Το ευφυολόγημα της Χλαπατσαρέα για τον επενδυτή υπουργό μας, που πήγε τσαλακωμένος και ακομβίωτος να συναντήσει λουσάτους φραγκάτους και πολιτισμένους, είναι ενδεικτικό της καταναλωτικής αποβλάκωσης που έχει αγάλι αγάλι εδώ και χρόνια υποστεί η κοινωνία των νεοελλήνων.
Ανήκει το ευφυολόγημά της αυτό στην ίδια ακριβώς κατηγορία με εκείνο το “αναρχοάπλυτοι” που εκστομίζουν συχνά πυκνά για συγκεκριμένους ανθρώπους κάποιοι πολιτισμένοι και γυαλιστεροί καταναλωτές, την ίδια στιγμή που το κορμί τους, κάτω από τα κοστούμια και τα τεχνητά τους αρώματα, εκρέει και ζέχνει τοξίνες από την “κατανάλωση” νεκρών και χημικών τροφίμων.
Σε μια κομπλεξική κοινωνία που το απλό και το αφτιασίδωτο κατηγορείται και χλευάζεται, σε μια κοινωνία απαίδευτων που έφτασαν μέσα σε λίγα χρόνια να εκτρέφονται αποκλειστικά ανοίγοντας πακετάκια, μπουκαλάκια, σακουλάκια, κουτάκια και να μεταποιούν τον εαυτό τους σε υλικό, πνευματικό και ψυχικό απόρριμμα αλλά και θυμιατήρι δυσωδών εκκρίσεων, τέτοιου είδους ρυπαρές αθλιότητες σαν αυτή που συνέγραψε η Χλαπατσαρέα είναι αναμενόμενες, ως άκρως ενδεικτικές του πολιτισμού των ανοήτων.
