Του Γιάννη Λακούτση
INVICTUS (ΑΝΙΚΗΤΟΣ)
William Henley
Μετάφρ. Δημ. Στάης
Μεσ’ απ’ της νύχτας το βαθύ κι απέραντο πηγάδι,
όπου οι θεοί μ’ ερίξανε και μ’ έχουνε αφήσει,
τους στέλνω χίλια « ευχαριστώ» απ’ το πυκνό σκοτάδι
για την ανίκητη ψυχή που μώχουνε χαρίσει.
Νύχια μ’ εσχίσανε σκληρά, μα εγώ δεν υποχώρησα
κι ούτε φωνή δεν έβγαλα στην φοβερή την πάλη
μου δίνει η μοίρα καμουτσιές τον φόβο δεν εγνώρισα,
το ματωμένο μου ποτέ δεν έσκυψα κεφάλι.
Πέρα απ’ τον τόπο της οργής αυτόν, πολύ πιο πέρα,
βλέπω την φρίκη των πυκνών σκιών να τριγυρίζει
μα δεν με σκιάζει του καιρού που φεύγει η φοβέρα,
είμαι και θάμαι ατρόμητος, του κάκου φοβερίζει.
Αν είναι η πύλη του στενή, καθόλου δεν με μέλει,
ας ετοιμάζει και ποινές ο Άδης όσες θέλει.
Εγώ είμαι ο κυρίαρχος της τύχης της δικής μου,
ο καπετάνιος είμαι εγώ, ο καπετάνιος της ψυχής μου!
Το διάσημο αυτό ποίημα ανήκει στον Άγγλο ποιητή Γουίλιαμ
Χένλεϊ (1849-1903), ο οποίος το έγραψε το 1875, ύστερα από έναν ακρωτηριασμό στο
πόδι, συνέπεια ενός χρόνιου προβλήματος υγείας. Το μήνυμα του όμως για την
ψυχική δύναμη του ανθρώπου έχει διαχρονική αξία. Ήταν το αγαπημένο ποίημα
του Νοτιοαφρικανού ηγέτη, Νέλσον Μαντέλα κατά την διάρκεια πολυετούς φυλάκισης
του από το καθεστώς της χώρας του, γνωστό ως «Απαρτχάιντ».
Τις λεπτομέρειες μπορεί να απολαύσει ο αναγνώστης, μέσα από
τις σελίδες του βιβλίου «Ανίκητος» του
Τζον Κάρλιν, εκδ. Πσαχαλίδης.
Στο βιβλίο βασίστηκε και ομότιτλη ταινία σε σκηνοθεσία Κλιντ
Ιστγουντ ,με τους Μόργκαν Φρίμαν και Ματ Ντέιμον.
Πηγές: Κείμενα λογοτεχνίας Γ Γυμνασίου τεύχος Α, η μετάφραση
από το περιοδικό Νέα Εστία Μαΐου 1927.
