Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Μικρά Προσωπικά «Τίποτε»

«Εσάς; Τι θα σας έλειπε περισσότερο, αν ήταν να χαθεί για πάντα από τη ζωή σας;»…να περπατάς κατά μήκος μιας παραλίας μια μέρα με δυνατό αέρα·
να περιμένεις μια έκλειψη ή το νυκτερινό πέρασμα ενός μπούφου·
να σπας το κεφάλι σου για να σκεφτείς τι θα μπορούσε να δώσει χαρά στον άλλον·
να περπατάς ξυπόλυτος·
να αφουγκράζεσαι φωνές που φέρνει η θάλασσα·
τα ξεκαρδιστικά γέλια·
οι κουβεντούλες περί ανέμων και υδάτων από το τηλέφωνο·
οι χειρόγραφες επιστολές·
τα οικογενειακά τραπέζια (όχι όλα) ή τα φιλικά·
οι μπύρες στην μπάρα·
ένα ποτήρι κρασί κόκκινο ή λευκό·
το καφεδάκι στη λιακάδα·
η σιέστα στη σκιά·
να τρως πεταλίδες πλάι στο κύμα ή κεράσια απευθείας από το δέντρο·
τα φιλικά παλέματα στ’ αστεία·
οι συλλογές (από πέτρες, πεταλούδες, κουτιά, ό,τι να ’ναι)·
τα μακάρια, δροσερά φθινοπωρινά βράδια·
τα ηλιοβασιλέματα·
το νυχτερινό ξύπνημα όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται·
να προσπαθείς να θυμηθείς τα λόγια παλιών τραγουδιών·
να αναζητάς μυρωδιές ή γεύσεις·
η ανάγνωση της εφημερίδας με ηρεμία·


το ξεφύλλισμα ενός άλμπουμ με φωτογραφίες·
τα παιχνίδια με τη γάτα·
να χτίζεις ένα σπίτι με τη φαντασία σου·
να στρώνεις ένα ωραίο τραπέζι·
να καπνίζεις χαλαρά ένα τσιγάρο·
το γράψιμο του ημερολόγιου·
ο χορός (α, ο χορός!)·
οι έξοδοι και τα ξεφαντώματα·
να κουρνιάζεις στον καναπέ·
να τριγυρνάς στους δρόμους χαζεύοντας τις βιτρίνες·
να προβάρεις παπούτσια·
να κάνεις τον κλόουν και τον μίμο·
να φεύγεις για να ανακαλύψεις μια καινούργια πόλη·
το ποδόσφαιρο ή το σκραμπλ ή το ντόμινο, τα λογοπαίγνια ή τα λεκτικά αστεία, τα καλαμπούρια·
το μαγείρεμα ενός περίπλοκου φαγητού·
το ψάρεμα με πετονιά ή το τζόγκινγκ ή το πε­- τάνκ·
να μηρυκάζεις μια ιδέα·
να βλέπεις μια παλιά ταινία στην τηλεόραση ή στην κινηματογραφική λέσχη·
να σιγοσφυρίζεις με τα χέρια στις τσέπες·
το άδειο από σκέψεις κεφάλι·
οι απολαυστικές στιγμές σιωπής και μοναξιάς·
το τρέξιμο κάτω από τη ζεστή βροχή·
οι μακριές συζητήσεις στο μισοσκόταδο·
τα φιλιά στο λαιμό·
να μυρίζει ο δρόμος από κρουασάν που ψήνο­νται·
το συνένοχο κλείσιμο του ματιού·
η στιγμή που τα πάντα στη φύση σωπαίνουν·
οι χαρούμενες παιδικές φωνές στο διάλειμμα·
να μπουκώνεσαι με σοκολάτες και παγωτά·
η αίσθηση ότι αρέσεις, ότι σε κοιτάζουν και σε ακούνε·
και πάλι, η αίσθηση ότι είσαι εύστροφος και πνευματώδης· το πρωινό χουζούρι στο κρεβάτι· να ανεβαίνεις σε ψαροκάικο·
να παρακολουθείς έναν τεχνίτη επί τω έργω·
να κοντοστέκεσαι μπροστά σε έναν πραματευτή που διαλαλεί την πραμάτεια του (Για δες! Πάει πολύς καιρός!)·
να απολαμβάνεις ένα θέα­μα δρόμου·
να ξαναβρίσκεις φίλους που είχες χρόνια να τους δεις·
να ακούς με προσοχή
να σπας το κεφάλι σου για να σκεφτείς τι θα μπορούσε να δώσει χαρά στον άλλον·
να περπατάς ξυπόλυτος·
να αφουγκράζεσαι φωνές που φέρνει η θάλασσα·
να τεντώνεσαι και να χασμουριέσαι·
να ανάβεις μια μικρή λάμπα ή δυνατούς προβολείς·
να κυνηγάς τον έρωτα και να του κάνεις κομπλιμέντα·
να παραμονεύεις εύγλωττες ματιές·
να τσακίζεις –ανεπίτρεπτο!– μια σελίδα στην άκρη·
να αφήνεις προς στιγμήν τις ευγένειες·
να ξεχνάς να πάρεις την αλληλογραφία σου·
να κρατιέσαι αγκαζέ ή από το χέρι·
να περπατάς αντίθετα στο ρεύμα·
να κρατάς την πόρτα για να περάσει ένας κομψός ηλικιωμένος κύριος·
να κουλουριάζεσαι σαν μπάλα·
να ρουφάς τον δροσερό αέρα της αυγής·
να παρακολουθείς κλαδιά να σαλεύουν·
να ανάβεις μια δυνατή φωτιά που τριζοβολά·
να καταβροχθίζεις λουκάνικα και αγγουράκια τουρσί·
να κατασκοπεύεις την ώρα (και είκοσι, παρά είκοσι, ακριβώς) που πέφτει στην κουβέντα μια μικρή σιωπή·
να μην φοβάσαι να θίξεις ένα λεπτό ζήτημα·
να τινάζεις τα μαλλιά σου· να χαρίζεις ένα αναπάντεχο χαμόγελο·
να μιλάς σοβαρά για κάτι ασήμαντο και να αστειεύεσαι για κάτι σοβαρό (όχι με τον οποιονδήποτε!)·
να μην επιτρέπεις στην αγενή υπάλληλο ή στον κύριο ξερόλα να σε κοροϊδεύουν·
να απολαμβάνεις χωρίς ντροπή αυτά που σου αρέσουν (ακόμα και το μούγκρισμα των αγωνιστικών αυτοκινήτων)·
να αφουγκράζεσαι τη ζωή μέσα σου·

Απόσπασμα από το βιβλίο – Το αλάτι της ζωής – της Françoise HéritierΕκδόσεις Κέλευθος
ithaque.gr
fouit