Η πόλη του Ναυπλίου είναι ο νέος σταθμός της έκθεσης «Τα καΐκια που πληγώναμε».
Πρόκειται για μια ξεχωριστή εικαστική παρέμβαση με έργα ζωγραφικής , γλυπτά και άλλα που, όπως αναφέρουν οι διοργανωτές, είναι μια καλλιτεχνική κίνηση διαμαρτυρίας για την ( επιβαλλόμενη –χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση) καταστροφή ξύλινων καϊκιών.
Η έκθεση πραγματεύεται το ζήτημα της ‘επιβεβλημένης λήθης’ μέσα από την παράλογη,όπως χαρακτηρίζεται, καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα με αφορμή τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες χωρίς καμία μέριμνα για τη διάσωση μιας ‘θαλασσινής αρχιτεκτονικής’ όπου η τέχνη συμβιώνει με την εργασία και τη ζωή.
Μιλώντας στην ΕΡΤ Τρίπολης ο επιμελητής της έκθεσης- και εκ των καλλιτεχνών – κ. Τζίμης Ευθυμίου , τόνισε ότι «πολλοί δημιουργοί συμμετέχουν με τα έργα τους στην έκθεση , με στόχο να εκφράσουν την αντίθεση τους στην απόσυρση-καταστροφή των ξύλινων καϊκιών( δείγματα μια παραδοσιακής τέχνης ) που στόχο έχει την αντιμετώπιση της υπερ-αλίευσης.»
Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μια τεράστια ποικιλία όπως φαίνεται απ’ τις ονομασίες πλοίων, «Πεντηκόντοροι, Ολκάδες, Τριήρεις» κ.λ.π. καθώς οι άνθρωποι σε αυτή τη γωνία της γης αγάπησαν και ανέπτυξαν πολιτισμούς κοντά στη θάλασσα, συνυφασμένους με το ταξίδι. Στα νεώτερα χρόνια οι Σκούνες τα Περάματα, τα Τρεχαντήρια, τα Καΐκια, τα Μπρίκια, οι Γολέττες κ.α. ήταν μέρος της ζωής των θαλασσινών και μέρος της Ελληνικής παράδοσης και της παγκόσμιας κληρονομιάς.
Τα εναπομείναντα αλιευτικά είναι σημαντικό μέρος της μακραίωνης ναυτικής Ιστορίας και ενός τρόπου ζωής, που τείνει να εξαφανιστεί με τρόπο μη αναστρέψιμο.
Η έκθεση στο Ναύπλιο είναι σε εξέλιξη στο Πολεμικό Μουσείο, στην παλιά πόλη, και θα διαρκέσει μέχρι τα μέσα Απριλίου.
Το ξεκίνημα έγινε από τον Πειραιά , ακολούθησαν διάφορες πόλεις και στόχος είναι ο κύκλος της έκθεσης να κλείσει σε νησιά το ερχόμενο καλοκαίρι.
