Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Ποιοι είχαν δικαίωμα ψήφου στην Αρχαία Αθήνα;






Από τη στιγμή
της εκλογής του
καταγραφόταν
λεπτομερώς
όλη η προσωπική του
αλλά και
η οικογενειακή του
περιουσία

Κανείς πολίτης δε μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα, για να εκλεγεί σε κάποιο αξίωμα, αν προηγουμένως δεν περνούσε ευνοϊκά από εξi δοκιμασίες.
Συγκεκριμένα έπρεπε να αποδείξει:

- Ότι είναι γνήσιος Aθηναίος πολίτης.


- Ότι υπηρέτησε στο στρατό και πήρε μέρος σε εκστρατείες.

- Ότι πλήρωνε ταχτικά τους φόρους.

- Ότι ήταν έντιμος και δεν είχε καταδικαστεί ποτέ για ατιμωτικό αδίκημα.

- Ότι ήταν ευσεβής.

- Ότι η συμπεριφορά του προς τους γονείς του ήταν άψογη.

Οι δοκιμασίες αυτές ήταν ουσιαστικές και εξονυχιστικές και γίνονταν οι τρεις πρώτες από τη Βουλή και οι άλλες τρεις από τα δικαστήρια.
Με τις δοκιμασίες αυτές είναι φανερό πως πολλοί φαύλοι αποκλείονταν εξ αρχής από τη δυνατότητα να εκλεγούν.
...Βουλευτής στην αρχαία Ελλάδα μπορούσε να γίνει οποιοσδήποτε εφόσον ψηφιζόταν.
 Μοναδικές προϋποθέσεις να είναι Έλληνας πολίτης και να κατέχει την ελληνική θρησκεία και παιδεία.

Από την στιγμή της εκλογής του καταγραφόταν λεπτομερώς όλη η προσωπική του αλλά και η οικογενειακή του περιουσία. Ενδεικτικό του «λεπτομερώς» παραπάνω είναι ότι καταγράφανε μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε!
 Αν κατά τη διάρκεια της θητείας του έπαιρνε οποιαδήποτε απόφαση, απόρροια της οποίας ήταν να ζημιωθεί το ελληνικό δημόσιο, το κοινό καλό των πολιτών, γινότανε κατάσχεση της περιουσίας του μέχρι του ποσού της ζημιάς που προκαλούσε. Αν η ζημιά ήταν μεγαλύτερη από την περιουσία του, τότε αφού γινότανε κατάσχεση και της οικογενειακής του περιουσίας (συμπεριλαμβανομένων των σανδαλιών!), είχε την υποχρέωση να δουλέψει χωρίς αμοιβή στο δημόσιο μέχρι να ξεχρεώσει αυτά που χρώσταγε.

To ίδιο δεν γίνεται και σήμερα;

Πηγή: Διαδύκτιο.

Πρόταση: Δημήτρης Τουτουντζής.