Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

ένα αστείο παραμύθι του Τζάνι Ροντάρι

Πρόταση της Έλλης Βαιλάκη
"Προβιβασμός" συν δύο
- Βοήθεια, βοήθεια! φωνάζει τρέχοντας να σωθεί το καημένο το Δέκα.
- Τι τρέχει; Τι σου συμβαίνει;
- Μα δε βλέπετε; Με κυνηγάει μια Αφαίρεση. Αν με φτάσει, χάθηκα.
- Πράγματι, χάθηκες στ' αλήθεια...
   Πάει τέλειωσε: η Αφαίρεση τσάκωσε το Δέκα, χυμάει πάνω του χτυπώντας το με το κοφτερό της σπαθί. Το καημένο το Δέκα χάνει ένα δάχτυλο, ύστερα χάνει κι άλλο. Για καλή του τύχη περνάει ένα αμάξι με ξένες πινακίδες μακρύ ως εκεί κάτω / γυρίζει μια στιγμή η Αφαίρεση να δει αν πρέπει να το κοντύνει, και το καλό το Δέκα κατορθώνει να το σκάσει κρυφά και να χωθεί σε μια πόρτα. Στο μεταξύ, όμως, δεν είναι πια Δέκα / είναι μονάχα Οχτώ, χώρια που τρέχει και αίμα από τη μύτη του. 
- Καημενούλι, τι σου έκαναν; Έπαιζες ξύλο με τους φίλους σου, ε;
   Έλεος, για το Θεό, τρεχάτε ποδαράκια μου / η φωνίτσα είναι γλυκιά και συμπονετική, αλλά η ιδιοκτήτριά της είναι η ίδια η Διαίρεση αυτοπροσώπως. Το δύστυχο το Οχτώ ψιθυρίζει ένα "καλησπέρα", με σβησμένη φωνή, και προσπαθεί να κερδίσει έδαφος, αλλά η Διαίρεση είναι πιο γρήγορη και με μια μονάχα ψαλιδιά, τσακ!, το κάνει δυο κομμάτια: Τέσσερα και τέσσερα. Το ένα το βάζει στην τσέπη, το άλλο το βρίσκει ευκαιρία και το σκάει, γυρίζει τρέχοντας στο δρόμο, σκαρφαλώνει σ' ένα τραμ.
- Πριν από λίγο ήμουν Δέκα και κοιτάξτε με τώρα! λέει κλαίγοντας. Τέσσερα! Οι μαθητές παραμερίζουν βιαστικά, δε θέλουν να έχουν καμία σχέση μ' αυτό. Ο οδηγός του τραμ μουρμουρίζει:
- Μερικοί μερικοί θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρέπονται και να πηγαίνουν με τα πόδια. 
- Μα δε φταίω εγώ! φωνάζει μες στα αναφιλητά του το πρώην Δέκα. 
- Όχι, ο γάτος μου φταίει. Όλοι έτσι λένε.
   Το Τέσσερα κατεβαίνει στην πρώτη στάση, κόκκινο σαν κόκκινη πολυθρόνα.
   Αχ, έκανε κι άλλη γκάφα: τσαλαπάτησε τα πόδια ενός επιβάτη.
 - Με συγχωρείτε, χίλια συγγνώμη, κύριε!
   Όμως ο κύριος δε θύμωσε, ίσα ίσα που χαμογελάει. Κοίτα να δεις! Για φαντάσου, είναι ο Πολλαπλασιασμός! Έχει πολύ μεγάλη καρδιά αυτός, δεν αντέχει να βλέπει τον κόσμο στενοχωρημένο: στο άψε σβήσε πολλαπλασιάζει το Τέσσερα με το Τρία και να σου ένα υπέροχπ Δώδεκα, έτοιμο να μετρήσει μία ολάκερη ντουζίνα αυγά.
"Ζήτω!" φωνάζει το Δώδεκα. "Περνάω την τάξη! Προβιβάζομαι και περισσεύουν και δύο".