Κυριακή 27 Απριλίου 2014

"Αναζητείται νερό" του Παναγιώτη Γούτου, υποψήφιου περιφερειακού Συμβούλου Αργολίδας με τον συνδυασμό "Πελοπόννησος Τώρα"



Αναζητείται νερό
Του Παναγιώτη Γούτου*

Το νερό είναι το πολυτιμότερο αγαθό της φύσης. Στην ύπαρξή του οφείλεται η ίδια η φύση και ανάπτυξη του πολιτισμού μας. Ο άνθρωπος το σπαταλά. Το αφήνει να χύνεται στη θάλασσα. Το μολύνει επαρκώς ούτως ώστε η χρήση του να καθίσταται επιβλαβής. Το χρησιμοποιεί για να ποτίζει τα χωράφια του θεωρώντας πως είναι ανεξάντλητο. Το αφήνει να χύνεται στους δρόμους αφού διέρχεται μέσα από απαρχαιωμένα δίκτυα ύδρευσης. Αδειάζει τα απόβλητά του στα ποτάμια. Μετατρέπει γόνιμες εκτάσεις σε ερημοποιημένες, αντλώντας ανεξέλεγκτα τον υδροφόρο ορίζοντα. Και αφού κάνει όλα αυτά, ψάχνει για νέες λύσεις στην τεχνολογία. Μήπως καλύψει έτσι την ακόρεστη δίψα του.

Όμοια συμπεριφορά το είδος μας επέδειξε και με τα οικονομικά του. Η επιθυμία μας για όλο και περισσότερα καταναλωτικά αγαθά, δεν κορέστηκε ποτέ. Η συνήθεια, μας έγινε ανάγκη. Θαρρείς πως οι οικονομικοί μας πόροι είναι ανεξάντλητοι, νέα δάνεια, νέες υποχρεώσεις για να χορτάσουμε το αδηφάγο τέρας της κατανάλωσης, σαν ένα Μινώταυρο. Τα τελευταία πριν την κρίση χρόνια, ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων είχε ανέρθει στα τριάντα χρόνια! Βάζαμε υποθήκη το μέλλον των παιδιών μας…

Η βελτίωση και η πρόοδος της τεχνολογίας θα υπάρχει. Είναι μέρος της προόδου μας. Ο άνθρωπος δια μέσου της επιστήμης θα ανακαλύπτει νέες μεθόδους για να επιλύει τις ανάγκες του. Η παραγωγή πόσιμου ύδατος με τη μέθοδο της αφαλάτωσης
αντίστροφης όσμωσης, όπως λέγεται επιστημονικά) αποτελεί σαφώς πρόοδο. Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που αυτή έχει στο περιβάλλον και με ποιο τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν. Απαιτεί σημαντικά ποσά ενέργειας για τη λειτουργία της. Έχει απόβλητα. Λύνει το πρόβλημα της ύδρευσης μόνο. Στην επαρχία μας όμως έχουμε πρόβλημα και με την άρδευση. Η αφαλάτωση δεν αποτελεί λύση για τους αγρότες μας. Σαφώς λοιπόν αποτελεί λύση, δεν είναι όμως πανάκεια. Δεν είναι η μόνη λύση. Θα έλεγα είναι η τελευταία λύση, ή ίσως μέρος της συνολικής λύσης.


Η διαχείριση του νερού με μέτρο, δίνει μία πρώτης τάξης ευκαιρία στην πολιτεία να εκπαιδεύσει πολίτες με συνείδηση. Πολίτες με σεβασμό στους φυσικούς πόρους, πολίτες που αγαπούν το περιβάλλον. Η ορθή διαχείριση του ορυκτού πλούτου μπορεί να αποτελεί μέρος της εκπαίδευσης των πολιτών από την πολιτεία. Ο εκπαιδευμένος πλέον πολίτης, θα μπορεί να μάθει εξίσου τη διαχείριση των απορριμάτων, ακόμα και τη διαχείριση των οικονομικών του. 


Έχουμε χρέος, να συμπεριφερόμαστε στη φύση και στο περιβάλλον με σεβασμό. Είμαστε περαστικοί από αυτό τον πλανήτη. Κάθε σπατάλη, κάθε βλάβη που κάνουμε στο περιβάλλον πρέπει να αναλογιζόμαστε ότι γίνεται εις βάρος των παιδιών μας και των ερχόμενων γενεών. Σπαταλούμε δικούς τους πόρους. Έχουμε το δικαίωμα;


Ας δούμε λοιπόν το πρόβλημα του νερού στην επαρχία μας σαν μία ευκαιρία, να εκπαιδευτούμε όλοι στην ορθή διαχείριση, στο μέτρο. Ας μετατρέψουμε το πρόβλημα σε πλεονέκτημα και ας διδαχτούμε όλοι, κάθε ηλικίας, τι σημαίνει σπατάλη. Η ορθή διαχείριση είναι ένα μέτρο δύσκολο. Δεν απαιτεί να ξοδέψεις χρήματα. Απαιτεί, αλλαγή νοοτροπίας. Δε χρειάζονται μελέτες. Δε χρειάζονται έργα υποδομής. Χρειάζεται να αποκτήσουμε πολιτική συνείδηση.


Ας μάθουμε το μέτρο, ας μάθουμε τη διαχείριση.

*Βιογραφικό Σημείωμα.

Αποφοίτησα ως πολιτικός μηχανικός, από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1995. Είμαι παντρεμένος με την Τίνα και έχουμε δύο κορίτσια. Εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας στη μελέτη και κατασκευή ιδιωτικών τεχνικών έργων. Έχω λάβει επιμόρφωση στα έργα εξοικονόμισης και σύγχρονων πηγών ενέργειας, στα έργα υποδομών, στις επιπτώσεις των έργων στο περιβάλλον, στις εφαρμογές σύγχρονης τεχνολογίας στα κτίρια, στην αρχιτεκτονική, στη μηχανική, στην πολεοδομία.