Ειρήνη Γκόνου
Απόλλωνας Γλύκας
Λυδία Δαμπασίνα
Νάντια Καλαρά
Ηλιοδώρα Μαργέλλου
Ηλίας Παπαηλιάκης
Shiva Lynn Burgos (US/UK)
Marion Tampon- Lajariette (FR/CH)
Επιμελήτρια: Δρ Εύα Κέκου
ιστορικός τέχνης, θεωρητικός πολιτισμού και επιμελήτρια εκθέσεων
Βοηθός επιμελήτριας: Πολυξένη Μιχαλοπούλου
Λουτρό των Αέρηδων
Κυρρήστου 8, Αθήνα
Εγκαίνια έκθεσης: 8/6/2019 'Ωρα: 11:30-15:00
Η έκθεση ανακινεί θέματα και θέτει ερωτήματα που σχετίζονται με την έννοια του ταξιδιού, την «αρχή» και το «τέλος» ως σύμβαση και ως υπαρξιακή διάσταση. Θίγει επίσης έννοιες που αφορούν τη μη γραμμική αφήγηση της Οδύσσειας, όπως αυτή εκδηλώνεται στο ομηρικό έπος, μέσα από τις αφηγηματικές τεχνικές του, εμπλουτίζοντας την προφορική αφήγηση ως ιστορικό τεκμήριο.
Η έκθεση καταπιάνεται επιπλέον με την έννοια του «αφηγήματος» ολιστικά και αναδεικνύοντάς το ως το αντικείμενο που εμπνέει τη συστηματική έκθεση στην επιστημονική/ερευνητική εργασία όσο και στη λογοτεχνία. Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει την ισχυρή σχέση αλληλοσυμπλήρωσης ανάμεσα στον λόγο και το έργο, ανάμεσα στα εικαστικά και τη λογοτεχνία, και διερωτάται με ποιο τρόπο το εικαστικό έργο μπορεί να αναδείξει με διαφορετικό τρόπο ποικίλες πτυχές μιας αφήγησης.
Τα γράμματα στον τίτλο γίνονται αντιληπτά ως φωνητική αποτύπωση: δεν λειτουργούν ως μια λέξη με συμβατική ορθογραφία και σημειολογική δυναμική, αλλά ως ανεξάρτητες μονάδες που καθεμία τους παραπέμπει σε ένα κεφάλαιο αυτοδύναμο, μια ιστορία. Καθεμιά τους μπορεί να εκληφθεί και αυτόνομα, όπως στη ραψωδία, όπου ο Όμηρος αρχίζει την αφήγησή του από ένα σημείο στο παρελθόν με μη χρονολογική σειρά, καλώντας μας να «ταξινομήσουμε», να «κατατάξουμε» τα γεγονότα· παρά την όποια άναρχη δομή όμως, η ιστορία συνθέτει μια ενιαία, λογική όσο και παράλογη, μυθική αφήγηση. Σκόπιμα μάλιστα ο τίτλος αρχίζει με το Ω, το τελευταίο γράμμα της αλφαβήτου, και καταλήγει στο Α, θέλοντας να συμβαδίσει έστω κι έτσι με την «έν-αρθρη» λογική της αλφαβήτου, και τηρώντας το «εν αρχή είναι ο Λόγος».
Ο βασικός άξονας της έκθεσης στρέφεται γύρω από έννοιες που αφορούν τη συμπύκνωση και αποσυμπύκνωση του χρόνου.
|
|
