Η
συνειδητοποίηση της σπουδαιότητας της διάσωσης των αρχειακών τεκμηρίων είναι
θεμελιώδης και αναντικατάστατη πηγή γνώσης για την ιστορία και τον πολιτισμό
μας.
Είμαι
βαθιά συνειδητοποιημένη και προσηλωμένη σε τούτο και έχω μια ιδιαίτερη αγάπη
για την ιστορική έρευνα, τη συγκέντρωση, την καταγραφή, την ευρετηρίαση και
προβολή του αρχειακού αποθέματος του τόπου μας.
Ποια
η φύση της επιστολογραφίας όταν μιλά το παρελθόν κι όταν ο γράφων συναντά τη
γραφή του άλλου;
Η
ανάμνηση του άλλου γίνεται μια ζωντανή παρουσία μέσω της γραφής και κατά τη
διάρκεια της γραφής. Μοιάζει σαν να «κατασκευάζει» τον άλλον.
Τα
πρόσωπα των φωτογραφιών ή των καρτών προβάλλουν μέσα από τις λέξεις, όπως και
οι τόποι: Ερμιόνη-Αμερική.
Τα
ρήματα που χρησιμοποιούνται ιχνογραφούν την κατάσταση, την έλλειψη, τη λαχτάρα
και εκφράζονται : «Σε φιλώ», «Περιμένω εναγωνίως νέα σου», «Σε περιμένω»,
«Γράψε μου», «Σου γράφω».
Μέσα
από τη γραφή, τις εκφράσεις και με εφόδιο πάντα τη φαντασία μπορείς να
σκιαγραφήσεις την προσωπικότητα του γράφοντος, αλλά και του παραλήπτη και τη
μεταξύ τους σχέση.
«Το παρελθόν
μιλά, όσο το ρωτούν ζωντανοί άνθρωποι και αληθινοί κληρονόμοι γίνονται μόνο οι
ερμηνευτές του» ΠΩΛ ΡΙΚΑΙΡ
Κάθε
σπίτι κουβαλάει μνήμες κι ιστορία. Το σπίτι του Γιώργη και της Ελένης Κυπραίου
πουλήθηκε και οι κληρονόμοι του παραχώρησαν σε μένα το σπάνιο κατά τη γνώμη μου
φωτογραφικό υλικό καθώς και δεκάδες καρτ ποστάλ.
Γιώργης Κυπραίος στρατιώτης
Ερμιονίτικα
ενθυμήματα λοιπόν, ασπρόμαυρα στιγμιότυπα που αποτυπώνουν την κοινωνική και
παραγωγική ζωή του τόπου στον προηγούμενο αιώνα.
Παλιές
φωτογραφίες που αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών, που περιγράφουν την
ατμόσφαιρα της πόλης μας μιας άλλης εποχής, αναδύοντας τα αρώματά της.
Ευχαριστώ
τη Ρίτα Παπαντωνίου και τα παιδιά της για τούτη τη «δωρεά», δωρεά που
λειτουργεί αμφίδρομα.
Θα
μοιραστώ μαζί σας τη φωτογραφία που εικονίζεται ο φραγκοράφτης Στρατής
Γεωργιάδης (πρόσφυγας) σύζυγος της Μαριγούλας Κυπραίου. Τη στέλνει σαν σήμερα
στον εξάδελφο της γυναίκας του Γιώργη Κυπραίο, μετανάστη στην Αμερική.
Επίσης
τους δύο ιδιοκτήτες του σπιτιού δίπλα στο σχολείο που διατηρούσαν μπακάλικο.
Θα επανέλθω
Βιβή Σκούρτη
