστεί δυσμενώς σε τομείς όπως η διατροφή, η ένδυση και η ψυχαγωγία.

Από τη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του πρέδρου του τμήματος Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου, Επαμεινώνδα Ε. Πανά, γίνεται σαφές ότι η οικονομική κρίση έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ζωής και στις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων που σφίγγουν όλο και πιο πολύ το ζωνάρι, ενώ σταδιακά μεταλλάσσεται σε κοινωνική κρίση με θύματα τις πιο ευάλωτες ομάδες.

Όλη η έρευνα εδώ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η λεωφόρος των αναμνήσεων

Ο Μίμης Χρυσομάλλης ρίχνει από το Amsterdam νοσταλγικά βλέμματα στην Αθήνα  athensvoice

Πολλά είναι τα πράγματα που σου λείπουν στο εξωτερικό, όπου και αν βρίσκεται η δεύτερη πατρίδα σου. Και υποπτεύομαι πως όλοι οι ξενιτεμένοι ανεξαιρέτως γνωρίζουν καλά την μυστική, γλυκόπικρη γεύση της νοσταλγίας που σε ανύποπτο χρόνο κατακλύζει τις αισθήσεις και επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη σκέψη ή επιθυμία. Της νοσταλγίας που, με την αρωγή του συσσωρευμένου χρόνου και των μακρινών αποστάσεων, κατορθώνει να εντείνει και να εξιδανικεύσει αναμνήσεις και εικόνες από το προσωπικό και συλλογικό παρελθόν μας.
Στο νου έρχεται ο ελληνικός ήλιος μαζί με την ποικιλομορφία και τα έντονα χρώματα της μεσογειακής φύσης. Ή ακόμα απλές καθημερινές σκηνές, όπως η συνάντηση με κάποιον παλιόφιλο, ένας περίπατος στα σοκάκια του κέντρου ή μια οικογενειακή συμμάζωξη. Για τους εξόριστους Αθηναίους, ειδικότερα, ή όσους επέλεξαν να αυτοεξοστρακιστούν τέλος πάντων, οι αναφορές στην ελληνική μητρόπολη σχεδόν πάντα αγγίζουν μια ευαισθητή χορδή, με αλλεπάλληλους συνειρμούς να λαμβάνουν χώρα με τρόπο θαρρείς καθαρά νομοτελειακό. Η εικόνα της Ακρόπολης παραπέμπει σε καλοκαιρινή επίσκεψη με φίλους και τουρίστες στον ηλιολουσμένο λόφο. Οι φωτογραφίες παραθεριστών θυμίζουν τις τελευταίες σου διακοπές στην Ελλάδα ή εκείνες που σύντομα σχεδιάζεις να κάνεις. Κάποιο άρθρο στην AV για μια γειτονιά ή ένα νέο hot spot της πόλης σε τσιγκλίζει να θυμηθείς πως ήταν τα πράγματα τότε που έβγαινες και εσύ κάθε νύχτα εκεί,

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Δελτίο τύπου        
       ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ
Υποψήφιος Δήμαρχος ΣΦΥΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

Α. ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

1. ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ
2. ΔΗΜΑΡΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ (Άρης) του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
3. ΔΗΜΙΖΑ ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ (Αργυρώ) του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
4. ΚΕΡΕΜΕΖΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
5. ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (Μαντάς) του ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ
6. ΜΗΤΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Χρυσούλης) του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
7. ΜΠΟΛΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
8. ΜΠΟΥΡΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Οδηγός) του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
9. ΜΠΟΥΡΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (τέως Πρόεδρος) του ΗΛΙΑ
10. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ - ΝΑΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
11. ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ – ΛΑΜΠΑΤΟΥ ΘΕΟΔΟΤΗ του ΙΩΑΝΝΗ
12. ΤΣΙΡΝΑ – ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗ ΧΡΥΣΗ του ΙΩΑΝΝΗ

Β. ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ

1. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ
2. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΑΝΤΩΝΙΟΥ
3. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΙΩΑΝΝΗ
4. ΒΟΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΑΓΓΕΛΟΥ
5. ΒΟΥΤΣΑΔΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
6. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΕΛΕΝΗ (Έλντα) του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
7. ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ (Ζημιάς) του ΧΡΗΣΤΟΥ
8. ΚΑΛΛΙΑΝΟΥ ΕΙΡΗΝΗ (ΡΕΝΑ) του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
9. ΚΟΝΤΟΒΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
10. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΜΙΧΑΗΛ
11. ΚΟΤΣΟΒΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΙΩΑΝΝΟΥ
12. ΚΡΟΥΜΠΟΥΖΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ
13. ΛΟΥΜΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ
14. ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
15. ΜΕΞΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ (ΜΑΝΘΟΣ) του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
16. ΜΠΙΜΠΑ ΜΑΡΚΕΛΛΑ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ
17. ΜΠΡΟΥΣΤΑ ΑΙΜΙΛΙΑ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
18. ΝΤΟΥΒΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΜΕΜΟΣ) του ΜΕΛΕΤΗ
19. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΙΑ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
20. ΡΟΥΣΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
21. ΣΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
22. ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ
23. ΣΚΥΛΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ (Άρης) του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
24. ΣΤΡΙΓΚΟΥ - ΦΩΣΤΙΝΗ ΑΝΝΑ του ΙΩΑΝΝΗ
25. ΤΖΕΛΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
26. ΤΟΔΩΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ
27. ΤΡΙΓΚΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του ΠΑΝΤΕΛΗ
28. ΤΣΙΑΜΟΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
29. ΦΩΣΤΙΝΗ - ΠΟΥΛΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (Κέλλυ) του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Υποψήφιοι Σύμβουλοι Δημοτικών Κοινοτήτων

Α. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

1. ΔΑΓΚΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
2. ΖΩΓΡΑΦΟΥ - ΛΟΥΜΟΥΣΙΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ
3. ΛΟΥΜΟΥΣΙΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (Σούλης )του ΘΕΟΔΩΡΟΥ
4. ΜΑΡΟΓΙΑΝΝΗ – ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του ΙΩΑΝΝΗ
5. ΜΕΞΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (Πότης) του ΝΙΚΟΛΑΟΥ
6. ΤΣΕΓΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Β. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ


«ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ»
ΚΑΜΙΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Αγγέλου
(Υποψήφιος Δήμαρχος)

Εκλογική Περιφέρεια Ερμιόνης

1. Βελούδης Ηλίας του Αναστασίου
2. Δημαράκης (Κοτοκύλας) Γεώργιος του Νικολάου
3. Δημαράκης (Νόβας) Δαμιανός του Φωτίου
4. Κολυμπάδης (Μπαρμπάτσης) Παντελεήμων του Μιχαήλ
5. Καισσαρεύς Ταξιάρχης του Αργυρίου
6. Κούστας Σταύρος του Μιχαήλ
7. Λιναρδοπούλου Ιωάννα του Εμμανουήλ
8. Μπαλαμπάνης Χρήστος του Παναγιώτη
9. Πάλλης (Παλαιός) Αντώνιος του Δημητρίου
10. Πετρά Αγγελική του Παντελή
11. Στάικος (Μπραϊμης) Ευάγγελος του Γεωργίου
12. Τζανής Αναστάσιος του Κωνσταντίνου

Εκλογική Περιφέρεια Κρανιδίου
1. Αγρίμης Παντελής του Ιωάννη
2. Αντουλινάκης Σπυρίδων του Γεωργίου
3. Ασημακοπούλου- Μαθιουδάκη Χρυσοβαλάντω του Γεωργίου
4. Βάθης Χαράλαμπος ( Λάμπης) του Μιχαήλ
5. Βαρβέρης Δημήτριος του Εμμανουήλ
6. Γουζούασης Ευάγγελος του Ανδρέα
7. Ζέρβας Κωνσταντίνος του Ιωάννη
8. Ηλιού Ανδριάνα του Κυριάκου
9. Ιωάννου - Δρακοπούλου Ολυμπία του Κοσμά
10. Κονδύλης Παναγιώτης του Σωτηρίου
11. Κοντογιάννης Ανδρέας του Χρήστου
12. Λάμπρου Αναστάσιος του Γεωργίου
13. Λέκκας Ανδρέας του Βασιλείου
14. Λεμπέσης Παναγιώτης του Σωτηρίου
15. Μπάζος Παναγιώτης του Αναστασίου
16. Μπινιάρης Αθανάσιος του Κωνσταντίνου
17. Οικονομόπουλος Χρήστος (Τάκης) του Αποστόλου
18. Παπασταύρου (Μοναχομπίρης) Δημήτριος του Σταύρου
19. Παππάς Νικόλαος του Παντελή
20. Παριανός Πέτρος του Ιωάννη
21. Πασαλάρης Παντελεήμων του
22. Σαμπάνη – Μπάρδη Παναγιώτα του Παναγιώτη
23. Σαράντος Βασίλειος του Κωνσταντίνου
24. Στάϊκος Αναστάσιος του Γεωργίου
25. Στάϊκου – Φασιλή Σοφία (Σόνια) του Ιωάννη
26. Ταβουλαρέα – Αντωνοπούλου Μαρία του
27. Τουτουντζή – Καμπούρη Δήμητρα (Μιμίκα) του
28. Τσαμαδός Ιωάννης του Σταματίου
29. Φλωρής Εμμανουήλ του Παναγιώτη

Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης
1. Αραπάκης Ιωάννης (Τζώνης) του Σταματίου
2. Δρουγκάνης Μιχαήλ του Γεωργίου
3. Κρητσωτάκης Ιωάννης του Γεωργίου
4. Οικονόμου Ανάργυρος του Ιωάννη
5. Παλυβού Μαρία του Παναγιώτη
6. Σκούρτη Ελένη του Χαραλάμπους .

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ για «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Ε Ρ Μ Ι Ο Ν Ι Κ Ο Σ   Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ
«Τ Ο Θ Α Υ Μ Α Τ Η Σ Α Γ Α Π Η Σ»

Τούτος ο χειμώνας και οι άλλοι που έρχονται θα είναι διαφορετικοί! Το παγωμένο πρόσωπό τους θα ζεσταίνεται από την ελπίδα και θα στολίζεται από την ατέλειωτη ευγνωμοσύνη των ανθρώπων.

Τα «λαβωμένα» παιδικά και εφηβικά κορμάκια που εκτεθειμένα στον κίνδυνο δίνουν τη μάχη της ζωής τους, θα βρίσκουν καταφύγιο, θαλπωρή, προστασία, γιατρειά.

Εκεί, στο νέο Νοσοκομείο, ζεστή αγκαλιά και απέραντο περιβόλι στοργής και απαντοχής, οι δύσκολες ημέρες θα γλυκαίνονται από το ενδιαφέρον και της υψηλής ποιότητας υπηρεσίες που θα τους προσφέρονται σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο τρία χρόνια χρειάσθηκαν, ώστε η συμπολίτισσά μας, Πρόεδρος του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» και Πρέσβειρα καλής θελήσεως της ΟΥΝΕΣΚΟ, κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, βράχος υπομονής και καλοσύνης και προσωποποίηση της δημιουργικότητας, να πραγματοποιήσει το κορυφαίο όραμά της, ύψιστο καθήκον και ανάγκη για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου και τη δωρεά της ελπίδας στις τρυφερές ψυχές που δοκιμάζονται.

Ένας υπέροχος συνδυασμός ανθρωπισμού και επιστήμης, πραότητας και σοφίας, κοινωνικής ευεργεσίας, γενναιότητας και άριστης αξιοποίησης της οικονομικής ευρωστίας, έδωσε το τέλειο αποτέλεσμα.

Δεν μπορούμε να σκεφτούμε τι άλλο θα είχε στο νου του ο Απόστολος των Εθνών Παύλος γράφοντας τον υπέροχο ύμνο της Αγάπης, θέλοντας να δώσει το περιεχόμενο και το νόημα αυτής της θεϊκής και κοσμοσωτήριας λέξης!

«Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί». Και αλλού: Η αγάπη σκεπάζει όλες τις ελλείψεις του πλησίον, δε ζητάει το δικό της συμφέρον, ελπίζει, υπομένει, «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».

Το έργο αυτό αλλά και η δραστηριότητα γενικότερα της κ. Βαρδινογιάννη δείχνουν πανανθρώπινα ότι στη χώρα μας, με τις όποιες δυσκολίες, οι ιδέες δε φτώχυναν, «τα ψυχικά αποθέματα δε συρρικνώθηκαν, η ανθρωπιά δεν έχασε τους χυμούς της». Η Ελλάδα εξακολουθεί να διεγείρει συνειδήσεις, να είναι πηγή συναισθημάτων αλληλεγγύης και ήλιος Πολιτισμού.

Με το δημιούργημα όμως αυτό τιμάται και η πατρώα γη, η Ερμιόνη, οι ρίζες μας, αφού η πρωτεργάτρια και πρωταγωνίστριά του είναι συμπολίτισσά μας.

Το Δ.Σ. του Ερμιονικού Συνδέσμου με ιδιαίτερη συγκίνηση εκφράζει τα θερμά συγχαρητήριά του στην κ. Βαρδινογιάννη. Της εύχεται από καρδιάς στο διάβα της να βρει αντάξιους συνοδοιπόρους και η μεγάλη της προσφορά να είναι αξιομίμητη. Έτσι, καθώς προστάζει ο ποιητής, στην πορεία προς το φως δεν θα μείνει κανένας πίσω.

«Πάρτε μαζί σας όποιον λησμόνησε η Ευτυχία. Αυτόν που η λυχνία του έσβησε, αυτόν που το τζάκι του δε φλόγισε ποτέ. Το παιδί που ποτέ τ’ άστρο το λαμπρό πού οδηγεί, δε γνώρισε… Ω, εσείς με τη σφραγίδα Μεγάλης Δωρεάς Προσκυνητές του Αιώνιου! Πάρτε μ’ αγάπη κι έγνοια όλους αυτούς μαζί σας, να μην αφήσετε κανέναν πίσω απ’ την πορεία προς το Φ ω ς».

Εγώ είμαι εκπαιδευτικός. Διδάσκω παιδιά Γυμνασίου. Πάνω από όλα όμως είμαι πατέρας. ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ.

Την 1η θέση σε παγκόσμιο διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα την υπερθέρμανση του πλανήτη κατέλαβε αυτή η φωτογραφία του Χρήστου Λαμπριανίδη.
Tο κείμενο που απέστειλε ο Χρήστος Λαμπριανίδης στην Huffington post (μεταφρασμένο στα ελληνικά) και διαβάστηκε στην τελετή απονομής βραβείων
Πρώτα απʼ όλα θα θελα να σας ευχαριστήσω. Εσάς και όλους τους συμμετέχοντες σʼ αυτό τον διαγωνισμό. Ήταν μια πραγματική πρόκληση κι ένα διαβατήριο για μας να θίξουμε ένα σημαντικότατο πρόβλημα που μας αφορά όλους. Σε όποια γωνιά του πλανήτη κι αν ζούμε. Μας αφορά όλους κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο πιο δραστικά μέτρα μπορούμε να πάρουμε.
Λίγα λόγια για μένα και την περιοχή που ζω.
Εγώ είμαι Έλληνας. Κι έχω πιστεύω το προνόμιο να ζω σʼ ένα προικισμένο τόπο. Στη Δυτική Μακεδονία, στην Βορειοδυτική πλευρά της χώρας. Και το πιο παράδοξο για κομμάτι της Ελληνικής γης? Δεν βρέχεται από θάλασσα. Δεν της λείπει όμως. Πυκνά δάση, ποτάμια και λίμνες καλύπτουν σχεδόν το 65% της επιφάνειάς της. Μαζί με τον πολιτισμό και την ιστορία της , έχει κι ένα μοναδικό θησαυρό. Τον πλούσιο ορυκτό της πλούτο. Το υπέδαφός της έχει πλούσια κοιτάσματα λιγνίτη που εδώ και 50 χρόνια αποτελούν πηγή ηλεκτροδότησης όλης της χώρας μας. Ο λιγνίτης είναι πολύ σημαντικός για τον ενεργειακό τομέα της Ελλάδας αφού καλύπτει το 70% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εξόρυξη του λιγνίτη γίνεται σε δύο κυρίως περιοχές της χώρας, στη Δυτική Μακεδονία και στην Πελοπόννησο.
Το νόμισμα αυτό όμως έχει 2 όψεις, όπως άλλωστε όλα τα νομίσματα. Η μία όψη λέει «ενεργειακή καρδιά» της χώρας, ανάπτυξη της μεγαλύτερης βιομηχανίας εξόρυξης και

Ανακύκλωση: 75.000 τόνοι από τους μπλέ κάδους στις χωματερές

Περίπου 75.000 τόνοι από τις 521.000, που συγκεντρώνονται από την Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ), απορρίπτονται ως υπολείμματα στις χωματερές, αφού περάσουν από τα 24 κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών, ΚΔΑΥ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», «το ξεκαθάρισμα» παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις.

Οι εν λόγω ελλείψεις συνίστανται στο ότι δεν είναι στις υποχρεώσεις της ΕΕΑΑ, η οποία είναι υπεύθυνη για το σύστημα συσκευασιών, να συγκεντρώνει και το έντυπο υλικό (εφημερίδες, περιοδικά, μικρά άλλα χαρτικά), αφού δεν περιλαμβάνονται στις συσκευασίες.

Από τους μπλε κάδους όπου συγκεντρώνονται κάθε χρόνο 245.000 τόνοι (μαζί με τα έντυπα υλικά), απορρίπτονται στις χωματερές 73.000, δηλαδή ένα ποσοστό της τάξης του 30% περίπου.

Ο Φίλιππος Κυρκίτσος, πρόεδρος της ΟΕΑ (Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης), δήλωσε ότι θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε χιλιάδες τόνους , αν υπήρχαν όπως

ΟΛΟΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ..

                 
 
ΟΛΟΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ...

Λ.ΤΟΛΣΤΟΙ

Επίκαιρο..

Μια γυναικεία φωνή στην Ερμιονίδα


   Εδώ θα ακούμε τι έχει να μας πεί.. Μια φωνή στην Ερμιονίδα
   Καλώς ήλθες  Λή!

Από την Κύπρο συγχαίρει τον Ερμιονικό Σύνδεσμο η κα Σταματίτσα Λοϊζίδου

  Συγχαρητήρια στον «Ερμιονικό Σύνδεσμο» για την ωραία σκέψη να γράψει τα λίγα, αλλά θερμά και συγκινητικά λόγια, για την μεγάλη Κύρια Μαριάννα Βαρδινογιάννη.

  Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ευτύχισα να την γνωρίσω στα παιδικά μας χρονιά και να ζήσω το χάρισμα της Αγάπης που ο Θεός απλόχερα της χάρισε.
  Η Ερμιόνη πρέπει να είναι περήφανη για τις διακρίσεις των παιδιών της.
  Ας γίνουν φάροι φωτεινοί για τις επόμενες γενιές.
  Μαριάννα σ’ ευχαριστούμε.
  Σαν Ήλιος καλοκαιρινός ζέστανες τις καρδιές μας.

  Σ’ αγαπάμε,
  Σταματίτσα

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Με τα μάτια στραμμένα στην Ευρώπη

Ισλανδία – Ουγγαρία – Ιρλανδία

Τoυ Ρούντι Ρινάλντι
Τώρα που η χώρα μας αποκτά την πιο αρμόζουσα διοικητική διάρθρωση (περιφέρειες) με τις ευρωενωσιακές επιταγές και θα επικυρωθεί με την προσέλευση στις κάλπες στις 7 και 14 Νοεμβρίου, δεν είναι άσχημο να ρίξουμε μια ματιά στο τι συμβαίνει στην Ευρώπη και πιο ειδικά σε 3 χώρες – που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα, αλλά στην ευρωπαϊκή «περιφέρεια», όπως άλλωστε και η δοκιμαζόμενη ως πειραματόζωο Ελλάδα.

Δεν ξεχνούμε διόλου πως ανεβαίνει το θερμόμετρο της κοινωνικής αναμέτρησης σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο και μεγάλες εργατικές διαμαρτυρίες, απεργίες, κινητοποιήσεις συγκλονίζουν χώρες και περιοχές. Στη Γαλλία έχουμε συχνές γενικές απεργίες και τώρα θα περάσουμε σε κυλιόμενες απεργίες πολλών κλάδων ενάντια στο νόμο που παρατείνει τα χρόνια συνταξιοδότησης από 60 σε 62, στην Ισπανία πραγματοποιήθηκε η πρώτη γενική απεργία μετά το 2002, στη Γερμανία μια ολόκληρη πόλη, η Στουτγάρδη, είναι για ένα μήνα σε διαρκή κινητοποίηση για τη ματαίωση ενός φαραωνικού σχεδίου για την υπογειοποίηση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της (και κανείς δεν κάνει λόγο για το γεγονός αυτό), κινητοποιήσεις σημαντικές γίνονται στην Τσεχία, τη Ρουμανία και τη Σλοβενία (κυρίως των δημοσίων υπαλλήλων), ενώ η πανευρωπαϊκή διαδήλωση στις Βρυξέλλες συγκέντρωσε περίπου 100.000 διαδηλωτές.

Οι τρεις χώρες όμως που αναφέρουμε στον τίτλο διαφέρουν και αξίζουν μια ειδικότερη αναφορά.

Στην Ισλανδία παραπέμφθηκε τελικά και θα δικαστεί ο πρώην πρωθυπουργός που κρίθηκε ένοχος από τη Βουλή γιατί δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός χώρας που κάθεται στο

"Αγρότης μόνος, ψάχνει…"


Σήμερα  17 Οκτωβρίου στις 22:00 στη ΝΕΤ (Σε επανάληψη)

 Γιατί η Ελλάδα μια γεωργική χώρα δεν παράγει πια γεωργικά προϊόντα; Γιατί ένας καλλιεργεί και δέκα μεταπωλούν; Γιατί ένα γεωργικό προϊόν καταλήγει έως και δέκα φορές πιο ακριβό στον καταναλωτή; Γιατί τα τρακτέρ είναι πλέον πιο γνωστά από τα μπλόκα και όχι από το όργωμα;
  Η εκπομπή παρουσιάζει τη μοναχική πορεία του αγρότη και της γεωργίας τις τελευταίες δεκαετίες. Τι συνέβη στην Ελλάδα; Η αγωνιώδης προσπάθεια του Έλληνα καλλιεργητή, αλλά και ο χορός των δισεκατομμυρίων στο όνομά του. Πώς η πρακτική των επιδοτήσεων δημιούργησε παρασιτικές λογικές; Γιατί οι αγρότες προτιμούν να αφήνουν τη σοδειά να σαπίζει και να εισπράττουν τις επιδοτήσεις;
  Η χώρα μας καταναλώνει 33.000 τόνους φασόλια, αλλά παράγει μόνο τους 8.000. Το βαμβάκι όμως πλεονάζει. Οι λογικές του «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» που απέδωσαν στο 20% των παραγωγών, το 80% των επιδοτήσεων.
  Υπάρχει μέλλον για την ελληνική γεωργία, ή η επόμενη βασική καλλιέργεια θα είναι τα…φωτοβολταϊκά;
  Ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό για ένα θέμα ταμπού, για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση.

“Ψαρεύοντας την αλήθεια”

...μαρτυρίες των ανθρώπων που βιώνουν καθημερινά τα προβλήματα της θάλασσας

“Πριν από 50 χρόνια, βούταγες και τρελαινόσουν! Έλεγες που βρίσκομαι; Στον παράδεισο;”
“Τώρα οι γλάροι έχουν καταλήξει στις χωματερές…”
“Πιάσανε τις μανάδες, πιάσανε τα μικρά ψαράκια. Τι θα γίνει;”
“Η θάλασσα δεν είναι βιομηχανία…”
“Τα Χριστούγεννα θέλουμε να τρώμε γαύρο. Δε γίνεται!
“Παλιότερα το ψάρι ήταν το φαΐ του φτωχού και τώρα έχει καταντήσει να είναι πιο ακριβό από το κρέας”

Οι μαρτυρίες αυτές αποτυπώνουν το “ταξίδι του ψαριού” από την θάλασσα στο πιάτο μας αλλά και μια “πορεία” από την απειλή οι θάλασσές μας να ερημώσουν από τα υπάρχοντα αλιευτικά εργαλεία στην ελπίδα που μπορεί να έρθει από την προστασία της θάλασσας, την αλλαγή των τρόπων αλιείας, αλλά και την υπεύθυνη κατανάλωση.

Από τις 20 έως τις 24 Οκτωβρίου η Greenpeace σας προσκαλεί στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο “Ψαρεύοντας την αλήθεια” στο ίδρυμα Ευγενίδου (2ο Περιστήλιο). Η έκθεση παρουσιάζει τις μαρτυρίες σε φωτογραφία και video των ανθρώπων που βλέπουν κάθε μέρα τις ελληνικές θάλασσες να αδειάζουν από ζωή, αλλά και την πρόταση της Greenpeace για να μην λείψει ποτέ από το πιάτο μας και τις θάλασσές μας

Σας περιμένουμε.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Ώρες Λειτουργίας: 20/10 17.00-21.00, 21-23/10 10.00 – 14.00 και 17.00 – 21.00 και 24/10 10.00-14.00
Ίδρυμα Ευγενίδου (2ο Περιστήλιο), Λ. Συγγρού 387 - 175 64 Παλ. Φάληρο

Αποδημητικά πουλιά

 

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Καλημέρα,σήμερα είναι μιά πολύ ωραία μέρα!


Στα Μαντράκια
Φωτ:Ρινα Λουμουσιώτη

16/10/2010: "Θεία Λένα"

            

σαν σήμερα πριν 39 χρόνια η αγαπημένη θεία Λένα καλημερίζει ραδιοφωνικά "τα παιδιά της" για τελευταία φορά και αναπαύεται _______________________________________________
ΕΛΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ

Του Βασίλη Γκάτσου
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ
Γύρω στο 1970 ο ΕΡΜΗΣ Ερμιόνης έχασε τον ερασιτεχνικό του χαρακτήρα και έγινε ομάδα που διεκδικούσε άνοδο σε κατηγορίες. Ενθουσιώδης ηγέτης αυτής της προσπάθειας και για χρόνια πρόεδρος του ΕΡΜΗ ο αείμνηστος Γεώργιος (Γιωργάκης) Μερτύρης. Μια αξέχαστη εποχή γεμάτη ζωντάνια, γέλιο, δουλειά και το Λιμάνι Ερμιόνης στις δόξες του, με το Δεντράκι, τις ψαρόσουπες όπου μάλωναν τα ψάρια, τα δίκτυα του γηπέδου που έφτιαχνε καθημερινά ο μπάρμπα Φρατζέσκος αλλά ήταν σαν το υφαντό της Πηνελόπης, τον μπάρμπα Ντίνο στη βαθμολογία των ποδοσφαιριστών που την εκφωνούσε δυνατά στο τέλος του αγώνα, τον μπάρμπα Κουτούβαλη στο βάψιμο της περίφραξης και τόσα άλλα. Αν δεν ήσουν καθημερινά κάτω από το Δεντράκι έχανες.

Παράλληλα με την κατηγορία, φτιάχτηκε ο θεσμός του κυπέλλου ήθους. Το έπαιρνε η ομάδα που δεν είχε αποβολές, παρατηρήσεις από τον διαιτητή και τον παρατηρητή του αγώνα, δεν έκανε καμιά παρανομία (λαδώματα παικτών και διαιτητών), είχε καλή παρουσία στο γήπεδο (όχι βλαστήμιες, βίαια μαρκαρίσματα, αγένειες κ.λ.π.).

Μας είχε λοιπόν φάει ο Πρόεδρος, όχι μόνον στον αγώνα, αλλά και όπου μαζευόμαστε, ακόμη και στο Δεντράκι. «Δεν με νοιάζει παιδιά μου να πάρουμε πρωτάθλημα, να ανεβούμε κατηγορία. Τι να τα κάνω χωρίς το κύπελλο του ήθους! Θα φωνάζω στον καθένα σας από την εξέδρα με το παραμικρό που θα κάνει. Φερτέ μου το κύπελλο του ήθους! Πάει και τελείωσε!». Είχε βέβαια στο ενεργητικό του και το επεισόδιο με τη Μάγια που είχε θεσπίσει αγώνες κυπέλλου. ΕΡΜΗΣ – ΣΠΕΤΣΕΣ στο τελικό, «στ’ Αλώνια στη βουρκάδα», αλλά παρ’ όλες τις προσπάθειες της διαιτησίας δεν έλεγε να χάσει ο ΕΡΜΗΣ. Σταματάει ο αείμνηστος τον αγώνα, βουτάει το κύπελλο το δίνει ευγενικά στη Μελάγια και λέγει: «ορίστε κυρία μου το κερδίσατε, και τώρα όξω από τα εδάφη μας με τον Λινοξυλάκη σας!».

Το πήραμε τελικά το κύπελλο του ήθους (με λίγες ασήμαντες παρατηρήσεις) ανεβήκαμε κατηγορία, και πάλι το πήραμε και ξανανεβήκαμε κατηγορία. Ε, πανηγύριζε μόνον για το κύπελλο του ήθους και δεν έχανε ευκαιρία να το διατυμπανίζει.

Πέρασαν τα χρόνια και σε ένα άλλο, πανελλήνιο αυτή τη φορά, πρωτάθλημα ήλθε η Ερμιονίδα δεύτερη, μετά τη Μύκονο. Σε τί; Στον αριθμό των υπεράκτιων εταιρειών που είναι εγγεγραμμένες στην εφορία του Κρανιδίου και στις οποίε

«Το Νησί»: ένα μεγάλο λάθος

Της Ρίκας Βαγιάννη
Tεράστια γκάφα το «Νησί». Mega λάθος. Εγώ, αν ήμουν Μπόμπολας, ή Βαρδινογιάννης, ή Ψυχάρης (μα τον Άγιο των media, δεν έχω ιδέα πλέον ποιανού είναι αυτό το κανάλι: Ήξερα στην αρχή, αλλά τώρα έχω μπερδευτεί). Αν ήμουν πάντως το αφεντικό, θα τους μάζευα όλους, στη γραφειάρα μου, κάτι Μπούτους, κάτι Τούτους, με όλη τους τη συνοδεία, αυτόν που είχε την αρχική (τρομάρα του) ιδέα, παρέα με τους καλλιτέχνες, τους σκηνοθέτες και όλο το επιτελείο των συντελεστών, από τον πρωταγωνιστή ως τον πιο άσημο βοηθό ηλεκτρολόγου. Θα τους καλούσα στο γραφείο μου και θα τους απέλυα. Με συνοπτικές διαδικασίες. Θα ζητούσα επί πίνακι το κεφάλι της Παποικονόμου: να δω κεφάλια κι ένσημα να κατρακυλάνε στα σκαλιά του Ερρίκου Ντυνάν.

Εν συνεχεία, ως μυαλωμένο αφεντικό θα προμηθευόμουν μια βαριοπούλα κι ένα αλυσοπρίονο και θα κατέστρεφα συστηματικά τις μονταζιέρες, τις ψηφιακές μνήμες, τους σκληρούς δίσκους που περιείχαν κάθε δευτερόλεπτο γυρισμάτων της σειράς. Θα πολτοποιούσα ολόκληρη την παραγωγή- Να μη μείνει τίποτα από το Νησί, ούτε καν μια ανάμνηση ότι κάποτε γυρίστηκε.

Αλλά έχουν μυαλό; Δεν έχουνε. Πήγαν, σαν τις μωρές παρθένες, βρήκαν ένα βιβλίο που έχει χαλάσει τον κόσμο με την επιτυχία του και αποφάσισαν να το κάνουν σήριαλ. Εν μέσω κρίσης, φτώχειας σε χρήμα και πνεύμα, εν μέσω πλήρους σύγχυσης ιδεών και αξιών. Ε, τα ήθελαν και τα έπαθαν. Τα πρώτα σημάδια ήρθαν νωρίς, από τις εξομολογήσεις των εργαζομένων «κάτι πάει να γίνει εδώ, κάτι που δεν μοιάζει με τα άλλα», μας έλεγαν συνάδελφοι, όλων των ειδικοτήτων που επέστρεφαν από τους τόπους γυρισμάτων. Δεν ήταν αργά, ακόμα και τότε: έπρεπε να τη σακουλευτούν τη δουλειά ο ι αρμόδιοι και να «θάψουν» την παραγωγή-κάτι τέτοια τα πνίγεις μικρά, γιατί μεγαλώνουν και σου δημιουργούν του κόσμου τους μπελάδες.

Τέλος πάντων, κανείς δεν είχε τη δύναμη να χτυπήσει τη γροθιά του στο τραπέζι, να βάλει φρένο σ΄αυτή την κατρακύλα (προς τα πάνω). Το Νησί έγινε σενάριο, συγκέντρωσε τον κόσμο του, γυρίστηκε, ολοκληρώθηκαν οι απαραίτητες επεξεργασίες κι από προχτές, ο δόμος του δεν έχει

Πρόγραμμα εκτόξευσης τριών νέων βρετανικών διαστημοπλοίων

Ύψους 100 εκατομμυρίων λιρών.

Η Μ. Βρετανία ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα εκτόξευσης τριών νέων βρετανικών διαστημοπλοίων, των οποίων σκοπός θα είναι η χαρτογράφηση της επιφάνειας της Γης.

Τα τρία σκάφη, τα οποία θα εκτοξευτούν το 2013, θα είναι σε θέση να «δουν» λεπτομέρειες με ακρίβεια που αγγίζει αποστάσεις του ενός μέτρου, στην καλύτερη δυνατή ανάλυση.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα - καρπό συνεργασίας της Surrey Satellite Technology Limited (SSTL) και της θυγατρικής της DMCii, η οποία ειδικεύεται στην επεξεργασία δεδομένων.

Η κεντρική ιδέα είναι ότι τα κράτη τα οποία δεν διαθέτουν ή δεν χρειάζονται δικούς τους δορυφόρους θα είναι σε θέση να «αγοράσουν χρόνο» / «νοικιάσουν» τα εν λόγω σκάφη.

«Αυτός ο σχηματισμός των τριών δορυφόρων θα αποτελεί ιδιοκτησία της Μ. Βρετανίας, αλλά τα δικαιώματα χρήσης του δορυφόρου θα ενοικιάζονται σε διαφορετικούς, διεθνείς πελάτες» είπε ο Σερ Μάρτιν Σουήτλινγκ, ανώτερο στέλεχος της SSTL.

Η ανακοίνωση του προγράμματος έγινε στην Πράγα, όπου και λαμβάνει χώρα το Διεθνές Αστροναυτικό Συνέδριο.

Η SSTL και η DMCii ήδη διαχειρίζονται ένα στολίσκο δορυφόρων που αποτελούν ιδιοκτησίες χωρών όπως η Μ. Βρετανία, η Κίνα, η Ισπανία και η Νιγηρία.

Περί ηλικίας

Του Νίκου Δήμου

Χθες είχα τα γενέθλιά μου. Εβδομήντα πέντε. Τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν γιόρταζα αλλά και αισθανόμουνα ενόχληση.

Υπενθυμίζω ένα παλαιό «Επίκαιρο»:
Επτά λόγοι για τους οποίους δεν γιορτάζω γενέθλια.
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

1. Δεν βλέπω κανένα λόγο να πανηγυρίζω επειδή γερνάω. Έχω πει ότι ίσως μετά τα 80 θα άξιζε κανείς να τα αναφέρει, ως άθλο επιβίωσης.

2. Θεωρώ την ημερομηνία της γέννησής μου «απόρρητο προσωπικό δεδομένο». Κι ας με υποχρεώνουν διάφοροι γραφειοκράτες να την αναγράφω.

3. Η επέτειος των γενεθλίων μου είναι ατομική υπόθεση. Την ονομαστική μου γιορτή την μοιράζομαι με χιλιάδες άλλους Νίκους – αλλά στα γενέθλιά μου δεν ξέρω με ποιους συμπίπτω (και ούτε με ενδιαφέρει).

4. Θεωρώ άκρως βαρετή την ανταλλαγή ευχών και ευχαριστιών (συνήθως τυπικών και τυποποιημένων). Αυτό ισχύει για όλες τις γιορτές.

5. Τα γενέθλιά μου ενδιαφέρουν τους αστρολόγους – ένας λόγος παραπάνω να μην ενδιαφέρουν εμένα.

6. Το μόνο που κάνω στα γενέθλιά μου είναι ένας προσωπικός απολογισμός της χρονιάς που πέρασε. Όχι, δεν τον κάνω την πρωτοχρονιά. Όπως πολλές εταιρίες κλείνουν ισολογισμό με βάση την ημερομηνία ίδρυσης, έτσι κι εγώ σουμάρω από γενέθλια σε γενέθλια. Και πάλι απόρρητο προσωπικό δεδομένο, ο απολογισμός.

7. Τέλος, δεν μου γουστάρει το άσμα “Happy Birthday to you” και παθαίνω αλλεργικό σοκ με την ελληνική του εκδοχή («Να ζήσεις Νικάκη…»). Άσε που οι πνεύμονές μου δεν επαρκούν πια να σβήσουν δάση κεριών.

Αν νομίζετε πως έγραψα αυτό το κείμενο επειδή έχω γενέθλια, έχετε δίκιο. Αλλά (για όλους τους λόγους που αναφέρω παραπάνω) ΔΕΝ εορτάζω.

Αυτά έγραφα πριν τρία χρόνια. Όμως, κάτι έχει αλλάξει. Για πρώτη φορά φέτος ένιωσα σαν να πραγματοποίησα επίτευγμα, που έκλεισα τρία τέταρτα αιώνα. Στατιστικά δεν πέτυχα κάτι. Το προσδόκιμο επιβίωσης για άνδρες ήταν (τελευταία στοιχεία, 2006) 77,06 χρόνια. (Από κει και πέρα αρχίζεις και κλέβεις τους άλλους. Πώς έλεγε ο Χότζας: «Ο Θεός να μου κόβει μέρες και να σου δίνει χρόνια, πασά μου!»). Τώρα θα έχει αυξηθεί κι άλλο. (Βέβαια οι γυναίκες εξακολουθούν να μας ρίχνουν 6+ χρόνια, το ...ασθενές!).

Ωριμάζω; Αρχίζω να συμφιλιώνομαι με την ηλικία μου; Να αποδέχομαι τα γεγονότα χωρίς να εφευρίσκω λόγους (7 ή περισσότερους) για να τα αρνούμαι; Το μέλλον (όσο είναι αυτό) θα δείξει. Ίσως σε μερικά χρόνια να παραδεχθώ πως γερνάω…

Φυλλομετρώ παλιές φωτογραφίες.
Αυτή που βλέπετε στα δεξιά είναι 50 χρόνια πίσω. Ναι, παραδέχομαι, εξωτερικά έχω αλλάξει. Πολύ.
 Αλλά εσωτερικά; Ήμουν τότε πιο συντηρητικός, πιο σχολαστικός, πιο φοβισμένος.
Κι ας χαμογελάω – εγώ ξέρω τι αμηχανία και αβεβαιότητα ένιωθα μέσα μου.

Μπα – πιο νέος είμαι τώρα… :-(

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Αναμονή για το θαύμα

Ένα καινούργιο CD του L. Cohen βρίσκεται στις προθήκες των δισκοπωλείων.Δεν περιέχει καινούργια τραγούδια, αλλά 12 παλιότερα που ηχογραφήθηκαν ζωντανά στην πρόσφατη παγκόσμια περιοδεία του. Τραγουδάρες όπως το Chelsea Hotel, Avalanche, Bird on the Wire όχι μόνο δεν χάνουν από την βραχνή και βαθιά φωνή του 76χρονου ποιητή, αλλά σαν να φωτίζονται από ένα άλλο φως.Το CD συνοδεύεται από DVD ή blu ray με βιντεοσκοπημένα τα τραγούδια και συνεντεύξεις των μουσικών και κάποιο υλικό από τα παρασκήνια.
Επειδή όλοι μας περιμένουμε ένα θαύμα, να ακούσουμε  waiting for the miracle:


                     

Εκθεση φωτογραφίας του Γιώργου Χριστάκου στο Ναύπλιο

5-30 Οκτωβρίου

Η έκθεση φωτογραφίας "Dream Flow: Shadows in an Old City" θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων, όπου ο χρόνος μπαίνει σε άλλη διάσταση, καθώς η αίσθηση της κίνησης εντάσσεται στην εικόνα.

Τα αντικείμενα ρέουν στο φως, τα σώματα διαχέονται στο χώρο, σε μια ζωγραφική ατμόσφαιρα, μ’ έναν ομιχλώδη τρόπο.

Η καθημερινότητα παρουσιάζεται με μια διαφορετική οπτική αντίληψη, αδιαφορώντας για την πιστή και αντικειμενική αναπαράστασή της. Ο θεατής αφήνει τον κόσμο της αδιάφορης και ασφυκτικής πολλές φορές καθημερινότητας για να παρασυρθεί μέσα στον παράξενο και μαγικό κόσμο των ονείρων!

Έτσι, η σχέση με τη “γήινη” πραγματικότητα γίνεται προσωπικό θέμα του καθενός, μακριά από κάθε έλεγχο και προσανατολισμό της σκέψης.

"Αίθουσα Τέχνης Ναυπλίου", Βασ. Αλεξάνδρου 5, Ναύπλιο *Τηλέφωνο: 27520 25385
 
opencalendar

Η τέχνη μιλά για την πολιτική

  Πολιτική και τέχνη.
 Αυτό είναι το θέμα της μεγάλης έκθεσης που διοργανώνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, με αφορμή τον εορτασμό των δέκα χρόνων λειτουργίας και συγκρότησης της συλλογής του. Η έκθεση με τίτλο Τέχνης Πολιτική εγκαινιάζεται στις 13 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει έως τις 30 Ιανουαρίου 2011.

Από τον Μιλόσεβιτς σε ζητήματα κοινωνικής αδικίας τα 79 έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση (εγκαταστάσεις, ζωγραφική, σχέδια, φωτογραφίες, βιντεοεγκαταστάσεις και διαδικτυακά έργα) εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη ασχολείται με την πολιτική.

Πολλά από τα έργα εκτίθενται για πρώτη φορά στο Μουσείο.

Στην έκθεση συμμετέχουν 40 καλλιτέχνες από την Ελλάδα, αλλά και από μητροπολιτικά κέντρα και περιφέρειες δυτικών και μη χωρών.

Μέσα από τα έργα, παρελθόν και παρόν αναδομούνται το ένα μέσα στο άλλο πέρα από εθνικούς, γεωγραφικούς ή φυλετικούς περιορισμούς.

Στόχος της έκθεσης είναι να διερευνήσει, μέσα από τις διαφορετικές οπτικές των έργων που άμεσα ή υπαινικτικά αναφέρονται σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα και γεγονότα, το πολιτικό δυναμικό της σύγχρονης τέχνης, τη δυνατότητά της να λειτουργεί ως μοχλός κριτικής και εναλλακτικής πολιτικής

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ανάγκη ουσιαστικού κοινωνικού και πολιτικού λόγου.

Του Βασίλη Γκάτσου

Ως την ώρα από τους συμπατριώτες που δηλώθηκαν ως υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Ερμιονίδας και των Τοπικών Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων, δεν έχει φτάσει στα αυτιά και στα μάτια μας τίποτα το ουσιαστικό. Το ίδιο συμβαίνει και από τα επιτελεία των δύο Συνδυασμών. Τα εκατέρωθεν εκτοξευόμενα ‘ αιχμηρά βέλη’ δεν αφορούν ούτε μας ούτε την Ερμιονίδα. Παιδικό παιχνίδι είναι κάτι σαν «Στρατιώτες – Κλέφτες» όπου απλά εναλλάσσονται οι ρόλοι χάριν παιδειάς.

Εννοώ ουσιαστικό λόγο όχι μόνον για τα προβλήματα της Ερμιονίδας, αλλά και για την τοπική μας κοινωνική και οικονομική κατάσταση, που πρέπει να την βλέπουμε ως κομμάτι μιας μακροχρόνιας πορείας της χώρας μας προς την πτώχευση. Λόγο - αφετηρία ανασυγκρότησης και τοπικής ανάτασης με την ορμή που μόνο ο Βενιζέλος έφερε από την Κρήτη και μεταλαμπάδευσε σε κάθε γωνιά της διαλυμένης και πτωχευμένης Ελλάδας μετά τον ατυχή πόλεμo.

Όμως και από τον χώρο των συμπατριωτών που μετείχαν στη μέχρι τώρα τοπική πολιτική ως Δημοτικοί Σύμβουλοι, ως υποψήφιοι Δήμαρχοι Συνδυασμών, δεν έρχεται κανένας ουσιαστικός λόγος «ως εκ της εμπειρίας αυτών στις κοινές μας υποθέσεις».

Διακρίνω, ως την ώρα, μόνον το άρθρο – επιστολή του συμπατριώτη Ιωσήφ Γανώση για τις ουσιαστικές, καίριες και μεστές κοινωνικές και πολιτικές του επισημάνσεις. Δεν είναι αμαρτία, με την άδεια του, να αναδημοσιευτεί και σε άλλα τοπικά μπλογκ.

Βασίλειος Γκάτσος

ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΟΣ

Του Βασίλη Γκάτσου

Στη «Στέρνα της Ερμιονίδας» γράφω:

«Ήλθε το καλοκαίρι, άδειασε η στέρνα και φάνηκε η λάσπη. Τα χρυσόψαρα ζορίσθηκαν και γίνανε ψάρια. Άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητα, θόλωνε το νερό, δεν βλέπανε τίποτα. Μερικά άρχισαν να σκέπτονται, άλλα λέγανε ασυναρτησίες, άλλα πιστεύανε ότι όπου νάνε βρέχει, άλλα θέλανε να γίνουν αρχηγοί για να σώσουνε το κόσμο τους, άλλα το ρίξανε στο τραγούδι και άλλα στο κλάμα, άλλα βρίζανε θεούς και δαίμονες και άλλα βρίζανε τα άλλα ψάρια και τα θεωρούσαν υπεύθυνα. Ανθρώπινη κατάσταση δηλαδή

Όταν η στέρνα φτάσει σε αυτήν την κατάσταση, ο ήλιος δεν κτυπά ολημερίς τον πυθμένα της, το θολωμένο νερό δεν εξατμίζεται εύκολα, τα φύλλα καλύπτουν την επιφάνεια της λάσπης και την προστατεύουν, η υγρασία της στέρνας δεν διευκολύνει την εξάτμιση. Όλα συντείνουν στη διατήρηση αυτής της κατάστασης.

Το κύριο λοιπόν χαρακτηριστικό είναι η διάρκεια, ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να κρατήσει αρκετό χρόνο και τα πανικόβλητα ψάρια να τη συνηθίσουν ως μία νέα πραγματικότητα. Αυτή η κατάσταση είναι ένα ΤΕΛΜΑ. Μπορείς να ξεφύγεις με ατομικές και συλλογικές προσπάθειες, αλλά όσο η τελμάτωση παρατείνεται τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα, γιατί πλέον σταματάς να ονειρεύεσαι την προτέρα ευτυχή θέση σου και συμβιβάζεσαι με τη θολούρα και τη λάσπη, αφού όλοι μέσα σε αυτή τσαλαβουτάνε. Ξεχνάς ότι ήσουν χρυσόψαρο.

Και για του λόγου το αληθές, για μεν τους Υδραίους η σημερινή εικόνα του οικισμού τους που είναι ίδια και απαράλλακτη αιώνες, είναι η πραγματικότητά τους, έχουν επίγνωση ότι μαγεύει τον καθένα.

Για δε τους Ερμιονίτες πραγματικότητα έχει γίνει αυτός ο ανορθόγραφος, άνευ αισθητικής οικισμός που τον καμαρώνουν και προβάλλουν ως νέα πραγματικότητά τους, ξεχνώντας και απωθώντας στο υποσυνείδητό τους τον ονειρικό οικισμό που τους μεγάλωσε και που τον θεωρούν πια ως χαμένο παράδεισο. Έχουν δε εκλάβει τη νέα κατάσταση ως τέτοιας απαράμιλλης αισθητικής που νομίζουν ότι θα συρρεύσει όλη η οικουμένη να γυροφέρνει στα σοκάκια της θαυμάζοντας τα κτίρια και τις πισοτσιμεντοστρώσεις! Παρόμοια διαμορφώνεται και ο ψυχισμός τους, γιατί το τοπίο διαμορφώνει χαρακτήρες.

Το τέλμα δεν είναι ο πάτος, αλλά στο τέλμα πιο εύκολα βυθίζεσαι παρά βγαίνεις από αυτό. Ο ΠΑΤΟΣ είναι όταν ξεραθεί η λάσπη, ψοφήσουν τα ψάρια και ....τετέλεσθαι.

Η Ερμιονίδα είναι σε κατάσταση τέλματος και οι κάτοικοί της (εννοώ πάντα του μόνιμους) είναι στην κατάσταση των τυχαίων κινήσεων, προς τα εκεί που ο καθένας νομίζει ότι θα σωθεί. Δυστυχώς και οι κάτοικοι που προς στιγμή δημιουργούν κάποιες συλλογικότητες στη ίδια μοίρα βρίσκονται. Ο πάτος θα είναι όταν οι μόνιμοι κάτοικοι έχουν πλήρως περιθωριοποιηθεί και κυρίαρχο στοιχείο στην Ερμιονίδα θα είναι οι ιδιοκτήτες εξοχικών, βιλών και τεραστίων εκτάσεων, οι εταιρείες γης, και οι παλιοί και τα παιδιά τους που ζούνε στην πρωτεύουσα και οι οποίοι ήδη κατέχουν μεγάλο μέρος των σπιτιών στους οικισμούς (πατρογονικά) αλλά και μεγάλες εκτάσεις γης, γιατί δεν τις έχουν πουλήσει ακόμη. Δηλαδή ένας στριμωγμένος ντόπιος πληθυσμός που δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα, «θα βολοδέρνει», για να χρησιμοποιήσω μια παλιά φράση, προσπαθώντας να πάρει τις δουλειές των μεταναστών, και μια ανθηρά κοινωνία, κατά κανόνα ευκατάστατων, που ως κοινωνία θα συγκροτείται μόνον ένα μήνα το χρόνο, τον θείο Αύγουστο, και μετά θα εξαφανίζεται στην πρωτεύουσα αλλά και το εξωτερικό.

Αγαπητοί συμπατριώτες, αν σας αρέσει αυτό το τέλμα, ήδη το έχετε πετύχει. Δεν σας το επέβαλαν ούτε οι μεγάλες βίλες, ούτε τα εξοχικά, ούτε οι συμπατριώτες σας που ζουν στην πρωτεύουσα και το εξωτερικό. Αυτοί ήταν και είναι πλούτος για σας, πλούτος όμως που περνάει δίπλα σας και τον διώχνετε.

Και από αυτά τα τέλματα μία και μόνη η ανά τον κόσμο συνταγή: Νόμοι, δικαιοσύνη, αιδώ, σκληρή δουλειά για παραγωγή και διάθεση πραγματικών προϊόντων και υπηρεσιών. Και φυσικά ζωή εν μέτρω, σύμφωνα με τις δυνατότητές μας και με στόχο καλύτερη ζωή (όχι πιο εύκολη) για τα παιδιά μας και όχι για τις αφεντομουτσουνάρες μας. Και όλα αυτά η Παιδεία να τα κάνει τρόπο ζωής. Και δεν εννοώ μόνον τη σχολική ή μάλλον την βάζω τελευταία, αλλιώς είμαι υποχρεωμένος να παραδεχτώ ότι οι παππούδες μας που υπογράφανε με σταυρό και άμα είχαν βγάλει την Τρίτη Δημοτικού θεωρούνταν μορφωμένοι, ήσαν απαίδευτοι άνθρωποι.

Όταν η Ερμιονίδα αρχίσει να δημιουργεί, όταν ο τρόπος της διαφέρει από των άλλων και ξεχωρίζει, τότε και η στέρνα της θα αρχίσει να γεμίζει και πάλι.

Ως τότε,

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Η ΣΤΕΡΝΑ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Του Βασίλη Γκάτσου

Ωραία τα όσα έγραψε η κυρία Δημότση στο άρθρο της Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ  (να το ξαναδιαβάσετε). Όμως δεν περιγράφει απλά την εποχή μας. Είναι η εποχή μας, όπως και όλο το διάστημα από τον Πλάτωνα έως σήμερα. Ο Πλάτωνας διέλυσε με την ιδιοφυΐα του το φαντασιακό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και δημιούργησε ένα νέο, Πλατωνικό, μέσα στο οποίο είναι εγκλωβισμένη μέχρι σήμερα η σκέψη και η πράξη. Τόσο που δεν θυμάμαι ποιος τόνισε ότι « η φιλοσοφική σκέψη μετά τον Πλάτωνα είναι απλά σημειώσεις γραμμένες στα περιθώρια των βιβλίων του».

Αλλά ας κάνουμε λίγο πιο ελαφρά τη συζήτηση και να δούμε την Ερμιονίδα όχι ως σπηλιά αλλά ως ....... στέρνα!

Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν ήταν μια στέρνα με χρυσόψαρα. Ο περιβολάρης έπαιρνε το νερό της, αλλά φρόντιζε να τη γεμίζει. Πέφτανε μέσα φύλλα, φυτρώνανε νούφαρα, στο πυθμένα μαζευότανε λάσπη, αλλά ο αγρότης νοιαζότανε και για τα χρυσόψαρα. Έβλεπε πόσο αρέσανε στα χρυσόψαρα τα νούφαρα και τα φύλλα και φρόντιζε να τα διατηρεί.

Έτσι τα χρυσόψαρα έβλεπαν τη στάθμη του νερού να ανεβοκατεβαίνει αλλά ποτέ δεν ανησύχησαν, γιατί ποτέ δεν άφησε ο περιβολάρης να πατώσει το νερό. Και τα νούφαρα και η λάσπη και τα φύλλα φτιάχνανε φαΐ αρκετό.

Πέρασαν τα χρόνια και το περιβόλι έγινε ασύμφορο για τον γεωργό. Το παράτησε, αλλά λυπότανε τα χρυσόψαρα. Γέμισε λοιπόν πίλα τη στέρνα, σφράγισε καλά την ποτίστρα, αποχαιρέτησε τα χρυσόψαρα και τα άφησε στο έλεος του Θεού.

Ούτε που κατάλαβαν, ούτε που νοιάστηκαν να καταλάβουν, ούτε ανησύχησαν, ούτε έθεσαν ερωτήματα.

Γέμιζε λοιπόν η στέρνα με τις βροχές του χειμώνα κατέβαινε το καλοκαίρι το νερό, αλλά όλο και κάποια μπόρα ανέβαζε τη στάθμη. Μερικές φορές κατέβαινε τόσο το νερό που τα ψάρια ζορίζονταν

Φθινόπωρο

                      

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Αντροπαρέα της Ερμιόνης

(Αρχείο  οικογένειας Λαλούση )
Από το φωτογραφικό αρχείο του χθες που φτιάχνουμε πηγαίνοντας σπίτι σπίτι
και με  την ιστορία κάθε φωτογραφίας μαθαίνουμε τον τόπο μας.
Ένα  συγκινητικό  ταξίδι  πίσω στο χρόνο .

Περιμένουμε να μας καλέσετε κι εσείς..

Καλό και ήρεμο, χωρίς προεκλογικές υπερβολές Σαββατοκύριακο!!

Αντιοξειδωτικά για καλή υγεία

Τα αντιοξειδωτικά προάγουν την καλή υγεία και την ευεξία. Επιστημονικές μελέτες που έγιναν τα τελευταία χρόνια έχουν επιβεβαιώσει τη θεραπευτική επίδραση των αντιοξειδωτικών, αλλά και για τη συμβολή τους στην πρόληψη νοσημάτων. «Αν και η συμβολή των αντιοξειδωτικών στην πρόληψη των νοσημάτων είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη, η συσχέτισή τους με τις δίαιτες για την απώλεια βάρους δεν έχει επιστημονική βάση» επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κλινική διαιτολόγος -διατροφολόγος μέλος της επιστημονικής ομάδας «Διατροφή», Γιώτα Καρακασίδου.

«Μία ισορροπημένη και ποιοτικά σωστή διατροφή πιστεύουμε ότι καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού σε αντιοξειδωτικά. Ωστόσο στη σημερινή εποχή είναι κάπως παρακινδυνευμένο να πούμε ότι βασιζόμαστε μόνο σε αυτή, γιατί ούτε τις ανάγκες του κάθε οργανισμού για αντιοξειδωτικά ξέρουμε, ούτε και μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν η τροφή μας είναι αυτό που βλέπουμε στο πιάτο μας» εξηγεί η κ. Καρακασίδου.

Τα τελευταία χρόνια οι μελέτες που πραγματοποιούνται στον τομέα των

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Το σύνδρομο της Ολλανδίας σε σχέση με το σύνδρομο της οικοπεδοποίησης της καλλιεργήσιμης γης.

Toυ  Βασίλη Γκάτσου

Το σύνδρομο της Ολλανδίας σε σχέση με το σύνδρομο της οικοπεδοποίησης της καλλιεργήσιμης γης.

Η Ολλανδία, η Βρετανία και η Νορβηγία ήσαν χώρες με σημαντική βιομηχανική παραγωγή και μάλιστα ανταγωνιστική. Όμως είναι δύσκολη και απαιτητική δουλειά η βιομηχανία. Θέλει σπουδές, έρευνα, εργασία και τους μισθούς στους καθορίζει ο ανταγωνιστής.

Πριν περίπου 30-40 χρόνια οι χώρες αυτές βρήκαν πετρέλαια στις θάλασσες τους και φυσικό αέριο. Άρχισε λοιπόν να μπαίνει χρήμα εύκολο (όχι δανεικά) στην οικονομία που έφτανε και εύκολα στη τσέπη των εργαζομένων. Τότε παρατηρήθηκε ότι η βιομηχανία ‘εγκαταλήφθηκε’ ως κάτι το δύσκολο και κοπιαστικό και έγινε στροφή προς πιο άνετα επαγγέλματα, δουλειές γραφείου θα λέγαμε. Έτσι, χάνοντας η βιομηχανία τους το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, άρχισε η εισαγωγή βιομηχανικών ειδών. Αποτέλεσμα του εύκολου χρήματος (όχι δανεικού). Μετά και να θέλεις δεν ξαναφτιάχνεις εύκολα βιομηχανία.

Στη χώρα μας το εύκολο χρήμα τα τελευταία 30- 40 χρόνια είχε τρεις πηγές: Επιδοτήσεις κάθε είδους από Ευρωπαϊκή Ένωση και Ελληνικό Κράτος. Δανεικά από το εξωτερικό που τα θεωρήσαμε ως «δανεικά κι αγύριστα». Οικοπεδοποίηση καλλιεργήσιμης γης.

Θα μείνουμε στην τρίτη πηγή εύκολου χρήματος που αφορά κυρίως την Ερμιονίδα.

Δόθηκε από το καιρό της χούντας το δικαίωμα να κτίζεις εκτός δασικής έκτασης και εκτός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, αρκεί να αγοράσεις 300 τ.μ. γης. Αυτό μέχρι σήμερα ισχύει με μόνη τη διαφορά ότι άλλαξαν τα τετραγωνικά μέτρα και έφτασαν τα 2000 ή 4000. Δηλαδή ουσιαστικά τίποτα δεν άλλαξε. Έτσι ο κάθε αγρότης απέκτησε πηγή εύκολου χρήματος που αν σε αυτό προστεθούν οι επιδοτήσεις και τα δανεικά τα οποία περισσότερο τα έβαλαν στη τσέπη τα μεγάλα αστικά κέντρα (οι

Λάκης για δήμαρχος, Αλέκος για υπουργός οικονομικών

protagon
Το 2007 ήταν η 5η πλουσιότερη, κατά κεφαλήν, χώρα του κόσμου. Το 2009 ήταν η πιο χρεωμένη, κατά κεφαλήν, χώρα του κόσμου. Πολύ κοντά στην κατάταξη με την Ελλάδα. Η Ισλανδία μας μοιάζει.

Ένα νησί στην άκρη της γης (όπως κι εμείς νομίζουμε πως είμαστε) με κατοίκους περήφανους για την «εθνική τους μοναξιά», την ιστορία και τον πολιτισμό τους. Ήταν- όπως κι εμείς- το μεγάλο θύμα της φούσκας του φθηνού χρήματος, της πιστωτικής επέκτασης, των παράγωγων προϊόντων- και της ανοησίας μας. Κάπου εκεί περί το 2000 ένα έθνος γενναίων ψαράδων ονειρεύτηκε πως θα εξελιχθεί σε ένα έθνος επενδυτών, που ως νέοι Βίκινγκς θα κατακτούσαν τις διεθνείς αγορές του χρήματος και θα πετούσαν με τα ιδιωτικά τους τζετ από την μια άκρη της γης στην άλλη. Κάπως έτσι την πατήσαμε κι εμείς, την ίδια περίπου περίοδο, εκεί περί το 2000. Και βρεθήκαμε, κι εμείς και αυτοί, υποχρεωμένοι να προσφύγουμε ικέτες στην αυλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ταξίδεψα στην Ισλανδία για να παρακολουθήσω μια από τις πιο πρωτότυπες ψηφοφορίες στην ιστορία του παγκόσμιου κοινοβουλευτισμού. Μια Βουλή να ψηφίζει την παραπομπή του πρώην πρωθυπουργού, όχι για κάποιο σκάνδαλο στο οποίο έμπλεξε, αλλά για αμέλεια κατά την άσκηση των καθηκόντων του, γιατί δεν είδε έγκαιρα τα σημάδια της επερχόμενης καταστροφής και δεν αντέδρασε

Οσο υπάρχουν άνθρωποι

Tης Μαριας Κατσουνακη  kathimerini
Η Ματίνα ήταν φιλόλογος σε δημόσιο γυμνάσιο, σε μια μέση, μάλλον υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας. Oπως πολλοί άλλοι συνάδελφοί της, σηκωνόταν κάθε πρωί για να ασκήσει το λειτούργημά της, με αγωνία και έγνοια για το μάθημα, έριχνε μάλιστα και μια τελευταία ματιά στο βιβλίο πίνοντας τον πρωινό καφέ της. Τα βράδια και οι μέρες της δεν θα τροφοδοτούσαν ποτέ ένα δημοσιογραφικό αφήγημα, δελτίο ειδήσεων ή στήλη περιοδικού. Ηταν ένας μέσος, κανονικά εργαζόμενος, έντιμος άνθρωπος, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, ευαισθητοποιημένος κοινωνικά, με σταθερές απόψεις για τον κλάδο της και τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες απόψεις υπερασπιζόταν με σθένος. Ηταν ήσυχη, απόλυτα νομοταγής, εντελώς ξένη στο μοντέλο «τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί». Ενας συνεπής, δοτικός δημόσιος λειτουργός, με μόνη απασχόληση το σχολείο, χωρίς αφορολόγητα επιπλέον ιδιαίτερα μαθήματα, που έβλεπε τον μισθό του να συρρικνώνεται, κάποιους συναδέλφους της να αγκομαχούν και κάποιους όχι. Ηταν μέλος μιας ανώνυμης, ευσυνείδητης, αξιοπρεπούς, προβληματισμένης –όχι προβληματικής– κοινότητας (δεν έχει καταμετρηθεί και ούτε πρόκειται να καταμετρηθεί ποτέ), που αποτελεί τη στέρεη ραχοκοκαλιά κάθε κοινωνίας.

Την περασμένη Τετάρτη, μια μέρα όπως κάθε μέρα, η Ματίνα ετοιμαζόταν για το σχολείο της, αλλά όλα έμειναν στη μέση. Πέθανε από ανακοπή στα 53 της. Δεν θα μείνουμε στον θάνατο ούτε στον θρήνο της οικογένειας, των φίλων, των συναδέλφων της. Οι ανατροπές, το στιγμιαίο πάγωμα της ζωής, η απροκάλυπτη

Ανάγκη για θαρραλέα βήματα

Καμία απολύτως κοινωνική ανάγκη δεν μπορεί να είναι υπέρτερη της ιστορικής αναγκαιότητας να επιβιώσει το έθνος

Σταύρος Τσουκαντάς, πρώην γεν. δ/ντής ΥΠΑΝ  imerisia

Πίστευα μέχρι πρότινος ότι η λέξη «ψωροκώσταινα» δεν αποτελούσε, ειδικά για τους ξένους, εύφημο μνεία για τη χώρα μας και ότι αντίθετα αποτελούσε έναν κακεντρεχή και ειρωνικό χαρακτηρισμό της. Και ακόμη δε γνώριζα καν την ύπαρξη της Πανωραίας Χατζηκώστα, μιας ιστορικής φυσιογνωμίας, τη διαδρομή της οποίας θα σας περιγράψω όσο πιο περιληπτικά μου επιτρέπει ο χώρος της παρούσης ανάλυσης.

Μετά τη σφαγή των ομογενών από τους Τούρκους κατά την αποτυχημένη επανάστασή τους το 1821 στην πόλη των Κυδωνιών, η μόνη που επέζησε από την πλούσια και αρχοντική οικογένειά της ήταν η Πανωραία Χατζηκώστα, η οποία κατέφυγε στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα της Ελλάδος εκείνη την εποχή. Έκτοτε, ποτέ δεν έχασε την έμφυτη αρχοντιά της και τον άδολο πατριωτισμό της, παρόλο που η γενικευμένη αθλιότητα την υποχρέωνε να ξενοπλένει και να δέχεται την ελεημοσύνη των συνανθρώπων της.

Η παράδοση αναφέρει ότι, παρά τη μεγάλη της φτώχεια, έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως και ανείπωτου θαυμασμού από την τοπική κοινωνία για την καλοσύνη, την ακατάπαυτη εργατικότητα και κυρίως τον πατριωτισμό της. Λέγεται λοιπόν ότι, όταν το 1826 έγινε στο Ναύπλιο έρανος για να βοηθήσουν οι Ναυπλιώτες (πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι κι αυτοί) το χαροκαμένο Μεσολόγγι, η Χατζηκώσταινα, όπως την έλεγαν μέχρι τότε, έδωσε το ασημένιο δαχτυλίδι της και ένα γρόσι. Το γεγονός ξύπνησε τη συνείδηση των εξαθλιωμένων που παρακολουθούσαν τον έρανο και αναφώνησαν με θαυμασμό, ίσως και ειρωνεία: «Δέστε: η πλύστρα Ψωροκώσταινα προσέφερε τον οβολό της».

Κάθε φορά που η χώρα βυθίζεται στη φτώχεια και την παγκόσμια ανυποληψία,

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Αρνούμαι να βγάλω το σκασμό..Memorias del saqueo

                  

“Η καρδιά μου έγινε σκληρή για να μπορέσω να επιβιώσω, να ζήσω ώστε να γλυτώσω το πετσί μου,που είναι το μόνο που μου έμεινε…. η ψυχή μου χάθηκε, μην σκέφτεσαι , μην διαμαρτύρεσαι, μην κάνεις τίποτα μην ασχολείσαι, σε αυτή την αποκαλυπτική κωμωδία, μας κατευθύνουν όλους στο σφαγείο, δεν μας εξοντώνουν πιά με τον κλασσικό τρόπο, τώρα μας ζητούν απλά να εξαφανιστούμε, να ρωτάμε συνέχεια ερωτήσεις που δεν θα απαντήσει κανένας, να διαμαρτυρόμαστε χωρίς να ενοχλούμε κανέναν, εξημερωμένοι, εξουδετερωμένοι, παραλυμένοι, πότε θα ξυπνήσουμε;
Δεν υπάρχει δουλειά, δεν υπάρχει ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ολα κρέμονται σε μια κλωστή, ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου;
Αρνούμαι να βγάλω το σκασμό δεν είμαι εδώ για να αποδεχθώ τα κακά νέα. Δεν νίκησαν οπότε διάλεξε, έχεις @ρχ…δ@ η όχι;
Ακουσέ με, δεν φοβάμαι να τους εναντιωθώ, και προτρέπω όλους, να ενωθούν μαζί μας στον αγώνα μας. Η καρδιά μου έγινε σκληρή, για να μπορέσω να επιβιώσω, να ζήσω ώστε να γλυτώσω το πετσί μου, που είναι το μόνο που μου απέμεινε. Αυτή είναι η δεσμευσή μας, η ψυχή μου είναι ένα άδειο κέλυφος, χρειάζομαι ενα θαύμα γα να μας κάνει να ξυπνήσουμε….χρειάζομαι ενα θαύμα γα να μας κάνει να ξεσηκωθούμε…μην περιμένετε τίποτα απο τη μοίρα, χρειαζόμαστε ενα σεισμό, θα μιλάω και θα αντιδρώ, δεν θα σταματήσω ποτέ, η ποίηση μου θα διαπεράσει τις ψυχές σας..

Τα παραπάνω λόγια είναι οι στίχοι ενός μουσικού κομματιού που ακούμε στον επίλογο της σπουδαίας ταινίας του Fernando Pino Solanas, ARGENTINA – MEMORIA DEL SAQUEO , η οποία περιγράφει όλα τα γεγονότα σε βάθος χρόνου που οδήγησαν την Αργεντινή σε χρεοκοπία , καθώς και την εξέγερση στους δρόμους του Μπουένος Αυρες.

Κάθε ομοιότητα σε πρόσωπα, χώρες και καταστάσεις είναι συμπτωματικά…(η μήπως θα μας θυμήσουν την Ελλάδα;)
Πολυ καλός υποτιτλισμός απο το larisaportal, επισκεφτείτε το και αφιερώστε 2 ώρες να δείτε την ταινία, είναι ένα συγκλονιστικό ντοκυμαντέρ, ΑΞΙΖΕΙ!

 ΠΗΓΗ

Αχ αυτοί οι Έλληνες

Διαβάστε με προσοχή τι έλεγε για τους Έλληνες επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο Ρωμαίος Συγκλητικός Μενένιος Άπιος προς τον Ανθύπατο Ατίλιο Νάβιο που θα αναλάμβανε την διοίκηση της Αχαΐας. Την μετάφραση του πάπυρου έκανε ο σπουδαίος Έλληνας Κωνσταντίνος Τσάτσος. Μία επιστολή που καλό είναι να μην φτάσει σε γνώση των Ευρωπαίων επιτρόπων…
«Κερδίσαμε, αγαπημένε Ατίλιε, τον κόσμο με τις λεγεώνες μας, αλλά θα μπορέσωμε να τον κρατήσωμε μονάχα με την πολιτική τάξη που θα του προσφέρωμε. Διώξαμε τον πόλεμο στις παρυφές της γης. Από τον Περσικό κόλπο ως τη Μαυριτανία, από τη γη των Αιθιόπων ως την Καληδονία αδιατάρακτη βασιλεύει η ρωμαϊκή ειρήνη. Δύσκολο φαίνεται να εξηγήσει κανείς, πώς μια πόλη έφτασε να κυβερνά την οικουμένη. Μέσα στους λόγους όμως που θα αναφέρονταν για μια τέτοια εξήγηση, θα έπρεπε να ήταν πρώτος ετούτος καταλάβαμε καθαρά και έγκαιρα πως υποτάσσοντας τους λαούς, αναλαμβάνομε μιαν ευθύνη για την ευημερία τους.

Τούτη η συνείδηση της ευθύνης διακρίνει τους βαρβάρους κατακτητές από τους κοσμοκράτορες. Μονάχα ο Αλέξανδρος πριν από μας είχε τη συνείδηση τούτης της ευθύνης. Ευτυχώς για τη δόξα της Ρώμης πέθανε νέος, γιατί αλλιώς θα ήτανε οι έλληνες σήμερα οι άρχοντες του κόσμου. Αλλοίμονο στους λαούς όταν τις προσπάθειές τους τις ενσαρκώνουν μονάχα σε μονωμένα άτομα που περνούν και όχι σε ανθρώπινες κοινότητες, σε θεσμούς, που αντέχουν στη ροή των πραγμάτων και σηκώνουν

Μάρθα Φριντζήλα 2 νύχτες στα Μέγαρα

Ζωντανή ηχογράφηση του προγράμματος που παρουσίασε η δημοφιλής ηθοποιός, σκηνοθέτρια και τραγουδίστρια, Μάρθα Φριντζήλα, το Σεπτέμβριο του 2009 στο αίθριο των Μουσών του Μεγάρου Μουσικής.

Το πρώτο cd με τίτλο «The kubara project» περιέχει τραγούδια Ελλήνων και ξένων συνθετών του 20ού αιώνα (από Μιχάλη Σουγιούλ και Δημήτρη Λάγιο μέχρι Μάνο Χατζιδάκι και Kurt Weill), ενώ το δεύτερο «Παράδοση κατ' οίκον» καλεί τους ακροατές σε μια περιπλάνηση στην παραδοσιακή μουσική και στα τραγούδια της Ελλάδας.

Χωρίς να χάνει ούτε στιγμή το προσωπικό της στίγμα η Μάρθα Φριντζήλα μεταφέρεται από την παραδοσιακή «Μηλιά» από την Κάρπαθο στον «Τζώνη το μπόγια» του Χατζιδάκι και από τη ναπολιτάνικη «Μαρουτσέλα» μέχρι το «Κομμωτριάκι» του Θανάση Παπακωνσταντίνου και μας χαρίζει μια εξαιρετικά
 μεγάλη ποικιλία ήχων και μουσικών.

Η Μάρθα Φριντζήλα λέει για τη δουλειά της: «Τραγούδια άλλων σαν δικά μας. Τα 34 αυτά τραγούδια αποτελούν μέρος του soundtrack της ζωής μας για χρόνια. Δύο live cd διαφορετικού ύφους και ατμόσφαιρας: δεκαοχτώ τραγούδια από τους σπουδαιότερους Έλληνες και ξένους συνθέτες των δύο τελευταίων αιώνων και δεκαέξι μοναδικά παραδοσιακά τραγούδια όπως τα καταλάβαμε εμείς.

Τραγούδια αδικημένα και τραγούδια λατρεμένα που περνούν από μέσα μας για να

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ

Του Βασίλη Γκάτσου

Πριν 4-5 χρόνια είχαμε σκεφθεί μέσω του Ι.Λ.Μ.Ε. να φτιάξουμε ένα αρχείο με τα γενεαλογικά δένδρα ΕΡΜΙΟΝΗΣ.

Προς τούτο είχα συντάξει το ΕΝΤΥΠO ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΑΣ και σκεφτόμαστε να το μοιράσουμε προς συμπλήρωση.

Αυτό τελικά δεν έγινε. Δεν ήταν τότε και πολλά τα κομπιούτερ, ούτε τα σάιτ και τα μπλογκ, ούτε το διαδίκτυο τόσο προσιτό και διαδεδομένο. Η δουλειά έπρεπε να γίνει ‘με το χέρι’.

Είναι όμως γεγονός ότι σε πολλά μέρη της Ελλάδας αυτή η «εργασία βάσης» έχει πολύ προχωρήσει, στον δε Απόδημο Ελληνισμό έχουν ολοκληρωθεί πολλές τέτοιες εργασίες.

Θεωρώ ασέβεια προς του προγόνους μας να μην καταπιαστούμε με αυτό το έργο, όχι μόνον η Ερμιόνη, αλλά όλα τα χωριά της Ερμιονίδας και φυσικά Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες.

Μπορούν σε αυτό να προσφέρουν πάρα πολλά οι δάσκαλοι των 2 τελευταίων τάξεων του Δημοτικού και οι Καθηγητές του Γυμνασίου. Θα είναι μια πάρα πολύ καλή άσκηση για τους μαθητές τους.

Αρχή βέβαια έγινε από την ίδια την πρόεδρο του ΙΛΜΕ εξαδέλφη Ήρα Φραγκούλη, η οποία συνέταξε με κάθε λεπτομέρεια το γενεαλογικό δέντρο τριών σογιών της Ερμιόνης: Γκατσου, Κομμά, Φραγκούλη.

Τα γενεαλογικά δέντρα θα βοηθήσουν πάρα πολύ και το φωτογραφικό αρχείο που δημιουργείται στην Ερμιόνη, ή και σε άλλα μέρη, όπως και τη συγκέντρωση παλαιών εγγράφων κ.λ.π..

Σας στέλνω λοιπόν μέσω των μπλογκ το ΕΝΤΥΠΟ ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΑΣ (εδώ) σε αρχείο pdf, ώστε να μπορείτε όλοι να το διαβάσετε και να τυπώσετε αντίγραφα.

Δεν έχει σημασία ποιος τελικά θα συντάξει το συνολικό αρχείο κάθε χωριού. Αρχική συμμετοχή μπορούν να έχουν τα Ιστορικά και Λαογραφικά Μουσεία κάθε τόπου, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, οι Μουσικοί Σύλλογοι, οι Δημοτικές Βιβλιοθήκες, τα Δημοτικά και τα Γυμνάσια. Μη ξεχνάμε ότι σπουδαίο ρόλο έχουν και οι Κοινότητες – Δήμοι μέσω του ληξιαρχείου τους.

Στη συνέχεια μπορούν μεταξύ τους να συνεννοηθούν και να αποφασίσουν τι τελικά θα γίνει με το υλικό που μαζεύτηκε.

Κάθε εργασία βάσης έχει κόπο, αλλά αξίζει τον κόπο.

Με εκτίμηση,

Βασίλειος Γκάτσος

(Για τη δυνατότητα να επισυνάψουμε το αρχείο pdf  ευχαριστούμε τον κο Μπροδήμα )

Αναδεικνύουν την ιστορία της πόλης τους

Νέα δράση για τους atenistas. Αυτή τη φορά στο πρωτότυπο πνεύμα που θέλουμε να κινηθούμε και όχι απλά σκούπα και φαράσι. Στόχος της ενέργειας να αναδείξουμε παραμελημένα και άγνωστα σε όλους μας ιστορικά κτίρια της πόλης, έτσι μπας και οι κάτοικοί της την αγαπήσουν και νιώσουν συνέχεια της ιστορίας της.

Έχουμε και λέμε: μισή ώρα για αναζήτηση στοιχείων και για σχεδιασμό των μπάνερ, ένα κέντρο ψηφιακής εκτύπωσης (apolyto.gr) που μας τα δώρισε (κι αυτή είναι η έννοια της χορηγίας στους atenistas), 5 ευρώ για 2 εργαλεία που ανοίγουν τρύπες στα μπάνερ, και άλλη μισή ώρα για την ανάρτηση τους και voilà. Ένα σημείο καθαριότητας, φροντίδας και με μια γερή δόση, στο μάτι του τρεχάλα Αθηναίου.

Δύο τα κτίρια που επιλέχτηκαν στο ιστορικό κέντρο: στη Σταδίου το Μέγαρο Αθηνογένους, καμμένο απ' το 2004, ένα κτίριο στολίδι της πόλης που φωνάζει "ανακαινίστε με, είμαι τόσο ιδιαίτερο" (άσε το ιστορικό), και το Ξενοδοχείο Βύρων στην Αιόλου (απέναντι ακριβώς απ' το Μαγκαζέ) απ' τα πρώτα της πόλης που σήμερα στέκει εγκαταλελειμμένο, με σοβαρά
Περισσότερα athensville