Του Γιάννη Λακούτση
Bungee ( η bungy)
jumping, ένα ακραίο
άθλημα για δυνατές συγκινήσεις. Μια αθλητική δραστηριότητα που έχει γίνει
δημοφιλής τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο. Σήμερα όλο και περισσότεροι
έλληνες βιώνουν το μοναδικό συναίσθημα
που δίνει η πτώση στο κενό. Τα δυο συστήματα τεχνικής, είναι το σύστημα Νέας
Ζηλανδίας και το Αμερικάνικο σύστημα. Στο σύστημα Ν. Ζηλανδίας, ο άλτης
χρησιμοποιεί ελαστικό σχοινί που αυξομειώνεται ανάλογα με το ύψος και το βάρος.
Στο Αμερικάνικο σύστημα απαραίτητα είναι τα πολλαπλά σχοινιά όπου οι ενώσεις τους πραγματοποιούνται με αναρριχητικά εξαρτήματα. Παρ’ όλα
αυτά, κάθε σύστημα είναι μοναδικό. Η πτώση, σπρώχνει το άτομο και κινείται σαν
ελατήριο χάρη στα ειδικά σχοινιά και η ταλάντωση συνεχίζεται μέχρι να
σταματήσει. Οι κανόνες ασφαλείας είναι απαραίτητοι. Απαγορεύεται το κάπνισμα
και η χρήση αλκοόλ πριν
από το άλμα. Το άτομο θα πρέπει να είναι πάνω από 18 χρόνων, αλλιώς απαιτείται συνοδεία
κηδεμόνα. Το ελάχιστο ύψος να είναι το 1,20μ. και το βάρος από 45 έως 105 κιλά.
Υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακές παθήσεις, νευρολογικές δυσλειτουργίες,
διαβήτης η άσθμα αποτελούν αποτρεπτικούς παράγοντες. Οι πιο διάσημοι προορισμοί
στην Ελλάδα είναι ο Ισθμός της Κορίνθου, ( ύψος 78 μ.), με θέα τη διώρυγα και
θεωρείται ένα από τα θεαματικότερα μέρη στον κόσμο, η γέφυρα της Χαλκίδας, το
ναυάγιο της Ζακύνθου και η γέφυρα της
Αράδαινας, στα Σφακιά Χανίων Κρήτης, (πρόκειται για την
υψηλότερη γέφυρα
στην Ελλάδα ( 138 μ.) και την δεύτερη υψηλότερη στην Ευρώπη). Τα άλματα στους
δυο τελευταίους προορισμούς γίνονται μόνο
τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η ιδέα για αυτό που σήμερα γνωρίζουμε σαν άλμα με ελαστικό
σχοινί, bungee jumping,
ξεκίνησε πριν από 1.500 χρόνια, από το νησί Πέντεκοστ, ένα από τα 83 νησιά που
ανήκουν στο σύμπλεγμα Βανουάτου στον Ειρηνικό ωκεανό. Μια ιστορία που ακόμη και
σήμερα, συνεχίζεται να πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον Απρίλιο. Οι ιθαγενείς
του νησιού, μόλις φτάσουν σε ηλικία 16 ετών, είναι υποχρεωμένοι να περάσουν μια
τελετή ενηλικίωσης και όσοι αποδειχθούν ικανοί, θα λάβουν μέρος στη διοίκηση
της φυλής. Έτσι φτιάχνουν σκαλωσιά από ξύλα σε ύψος 20 μέτρων και αφού ανέβουν
επάνω δένουν τους αστραγάλους των ποδιών τους με κληματσίδες ( σκοινιά από
χόρτο) και πέφτουν στο κενό, φέρνοντας τα χέρια τους μπροστά στο πρόσωπο για να
προστατευθούν, όσο αυτό είναι δυνατό, από την κρούση στο έδαφος. Από αυτή την
δοκιμασία οι περισσότεροι φεύγουν με σοβαρούς τραυματισμούς, κάποιοι χάνουν τη
ζωή τους και όσοι καταφέρουν να μείνουν ακέραιοι γίνονται οι μελλοντικοί
αρχηγοί της φυλής.
Κάποιος Νέο-Ζηλανδός πήρε την ιδέα και δημιούργησε αυτό που
όλοι γνωρίζουμε ως bungee jumping
αντικαθιστώντας τις κληματσίδες με ελαστικά σχοινιά.
Με το πέρασμα του χρόνου, μια τελετή ενηλικίωσης ιθαγενών
του Πέντεκοστ, εξελίχτηκε σε σπορ, ένα από τα πιο ασφαλή και ακραία σπορ σε όλο
τον κόσμο,
με μεθόδους λειτουργίας που ακολουθούνται από τις σοβαρές
διοργανώτριες ομάδες, που έχουν να κάνουν με μαθηματικούς υπολογισμούς και με
επίπεδα ασφαλείας που πιστοποιούνται από διεθνείς οργανισμούς.
