Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Αίτηση προς τον κο Καμιζή για κατοχύρωση ελεύθερων χώρων στην παραλιακή ζώνη Ερμιόνης


ΑΙΤΗΣΗ                                                                                     ΠΡΟΣ
Της  
 «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ  ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ »                    Τον  κο Δημήτριο Καμιζή
                                           Πρόεδρο του Λιμενικού
               Ταμείου Ερμιονίδας                   
Ερμιόνη  31-5-2012                                                                                      
     
                                      Κοινοποίηση:
                   Κο  Πρόεδρο και  μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου                                                                                            της Δημ. Κοιν. Ερμιόνης


Θέμα : Κατοχύρωση ελεύθερων χώρων στην παραλιακή ζώνη Ερμιόνης

Κύριε πρόεδρε,
Χρόνια τώρα ντόπιοι  και παραθεριστές κατεβαίνουν στο λιμάνι και στα Μαντράκια Ερμιόνης, που είναι τόπος συνάντησης  για  να περπατήσουν δίπλα στη θάλασσα και τα  παιδιά  για να παίξουν.

Πολλοί θέλουν μόνο αυτό, απλά μια βόλτα δηλαδή και μια στάση σε κάποιο παγκάκι, ειδικά σε αυτή την τόσο δύσκολη οικονομικά  εποχή.

Όμως η δυνατότητα αυτή έχει περιορισθεί αφού τα πολλά καταστήματα έχουν κατακλίσει την παραλιακή ζώνη καταλαμβάνοντας χώρο με τραπεζοκαθίσματα και έξω από τις κατασκευές τους και τα αυτοκίνητα την έχουν μετατρέψει σε ένα απέραντο parking.

Στο ίδιο θέμα έχουμε αναφερθεί με αίτηση μας από το 2009, προς την τότε δημοτική αρχή που επίσης  απαιτούσαμε χώρο για τους πολίτες.

Σήμερα σας ζητάμε να κατοχυρωθούν ελεύθεροι ενιαίοι χώροι  και στο Λιμάνι και στα Μαντράκια, οι οποίοι να διαμορφωθούν κατάλληλα γιατί πιστεύουμε ότι οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ελεύθερη πρόσβαση μας στον τόπο μας αλλά και τη  γραφικότητα του τοπίου μας.

Ζητάμε επίσης να μην παραχωρείτε μεγαλύτερο χώρο στα καταστήματα απ αυτόν που τους αναλογεί.

Θα θέλαμε επίσης να  μας ενημερώσετε τι προβλέπεται και  ποιοι είναι  οι κανονισμοί παραχώρησης   στα  καταστήματα στην παραλιακή ζώνη και αν αυτοί τηρούνται.

Πιστεύουμε ότι το θέμα είναι αρκετά σοβαρό και θα πρέπει  να συζητηθεί  σε συμβούλιο σας και στο τοπικό Δημοτικό Συμβούλιο Ερμιόνης.

Σας  ευχαριστούμε.

Για την  ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΚΙΚΗ    ΣΕΡΦΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ
ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ ΔΕΔΕ
ΡΙΝΑ ΛΟΥΜΟΥΣΙΩΤΗ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΥ
ΑΘΗΝΑ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ

Τουριστική Ερμιονίδα

Μια μεγάλη αλλαγή έχει ήδη αρχίσει.
Στους λόφους του Αγίου Παντελεήμονα Κρανιδίου είναι έτοιμο να λειτουργήσει το πολυτελέστατο ξενοδοχειακό συγκρότημα (δεν ξέρω αν πρέπει να το λέω έτσι) με το όνομα AMANZOE. Το ό,τι η ημέρα διαμονής είναι γύρω στα 1000 € τα λέει όλα.
Είναι μια μεγάλη επένδυση για τον τόπο μας και μια μεγάλη αναβάθμιση του τόπου μας.
Χωρίς να το έχουμε καταλάβει το ξενοδοχείο αυτό, το Γκόλφ που φτιάχνεται, και η πλήρης ανακαίνιση του Ύδρα Μπίητς ώστε να γίνει συγκρότημα πολυτελέστατο, δείχνουν ότι φεύγουμε από τα παλιά συγκροτήματα της σειράς, τα ξενοδοχεία της Χούντας όπως τα λέγαμε, και αναβαθμιζόμεθα.
Είχα γράψει κάποτε ότι τα ξενοδοχεία είναι επενδύσεις. Κλείνουνε, τα αγοράζει κάποιος, τα γκρεμίζει και κτίζει καινούργια. Οι οικισμοί μας, όταν χαλάνε, μετά είναι σχεδόν αδύνατο να επανέλθουνε στην παραδοσιακή τους μορφή, λόγω τεμαχισμού της ιδιοκτησίας.
Διάβασα το site αυτού του συγκροτήματος και διαπίστωσα ότι η όλη επένδυση στηρίζεται στο κλίμα, το τοπίο, την ιστορία, την παραγωγή όχι μόνον της Ερμιονίδας αλλά και όλης της Πελοποννήσου. Φυσικά Ύδρα και Σπέτσες σε πρώτο πλάνο. Βέβαια και πολλά στοιχεία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όπως για τα τυριά που φτιάχνουμε, τα κρασιά κ.λ.π. όμως αυτό δείχνει ότι ο καλός τουρισμός σε αυτά στηρίζεται και οφείλει να τα αναπτύξει ο τόπος.
Και αυτοί οι άνθρωποι για να επενδύσουν τόσα χρήματα και μάλιστα όχι στην παραλιακή ζώνη της Ερμιονίδας, κάτι ξέρουν, κάτι βλέπουν στην περιοχή μας, κάτι που έχει η Ερμιονίδα, η Αργολίδα, η Πελοπόννησος, κάτι που σπανίζει αλλού. Και βέβαια για το ρίσκο που παίρνουν, για την προσπάθεια που καταβάλουν δεν θα ζητήσουν τη γνώμη και την ανάλυση του κάθε παρατρεχάμενου πολιτικάντη, ούτε της κάθε μπλοκότρυπας.

Όμως, αν αυτή η επένδυση γινότανε σε έναν Δήμο της Ελβετίας, ο Δήμαρχος και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο θα καλούσαν τους επενδυτές στον Δήμο να τους ευχαριστήσουν που επέλεξαν τον τόπο τους, που μπαίνουν στην τοπική τους οικονομία με ένα τέτοιο ξενοδοχειακό διαμάντι, να τους υποσχεθούν κάθε βοήθεια, και να τους δώσουν τιμητική πλακέτα του Δήμου. Φυσικά στην Ελβετία ο Δήμος αν δει ότι δεν τηρούνται οι νόμοι από το συγκρότημα κατά τη λειτουργία του, δεν έχει κανένα πρόβλημα να ενεργήσει ταχέως και αποτελεσματικώς για το κλείσιμό του, γιατί άλλο η οικονομία και άλλο οι νόμοι.
Ο Δήμος μας καλωσόρισε και τίμησε τους επενδυτές;

Οι μεμψιμοιρίες για το ότι δεν θα προσλάβει ντόπιους, θα φέρνουν τρόφιμα από αλλού, κ.λ.π. περιττεύουν. Ο πελάτης και τη σκόνη του να αφήσει στην περιοχή μας κέρδος δικό μας είναι. Το θέμα είναι να αντιληφθούμε ότι η Ερμιονίδα με τις βίλες των πολύ πλουσίων και τα υπερπολυτελείας ξενοδοχειακά συγκροτήματα αλλάζει δραματικά και πρέπει δραματικά να αλλάξει και η νοοτροπία όλων μας, αν δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να «είμαστε στην μπάντα».

Σημείωση: Η αρχή της προστασίας της καλλιεργήσιμης γης, δηλαδή να πάψει να πουλιέται ως αγροτεμάχιο, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις επενδύσεις κάθε είδους. Είναι θέμα χωροταξίας, ποιος πού επιτρέπεται να κάνει τι. Και στην Ερμιονίδα, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται, έχει αρχίσει ο κορεσμός. Και, προσοχή!!,  δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός για τον τουρισμό από τον ίδιο τον εαυτό του.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
 

Ο μεγάλος γυρνάει από φαντάρος τον άλλο μήνα

Τον άλλο μήνα γυρνάει ο μεγάλος από φαντάρος. Του χρόνου τέτοιον καιρό πάει κι ο μικρός. Τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά; Τι κάναμε γι’ αυτά τα παιδιά εμείς οι γονείς τους; Ο Γιάννης δουλεύει τώρα ένα μεροκάματο τη βδομάδα, και αν… Εγώ μέρα παρά μέρα, και σε κάθε σπίτι κάθε δεκαπέντε πια. Πούναι τα χρόνια που πήγαινα σε δυο σπίτια τη μέρα, κι εκείνος ντρεπόταν να απαντάει ότι δεν προλαβαίνει! Η μέση μου σακατεμένη, τα χέρια μου τα βλέπεις. Τον Γιάννη αρχίσανε να τον λογαριάζουνε για μεγάλο, φύρα· και μόλις τώρα γίνεται 40. Δε θα σου πω ψέματα, πτυχία δεν είχαμε στην Αλβανία, μήτε γιατροί, μήτε δάσκαλοι είμαστε. Μεροκάματο παλεύαμε κι εκεί, υποσχέσεις για θέσεις παίρναμε ψεύτικες, χωράφια, λίγα στρέμματα οι γονείς μου, πέτρα και ξεραΐλα, καμία σχέση με τον ευλογημένο τόπο εδώ. Φύγαμε όπως πολλοί τότε, μια ζωή ξένους μας λογαριάζανε εκεί, ακούγαμε ότι εδώ μας περιμένουν σαν αδέρφια, και πες μου εσύ, όταν βλέπεις πλιάτσικο, αναρχία, σε λένε φταίχτη κάθε φορά, δε θα σηκωθείς να φύγεις; Αχ, πόσα περάσαμε και πόσο δουλέψαμε κι οι δυο! Χαλάλι, λέγαμε, για τα παιδιά μας νάχουνε μια καλύτερη ζωή από μας. Ελληνικό σχολείο

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

ANAKOIΝΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

                          
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η  Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης και το Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης συμμετέχοντας στην εκστρατεία της οργάνωσης
ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS  «Καθαρίστε τη Μεσόγειο 2012», προγραμματίζουμε την καθαριότητα των παραλιών
του οικισμού της Ερμιόνης
 την Τετάρτη 6 Ιουνίου.
Προσκεκλημένοι στη δράση μας κι όλοι εσείς που αγαπάτε και φροντίζετε τον όμορφο τόπο μας.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !

 O ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                               Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ
               ΤΗΣ ΔΗΜ. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ                                              ΤΟΥ ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ
                 ΚΡΗΤΣΩΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ                                                              ΝΤΑΚΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το πρόστιμο

Το εκ Περιφερείας ερχόμενο.
Πριν καιρό λοιπόν είχε επιθεωρηθεί «ο βιολογικός του Κάμπου» και οι επιθεωρητές το πρώτο που διαπίστωσαν ήταν ότι η ΑΕΠΟ του «βιολογικού» δεν είχε πλέον ισχύ και δεν είχαν γίνει ενέργειες για την ανανέωσή της. Βαρύτατη παράλειψη.
Επιπλέον οι επιθεωρητές διαπίστωσαν όλα όσα γίνονταν με τις χωματοδεξαμενές, τις λάσπες, τα βοθρολύματα, και για όλα αυτά συνέταξαν έκθεση την οποία έδωσαν στον Δήμο, ώστε εντός ολίγων, συνήθως, ημερών να υποβάλλει γραπτώς τις ενστάσεις του και τη δική του άποψη στην αρμοδία υπηρεσία. Δεν το έκανε ο Δήμος (η ΔΕΥΑΕΡ δηλαδή) και έτσι η έκθεση μεταβιβάστηκε στον Περιφερειάρχη ο οποίος είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει το κατά το νόμο πρόστιμο και να παραπέμψει την υπόθεση και στη δικαιοσύνη. Αυτό και έπραξε.
Διάβασα ότι το πρόστιμο ήταν τσουχτερό, 20 000 €.
Τίποτα δεν ήτανε, και ας ευχαριστήσουμε τον Περιφερειάρχη ο οποίος έχει δικαίωμα κατά τον νόμο 4014/2011 να βάζει πρόστιμο μέχρι 200 000 €. Και μάλιστα αν κρίνει ότι η παράβαση είναι πολύ μεγάλη να μεταβιβάσει στην ανωτέρα αρχή του που βάζει πρόστιμο μέχρι 500 000 ή κατευθείαν στο ΥΠΕΚΑ όπου ο υπουργός βάζει πρόστιμο μέχρι 2 000 000 €.

Το να έχει εκπνεύσει η ισχύς την ΜΠΕ/ΑΕΠΟ και να μην έχεις κάνει καμιά ενέργεια είναι βαρύτατη παράληψη. Το να μην έχεις, ή να έχει λήξη η άδεια διάθεσης λυμάτων, ή επεξεργασμένων λυμάτων, ή ιλύος, ομοίως βαρύτατη παράληψη. Όταν δε οι επιθεωρητές διαπιστώνουν ότι επί του εδάφους αποθηκεύονται συστηματικά λύματα, παίρνουν δείγματα εδάφους, υγρών κ.λ.π. και άντε ξεμπέρδευε μετά.
Δηλαδή η περίπτωση του Κάμπου είναι για το ανώτατο πρόστιμο.

Και ενώ έχουμε πλέρια βιντεοσκόπηση, ΔΙΑΥΓΙΑ, ιστολόγια του Δήμου και των εταιρειών του, πλέρια αναμετάδοση κάθε παράστασης του Δήμου και κάθε ευχετηρίου και ιερής αγανάκτησης, φυσικά δεν υπάρχει πληροφόρηση πραγματική. Διότι ένας Δήμος που πραγματικά πληροφορεί έχει στο site του όλες τις ΜΠΕ και ΑΕΠΟ των δραστηριοτήτων του, αναρτά τις αναλύσεις, αναρτά τους έλεγχους από επιθεωρητές, τις εκθέσεις των επιθεωρητών, τα πρόστιμα κ.λ.π. Αυτά είναι πληροφόρηση και όχι το που παραβρέθηκε και ποιους ευχαριστεί ο δήμαρχος και το επιτελείο του.

Φανταστείτε αν η κατάσταση του Κάμπου δεν ήταν του Δήμου αλλά ενός μεγάλου ξενοδοχείου, ή γκολφ, ή μιας βιοτεχνίας ή βιομηχανίας τι θα γινότανε. Η αριστεροειδής αφασία και οι παρατρεχάμενοι θα οργίαζαν κατά του καπιταλισμού, κατά των ανόμων συμφερόντων και του κέρδους που παίζουν εγκληματικά με την υγεία του λαού. Θα γέμιζαν και πάλι οι μπλοκότρυπες από ιερή αγανάκτηση. Τώρα ....σιωπή. Δεν είναι και του Λεμπέση ο χωματόλακος! Λακαλεμπέση, όπως λέμε Λακατούρκα!

Ορθώς έπραξε ο Περιφερειάρχης και τον ευχαριστούμε για το χαμηλό πρόστιμο, σαν να μας λέει: τελευταία ευκαιρία για να συμμορφωθείτε.
Οφείλει όμως να στείλει (ή τους έχει ήδη στήλη και δεν το ξέρουμε) τους επιθεωρητές του και στον βιολογικού του Λουτρού, όπου κατά την τοπική οικολογία βγάζει νερό και το διαθέτει επιφανειακώς στο ρέμα Χουσεΐνι. Και στη συνέχεια να πάνε στον βιολογικό Ερμιόνης. Στη συνέχεια μια ολόκληρη μέρα να αφιερώσουν στον έλεγχο του δεματοποιητή Σταυρού.

Και ο Δήμος να καταλάβει ότι ενεργεί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι στην Μεταπολίτευση. Να αναρτήσει όλες τις ΜΠΕ, ΑΕΠΟ, άδειες διάθεσης επεξεργασμένων λυμάτων και ιλύος, άδειες διάθεσης ‘ζουμιών’ δεματοποιητή, εκθέσεις επιθεωρητών κ.λ.π. Ο Δήμος μπροστά στον νόμο δεν διαφέρει σε τίποτα από οιαδήποτε εταιρεία. Αυτό είναι δημοκρατία και διαφάνεια.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος


       

Ναύπλιο: Πρόταση για την δημιουργία Τοπικού Σύμφωνου Ποιότητας

Στην συνάντηση φορέων για τον τουρισμό στην πόλη του Ναυπλίου (εμπορικός σύλλογος εστιάτορες τουριστικά καταλύματα) ο Κώστας Μιχόπολους (συμμέτοχος στην ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ)  κατέθεσε μια πρόταση για δημιουργία ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ
Η πρόταση συνδέει τη τοπική παραγωγή  με τον τουρισμό την κατανάλωση και την προβολή των τοπικών προϊόντων.  
 Kώστας Μιχόπουλος
Το Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας  είναι μια Συλλογική  Προσπάθεια που διαχειρίζεται το καλό όνομα και το περιβάλλον μιας περιοχής. Σ’ αυτή μπορούν να συμμετέχουν και να εμπλακούν παραγωγοί τοπικών προϊόντων, ταβέρνες, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εργαστήρια τοπικών προϊόντων, γραφεία εναλλακτικού τουρισμού, ελεύθεροι επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών που διοργανώνουν εκδηλώσεις, Δήμοι, Επιμελητήριο, Αγροτικοί και Βιοτεχνικοί Συνεταιρισμοί, συλλογικότητες της Κοινωνίας των Πολιτών, φορείς διαχείρισης Μνημείων Πολιτισμού, θρησκευτικού τουρισμού, αρχαιολογικών χώρων, λαογραφικών Μουσείων και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας διαχειρίζεται, με προδιαγραφές

Βαρύ πρόστιμο στο Δήμο Ερμιονίδας για τη λειτουργία του βιολογικού του Κρανιδίου

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Άι Νικόλας

Εκπληκτική η φωτογραφία του Αγίου Νικολάου από το αρχείο του κυρίου Μέλλου. Δεν είχα δει αυτό το εξωκλήσι πριν την επισκευή του. Αν έχει και άλλες ας μας τις αναρτήσει. Δεν πάνε χαμένες, οι περισσότεροι τις αντιγράφουμε στα αρχεία μας.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η σκεπή του που είναι πέτρινη καμαρωτή όπως των δεξαμενών νερού στα κάστρα.

Με αφορμή αυτό το εκκλησάκι θέλω να επισημάνω ότι, ενώ ασχολούμαστε πολύ με την αρχαία ιστορία του τόπου μας, δεν δείχνουμε το ίδιο ενδιαφέρον για τη χριστιανική περίοδο. Πολλά εξωκλήσια που σήμερα έχουν ανακαινιστεί και με μια πρώτη ματιά φαίνονται νεότατα, στην πραγματικότητα είναι πολύ παλιά και αρκετά αρχικά τους στοιχεία έχουν διατηρηθεί. Αρκετά είναι ερειπωμένα και αν δεν συντηρηθούν και αποκατασταθούν στην αρχική τους μορφή, θα χαθούν. Υπάρχουν όμως και πολλά άγνωστα, γιατί σώζονται μόνον τα θεμέλια τους και δεν τους δίνουμε σημασία. Τα ξέρουν μόνον οι γύρω αγρότες ή ποιμένες, περιέργως μερικές φορές με το όνομά τους(!), γιατί μπορεί να έμεινε μόνο το θεμέλιο, όμως το όνομα πέρασε στην περιοχή ως τοπωνύμιο.
Ένα άγνωστο εκκλησάκι βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα των Ποτοκίων (πρώτη αναφορά γίνεται στο βιβλίο μου). Εκεί που σήμερα είναι το μαντράκι που δένουν τις βάρκες (βλέπε φωτογραφία). Σώζεται το θεμέλιο του ιερού και μέρη θεμελίων που διαγράφουν περίπου το μέγεθός του. Είναι πολύ μικρό εκκλησάκι. Στον περίβολό του μάλλον έχουν γίνει και ταφές, όπως μαρτυρούν ορισμένα ίχνη.
Στο σημείο αυτό της λιμνοθάλασσας Ποτοκίων υπάρχουν και άλλα ίχνη που μαρτυρούν ότι υπήρχε εκεί μικρός οικισμός, πιθανόν από τα προχριστιανικά χρόνια που συνέχισε τη ζωή του. Υπάρχει μάλιστα μια ελιά καμένη που πρέπει να στέκει εκεί αιώνες, ίσως ίδιας ηλικίας με το εκκλησάκι. Οι παππούδες μας κατέβαζαν από τα περιβόλια τους με τα ζα τα εσπεριδοειδή και ακολουθούσαν το μονοπατάκι στο Μαυρονήσι, περνούσαν από τα ερείπια του εξωκλησιού και συνέχιζαν μέχρι τη μύτη, 100 μέτρα πιο πέρα, όπου έπιαναν τα ιστιοφόρα για να παραλάβουν το φορτίο. Και το μονοπάτι αυτό είναι παμπάλαιο.

Μάλλον πρέπει να ξανακτιστεί το εκκλησάκι διατηρώντας τα ελάχιστα ίχνη του αλλά και σε μορφή σαν τον παλιό Άι Νικόλα του Μετοχίου.

Η παράδοση του τόπου μας λέει ότι, μετά την καταστροφή των Ψαρών το 1824, οι Ψαριανοί που επέζησαν, ήλθαν στην Ερμιόνη και ζήτησαν το Μαυρονήσι και την γύρω από τη λιμνοθάλασσα των Ποτοκίων περιοχή για να φτιάξουν τα Νέα Ψαρά. Οι Ερμιονίτες δεν δέχθηκαν, γιατί θεώρησαν ότι τα φτωχά εδάφη τους δεν θα μπορούσαν να θρέψουν επιπλέον πληθυσμό. Έτσι έφυγαν οι Ψαριανοί και ίδρυσαν τα Νέα Ψαρά στην Εύβοια στη θέση της αρχαίας Ερέτριας. Τον 19ο αιώνα όλοι γνώριζαν την περιοχή ως Νέα Ψαρά και πολύ αργότερα πήρε εκ νέου την αρχαία ονομασία της.
Οι περιστάσεις τα φέρανε έτσι, ώστε να συμβεί το ανάποδο. Κατά τον 19ο αιώνα έως αρχές 20ου, Ερμιονήτες, Κρανιδιώτες και άλλοι ψαράδες της Ερμιονίδας που ψάρευαν συστηματικά σε αυτά τα μέρη έμειναν μόνιμα εκεί και κυρίως στα Στούρα (Νέα Στύρα). Από την Ερμιόνη το σόι Αραπάκη και Γκάτσου έχουν πάρα πολλούς (και πλέον άγνωστους) συγγενείς σε αυτά τα μέρη.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος


Πηγή φωτογραφίας Αι Νικόλα eikonoskopionews

             
 

Η «κουκουβάγια» πέταξε

Μια πολύ λιτή, συγκινητική και εξόχως πολιτική ανακοίνωση εξέδωσε ο σύλλογος εργαζομένων στον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων για τη διάλυση του Οργανισμού στο πλαίσιο της περικοπής εταιρειών του Δημοσίου. Τα σχόλια ανήκουν στους αναγνώστες:
«Σε λίγες ώρες ο Ο.Ε.Δ.Β. (Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων) θα αποτελεί παρελθόν, καταργείται οριστικά. Μετά από 75 χρόνια η κουκουβάγια της σοφίας και της αρετής ‘‘πετάει μακριά’’, γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν έχει θέση στη σύγχρονη μνημονιακή εκπαίδευση. Η μόρφωση θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά. Το… Μέλλον είναι μόνο το… ‘‘ ηλεκτρονικό βιβλίο’’ και οι ‘‘διαδραστικοί πίνακες’’. Οι εργαζόμενοι στον Ο.Ε.Δ.Β. που όλα αυτά τα χρόνια εξέδωσαν και διένειμαν τρία δισεκατομμύρια βιβλία σε εκατομμύρια μαθητές, αποχωρούν περήφανοι για τη συμβολή τους στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος (μέσο κόστος κάθε βιβλίου 0,70 ευρώ), για την απουσία διαφθοράς και διαπλοκής τους, για το ότι κατόρθωσαν να περισώσουν από τον ιδιωτικό φορέα, την ιστορία των σχολικών βιβλίων, δεκαπέντε χιλιάδες πρωτότυπα έργα ζωγραφικής που κοσμούσαν κάποτε τα σχολικά βιβλία (Τσαρούχης, Γκίκας, Γραμματικόπουλος, Τάσος κ.λπ.), τριάντα χιλιάδες (30.000) βιβλία, πολλά σπάνιων εκδόσεων, που αποτελούν πλέον περιουσία του υπουργείου Παιδείας.
Οι εργαζόμενοι αποχωρούν με πίκρα και ανησυχία για το μέλλον της έκδοσης και διανομής των σχολικών βιβλίων. Ζήσανε τη φετινή χρονιά, τη χειρότερη από ιδρύσεως του Ο.Ε.Δ.Β., που τα βιβλία στάλθηκαν με τεράστια καθυστέρηση, που τα λάθη και οι παραλείψεις των ιθυνόντων στοίχησαν εκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες, προάγγελος των όσων πρόκειται να επακολουθήσουν τη φετινή χρονιά, που εκτιμούμε ότι θα είναι πολύ χειρότερη από κάθε πλευρά. Οι εργαζόμενοι αποχαιρετούν ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα για την πολύχρονη συνεργασία και υπόσχονται να συνεχίσουν τον αγώνα για μία ΔΗΜΟΣΙΑ & ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ στην υπηρεσία του λαού. Η κουκουβάγια της σοφίας και της αρετής ελπίζει να μην ξεχασθεί και ονειρεύεται τη μέρα που σε μία Ελλάδα ελεύθερη και απαλλαγμένη από δανειστές - επιτηρητές - τροϊκανούς, θα ξανακληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες της για την εκπαίδευση των μαθητών».

Πέτρος Λούκας Χαλκιάς


Άφιέρωμα απο Το  Αλάτι Της Γης στον μεγάλο μας μουσικό

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

H ντροπή της Ευρώπης


Αυθεντικό το ποίημα-χαστούκι για την Ευρώπη

Του Γιάννη Λακούτση
 Σε δημοσκόπηση που έγινε στην Γερμανία, το 40% τω Γερμανών πολιτών υποστηρίζει την παραμονή της Ελλάδας στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.
Μεταξύ αυτών υπάρχουν και κάποιοι διακεκριμένοι Γερμανοί, όπως ο βραβευμένος με Νομπέλ λογοτεχνίας για το 1999, Γκίντερ Γκρας .Αυτή τη φορά ο Γκίντερ Γκρας βρέθηκε στην επικαιρότητα με το ποίημα « η ντροπή της Ευρώπης», με το οποίο απευθύνεται στην Ευρώπη και την κατηγορεί για τη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας. Αρχικά κυκλοφόρησε η φήμη ότι επρόκειτο για φάρσα που σκάρωσε το σατιρικό περιοδικό «Titanic», η οποία διαψεύστηκε από τον ίδιο τον Γκίντερ Γκρας
με μία ανάγνωση του ποιήματός του στη γερμανική κρατική ραδιοφωνία αποδεικνύοντας έτσι ότι πρόκειται για αυθεντικό.

Η Ντροπή της Ευρώπης
Στο χάος κοντά γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές κι εσύ μακριά από τη Χώρα που σου χάρισε το λίκνο.
Όσα εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει η χώρα εκείνη  κι εσύ αντί για το ευχαριστώ που τις οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που εσύ φυλάττεις.
Κείνοι που χίμηξαν με την δύναμη των όπλων στην χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Καμία ανοχή πλέον δεν δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες υπήρξαν σύμμαχοι αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί και σ’ όλη τη χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που εσένα φιλοξένησε.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα, στα θησαυροφυλάκια σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
Πιες, επιτέλους, πιες! Κραυγάζουν οι εγκάθετοι των επιτρόπων, μα ο Σωκράτης, με οργή σου  επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.
Θα καταραστούν εν χορό, ό,τι είναι δικό σου οι θεοί, που τον Όλυμπο τους η δική σου θέληση ζητάει να ξεπουλήσει.
Στερημένη από πνεύμα, εσύ θα φθαρείς χωρίς τη χώρα, που το πνεύμα της, εσένα Ευρώπη, έχει πλάσει.

Ο δρόμος του Παυσανία

Στα ορεινά του κτήματος Μετόχι (ιδιοκτησίας της Μονής της Ύδρας) υπήρχε ένα χάλασμα που οι πατεράδες και παππούδες μας ανέφεραν ως  Άι Νικόλα. Βοσκοί και κυνηγοί το χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο σε κακές καιρικές συνθήκες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις σταβλίζονταν και ζώα. Όταν πήγαινα με τα πόδια στο Γυμνάσιο του Πόρου, το μονοπάτι περνούσε κοντά στο ερειπωμένο εκκλησάκι και συχνά κάνοντας μικρή παράκαμψη, άναβα εκεί ένα λαδοφάναρο που λειτουργούσε ως καντήλι….”

Είναι ένα σημαντικό απόσπασμα από αναμνήσεις του κυρίου Νίκου Μέλλου στο Εικονοσκόπιο News. Πριν τη δεκαετία του 1960 υπήρχε συχνή μετάβαση από την περιοχή Θερμησίας με τα πόδια ή με ζώο προς Δαμαλά και προς Γαλάτα μέσα από μονοπάτια των Αδερών. Τα μονοπάτια αυτά τα χρησιμοποιούσαν και όσοι ναυτόπαιδες και ναύτες Ερμιονίδας υπηρετούσαν ή σπούδαζαν στον Ναύσταθμο του Πόρου. Όπως περνούσαν από τον Άι Νικόλα θα περνούσαν και από άλλες επώνυμες περιοχές και ρέματα, από επώνυμους βραχισμούς και στάνες.
Ένα από αυτά τα μονοπάτια πήρε και ο Παυσανίας από την πόλη των Τροιζηνίων (Δαμαλάς) και ανεβαίνοντας τις Αδέρες (Φορβάντιο όρος) συνάντησε τον ναό του Απόλλωνος Πλατανιστίου, προφανώς σε κάποια ρεματιά με πλατάνια από την πλευρά του Δαμαλά. Αυτός ο ναός δεν έχει μέχρι σήμερα εντοπιστεί. Φυσικά σαν ‘εξωκλήσι’ θα ήταν ένας απλός περίβολος φτιαγμένος συνήθως από δύο παράλληλες σειρές πλακών μπηγμένων κάθετα στο έδαφος, που περιέβαλε έναν ναΐσκο ξύλινης κατασκευής με θεμέλιο ξερολιθιά. Κάτι ανάλογο με τον ναό του Δία στον Προφήτη Ηλία Ερμιόνης και της Ήρας στον Πρώνα (λόφος Μύλων Ερμιόνης).

Επί των ημερών μας ανθεί ο ιστορικός τουρισμός και έρχονται ομάδες τουριστών για να περπατήσουν αυτές τις αρχαίες πορείες. Μία ομάδα μάλιστα ζήτησε πληροφορίες για την πορεία του Παυσανία πάνω στις Αδέρες, γιατί ήθελαν να περπατήσουν από Δαμάλα σε Ερμιόνη και μετά να συνεχίσουν την πορεία του Παυσανία.

Παράκληση προς τον κύριο Μέλλο, που φαίνεται να είναι από τους λίγους γνώστες αυτών των παλαιών μονοπατιών να μας γράψει κάθε λεπτομέρεια με ό,τι θυμάται, ότι είδε, ό,τι άκουσε για αυτά τα μονοπάτια και αν έχει την ευγενή καλοσύνη και βέβαια χρόνο να παρακινήσει και άλλους συντοπίτες του να δώσουν πληροφορίες και αναμνήσεις.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να προσδιοριστούν αυτά τα παμπάλαια μονοπάτια, να καταγραφούν και να επισημανθούν ως «Πορεία του Παυσανία».

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

 

Ερμιόνη: ένα «νησί» στη στεριά της Πελοποννήσου


Μας προτείνει σαν προορισμό το clickatlife
Η γραφική ψαράδικη κωμόπολη της Ερμιόνης, μόλις 2 ώρες οδικώς ή ακτοπλοϊκώς από την Αθήνα και τον Πειραιά, έχει εξελιχθεί σε σημαντικό τουριστικό προορισμό, προσφέροντας σύγχρονες ανέσεις και ταυτόχρονα διατηρώντας αναλλοίωτο τον παραδοσιακό χαρακτήρα και τις φυσικές ομορφιές της.


Η Ερμιόνη είναι μια πανέμορφη παραλιακή κωμόπολη, χτισμένη αμφιθεατρικά, στις δύο πλευρές μια στενής λωρίδας γης, στο ανατολικό «δάχτυλο» της Πελοποννήσου ( http://bit.ly/JChwir ). Συνδυάζει αρμονικά τη γαλήνη της νησιώτικης ατμόσφαιρας με την οργάνωση και τις υποδομές μιας πόλης και αποτελεί ιδανικό προορισμό για κοντινές αποδράσεις από την πόλη.
Η θάλασσα που «αγκαλιάζει» την Ερμιόνη από δύο πλευρές, σχηματίζει στα βόρεια το λιμάνι, που είναι το κατ’ εξοχήν εμπορικό κέντρο της πόλης και στα νότια, τα Μανδράκια, την πιο

Πάτρα

Κατάληψη συμβόλων

Η Πειραϊκή Πατραϊκή ήταν το καμάρι της Πάτρας και  όλης της χώρας. Έφτασε στην ακμή της να έχει πλήθος εργοστασίων με γύρω στους 20000 εργαζόμενους και τα προϊόντα της να είναι «εφάμιλλα των ξένων», όπως τότε συνήθιζαν να λένε.
Το εργοστάσιο του Λαδόπουλου το δεύτερο καμάρι της Πάτρας. Εκεί έβγαιναν όλα χαρτιά που χρησιμοποιούσαμε τότε. Όποια μαθητική εκδρομή περνούσε από την Πάτρα δεν θεωρείτο ολοκληρωμένη χωρίς επίσκεψη στο εργοστάσιο του Λαδόπουλου και στην Achaia Clauss, με τα διάσημα κρασιά της και τα τεράστια βαρέλια της.
Το εργοστάσιο ελαστικών Pirelli, τότε που η Ελλάδα χρησιμοποιούσε τα δικά της ελαστικά. Έκλεισε και μεταφέρθηκε σε άλλη χώρα από την σκληρή επιμονή των συνδικαλιστών της και τις πολύμηνες απεργίες κατά του ξένου κεφαλαίου.

Όπως διαβάζουμε στον καθημερινό τύπο, και τα τρία αυτά κραταιά εργοστάσια, παρατημένα κουφάρια κτιρίων σήμερα, έχουν καταληφθεί από μετανάστες που καραδοκούν να βρουν τρόπο να φύγουν για την Ευρώπη.
Ούτε για εξαθλιωμένους μετανάστες δεν κάνει πλέον η χώρα μας.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

Η γέννηση ενός βιβλίου


Ένα βίντεο της Telegraph που δείχνει τη γέννηση ενός βιβλίου.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ο ματωμένος γάμος της Ευρωζώνης

Του Γιάννη Βαρουφάκη
Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;

- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;
- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;
- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;
- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Ζάρα, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;
- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat); Κι όμως, η χώρα

Πάμε Ύδρα..Ταξίδι των βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ Δράμας στην Ύδρα

Το κινηματογραφικό ταξίδι των βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ Δράμας στην Ύδρα

Η κινηματογραφική λέσχη Υδρας ανοίγει την καλοκαιρινή περίοδο συμμετέχοντας στο …κινηματογραφικό ταξίδι των βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ Δράμας.

Οι προβολές θα γίνουν στον κινηματογράφο
«Γαρδένια» σε 2 νύκτες, στις  2 και 3 Ιουνίου, με έναρξη 21.30.  ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ 1ης ημέρας
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΝΕΣΤΗ               του  Δημήτρη Κανελλόπουλου
ΤΟ ΠΑΤΑΡΙ  
                          του  Μίνωα  Νικολακάκη
ΗΓΕΤΗΣ  
                                του  Γαβριήλ Τζάφκα
ΚΟΦ’ΤΟ
                                   του  Βασίλη  Καλαμάκη
ΚΙΝΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
               του  Ανδρέα Σιαδήμα
Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ , Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ Ο ΦΡΕΝΤΥ
    της   Ρηνιώς  Δραγασάκη
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ  2ης ημέρας

Με Καβάφη

Του Ιωάννη Λακούτση
Με Καβάφη
Στις πανελλαδικές εξετάσεις, οι μαθητές της Θεωρητικής Κατεύθυνσης   διαγωνίσθηκαν, την Παρασκευή, στην Νεοελληνική Λογοτεχνία. Το ποίημα που επελέγη ήταν του Κωνσταντίνου Καβάφη και είχε τίτλο « Μελαγχολία του Ιάσωνος
Κλεάνδρου: ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.χ».Το ποίημα αυτό είχε ως θέμα το γήρασμα του σώματος  και της μορφής και ζητήθηκε στους διαγωνιζόμενους να το συγκρίνουν ως προς το περιεχόμενο με το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη   «Αυτοβιογραφία»

Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου
Ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.χ

Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.-
Τα φάρμακα σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε- για λίγο- να μη νοιώθεται η πληγή.
                   Κωνσταντίνος Καβάφης

Αυτοβιογραφία
Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού  δώσαν το αίμα μου και
τ’ ονομά μου
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

"Αγαπητέ Ακη"


Με μια επιστολή που βρέθηκε στο προσωπικό αρχείο του Ακη Τσοχατζόπουλου ο δημοσιογράφος «Νίκος» ζητάει 270.000 ευρώ για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Ακη και τον εξωραϊσμό του προφίλ του στην κοινή γνώμη με τη διενέργεια σφυγμομετρήσεων και κατευθυνόμενο θέμα τις «σκευωρίες κατά πολιτικών από συγκεκριμένα συμφέροντα».

Ολόκληρη η επιστολή:

«Αγαπητέ Άκη,
Σε συνέχεια της χθεσινής μας συζήτησης, σε ό, τι αφορά τον τομέα της επικοινωνιακής σου υποστήριξης, η πρώτη πρόταση-προσχέδιο σου έχει ήδη κατατεθεί. Όπως σου είπα και χθες, στη συζήτηση που είχαμε, στην πρόταση αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται η δική μου αμοιβή και του συνεργάτη μου.
Το χρονικό πλαίσιο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μας, δηλαδή η αποκατάστασή σου, θεωρούμε ότι είναι 18 μήνες, βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο θα υπογράψουμε με φυσικό ή

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Μάριο Μόντι

Του Βασίλη Γκάτσου
«Μέχρι πριν λίγο καιρό, η Ελλάδα περνούσε μια θριαμβευτική φάση, έμοιαζε να είναι έτοιμη να ξεπεράσει την Ιταλία. Πίσω από όλα αυτά, όμως, υπήρχε ένα πολιτικό σύστημα που πουλούσε αυταπάτες στους πολίτες, μια κοινωνία των πολιτών που βασιζόταν στην φοροδιαφυγή, έλλειψη ανταγωνισμού, νεποτισμός, έλλειψη αξιοκρατίας, διαφθορά, αλλοίωση των στοιχείων της δημόσιας οικονομίας»
Πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της Ιταλίας σε συνέντευξη.
Αυτό που οι ξένοι βλέπουν καθαρότατα εμείς το βιώσαμε, το βιώνουμε, αλλά το αρνούμαστε πεισματικά.
Μία όμως η οδός. Η αυστηρή λειτουργία των θεσμών, γενικό πόθεν έσχες, επαναφορά της καλλιεργήσιμης γης στην κανονική χρήση της, και πραγματική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών που σημαίνει πρωτίστως εργοστάσια και βιοτεχνίες στα αστικά κέντρα και καλλιέργειες και μεταποίηση στα αγροτικά.
Χώρα που εισάγει το 50% της τροφής των κατοίκων της και εξάγει το 5%, είναι καταδικασμένη. Χώρα που εισάγει το 70% του κρέατος που καταναλώνει, είναι καταδικασμένη. Χώρα που τα αστικά της κέντρα είναι γεμάτα κουφάρια παλαιών κραταιών εργοστασίων της, είναι χαμένη από χέρι. Χώρα που ο επί πτυχίω

Όσο αργούμε, τα χάνουμε

Τοπωνύμια και μικροτοπωνύμια

Διαβάζοντας άρθρα, ανακοινώσεις, αναμνήσεις, περιγραφές, αφηγήσεις, έγγραφα, συμβόλαια κ.λ.π. μέσα από το κείμενο ξεπηδούν τοπωνύμια και μικροτοπωνύμια που σε κάνουν να ξεχάσεις το κείμενο και να προσηλωθείς σε αυτά. Αρχαία, ρωμαϊκά, βυζαντινά, νεοελληνικά, ενετικά, φράγκικα, ρώσικα, αρβανίτικα, τούρκικα, βλάχικα, σλάβικα, και δεν ξέρω τι άλλα. Παραλλαγμένα με τα χρόνια, μετατοπισμένα από εποχή σε εποχή και από τόπο σε τόπο, χαμένα στις μέρες μας, ένας βράχος, ένα σημάδι, μια κορυφή, ένας λόγγος, ένας κολπίσκος.......
Είναι πάρα πολύ σημαντικά και όσο περνάει ο καιρός χάνονται.
Είναι ανάγκη πάσα τα λαογραφικά και ιστορικά μουσεία μας, οι δημοτικές βιβλιοθήκες μας, σε στενή συνεργασία με τα σχολεία να καταστρώσουν ένα πρόγραμμα συστηματικής καταγραφής. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή και σχεδιασμός τουλάχιστον πενταετίας. Δεν είναι μόνο αυτά που έχουν καταγραφεί σε κείμενα παλιά και νέα. Τα περισσότερα είναι στον προφορικό λόγο των παππούδων και των γιαγιάδων μας, και εδώ τα παιδιά του σχολείου μπορούν να κάνουν θαύματα.
Πολλά μάλιστα μικροτοπωνύμια δημιουργούνται για λίγο, από μια γενιά και μετά ξεχνιούνται, γιατί η επόμενη τα λέει αλλιώς. Ή τυχαίνει να τα φτιάξει μια γενιά και να μείνουν έτσι αιώνες.

Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος

        
 

«ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ»

Ο άνθρωπος που πάλεψε δυο φορές με τον  καρκίνο και βγήκε νικητής, Παναγιώτης Μιχαήλ, μιλάει στην Πέννυ Ζερβάκη, στο FOCUS WEB TV, για την εμπειρία του με τον καρκίνο  αλλά και για την μη κυβερνητική οργάνωση «ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ» που ίδρυσε με σκοπό να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους που εμπλέκονται με αυτόν. Μας προτείνει τρόπους  πρόληψης του καρκίνου και μας αποκαλύπτει ότι σκοπός του είναι  να δημιουργήσει το πρώτο Κέντρο Καρκινοπαθών στην Ελλάδα.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ - ΔΙΑΛΕΞΗ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΝΩΛΙΚΑΚΗ

Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου έχει την τιμή να φιλοξενήσει τον Πρόεδρο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Actors Studio Drama School (Μaster of Fine Arts) του Pace Unιversity της Νέα Υόρκης, διά βίου μέλος του Actors Studio, καθηγητή σκηνοθεσίας και υποκριτικής Ανδρέα Μανωλικάκη, σε μια διπλή εκδήλωση, μία για τους ειδικούς του θεάτρου και μία ανοιχτή στο ευρύ κοινό, που θα λάβει χώρα στο Ναύπλιο την Τρίτη 29 Μαΐου 2012
Ο Ανδρέας Μανωλικάκης στη συγκεκριμένη εκδήλωση θα συζητήσει με τους νέους επαγγελματίες και ερευνητές του θεάτρου και με όλους τους ενδιαφερόμενους για την τριαντάχρονη εμπειρία του ως καθηγητή, διά βίου μέλους και συνοδοιπόρου σπουδαίων δασκάλων, ηθοποιών και σκηνοθετών στο περίφημο Actors Studio.
 Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει: α) Σεμινάριο-Διάλεξη για φοιτητές,

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Δύο σκέψεις

Και μια τρίτη

Βγάζουμε τρακόσους βουλευτές κατανεμημένους σε κόμματα. Το κάθε κόμμα ανάλογα με τη δύναμη του παίρνει γραφεία και αίθουσες συνεδριάσεων μέσα στο σπίτι του, το κτίριο της Βουλής, ώστε άνετα να επιτελέσει το έργο του.

Σκέψη πρώτη: Η μείζων και ελάσσων αντιπολίτευση του Δήμου μας να έχει τα γραφεία της, όχι κατ’ ανάγκη στο δημαρχείο Κρανιδίου, αλλά στης Ερμιόνης που έχει πολύ χώρο. Σε αυτά να οργανώνει τη λειτουργία της, να συσκέπτεται, να δέχεται πολίτες κ.λ.π.

Οι βουλευτές παίρνουν την βουλευτική αποζημίωση για να ζήσουν και να λειτουργήσουν.

Σκέψη δεύτερη: Στον Δήμο τουλάχιστον η θέση του αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης δεν θα έπρεπε να ήταν με μισθό; Είναι η δεύτερη σημαντική πολιτική θέση μετά τον Δήμαρχο. Είναι λογικό να αμείβονται Αντιδήμαρχοι και πρόεδροι δημοτικών επιχειρήσεων και όχι ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης; Πώς θα ελέγχει αποτελεσματικά της εξουσία;

Η δημοτική κοινότητα είναι σαφώς διαχωρισμένη από την μαθητική κοινότητα. Μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές έχουν τους δικούς τους χώρους, τη δική τους αυτονομία.

Σκέψη τρίτη: Η αίθουσα εκδηλώσεων του Λυκείου Κρανιδίου μπορεί να είναι άνετη και κατάλληλη για συνεδριάσεις του ΔΣ Δήμου Ερμιόνης ή για πολιτικοκομματικές συγκεντρώσεις (τελευταία παραχωρήθηκε και σε κόμματα), είναι όμως χώρος ενταγμένος απόλυτα σε αυτό που λέμε μαθητική και διδασκαλική κοινότητα. Πρέπει να επανέλθει πλήρως εκεί που ανήκει. Ο Δήμος Ερμιονίδας έχει τεράστιες κενές και ωραιότατες αίθουσες στο δημαρχείο το παλιό του Δήμου Ερμιόνης. Η δύο αίθουσες που παλιά, όταν ήταν σχολείο, τις λέγαμε πρώτη και δεύτερη τάξη, είναι ενοποιημένες με τεράστια πολύφυλλη πόρτα. Μια χαρά κάνει για αίθουσα συνεδριάσεων.
Μπορεί ο νόμος να ορίζει το δημαρχείο να βρίσκεται στο Κρανίδι, αυτό δεν σημαίνει ότι υποχρεώνει τον δήμο να έχει εκεί όλες τις λειτουργίες του.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

              

Alter Bridge - Wayward One


Μουσική πρόταση απο το Χριστινάκι, ευχαριστούμε..

Επαγγελματίες καθάρισαν την παραλία

  Με πρωτοβουλία του συλλόγου επαγγελματιών Τολού και την βοήθεια του δημοτικού σχολείου, έγινε εκστρατεία για τον  καθαρισμό της ακτής και του παράλιου χώρου στο Τολό.
 Εν όψει της καλοκαιρινής σεζόν οι επαγγελματίες του Τολού ανταποκρίθηκαν σήμερα στην πρωτοβουλία του συλλόγου τους και καθάρισαν την παραλία του Τολού, μαζεύοντας τα σκουπίδια και όχι μόνο.(πηγή)
 
Στην Ερμιόνη οι επαγγελματίες μας έχουν αποφασίσει πως ένας σύλλογος δεν θα βοηθούσε πουθενά.
Τι σημασία έχει αν εμείς διαφωνούμε και πιστεύουμε πως είναι απαραίτητος, ειδικά  σήμερα που απαιτούνται συνεργασίες, προτάσεις, διεκδικήσεις..
Πρ.Ε.Π.Ε.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Αιολικά Πάρκα

Τροιζηνία – Ερμιονίδα.

Ήδη οι ανεμογεννήτριες των αιολικών πάρκων της Τροιζηνίας είναι ορατές από την επαρχία μας. Στην Ερμιονίδα έχουμε ένα αιολικό πάρκο στο Δυτικό Δίδυμο όρος, το οποίο δουλεύει παραγωγικά εδώ και ορισμένα χρόνια.
Πουθενά δεν έχω εντοπίσει κάτι για τα πραγματικά έσοδα του Δήμου Κρανιδίου και του σημερινού Δήμου Ερμιονίδας από αυτή τη δραστηριότητα. Γνωρίζουμε όλοι ότι ένα ποσοστό της τάξης του 6 %– 10% από την πούληση του ρεύματος, και όχι  από τα κέρδη της εταιρείας, του αιολικού πάρκου πηγαίνει στον δήμο που το φιλοξενεί. Σίγουρα υπάρχουν και παραστατικά που αποδεικνύουν το χρηματικό ποσό που εισπράττει ο δήμος μας, κάθε χρονιά.
Επίσης δεν κατάφερα να εντοπίσω τα στοιχεία που αφορούν τα πραγματικά έσοδα από τα αιολικά πάρκα του Δήμου Τροιζηνίας.

Όποιος γνωρίζει κάτι ας το γράψει, αν και είναι υποχρέωση του δήμου μας, τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης να δώσουν αυτά τα στοιχεία στη δημοσιότητα. Τόσο για το αιολικό πάρκο στα Δίδυμα, όσο και για αυτά που αναπτύσσονται στον Δήμο Τροιζηνίας, στοιχεία που μπορεί εύκολα να πάρει με ένα τηλεφώνημα ο δήμαρχός μας από τον δήμαρχο Τροιζηνίας. Όμως πραγματικά στοιχεία με τεκμήρια.
Είναι περίεργο: ο Δήμος Τροιζηνίας να επιτρέπει να αναπτύσσονται τόσα πολλά αιολικά πάρκα στην περιοχή του (μπορεί να αναπτύξει μέχρι 2000 MW), ενώ ο Δήμος μας να μη δείχνει κανένα ενδιαφέρον.
Η απάντηση ότι τα αιολικά πάρκα θα επηρεάσουν τον τουρισμό μας είναι αίωλη. Χρειάζεται μια πιο φρέσκια απάντηση.
Άραγε η Τροιζηνία έχει βαλθεί να διώξει τον τουρισμό της; Ας σημειωθεί ότι η ευρύτερη περιοχή Τροιζηνίας, μαζί δηλαδή με Πόρο και Μέθανα, στην τελευταία απογραφεί φαίνεται να χάνει 1700 άτομα από τον μόνιμο πληθυσμό της. Δηλαδή και εκεί η σταθερή απασχόληση δεν πάει καλά όπως και στην Ερμιονίδα. Τι ελπίζει και σε τι αποβλέπει η Τροιζηνία με τα αιολικά της πάρκα;

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος.

Μεσ' στα χαλάσματα

Μεσ’ στα χαλάσματα

Μεσ’ στα χαλάσματα
σκιές και φαντάσματα,
νεκροί, περπατάνε,
σέρνουν τα βήματα,
χιλιάδες τα θύματα
μια ελπίδα ζητάνε.

Ψάχνουν περάσματα
ζαλισμένα θηράματα,
βογκούν στην παγίδα.
Αναζητούν την έξοδο,
δεν βρίσκουν διέξοδο
χάνουν πια την ελπίδα.

Στου κόσμου τα πέρατα
λογιών λογιών τέρατα
στις φωλιές τους λουφάζουν.
Ελπίδα! Φωνάζω
του κάκου, σπαράζω,
ψυχές που σφαδάζουν.

Ελπίδα αδώρητη
πόνοι αφόρητοι,
στην ψυχή και στο σώμα.
Κορμιά υφασμένα
από αίμα, ξεχασμένα,
αδειασμένα στο χώμα.

Στη φρίκη του σήμερα,
θηρία ανήμερα
το δάκρυ ποτάμι.
Ο ήλιος στη δύση
πια δεν θα ροδίσει,
γεμάτη η θαλάμη.

Στη γύμνια του κόσμου,
του διεθνούς υποκόσμου
τα τσακάλια, ποντάρουν.
Θα έρθει η μέρα
που θα σηκώσουν παντιέρα
κι οι λαοί θα ρεφάρουν.
                  Ο ξέμπαρκος