Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

160 χρόνια ζωής των οικονομικών εφοριών (ΔΟΥ)

Ένα γεγονός που σίγουρα κανείς δεν θα γιορτάσει.
του   Αντιπτεράρχου Ιπταμένου εα.
Γεωργίου  Ν.  Φασιλή
Φέτος, συμπληρώνονται 160 χρόνια από την επίσημη ίδρυση των ΔΟΥ (1854), μία από τις σημαντικότερες διοικητικές  καινοτομίες του νεώτερου Ελληνικού κράτους. Η ιστορία τους είναι γεμάτη περιπέτειες  και ταυτίζεται με την άτακτη πορεία της οικονομίας της χώρας μας, απο τότε μέχρι και σήμερα.
  Η άθλια δημοσιονομική κατάσταση στα τελευταία χρόνια του Όθωνα και ο απόηχος της εξέγερσης της 3 Σεπτεμβρίου 1843, (δυσαρέσκεια του λαού έναντι της μοναρχίας), που επέβαλε την αναδιοργάνωση στη δομή του Ελληνικού κράτους, μαζί με άλλα φιλόδοξα νομοσχέδια κατατέθηκε και ψηφίστηκε ο νόμος "περι εφοριών".
  Ο Κεφαλλονίτης αγωνιστής του 1821, διπλωμάτης και πολιτικός Ανδρέας Π. Μεταξάς (1790-1860), ήταν αυτός, που ως Υπουργός Οικονομικών οραματίστηκε και νομοθέτησε το όλο σύστημα.
Το 1845, με τη διαίρεση του κράτους σε επαρχίες, κατήργησε τις "οικονομικές επιτροπείες" που ίσχυαν μέχρι τότε και ίδρυσε 19 οικονομικές εφορίες σε όλη τη χώρα. (μία σε κάθε επαρχία).
  Οι έφοροι ήταν οι νέοι ισχυροί ανδρες της Ελληνικής οικονομίας, αφού είχαν αποκλειστικά την ευθύνη, όχι μόνο για την είσπραξη των φόρων, αλλά και για τη διαχείρηση της δημόσιας και εκκλησιαστικής περιουσίας.
  Ωστόσο, ο φιλόδοξος αυτός  νόμος, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, δεν λειτούργησε όπως είχε σχεδιαστεί και έπεσε σε αδράνεια, κυρίως στα ζητήματα ελέγχου της δημόσιας περιουσίας, διότι επί 10ετίες με την ανοχή του κράτους και των τοπικών βουλευτών, γινόταν μια πραγματική λεηλασία της δημόσιας γής.
  Ο Κ. Προβελλέγγιος (1800-1890), 10 χρόνια αργότερα (1854) θα επαναφέρει το ζήτημα και κάτω απο σφοδρές αντιδράσεις,  θα κατορθώσει να ψηφίσει νέο νόμο, καταργώντας κάθε προηγούμενη διάταξη και αφαιρώντας απο τους εφόρους τις αρμοδιότητες  για τις δημόσιες και εκκλησιαστικές εκτάσεις.
  Ο νόμος αυτός λειτούργησε με πολλές δυσκολίες και κυρίως υπο τη πίεση για τακτοποίηση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας  απέναντι στους τότε δανειστές της.
  Το 1958, με υπογραφή της βασίλισσας  Αμαλίας  θα προστεθεί στο νόμο το "καθηκοντολόγιο" των εφοριών  και σε σχετική διάταξη, θα ανατεθεί στους εφόρους η ευθύνη για την  διαφυλαξη της δημόσιας γης απο τους καταπατητές.
  Όμως τα προβλήματα που είχαν προκληθεί όλα αυτά τα χρόνια, με τις διεκδικήσεις της δημόσιας γής, δεν λύθηκαν ούτε τότε και δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι σήμερα με την Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης χωρίς ολοκληρωμένο κτηματολόγιο.
Αξιοσημείωτοι σταθμοί των οικονομικών εφοριών ήταν:
- Το 1911 και τη 10ετία του 1920 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο με την εισαγωγή νέων φορολογικών θεμάτων
- Στη δικτατορία του Θ. Πάγκαλου με την ίδρυση 25 νέων εφοριών στην Αθήνα, Πειραιά και τα περίχωρα ( Αγορά Αθήνας, οδός Ερμού, Φάληρο, Κηφισιά, Μαραθώνας)
-  Το 1942 απο τη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, με την ίδρυση ειδικής εφορίας "προς παρακολούθηση των εχόντων μεγάλα εισοδήματα". Φυσικό επακόλουθο ήταν η υπηρεσία αυτή να  αδρανήσει , αφού σε μια περίοδο που η Ελληνική κοινωνία μαστιζόταν και ο κόσμος πέθαινε στους δρόμους, οι μόνοι που είχαν μεγάλα εισοδήματα ήταν οι άνθρωποι της κυβέρνησης και οι συνεργάτες των Γερμανών.
  Απο τη  μεταπολίτευση μέχρι την έναρξη της σημερινής οικονομικής κρίσης, σε όλη την επικράτεια λειτουργούσαν πάνω απο 300 ΔΟΥ,
όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, ενώ  με τη τελευταία μεγάλη μείωσή τους, για τους γνωστούς λόγους, έγιναν 150.
  Ας  μη γιορτάσουμε τα 160 "γενέθλια" των ΔΟΥ, διότι συνεχώς  αναστατώνουν τον επαγγελματικό ή οικογενειακό μας προυπολογισμό, μας πληγώνουν με τις αβάσταχτες και παράλογες απαιτήσεις τους  και μας έχουν φέρει στα πρόθυρα της κατάθλιψης.
  Ας σκεφτούμε όμως, με την ευκαιρία αυτή: 
  Εμείς, πόσο συνεπείς είμαστε στις υποχρώσεις μας έναντι του κράτους  και
  έναντι των συνανθρώπων μας στα πλαισια της κοινωνικής δικαιοσύνης;
Αποδίδουμε όλοι, αυτό που μας αναλογεί ή προσπαθούμε να περισώσουμε το δικό μας εισόδημα (νόμιμο ή παράνομο), νομίζοντας ότι κερδίζουμε, ότι  είμαστε  "οι ξύπνοι", ενώ στη πραγματικότητα φτωχαίνουμε το κράτος, αγνοώντας  ότι αυτή η φτώχεια θα γυρίσει με το χρόνο πάλι σε μας  και κυρίως στα παιδιά μας;
   Με αυτές τις σκέψεις, να ευχηθούμε  "Χρόνια Πολλά" στις ΔΟΥ και ας  μας βασανίζουν,  διότι  όσο  λειτουργούν αυτές  θα υπάρχει και η Ελλάδα μας, η πόλη μας και η γειτονιά μας,  έστω και με εμάς φτωχούς.
Ας υπομείνουμε τις εξωφρενικές απαιτήσεις τους, διατηρώντας τις αξίες, τα ιδανικά μας και τη σκέψη μας στα παιδιά και τα εγγόνια μας και κυρίως 

             ¨έχοντας ψηλά το κεφάλι¨
                                   (πιλότος F-16 στους Ελληνες την 28/10/2014)