Θυμάστε την ταινία με τον φασίστα καθηγητή? Πόσο εύκολο είναι να έχεις μια ομάδα( φοβου )που ΠΟΝΤΆΡΕΙ στην προστασία σου.
Ομως οταν ο άνθρωπος ξεχωρίζει την ατομικότητα του και μπορεί να ορθώσει το ανάστημα του και να πει την γνώμη του ελεύθερα .. τότε μονο είναι ελεύθερος,μαζί με όλα τα ακόλουθα της ευθύνης που έχει για την κάθε του πράξη.
Ομάδα μπορούμε να έχουμε στα παιχνίδια μας και σίγουρα δεν περιέχει τη συνταγή του Φόβου, αλλα τόλμης συνεργασία σεβασμό στους κανόνες του παιχνιδιού , σεβασμό και στο συμπαίχτη μας!
Η δασκάλα παίζει των πρώτο ρόλο συντονιστή στη κοινωνική μας ζωή και μάλιστα σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία...η δική μας ιστορία εχει ως εξής:
Δευτέρα τάξη δημοτικού η ωρα τη ανάγνωσης, το παιδάκι Α εχει θεματάκι με την ανάγνωση, η δασκάλα νευριάζει και του βαθμολογεί φωναχτά με μηδέν ,τον μαλώνει και του λέει οτι είναι χειρότερος και απο το παιδί Β που κάθεται λίγο πιο πέρα..δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, καλεί ολα τα παιδιά να το βαθμολογήσουν . Όλα τα παιδιά φωνάζουν ΜΗΔΕΝ!!! πιο δυνατά το παιδι Β ! Όμως τα βασανιστήρια και ο εξευτελισμός του παιδιού δεν
σταματά, όπως και το μάθημα των υπολοίπων δεν τελειώνει εδω .. Η δασκάλα καλεί, ξανά αυτή τη φορά ενα ενα τα παιδιά για να βαθμολογήσουν το συμμαθητή τους...τις επόμενες μέρες κάποια παιδιά περιμένουν να ξανασυμβεί το υπέροχο επεισόδιο της βαθμολογίας του θύματος τους, με το φόβο φυσικά να μην έρθει ποτέ η σειρά τους!!!
Τα παιδιά βρίσκονται σε λάθος δρόμο, κάποιος πρέπει να τους πει οτι η δασκάλα δεν φέρθηκε σωστά! Ότι η ομάδα δεν εχει αυτό το σκοπό.... τον εξευτελισμό ΤΟΥ ΣΥΝΑΝΘΡΏΠΟΥ ΜΑΣ!
Όσοι έχουμε παιδιά, έχουμε στα χέρια μας την αυριανή ομάδα (κοινωνία)
Γιαυτό ας έχουμε το νου μας....
Χόχος το ξωτικό!*
*Μια φίλη απο την επαρχία μας, που θέλει να υπογράφει σαν "Χόχος το ξωτικό".
