Οι άνθρωποι που εμπλέκονται με την πολιτική
και τη δημόσια διοίκηση σχεδόν πάντα ενδίδουν στην διαφθορά και στην
περίπτωση του Μεξικό όλοι ενδίδουν στα καρτέλ. Όχι όμως η María de los
Santos Gorostieta, δήμαρχος της πόλης Τικιτσέο.
Όταν αναλάμβανε την δημαρχία της πόλης το 2008, η
Maria ήξερε πολύ καλά ποιούς θα είχε απέναντί της αν αποφάσιζε να
πολεμήσει τα καρτέλ. Στυγνούς δολοφόνους που σαν άλλοι Ταλιμπάν
σκοτώνουν όποιον πάει κόντρα στα συμφέροντά τους. H Maria όμως ήταν από
εκείνους -τους λίγους- που πίστευε ότι αξίζει να πεθάνεις για μια μεγάλη
ιδέα και για την Μεξικάνα γιατρό η μεγάλη ιδέα ήταν ο πόλεμος κατά των
ναρκωτικών.
Φτιαγμένη από το υλικό των ηρώων η δήμαρχος της
Τικιτσεό δεν παρέδωσε τα όπλα ούτε όταν έχασε τον άνδρα της μετά από
επίθεση του τοπικού καρτέλ. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο έδειχνε τα
σημάδια από τις μαχαιριές που δέχθηκε και δήλωνε πως θα συνεχίσει την
μάχη κατά των ναρκωτικών παρά την απώλεια του συζύγου της. Πιστεύοντας
ότι πρέπει να αφήσει ένα καλύτερο κόσμο για τα τρία παιδιά της αλλά και
όλα τα παιδιά της πόλης συνέχισε να πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντα των
καρτέλ.
Δυστυχώς σχεδόν για όλους τους ανθρώπους που νικάνε
τον φόβο του αναπόφευκτου, η κατάληξη είναι δεδομένη. Η Maria βρέθηκε
πετσοκομμένη και καμμένη σε ένα σοκάκι, στα δυτικά της Πόλης του Μεξικό.
Σε μια εποχή που όλοι το παίζουν επαναστάτες εκ του
ασφαλούς -ιδίως στη χώρα μας- αυτός που πηγαίνει κόντρα σε ένα θηριώδες
και τρομακτικό κατεστημένο είναι αληθινός επαναστάσης. Όπως η Maria.
