Μάλλον ξέφραγο πεδίο εκμετάλλευσης και καταστροφής.
Βλέπω
στην αγορά να πουλιούνται Μπακαλιαράκια ελληνικών θαλασσών γύρω στα 3
ευρώ το κιλό! είναι τόσο μικρά που πρέπει να έρχονται καμιά 30αρια
κομμάτια στο κιλό! Καλά διαβάσατε. Είναι τακτοποιημένα στο τελάρο σαν
μαρίδες μεσαίου μεγέθους.
Σε άλλα τελάρα, λιθρινάκια μήκους όχι πάνω από 5 πόντους. Το ίδιο σαργουδάκια, και λιγδάκια.
Σε άλλο τελάρο γράφει γόνος: Μικρά καλαμαράκια όχι πάνω από δύο τρεις πόντους το καθένα!
Αλλά και γόπες, κεφαλόπουλα, μπαρμπουνάκι, ακόμη και σαυρίδια (!) κι κολιούς (!!) Ιταλίας!
Αν
δεν υπήρχαν τα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας, σχεδόν όλα τα ψάρια θα ήσαν
εισαγωγής στα σούπερ μάρκετ και στις αγορές, εκτός φυσικά εκεί που
μπορούν και πληρώνουν το λιγοστό καλό ελληνικό ψάρι.
Η ιχθυοκαλλιέργεια όμως σε τίποτα δεν επηρεάζει το ελεύθερο ψάρι. Άντε να δεχθούμε ότι επηρεάζει μια μικρή ζώνη γύρω της.
Και στη θάλασσα μοιραίοι και άβουλοι.
Τη γιορτή του ψαρά γιορτάζουμε, ή το πένθος της θάλασσάς μας;
Και από τούτο το γκουβέρνο του Δήμου μας δεν θυμάμαι να ακούστηκε ούτε μια φορά η λέξη θάλασσα.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
